Γιορτή μικρή, χαρά μεγάλη!

...με τα δικά μου μάτια

Ήταν πρωτοχρονιά του 1994. Το τέλεφαξ στο γραφείο του Ράδιο Ηχώ τύπωνε αργά και μονότονα τις γραμμές των ειδησεογραφικών τηλεγραφημάτων. Κάποιες από αυτές τις γραμμές έκαναν αναφορές σε μια ένοπλη εξέγερση στην πολιτεία Τσιάπας του Μεξικού. Οι Ζαπατίστας έκαναν μια τρέλα, με βάση τις συνθήκες που επικρατούσαν εκείνη την περίοδο παγκόσμια.

Στα χρόνια που μεσολάβησαν μέχρι σήμερα, ένα πρωτόγνωρο κίνημα αλληλεγγύης αναπτύχθηκε για να υποστηρίξει το κίνημα των Ζαπατίστας. Οι εξεγερμένοι οργανώθηκαν σε αυτόνομους δήμους, οργάνωσαν προγράμματα εκπαίδευσης και υγείας, έφτιαξαν δικούς τους συνεταιρισμούς, φτιάχνουν έναν κόσμου που να χωράει πολλούς κόσμους.

Πριν από μερικά χρόνια οι Ζαπατίστας συζήτησαν με τις ομάδες αλληλεγγύης στην Ευρώπη το ενδεχόμενο να διακινείται μέσω αυτών των ομάδων ο εξαιρετικής ποιότητας καφές που παράγουν οι αγρότες στις δασώδεις εκτάσεις της Τσιάπας. Ήταν η πρώτη αμφίδρομη οικονομική πράξη μεταξύ των δύο κόσμων. Οι ομάδες αλληλεγγύης μπορούσαν να διακινήσουν ένα «ανταγωνιστικό» προϊόν και οι συνεταιρισμένοι ιθαγενείς αγρότες είχαν την ευκαιρία να δώσουν τα προϊόντα τους σε υψηλότερες τιμές από ότι στην ελεύθερη αγορά.

Το δίκτυο διακίνησης του ζαπατιστικού καφέ στην Ευρώπη λειτουργεί από το 1999. Σήμερα ο καφές των Ζαπατίστας στήνει δίκτυο (RedProZapa) και συνεταιρισμούς για το αλληλέγγυο εμπόριο στην Γερμανία, στην Ισπανία, στην Ιταλία, στην Γαλλία, στην Σουηδία, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες.

Η Πανευρωπαϊκή συνάντηση του δικτύου θα γίνει στην Αθήνα στις 15 και 16 Μαρτίου.

Προηγείται όμως η γενέθλια γιορτή του δικού μας συνεταιρισμού για το δίκαιο και αλληλέγγυο εμπόριο, του «Σπόρου». Το ερχόμενο Σάββατο 1 Μαρτίου στην Αθήνα.

Τα «σποράκια» μετέτρεψαν μέσα σε δύο χρόνια ένα πείραμα έμπρακτης αλληλεγγύης, σε πραγματικότητα.

Χρόνια Πολλά!!!

...με τα δικά μας μάτια!

Ξεκινήσαμε το φθινόπωρο του 2004 διακινώντας μικρές ποσότητες καφέ από χέρι σε χέρι σε φίλους και φίλες, σε στέκια και συλλογικότητες. Επί ενάμιση χρόνο είδαμε το δίκτυο διακίνησης να διευρύνεται και το εγχείρημά μας να εμπλουτίζεται όλο και περισσότερο. Στην αρχική μας επιθυμία να στηρίξουμε έμπρακτα το κίνημα των Ζαπατίστας προστέθηκε ένα πλήθος προβληματισμών. Μπορούμε να συνδεθούμε με ανθρώπους που ψάχνουν, εδώ και τώρα, έναν άλλο τρόπο να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους, εγκαταλείποντας την άνεση και την ανωνυμία του σούπερ μάρκετ; Μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν κόμβο που να ενώνει αυτούς τους ανθρώπους με παραγωγούς του Νότου και του Βορρά, που αγωνίζονται συλλογικά να βελτιώσουν τη ζωή τους, να παράξουν προϊόντα με σεβασμό στο περιβάλλον και να τα διακινήσουν στο περιθώριο του επίσημου εμπορικού κυκλώματος;

Τα υπόλοιπα είναι λίγο πολύ γνωστά: ο χώρος είναι ανοικτός καθημερινά, εκτός και αν θέλουμε να συμμετάσχουμε σε κάποια πορεία. Σε αυτόν συνεδριάζει μια φορά την εβδομάδα η ολομέλεια της συλλογικότητας ή οι διάφορες ομάδες εργασίας που προσπαθούν να φέρουν βόλτα ένα σωρό οργανωτικά, πρακτικά και θεωρητικά προβλήματα. Σε αυτόν επίσης διακινούνται, εκτός από τα γνωστά προϊόντα (καφές, ζάχαρη, κακάο), και μερικά καινούργια: κουλουράκια από τον γυναικείο συνεταιρισμό της Φτελιάς, ζυμαρικά από κοινωνικούς συνεταιρισμούς της Ιταλίας, βιοδιασπώμενα απορρυπαντικά.

Μέσα από αυτό τον χώρο, αλλά και 42 άλλες πόλεις και χωριά, διακινήθηκαν το 2007 7.126 κιλά καφέ, 50% δηλαδή περισσότερα απ' ό,τι το 2006. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να επιστρέψουμε στις ζαπατιστικές κοινότητες 4 χιλιάδες ευρώ και να πληρώσουμε την προκαταβολή για την εισαγωγή ενός κοντέινερ με καφέ, κατευθείαν από τους ζαπατιστικούς συνεταιρισμούς!

Παράλληλα, λειτουργεί στο πατάρι ένα μόνιμο χαριστικό παζάρι, σε μια προσπάθεια έμπρακτης κριτικής στην κατανάλωση, τις εμπορευματικές σχέσεις και τη σπατάλη των φυσικών πόρων.

Τέλος, γίνονται τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία ενός δικτύου διακίνησης αγροτικών προϊόντων, στο οποίο παραγωγοί και καταναλωτές θα συνεργάζονται ισότιμα και αδιαμεσολάβητα.

Ελπίζουμε μέσα από αυτές τις πρωτοβουλίες, και διάφορες άλλες που στριφογυρίζουν στο μυαλό μας, να συνεχίσουμε να βρισκόμαστε με ανθρώπους και ομάδες που επιθυμούν να πειραματιστούν στη δημιουργία κοινωνικών σχέσεων που θα βασίζονται στην αλληλεγγύη και το αμοιβαίο συμφέρον.

Τα blogs σας μάραναν τώρα ρε;!

1. Τα blogs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.

2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.

3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα ή συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.

4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.

5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.

6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.

7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.

8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.

9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger."

Έξω οι μπάτσοι και οι χαφιέδες από τα blogs!

Εθνικισμοί με …πλάτες!

Οι τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια σε συνδυασμό με την νέα πρόταση για την ονομασία της F.Y.R.O.M που κόμισε στην Αθήνα και στα Σκόπια ο ειδικός μεσολαβητής του Ο.Η.Ε. κ. Μάθιου Νίμιτς δημιουργούν ένα πολύ ενδιαφέρον πολιτικό πλαίσιο.

Κατ’ αρχάς η ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου φανερώνει για όσους δεν το έχουν καταλάβει ακόμα, την διάθεση των Αμερικανών και πολλών Ευρωπαίων εταίρων μας, να δοκιμάσουν την ένταση και το μένος που μπορεί να κρύβουν οι άνεμοι που έχει φυλάξει μέσα στον ασκό του ο Άιολος. Αν η επιχειρούμενη αλλαγή των συνόρων νομιμοποιηθεί από διεθνείς οργανισμούς, τότε το μέλλον στην ευρύτερη περιοχή της Βαλκανικής θα γίνει ένα εύχρηστο και διασκεδαστικό παιχνιδάκι στα χέρια των όποιων ιμπεριαλιστών, με απρόβλεπτες, προς το παρόν, επιπτώσεις στην ζωή και στη συνεργασία των βαλκανικών λαών. Η συνεργασία έρχεται μέσα από την συνύπαρξη και τη συνεννόηση και όχι μέσα από τον κατακερματισμό και την περιχάραξη.

Το Κοσσυφοπέδιο και η F.Y.R.O.M., οι πιο φτωχές από τις πρώην Γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες, ωθούνται στην «εθνική» τους ολοκλήρωση μέσα σε λιγότερο από είκοσι χρόνια, με πρωτοφανή εθνικιστικά εφευρήματα. Το Κόσσοβο ανεξαρτητοποιείται μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα, μετά από είκοσι χρόνια συγκρούσεων που από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τους αμερικανούς, ενώ τα Σκόπια αβαντάρονται για να αποτελέσουν ένα νέο έθνος στην περιοχή, με νέα γλώσσα, νέα σημαία, όλα αρχαίας προέλευσης, με όλα τα εφόδια να αποτελέσουν στο μέλλον τον πολιορκητικό κριό για την εφαρμογή νέων «ειρηνευτικών σχεδίων» στην ευρύτερη περιοχή.

Σε ότι αφορά το θέμα της ονομασίας του γειτονικού κράτους είναι προφανές ότι στα δεκαπέντε χρόνια που υπάρχει στην επικαιρότητα η μόνη πλευρά που παραμένει αμετακίνητη στις θέσεις της είναι αυτή των γειτόνων. Μέχρις ενός σημείου είναι λογικό αυτό, αφού η σλαβική πλειοψηφία προσπαθεί μέσω του ονόματος να εξασφαλίσει στον μέγιστο βαθμό μια εθνική ταυτότητα που θα αποτελέσει συνεκτικό δεσμό μεταξύ των δύο κύριων εθνοτήτων της χώρας, της σλαβικής και της αλβανικής.

Από την άλλη καμιά υπεύθυνη πολιτική ηγεσία όμως, σε όποιο κράτος της γης, δεν θα κοιτούσε πρώτα τις «ευαισθησίες» του λαού μιας γειτονικής χώρας και όχι του δικού της. Αν ο «αυτοπροσδιορισμός» υπάρχει στα Σκόπια, υπάρχει και στην Βόρεια Ελλάδα. Μπορεί εκεί να εμφανίζεται ως εθνικός προσδιορισμός και στην χώρα μας ως γεωγραφικός ή ιστορικός, αλλά η ουσία είναι ότι η συνταγματική ονομασία της γειτονικής χώρας κατοχυρώνει την εθνική διάσταση μια γεωγραφικής – ιστορικής ονομασίας, με όλα όσα αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

Οι προτάσεις Νίμιτς δεν μπορούν σε καμιά περίπτωση να γίνουν αποδεκτές, ούτε καν ως βάση διαπραγμάτευσης, η οποία όσο περνούν τα χρόνια θυμίζει όλο και πιο πολύ το στημένο σε βάρος της Σερβίας παιχνίδι στο Ραμπουγέ της Γαλλίας, λίγες εβδομάδες πριν βομβαρδιστεί το Βελιγράδι. Όλα προαποφασισμένα και διάλογος για τα προσχήματα.

Σε ένα τέτοιο περιβάλλον η χώρα μας οφείλει να αποτρέψει την ανάπτυξη ενός νέου εθνικισμού στην περιοχή, ειδικά σε μια περίοδο που επιχειρείται αλλαγή των συνόρων.

Russian Dance - Tom Waits

Μέχρι να ξαναρχίσω να σώζω τα κείμενα που γράφω και να ανασαίνω πιο χαλαρά, θα συνεχίσω με μερικά από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια. Το δυστύχημα είναι ότι αρκετά δεν έχουν εικόνες, αλλά τι χρειάζονται στην μουσική αυτές οι φάλτσες γάτες των νυσταγμένων κεραμιδιών;

Καλό Σαββατοκύριακο!:)

P.J. Harvey - Dress

Καλό Σαββατοκύριακο:)

The Kinks - Sunny Afternoon

Μέσα σε τόσες έγνοιες αυτό το τραγούδι είναι μια ανάσα. Στέκομαι, εισπνέω και συνεχίζω...