Εμποροπανεπιστήμιο…

Υπάρχει ένα συμπαθές κομμάτι του κοινωνικού συνόλου που «βγάζει σπυράκια» με την ιδέα και μόνο της κατάργησης των πανελλαδικών εξετάσεων και την ελεύθερη είσοδο στα πανεπιστήμια όλων όσοι το επιθυμούν. Ποιον θα βλάψει όμως η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων; Τι δεινά θα επιφέρει στην ανώτατη εκπαίδευση να εισάγονται ελεύθερα και σε όποια περίοδο της ζωής τους το επιθυμήσουν όσοι θέλουν να φοιτήσουν σε πανεπιστήμιο;

Επιβράβευση της ήσσονος προσπάθειας, λένε ότι θα υπάρξει.

Η επιδίωξη τους όμως είναι άλλη. Η διατήρηση του αποκλεισμού δεκάδων χιλιάδων νέων κάθε χρόνο από την πιθανότητα να μπούνε στο πανεπιστήμιο ή να επιχειρήσουν στο μέλλον να φοιτήσουν σε αυτό. Δεν πέρασες στα 18 πανεπιστήμιο, ξέχνα το! Αυτή και μόνο η προοπτική του αποκλεισμού από ένα καλύτερα αμειβόμενο μέλλον, κινεί εδώ και δεκαετίες την μηχανή της παραπαιδείας. Οι αποκλεισμοί θα δώσουν άλλωστε και τους φοιτητές των πιθανών ιδιωτικών πανεπιστημίων.

Ας μην κρυβόμαστε. Σε ένα σωστό πανεπιστήμιο είτε με εξετάσεις μπεις είτε ελεύθερα, δεν μπορείς να πάρεις πτυχίο Ιατρικής αν δεν λιώσεις πάνω από τα βιβλία μέχρι να μπεις στα εργαστήρια. Όμως ένα σωστό πανεπιστήμιο έχει και παιδαγωγικό ρόλο πέρα από την επιστημονική κατάρτιση και την έρευνα. Ρόλο που σκόπιμα κάποιοι παραβλέπουν εστιάζοντας στην αξία των πτυχίων. Γιατί από το δημοτικό μέχρι το πτυχίο αυτό το σάπιο σύστημα παιδείας και παραπαιδείας δουλεύει μόνο γι’ αυτό…

«Κουρδιστό» πακέτο

Το πιο σημαντικό πολιτικό πρόβλημα της ευρύτερης περιοχής μας, το «Κουρδικό» επανέρχεται για άλλη μια φορά φέτος στην επικαιρότητα λόγω της κατάστασης που επικρατεί στην περιοχή. Η ασταθής ισορροπία του Ιράκ, δημιουργεί φόβους για την Τουρκία και προσδοκίες κατ’ αρχάς στους Κούρδους του Ιράκ και μετέπειτα στους Κούρδους της Τουρκίας. Το ενδεχόμενο δημιουργίας κουρδικού κράτους στο Βόρειο Ιράκ ανησυχεί την Άγκυρα, που συν τοις άλλοις βλέπει τους Κούρδους αντάρτες να έχουν βάσεις ανεφοδιασμού στην ίδια περιοχή και απειλεί με άλλη μια επέμβαση στο Β. Ιράκ.

Πρόσφατα συνελήφθει στην Τουρκία ο πρόεδρος του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος Τουρκίας Χιλμί Αιντογντού ο οποίος δήλωσε ότι αν η Τουρκία επιτεθεί στο Βόρειο Ιράκ θα εκληφθεί ως επίθεση εναντίον του Ντιγιαρμπακίρ! Στις κουρδικές περιοχές της Τουρκίας η συμπάθεια προς τους αντάρτες του ΡΚΚ είναι προφανής ακόμα και από δηλώσεις αξιωματούχων της τοπικής αυτοδιοίκησης. Επίκειται μέσα στον Μάρτιο η γιορτή του Νεβρόζ (κουρδική πρωτοχρονιά) που πάντα αποτελεί μια μέρα διαμαρτυρίας για τα δικαιώματα των Κούρδων, ενώ πληθαίνουν και τα αιτήματα για την αποδοχή από το κράτος για συναλλαγές με αυτό της κουρδικής γλώσσας.

Οι Κούρδοι είναι σήμερα η δεύτερη πολυπληθέστερη εθνική - φυλετική ομάδα στην Τουρκία και μάλιστα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια λόγω των διωγμών τους έχουν εξαπλωθεί σε όλη την επικράτεια, κυρίως σε μεγάλα αστικά κέντρα. Είναι βέβαιο ότι αν η Τουρκία δεν σεβαστεί τα δικαιώματα των Κούρδων, από τη μια δεν θα μπορέσει να εισέλθει στην Ε.Ε. από την άλλη θα βρίσκεται συνεχώς αντιμέτωπη με το πρόβλημα.

"Αποπλάνηση" κινηματογραφόφιλων…

Είμαι από εκείνους τους κινηματογραφόφιλους που οι επιλογές μου στις ταινίες που θα παρακολουθήσω αφορούν περισσότερο ταινίες που δεν έχουν σχέση με τον «αμερικανικό» κινηματογράφο. Προτιμώ ανεπιφύλακτα ταινίες από την Ευρώπη ή τον αμερικανικό κινηματογράφο που δεν είναι εγκλωβισμένος στα κλισέ που το Χόλιγουντ αποθεώνει συνεχώς, αλλά παρόλα αυτά με πιάνω να θέλω διακαώς να τιμηθεί με το βραβείο Όσκαρ ο μεξικανός σκηνοθέτης Αλεχάνδρο Γκονζάλες Ινιαρίτου για την νέα ταινία του «Βαβέλ».

Με την συζήτηση που διεξάγεται τις τελευταίες εβδομάδες πριν από την απονομή κάθε χρόνο, τις διαδοχικές απονομές βραβείων των κλαδικών κινηματογραφικών ενώσεων και το γενικότερο κλίμα ότι τα μέλη της «αμερικανικής» Ακαδημίας έχουν δει ότι καλύτερο έχει κυκλοφορήσει ή τους έχει προταθεί από όλο τον κόσμο και θα κρίνουν αδέκαστα τους καλύτερους της χρονιάς, το σκηνικό είναι τέλειο για «αποπλάνηση».

Έχει καμιά σημασία αν ο Ινιαρίτου θα πάρει τώρα βραβείο Όσκαρ ή αν θα περιμένει όπως ο συνυποψήφιος του Μάρτιν Σκορτσέζε να το πάρει μετά από καμιά δεκαριά υποψηφιότητες; Ή θα πάψουν να είναι αριστούργημα τα «21 γραμμάρια» επειδή δεν προτάθηκαν;

Πέρα από την ύπαρξη του Όσκαρ, είτε ως ενθύμιο αναγνώρισης από την «αμερικανική» ακαδημία, είτε ασφαλέστερα ως «προίκα» για την μελλοντική εμπορική πορεία της όποιας ταινίας υπάρχει ένας ολόκληρος κινηματογραφικός κόσμος που δεν χωράει στα βραβεία Όσκαρ και αξίζει λίγης περισσότερης προσοχής και συζήτησης…

Έγινε καπνός και το Ινστιτούτο!

Είναι εξωφρενικό αυτό που συμβαίνει στην χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Εξαγγέλλεται συνεχώς η αποκέντρωση, διατυμπανίζετε ο ερχομός της ώρας της περιφέρειας και όμως αυτό που βιώνει ο νομός μας είναι η συνεχής υποβάθμιση και απαξίωση. Η κύρια ευθύνη βαρύνει εμάς που ψηφίζουμε, όπως ψηφίζουμε, αλλά είναι αναγκαίο να εντοπίζουμε και τις ευθύνες όσων ευαγγελίζονται την σωτηρία «των ψυχών και των σωμάτων ημών» σε πολιτικό επίπεδο.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ. καταργεί το Καπνολογικό Ινστιτούτο Ελλάδας κι αναζητάει τώρα τι ρόλο να του αναθέσει, αφού ο καπνός είναι πια ένα περιορισμένης έκτασης καλλιέργειας προϊόν. Το Ινστιτούτο είχε ενταχθεί το 2001 μετά από την κατάργηση του Εθνικού Οργανισμού Καπνού (ΕΟΚ) στο Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικών Ερευνών (ΕΘΙΑΓΕ). Το Επιστημονικό Συμβούλιο του ΕΘΙΑΓΕ στην τελευταία του συνεδρίασε δεν ασχολήθηκε με τις γραπτές προτάσεις των εργαζομένων του Κ.Ι.Δ. και ουσιαστικά το Ινστιτούτο δεν περιλαμβάνεται πια στην αναδιοργανωμένη δομή του ΕΘΙΑΓΕ στο οποίο ανήκει. Με λίγα λόγια δεν έχει πια αντικείμενο!

Η κυβέρνηση με δηλώσεις του υφυπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης είχε αφήσει το 2004 να εννοηθεί ότι το Κ.Ι.Ε. θα μετατρέπονταν σε πολυδύναμο ερευνητικό κέντρο για τα ενεργειακά φυτά και τα φυτά και μάλιστα παγκόσμιας εμβέλειας. Οι ίδιες εξαγγελίες επαναλήφθηκαν και πριν από μερικές εβδομάδες σε επίσκεψη του κ. Κόντου στην Δράμα.

Στην τελευταία του όμως συνεδρίαση το Επιστημονικό Συμβούλιο του ΕΘΙΑΓΕ αποφάσισε την δημιουργία του Τομέα ενεργειακών φυτών – καπνού και βάμβακος με έδρα την Σίνδο της Θεσσαλονίκης.

Ερώτηση προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης για το θέμα έχει καταθέσει ο βουλευτής Δράμας του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Χρήστος Αηδόνης και αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον η απάντηση του κ. Μπασιάκου. Η έμπρακτη διάψευση των εξαγγελιών του κ. Κόντου δείχνει για άλλη μια φορά την προχειρότητα με την οποία η κυβέρνηση διαχειρίζεται τις τύχες, αλλά δημιουργεί και απορία για το πως εννοείται η αποκέντρωση όταν όλο και περισσότερες κρατικές υπηρεσίες στοιβάζονται στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη.

Πριν από μερικά χρόνια βλέπαμε μαύρες σημαίες επί μήνες στην Πλατεία Ελευθερίας επειδή το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκλεισε την Σόφτεξ και δεν ίδρυσε το Εφετείο, τώρα που όχι μόνο το Εφετείο δεν ιδρύθηκε ακόμα αλλά και το Ινστιτούτο Καπνού έγινε καπνός, δεν νοιώθει κανείς παράγοντας της Ν.Δ. ότι αδικείται ο νομός από την κυβέρνηση Καραμανλή;

Ανακοίνωση του Σωματείου Εργαζομένων στο Καπνολογικό Ινστιτούτο.

Ποιον εμπιστεύεσαι;

Το "ποτάμι" της αντίστασης στα κυβερνητικά σχέδια για την Παιδεία ήταν και χθες φουσκωμένο. Ότι σάπιο κι αν υπάρχει μέσα στα Πανεπιστήμια κανείς δεν μπορεί να άρει το δίκιο των αιτημάτων των φοιτητών. Αυτά τα παιδιά είναι το μέλλον, όχι οι συμβουλάτορες της κας Μαριέτας Γιαννάκου – Κουτσίκου!

Χθες παρουσιάστηκαν από το Βήμα στοιχεία της Eurostat που δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι η ουραγός χώρα στην Ευρώπη σε ότι αφορά την χρηματοδότηση των πανεπιστημίων. Σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία η χώρα μας δαπανά μόλις το 40% του μέσου κοινοτικού όρου την στιγμή που η βρισκόμενη στην προτελευταία θέση Ισπανία, δαπανά ποσό ίσιο με το 70% του κοινοτικού μ.ο. Χώρες όπως η Σουηδία και η Ολλανδία δαπανούν 167% και 159% αντίστοιχα. Η Ευρώπη δαπανά περίπου 7.500 ευρώ ετησίως κατά μέσο όρο για κάθε φοιτητή ενώ η Ελλάδα μόλις 3.340 ευρώ!

Η κυβέρνηση έσπευσε χθες δια του εκπροσώπου της να τονίσει ότι τα στοιχεία είναι επιλεκτικά καθώς στην Ελλάδα η παιδεία χρηματοδοτείται μόνο από το κράτος, ενώ ανέφερε ότι οι δαπάνες για την ανώτατη παιδεία κινούνται στο 1,3% του Α.Ε.Π. που είναι το υψηλότερο στην Ε.Ε.!

Αν σας έλεγε κανείς ότι η Ελλάδα είναι πρώτη σε κάποιον τομέα που έχει να κάνει με τα οικονομικά στην Ε.Ε. θα τον πιστεύατε;

Η ζωή χωρίς χιόνι;…

Ο χειμώνας που πέρασε ήταν δύσκολος για τις επιχειρήσεις του νομού που δραστηριοποι - ούνται στον τομέα του χειμερινού τουρισμού. Χωρίς χιόνι η κίνηση στο νομό μας είναι μειωμένη και βέβαια σε συνδυασμό με την αδυναμία προσέλκυσης επισκεπτών το καλοκαίρι τα πράγματα γίνονται πολύ στενάχωρα.

Είναι όμως μόνο το χιόνι το θέλγητρο για τους επισκέπτες στο νομό Δράμας;

Θαρρώ πως όχι, αλλά από την άλλη αυτή την στιγμή το μεγαλύτερο μέρος των υποδομών που υπάρχουν – σε όποια κατάσταση – έχουν να κάνουν με το χιόνι.

Όταν λείπει όμως το χιόνι ο ορεινός όγκος του νομού είναι ανοικτός σε όλους. Συνθήκες όπως οι φετινές επιτρέπουν τις εξορμήσεις, δεν υπάρχουν αποκλεισμένοι οικισμοί, ούτε και πολικό ψύχος που να αποτρέπει τους επίδοξους εκδρομείς.

Είναι καιρός να αναπτυχθεί ένας εναλλακτικός προς την χιονοδρομία τρόπος διευθέτησης του χρόνου των επισκεπτών στο νομό μας. Αθλήματα, περιηγήσεις, γαστρονομία, επισκέψεις σε οινοποιεία κλπ. Δράσεις που κυρίως γίνονται τις εποχές πλην του Χειμώνα θα μπορούσαν να ενσωματωθούν πιο ζωτικά στο χειμερινό πακέτο του νομού μας. Θα χρειαστεί και πληρέστερη ενημέρωση των επισκεπτών, όπως και η κατασκευή ή η συντήρηση δρόμων που ενώνουν σημεία ενδιαφέροντος μεταξύ τους.

Δεν αναφέρομαι σε κάτι που είναι δύσκολο να γίνει, αφού τα περισσότερα από αυτά ήδη υπάρχουν. Είναι καιρός να δούμε και πέρα από το χιόνι τις χειμερινές τουριστικές παροχές του νομού μας…

Angelito 5! (Άσβεστο ...πάθος και ασβεστωμένο...)

Έχω δει τρεις προσκλήσεις για το παιχνίδι με τα πέντε πράγματα για τον εαυτό κάθε μπλόγκερ, που με αφορούν. Μία στην Citronella, μία στον Gazakas και μία στον Δείμο του Πολίτη. Ευχαριστώ για την τιμή, μόνο που με την εξάπλωση της "πυραμίδας" θα δυσκολευτώ να βρω κι εγώ πέντε άλλους για να προσκαλέσω!

1) Γεννήθηκα στην Γερμανία! Την επόμενη μέρα της γέννησης μου τρεις γερμανικές τράπεζες μου άνοιξαν από έναν λογαριασμό έκαστη! Μεταξύ αυτών και η θρυλική Deutsche Bank. (Από τότε έχουν να μου κάνουν καλό οι τράπεζες.) Ο λόγος της γενναιοδωρίας των γερμανικών τραπεζών προς το πρόσωπο μου ήταν ότι ήμουν το πρώτο μωρό του 1973 στην ευρύτερη περιοχή του Μπραουνσβάιχ, αν δεν κάνω λάθος. Με είπαν αργότερα ότι με έγραψαν και οι εφημερίδες, αλλά δεν κρατήσανε αποκόμματα...

2) Η πρώτη μεγάλη περιπέτεια της ζωής μου, περιπέτεια κυρίως για τους γονείς μου, ήταν όταν σε ηλικία δυόμιση χρονών, στα πλαίσια της ανακάλυψης του σύμπαντος κόσμου που με περιέβαλλε, βούτηξα σε μια δεξαμενή με σβησμένο ασβέστη! Η αλήθεια, όπως καταλαβαίνετε, είναι ότι δεν πνίγηκα, αλλά μόλις έβγαλα το κεφάλι μου έξω και φώναξα "μαμά!" εκείνος που πρέπει να έπαθε πλάκα ήταν ο αδελφός μου Νίκος που με είχε μαζί του, οκτώ χρονών τότε, που με είδε κάτασπρο και έτρεξε να φέρει βοήθεια. Εκείνη την ημέρα έκανα το πρώτο μου μπάνιο σε μπανιέρα, από την ημέρα που γυρίσαμε στην Ελλάδα! Με πήγαν στον γιατρό ο οποίος σήκωσε τα χέρια σε ότι αφορούσε τον αν θα μπορούσα να ξαναδώ, με φόρεσαν ένα ζευγάρι γυαλιά ηλίου και κυκλοφορούσα σαν τον μικρό Στίβι Γουόντερ για κανένα μήνα. Τι ταξίματα για παιχνίδια αν άνοιγα τα μάτια μου, τι επισκέψεις να δω ξαδελφάκια που ήρθαν μόνο για μένα, εγώ εκεί κλειστά μάτια. Αφού κάποια στιγμή μέσα σε αυτές τι ημέρες, γύρισα ενώ καθόμασταν όλη η οικογένεια στο σαλόνι και ρώτησα αν έξω είναι μέρα η νύχτα. Τους γονείς μου τους έπιασαν τα κλάματα, μόλις με άκουσαν...
Τελικά η Αγία Παρασκευή, λέει η μάνα μου, έβαλε το χέρι της και κάποια μέρα άρχισα να ανοίγω τα μάτια και να βλέπω. Έκτοτε με την όραση δεν είχα κανένα πρόβλημα, ενώ πίστευα ότι λόγω του ασβεστώματος δεν θα είχα πρόβλημα με ζουζούνια και μύκητες, αλλά όταν πήγα φαντάρος διαψεύστηκα...

3) Εκτός από τον ασβέστη, το ασβέστιο είχε και έχει σημαντικό ρόλο στην ζωή μου. Ο παππούς μου είχε γίδια και το γάλα με τα παράγωγα του ήταν πάντα μέσα στο σπίτι μας. Έτσι χωρίς ψωμί μπορώ να φάω, αλλά χωρίς τυρί όχι!
Αυτό που θέλω να πω όμως είναι ότι από τα 10 μέχρι τα 14 μου έβοσκα τα καλοκαίρια τα κατσίκια του παππού! Μετά τα πουλήσαμε αφού ο παππούς έκανε εγχείρηση.
Το μόνο απωθημένο που μου έμεινε από την βουκολική μου εμπειρία είναι ότι δεν έμαθα να αρμέγω! Αλλά σε όλα τα υπόλοιπα ήμουν αετός. Σφύριγμα κλέφτικο, παρπατησιά γοργή, σκαρφάλωμα στα δέντρα κι ότι άλλο μπορεί να κάνει ένα παιδί στο βουνό. Έχω δει λύκο στα δυο μέτρα να έχει στο στόμα ένα βιτούλι και τον πέρασα για σκύλο. Καλά που ήταν μαζί μου ο μακαρίτης ο Βασίλης - ρε μπαγάσα, περνάς καλά εκεί πάνω;! - ο Τσαμπάζης κι αρχίσαμε να σφυρίζουμε για να τον αναλάβουν τα σκυλιά. Το χωριό μου, ο Βώλακας, ήταν και είναι σημείο αναφοράς, πάντα με κυριεύει ένα περίεργο συναίσθημα όταν κατηφορίζει το αυτοκίνητο από τον Αη - Γιώργη προς την στροφή της Βλασουβίτσας. Τόσοι αγαπημένοι απόντες πια...

4) Πριν από οποιαδήποτε άλλη συνειδητοποίηση στην ζωή μου, έγινα ΠΑΟΚτσής. Έχω φάει τα τσιμέντα της Τούμπας με το κουτάλι. Χαμογελάω συγκαταβατικά τώρα πια όταν σκέφτομαι μόνο τις ώρες και τις μέρες που ξόδεψα. Έχω ζήσει μερικά ωραία βράδια στην Τούμπα, η καλύτερη στιγμή όμως ήταν η κατάκτηση του κυπέλλου το 2001 στη Νέα Φιλαδέλφεια στον τελικό με τον Ολυμπιακό όπου κατατροπώσαμε τους "γαύρους" και στο γήπεδο και κυρίως στην εξέδρα!
Βέβαια στα μικράτα μου μπάλα έβλεπα στο Εθνικό Στάδιο, τον Πανδραμαϊκό! Έχω δει αγώνες με Ηρακλή, με Καλαμαριά, με Π.Α.Ο.Κ., με..., με... Για κάνα εξάμηνο μάλιστα πήγα και στην φημισμένη ποδοσφαιρική ακαδημία του Πανδράμ, αλλά μια διαμάχη με τον προπονητή με ανάγκασε να σταματήσω το ποδόσφαιρο σε ηλικία μόλις 13 χρονών...

5) Καμιά φορά όταν σκέφτομαι από που έρχομαι και τι είμαι σήμερα, απορώ...
Είμαι ένας άνθρωπος από καλαμπόκι!

Προσκαλώ στο παιχνίδι: matthew, Maria pin, cuentos nat, Θανάση και raresteak.

Με την πλάτη στον «δικό τους» τοίχο…

30.000 δανειολήπτες στεγαστικών αδυνατούν να εξυπηρετήσουν τα δάνεια τους, σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος. Η κατάσταση είναι οριακή καθώς το ποσοστό είναι σχεδόν διπλάσιο σε σχέση με τον μέσω όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μπορεί για τα δεδομένα της περιοχής μας ένα στεγαστικό δάνειο να μην φαίνεται τεράστιο βάσανο, αλλά για περιοχές με μεγάλη οικιστική ανάπτυξη όπως π.χ. η Αθήνα τα στεγαστικά είναι μεγάλο ρίσκο, λόγω της μεγάλης αξίας των ακινήτων. Ένα διαμέρισμα εκατό τετραγωνικών μέτρων που στην Δράμας κάνει εκατόν είκοσι χιλιάδες ευρώ, σε κάποιες περιοχές της Αθήνας μπορεί να κάνει τριακόσιες χιλιάδες ευρώ. Κι αν η δόση για εκατό χιλιάδες ευρώ δανείου είναι αρκετά βαριά για το οικογενειακό εισόδημα δύο μισθωτών, μπορείτε να φανταστείτε πόσο παραπάνω βαραίνει ένα δάνειο διακοσίων ή τριακοσίων χιλιάδων ευρώ.

Στην χώρα μας υπήρξε μια περίοδος πριν από δύο περίπου χρόνια κατά την οποία οι τράπεζες ούτε λίγο ούτε πολύ διαφήμιζαν ότι αντί να πληρώνεις ενοίκιο, μπορείς να πληρώνεις την δόση του δανείου και να μένεις στο δικό σου – αν εξοφλήσεις το δάνειο - σπίτι. Από τότε μέχρι σήμερα όμως η μεγάλη άνοδος των ευρωεπιτοκίων έχει κολλήσει με την πλάτη στον «δικό» τους τοίχο 30.000 δανειολήπτες.

Η κατάσταση δεν φαίνεται να βελτιώνεται σε ότι αφορά τις αυξήσεις των επιτοκίων, αλλά αυτό που μάλλον αλλάζει είναι η υπεραισιοδοξία των δανειοληπτών για τις ικανότητες τους στην εξόφληση μεγάλων δανείων.

Η ουρά του χαρταετού…

Χωρίς πολλές φανφάρες πέρασε όμορφα η τελευταία εβδομάδα των Αποκριών. Ένα μυστικό καλά φυλαγμένο δίνει γιορτινό χρώμα στις νύχτες. Τα πολύβουα μπαρ είναι πια σαν πόλεις μακρινές που έχουμε επισκεφτεί τα περασμένα χρόνια. Χαμηλός φωτισμός ρούμι και λίγες νότες ποτισμένες σε παρελθοντικά μέταλλα, αρκούν για να ξαναανακαλύψω την νέα μου πατρίδα. Η ιστορία δεν έχει θέση σε αυτήν, αλλά εγώ είμαι ακόμα μετανάστης…

Άμεσα θα κατατεθεί στην Βουλή ο νέος νόμος πλαίσιο για την Παιδεία σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες για τις προθέσεις του πρωθυπουργού. Το κίνημα ενάντια στην «μεταρρύθμιση» της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης βρίσκεται σε εγρήγορση και οι επόμενες εβδομάδες θα είναι κυριολεκτικά του ακάθιστου και μάλλον των δακρύων!...

Ο Αμερικανός πρόεδρος κάλεσε τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ που έχουν στρατεύματα στο Αφγανιστάν να επιτρέψουν την συμμετοχή των στρατιωτών τους στις μάχες με τους Ταλιμπάν που μαίνονται στα νότια της χώρας. Δεν με παρηγοράει ότι οι Ταλιμπάν αντιστέκονται ακόμα – όμοιος στον όμοιο και η κοπριά στα λάχανα – αλλά ότι δεν αρκεί πια η ισχύς των Η.Π.Α. ώστε να δημιουργούν από μόνες τους συνθήκες που γεννάνε καινούργιους φανατικούς…

Στην Βενεζουέλα ο Ούγκο Τσάβες απείλησε ότι θα εθνικοποιήσει και τα σούπερ μάρκετ αν δεν συμμορφώνονται με το πλαφόν για τις ανώτατες τιμές στα βασικά καταναλωτικά προϊόντα. Η ακρίβεια υπάρχει παντού φαίνεται, όπως και ότι στα μέρη μας δεν ενοχλεί και πολύ τους κυβερνώντες…

«Η γνώση δεν φέρει απαραίτητα και ήθος»

101 χρονών έχει φτάσει ο κ. Εμμανουήλ Κριαράς – αυτός ο κύριος που μας παίδευε με τα βιβλία του στα μικράτα μας – και ακόμα πιστεύει στον σοσιαλισμό. Αλλά διαχωρίζει την θέση του από κάτι απίθανους «σοσιαλιστές» όπως ο Μπλερ. Ασφαλώς και το γήρας δεν είναι απαραίτητα ηλικία αναθεώρησης. Και αναφέρει σε συνέντευξη του στην Βίκη Χαρισοπούλου στα «Νέα», ότι «η γνώση δεν φέρει απαραίτητα και ήθος. Διδασκαλία του ήθους δεν υπάρχει». Και προσθέτει « έξαρση είναι το σημαντικότερο. Να εξαρθείς πάνω από τον εαυτό σου. Η θυσία, ο έρωτας, η αφοσίωση, η αλήθεια είναι έξαρση»...

Κοιτούσα χθες την δημοσίευση του Δήμου για την γιορτή της Καθαρής Δευτέρας, που οι δραμινοί την γιορτάζουμε αμολώντας τους χαρταετούς μας από τον Κορύλοβο. Έχω να πάω τόσα χρόνια που νομίζω ότι εκείνη η παλιά εικόνα με τις στρωμένες στα αγριόχορτα κουρελούδες και τα σαρακοστιανά εδέσματα απλωμένα πάνω τους θα είναι μάλλον παρελθόν σήμερα. Αλλά δεν είναι αυτό το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό εκείνη την ώρα. Στάθηκα κάτω εκεί στην άκρη του κειμένου και κοιτούσα για ώρα την απουσία του ονόματος του ανθρώπου που ήταν ο Κορύλοβος προσωποποιημένος. Φαντάζεστε για ποιον μιλάω; Έναν φυσιολάτρη παιδίατρο έχουμε.

Περαστικά σου κύριε Γκατζούλη και καλή σαρακοστή!

Χωράμε σε τριθέσιο καναπέ...

...όχι γιατί είμαστε λίγοι, αλλά γιατί είμαστε αγαπημένοι!

Η μπλογκομπανία της Δράμας συνευρέθει για άλλη μια φορά χθες Τετάρτη, ανήμερα του Αγίου Βαλεντίνου σε κεντρικό καφέ της υδροχαρούς πόλεως μας. (Ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν ...χτίζουμε!)
Το ρεπορτάζ υπάρχει στης συν-νιφάδας μου. Θα προσθέσω μόνο ότι σχολιάσαμε πολλά εντός κι εκτός μπλογκόσφαιρας, ενώ η Νατούλα μας που άργησε λίγο, πρωτάρα άλλωστε στα meeting, νόμισε ότι η citronella μας ήταν η mirandolina!

Lifestyle: Ο amig0 και η citronella ήπιανε φυσικό χυμό, εγώ έπινα μπύρα και η Νατούλα καφέ, νομίζω! (Περιττό να σας πω ότι χάλασα την σιέστα μου για σας αδέλφια, αλλά χαλάλι, πότε θα ξαναβρεθούμε;)
Η επόμενη συνάντηση της δραμινής μπλογκομπανίας δεν καθορίστηκε καθώς δεν υπήρχε πρόχειρο εορτολόγιο για να εντοπίσουμε κάποιον Αγιο ή Αγία που να εκφράζει το κλίμα ανάμεσα μας...
Κάτι ειπώθηκε για μια βόλτα στην Βουλγαρία, αλλά τέθηκε η προϋπόθεση να μην πάμε στο Μπάνσκο!

Αυτά! ...και στα δικά σας!

Η φωτογραφία είναι "πονεμένη" ιστορία, αλλά δεν είναι της ώρας!:Ρ

Μια λύση από μακριά…

Η κυβέρνηση της Σερβίας πρότεινε χθες στην Βουλή την απόρριψη του σχεδίου του ειδικού απεσταλμένου του γραμματέα του Ο.Η.Ε. για το Κοσσυφοπέδιο Μάρτι Αχτισάαρι, κάνοντας σαφές ότι δεν πρόκειται να συναινέσει στα σχέδια των βομβαρδιστών της χώρας της για μια ημι-ανεξάρτητη επαρχία της Σερβίας. Μια επαρχία – οντότητα οι κάτοικοι της οποίας ενδέχεται να κληθούν μετά από κάποια χρόνια να αποφασίσουν για το «ημι»…

Ο ρόλος του διεθνή παράγοντα τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια στην πρώην Γιουγκοσλαβία ήταν πάντα ύπουλος και καθαρά ωφελιμιστικός. Από την διάλυση της χώρας που αποφασίστηκε μέσα σε ένα γραφείο και οδήγησε στο αιματοκύλισμα της μέχρι και την στάση του στις διαπραγματεύσεις με το καθεστώς Μιλόσεβιτς για το θέμα του Κοσσυφοπεδίου πριν από τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς στην Σερβία.

Στην παρούσα φάση φαίνεται ξεκάθαρα ότι εμμέσως θα επιδιωχθεί να υπάρξει αλλαγή των υφιστάμενων συνόρων στην Βαλκανική χερσόνησο. Όλες οι διαβεβαιώσεις που δίνονται ενάντια σε αυτή την εξέλιξη στο σχέδιο Αχτισάαρι, αυτό ακριβώς επιβεβαιώνουν.

Οι άμεσες συνέπειες της εφαρμογής του σχεδίου που απορρίπτουν οι Σέρβοι, μπορεί να επηρεάσουν την εύθραυστη ισορροπία στα Σκόπια και να οδηγήσουν σε δυσάρεστες εξελίξεις. Αυτή κάθε αυτή η άρνηση της κυβέρνησης της Σερβίας πάντως, δεν μπορεί να επηρεάσσει σημαντικά τις εξελίξεις αφού το μέλλον του Κοσσυφοπεδίου έχει αποφασιστεί πολύ – πολύ μακρύτερα από την Πρίστινα και το Βελιγράδι…

«Όραμα» για την Παιδεία!

Διάβαζα χθες στο blog της juanita το περιστατικό που συνέβη τελευταία και που αφορά την ανώτατη εκπαίδευση στην χώρα μας. Για την ακρίβεια τους απόφοιτους του τμήματος «Ισπανική Γλώσσα και πολιτισμός» του Ελληνικού Ανοιχτού Πανεπιστημίου «Ε.Α.Π.» το οποίο έχει μπει στην ζωή μας τα τελευταία χρόνια.

Απόφοιτος του συγκεκριμένου τμήματος έλαβε την περασμένη Παρασκευή τηλεφώνημα από την Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νέας Ιωνίας Αττικής με το οποίο της ζητούνταν να επιστρέψει την άδεια διδασκαλίας που της είχε χορηγηθεί!

Σύμφωνα με όσα είπε στην παθούσα ο/η υπάλληλος της Δευτεροβάθμιας υπάρχει οδηγία του Υπουργείου Παιδείας που ανακαλεί όλες τις άδειες διδασκαλίας που χορηγήθηκαν σε όλους τους απόφοιτους αυτού του τμήματος του Ανοικτού Πανεπιστημίου!!!

Επειδή δεν έχει αποσαφηνιστεί το θέμα με υπουργική απόφαση που θα ξεκαθαρίζει αν μπορούν να διδάσκουν οι απόφοιτοι του Ε.Α.Π. την ισπανική γλώσσα! Την ώρα που το Ανοικτό Πανεπιστήμιο ζητάει περίπου 700 ευρώ για κάθε μάθημα από τους σημερινούς φοιτητές του, οι οποίοι μέσα σε τόσα άλλα προβλήματα λειτουργίας του τμήματος αυτού, δεν γνωρίζουν αν τα πτυχία τους θα έχουν κάποιο αντίκρισμα.

Ο νέος νόμος – πλαίσιο για τα Α.Ε.Ι μάρανε τους μεταρρυθμιστές της κακιάς ώρας που «οραματίζονται» μια νέα παιδεία την στιγμή που δεν μπορούν να αποφασίσουν για την τύχη των αποφοίτων ενός πανεπιστημιακού τμήματος της δημόσιας «δωρεάν» παιδείας…

Πω, πω, πω ένα κόμμα, σοσιαλιστικό!

Δεν έχουν κλείσει δύο εβδομάδες από την ημέρα που το ΠΑ.ΣΟ.Κ. κατέθεσε πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης και ταυτόχρονα ανακοίνωσε την αποχώρηση του από όλες τις διαδικασίες για την αναθεώρηση του συντάγματος.

Στις μέρες που μεσολάβησαν από τότε, είδαμε την συνέντευξη του κ. Πάγκαλου στην Καθημερινή της Κυριακής με την οποία ο πρώην υπουργός εκφράζονταν υπέρ της ελεύθερης κίνησης της αστυνομίας στους χώρους όπου σήμερα ισχύει το πανεπιστημιακό «άσυλο». Ο κ. Πάγκαλος χρησιμοποίησε, για να τεκμηριώσει την άποψη του, λογικά επιχειρήματα για να φανερώσει απλά και μόνο την συντηρητική στροφή του ίδιου, φανερώνοντας τα αποτελέσματα της χρόνιας παραμονής στους διαδρόμους της εξουσίας.

Ο δε πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Γιώργος Παπανδρέου λίγες μόνον ημέρες μετά την ματαίωση από την παρούσα βουλή της αναθεώρησης του άρθρου 16, έσπευσε να τονίσει ότι το άρθρο 16 είναι «αντιδραστικό και αυταρχικό» και ότι πρέπει να αλλάξει. Εννοώντας προφανώς ότι την εισβολή του ιδιωτικού τομέα στην ανώτατη εκπαίδευση στην χώρα μας θα πρέπει να την υπογράψει η κυβέρνηση της οποίας του υπουργούς ο ίδιος θα έχει διορίσει.

Μόνο που με τέτοια μυαλά, τόσο ο κ. Πάγκαλος όσο και ο κ. Παπανδρέου θα αναζητούν μετά από κανένα χρόνο τους λόγους της νέας ήττας τους στις εκλογές και το νέο αρχηγό του κινήματος. Απλά είναι τα πράγματα.

Μπάρακ Ομπάμα: Άλλος ένας υποψήφιος;

Την περασμένη εβδομάδα ανακοίνωσε και επίσημα την υποψηφιότητα του για υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος των Δημοκρατικών, ο Μπάρακ Ομπάμα. Ο ηλικίας σαράντα πέντε χρονών γερουσιαστής του Ιλινόις, θα είναι ο βασικός αντίπαλος της συζύγου του πρώην προέδρου της χώρας Μπιλ Κλίντον, Χίλαρι στην κούρσα για την ανάδειξη του αντιπάλου του σημερινού προέδρου Μπους.

Οι μέχρι σήμερα αναφορές στον Ομπάμα εστιάζουν σε δύο κυρίως σημεία. Το πρώτο είναι η Αφροαμερικανική καταγωγή του. Αν εκλεγεί πρόεδρος θα είναι ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των Η.Π.Α! Στον αντίποδα και η Κλίντον θα είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στην ιστορία της χώρας, αν καταφέρει να κερδίσει τις εκλογές.

Το δεύτερο σημείο που διαφοροποιεί ουσιαστικά την υποψηφιότητα Ομπάμα είναι ότι ως γερουσιαστής ήταν από τους λίγους που εξ αρχής είχαν ταχθεί κατά του πολέμου στο Ιράκ και υπερασπίζεται μέχρι και σήμερα αυτή του την θέση. Η Χίλαρι Κλίντον από την άλλη είχε ταχθεί υπέρ του παράνομου πολέμου στο Ιράκ.

Είναι νωρίς να κρίνει κάποιος έναν άνθρωπο που τώρα αρχίζει να φανερώνεται πολιτικά ενώπιον της αμερικανικής και της διεθνούς κοινής γνώμης. Όμως όσο κι αν σε συμβολικό επίπεδο η υποψηφιότητα Ομπάμα δημιουργεί θετικό αντίκτυπο, η παράδοση των Δημοκρατικών στην συνέχεια της εξωτερικής πολιτικής της υπερδύναμης δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για μια πραγματικά διαφορετική πολιτικά υποψηφιότητα.

Το ενδιαφέρον πάντως είναι να δούμε πόσο θα επηρεάσει τις διαδικασίες το κλίμα ενάντια στον πόλεμο που διογκώνεται στις Η.Π.Α. το οποίο ευνοεί, κατά τα φαινόμενα, τον Μπάρακ Ομπάμα.

Ως έκτακτοι Έλληνες, ως μόνιμοι Ξένοι…

Συζητείται αυτές τις μέρες στην Βουλή το νέο νομοσχέδιο για την μετανάστευση που προώθησε η κυβέρνηση για να ρυθμίσει για άλλη μια φορά τα θέματα των εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας που έχουν έρθει από το εξωτερικό. Η μέχρι σήμερα αντιμετώπιση των μεταναστών όμως, δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας.

Πρόσφατα έμαθα την υπόθεση μιας ξένης γυναίκας που ζει στην Δράμα τα τελευταία δεκαπέντε περίπου χρόνια, υπό καθεστώς πολιτικού πρόσφυγα. Η Ρ. έχει τρία παιδιά και προϋπηρεσία ως καθαρίστρια σε δημόσια σχολεία, καθώς εδώ και πολλά χρόνια προσλαμβάνονταν ως έκτακτη υπάλληλος. Όταν κάποια στιγμή ανακοινώθηκε από την πολιτεία ότι θα γίνουν προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για τις συγκεκριμένες θέσεις έκανε τα χαρτιά της για να συμμετάσχει στις διαδικασίες. Όταν ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα από το Α.Σ.Ε.Π. η Ρ. ήταν στην λίστα όσων είχαν τα απαιτούμενα μόρια και μάλιστα από τις πρώτες, στην λίστα των διοριστέων όμως το όνομα της δεν περιλαμβάνονταν. Αναζήτησε μια εξήγησε για τον παράδοξο αποκλεισμό της από μια θέση εργασίας στην οποία εργάζονταν με συμβάσεις τα τελευταία χρόνια.

Έμαθε λοιπόν ότι υπάρχει μια προϋπόθεση για την πρόσληψη της ως καθαρίστρια. Να έχει την ελληνική υπηκοότητα ή ιθαγένεια. Αυτός ήταν ο λόγος που έμενε έξω από την λίστα των διοριστέων, ενώ είχε όλα τα απαιτούμενα προσόντα.

Δεν υπάρχει λογική σε αυτόν τον αποκλεισμό. Ενώ ένας άνθρωπος μπορεί να κάνει μια δουλεία ως συμβασιούχος, δεν επιτρέπεται να την κάνει μόνιμα; Ενώ αυτό το επάγγελμα

Σαν την περίπτωση της Ρ. θα πρέπει να υπάρχουν κι άλλες σε όλη την χώρα, καθώς για το επάγγελμα αυτό γενικά στην χώρα μας προτιμώνται αλλοδαποί. Και είναι απορίας άξιο πως μπορεί μετά από τόσα νομοσχέδια για την μετανάστευση να παραμένει σε ισχύ μια τέτοια διάταξη. Όπως και άλλες που σχετίζονται με τα δικαιώματα ψήφου ή με την απόκτηση υπηκοότητας από ανθρώπους που ζούνε μόνιμα στην χώρα μας και την αισθάνονται σαν πατρίδα τους.

Θέματα που τα νομοσχέδια για την μετανάστευση δεν τολμούν να συζητήσουν καν…

Κι οι Ερινύες δεν θα ‘χουν εξουσία…

Ένας χρόνος πέρασε από την εξαφάνιση του Άλεξ και ακόμα δεν έχουμε μάθει τι απέγινε το παιδί που εξαφανίσθηκε στην Βέροια. Προχθές στην κεντρική πλατεία της πόλης εκατοντάδες πολίτες μαζεύτηκαν για να ζητήσουν την αλήθεια για την τύχη του παιδιού. Η μητέρα του Νατέλα, ηρωική μορφή πια, - θα μπορούσε να ανακηρυχτεί Αγία, για την υπομονή και την αγάπη που εκπέμπει – ζήτησε για άλλη μια φορά από όσους γνωρίζουν να μιλήσουν χωρίς να φοβούνται για την τύχη του παιδιού της…

Ο Άλεξ θα ήταν σήμερα δεκατριών χρόνων…

Η ελληνική κοινωνία συνολικά βρίσκεται αντιμέτωπη με τα «τέρατα» που μεγάλωναν στην αγκαλιά της κι έκανε πως δεν τα έβλεπε. Συλλογικές αρετές που αδιαφορούσαν κι αδιαφορούν ακόμα για τις ιδιωτικές διαστροφές και μεγάλες κουβέντες που προσπαθούσαν να χωρέσουν σε στόματα μικρών, πολύ μικρών ανθρώπων. Ένα παιδί εξαφανίστηκε στην Βέροια κι έναν χρόνο μετά κανείς δεν μπορεί να μάθει το παραμικρό για την τύχη του. Η δικαιοσύνη πρόκειται να ασκήσει, λέγεται, διώξεις σε βάρος των πέντε ανηλίκων που φέρονται να εμπλέκονται στην υπόθεση της εξαφάνισης και σε βάρος των γονιών τους.

Όπως και αν κλείσει τελικά η υπόθεση ένα ανεξίτηλο στίγμα θα συνοδεύει την ελληνική κοινωνία. Οι Ερινύες δεν έχουν πλέον εξουσία στην χώρα που γεννήθηκαν…

Resistencias #4

Ένα χρόνο έκδοσης έκλεισε το περιοδικό «Resistencias» που εκδίδεται από συντακτική ομάδα στην Αθήνα και στην ύλη των τεσσάρων μέχρι σήμερα τευχών του μας έχει ενημερώσει για μια σειρά από πολιτικά θέματα που αφορούν τις «αντιστάσεις» σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Το καινούργιο τέταρτο τεύχος περιλαμβάνει μια σημαντική αναφορά στην έναρξη διαλόγου μεταξύ του Ισλάμ και της Αριστεράς. Ένας διάλογος ελπιδοφόρος για μια νέα προοπτική των σχέσεων Ανατολής και Δύσης. Μια περιήγηση στα πολιτικά μονοπάτια στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Ακόμα υπάρχει μια συνέντευξη με τον Ruben Vasquez Q. στέλεχος του E.L.N.(Ejercito de Liberacion Nacional), του δεύτερου σε μέγεθος αντάρτικου της Κολομβίας.

Υπάρχουν ακόμα ενδιαφέροντα άρθρα για την κατάσταση στα Βαλκάνια (Ελληνική διείσδυση στα Βαλκάνια και οι προεκτάσεις ενδεχόμενης ανεξαρτητοποίησης του Κοσσυφοπεδίου). Την έβδομη σύνοδο του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ στο Ναϊρόμπι της Κένυας, την μετάβαση στην πολιτική του αντάρτικου κινήματος στο Νεπάλ μετά τις τελευταίες εξελίξεις και μια σειρά άλλες ειδήσεις από διάφορες περιοχές του πλανήτη μας.

Το περιοδικό δείχνει πια να πατά σε στέρεες βάσεις. Αποτελεί μια σημαντική πηγή αντιπληροφόρησης σε ένα ενημερωτικό τοπίο όπου πολύ λίγα πράγματα φαίνονται από τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης και κυρίως σχεδόν τίποτα δεν ξεφεύγει από το κυνήγι της κερδοφορίας με πρώτο θύμα την ποιότητα της ενημέρωσης.

Μια "γκολάρα" στις καθυστερήσεις!

Μέχρι και ο Παλομπαρίνι που περιέγραφε τον αγώνα της εθνικής Ελλάδας με τη Νότια Κορέα ...κατάπιε την γλώσσα του!
Ευτυχής συγκυρία ότι λίγες ώρες πριν από την "γκολάρα", η δικαιοσύνη αποφάσισε την αποφυλάκιση με περιοριστικούς όρους, του Ταράσιου Ζαντορόζνι, του Γεράσιμου Κυριακόπουλου και του Κώστα Κατσαδούρα που ήταν προφυλακισμένοι από τον περασμένο Μάιο.

Οι καταλήψεις…

Το περασμένο Σαββατοκύριακο νοίκιασα την ταινία «The take» - «Η κατάληψη» από το βίντεο κλαμπ. Μια βορειοαμερικανική παραγωγή που αναφέρεται στους «καρπούς» του κινήματος ενάντια στην παγκοσμιοποίηση και συγκεκριμένα στις καταλήψεις εργοστασιακών μονάδων στην Αργεντινή μετά από την «χρεοκοπία» της οικονομίας της χώρας στα τέλη του 2001.

Η ιστορία αυτή μοιάζει σε πάρα πολλά, πλην της κατάληψης, με την ιστορία πολλών επιχειρήσεων που λειτούργησαν στην χώρα μας για κάποιο διάστημα, υπό το καθεστώς γενναίων κρατικών επιδοτήσεων και τελικά οι ιδιοκτήτες τους τις έκλεισαν και έφυγαν για άλλα μέρη. Αφού όλα αυτά τα χρόνια καρπώθηκαν και τις επιδοτήσεις και τα κέρδη από την δραστηριότητα τους. Κλασσικό παράδειγμα οι ερειπωμένες εγκαταστάσεις της Αθηναϊκής Χαρτοποιίας λίγο πριν από το Κουδούνια.

Η σημαντική διαφορά της Αργεντίνικης εμπειρίας, είναι ότι οι εργαζόμενοι μετά από το κλείσιμο των εργοστασίων δεν έμειναν αδρανείς στις προσπάθειες των ιδιοκτητών να τα αποψιλώσουν από πλευράς εξοπλισμού. Τα κατέλαβαν περιφρουρώντας τις εγκαταστάσεις και κατάφεραν σε πολλές περιπτώσεις να κερδίσουν το δικαίωμα για την επαναλειτουργία τους, αυτή την φορά με την μορφή συνεταιρισμών. Το απόλυτο παράδειγμα αυτής της ιστορίας είναι η Ζανόν, εταιρία πλακιδίων, η οποία λειτουργεί εδώ και τέσσερα χρόνια υπό την διεύθυνση των εργατών της με αξιοζήλευτες οικονομικές και κοινωνικές επιδόσεις. Και το κυριότερο έχοντας εξασφαλίσει την υποστήριξη των πολιτών, οι οποίοι βλέπουν το εργοστάσιο να λειτουργεί καλύτερα σήμερα από ότι πριν το «κραχ» του 2001…

Στην ιστοσελίδα της ταινίας υπάρχουν πέρα από τα στοιχεία των συντελεστών και πληροφορίες για το κίνημα των καταλήψεων στην Αργεντινή και όχι μόνο εκεί…

Πι, Άλφα, Όμικρον και Κάπα (Π.Α.Ο.Κ.) έχουν ιστορία ρατσιστή μαλάκα!...

Κάποιοι πήγαν να το προσπεράσουν έτσι, «σιγά μωρέ, τόσα και τόσα ακούγονται στα γήπεδα». Κάποιοι άλλοι επισήμαναν ότι το σύνθημα «δεν θα γίνει Έλληνας ποτέ, Αλβανέ» που απευθύνονταν στον δεκαεξάχρονο ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Σωτήρη Νίνη, ακούστηκε μόνο δύο φορές. Άλλοι έλεγαν ότι καμιά φορά όταν μαύρος ποδοσφαιριστής παίρνει την μπάλα στην Τούμπα, ακούγονται τα «ουγκ, ουγκ, ουγκ» αλλά δεν τρέχει και τίποτα σε πολλά γήπεδα ακούγονται αυτά!

Εγώ προσωπικά, ένιωσα ντροπιασμένος. Αηδίασα! Και σκέφτηκα ότι η διαδρομή από την αυθάδεια μέχρι τον φασισμό δεν είναι μεγάλη. Προϋποθέτει ευφυΐα να μπορείς να χειριστείς τον λόγο έτσι ώστε να αυθαδιάζεις, χωρίς να γίνεσαι φασίστας! Μεγάλη υπόθεση…

Στην Τούμπα εσχάτως τα πράγματα φαίνονται από μακριά. Η ατμόσφαιρα στις κερκίδες αποπνέει τυχοδιωκτισμό και ευκολία στα συμπεράσματα και στις κρίσεις. Ακόμα και το πλέον προσβλητικό σχόλιο ωραιοποιείται με το «λέμε και καμιά μαλακία για να περνά η ώρα». Τα επεισόδια γίνονται με ή χωρίς λόγο. Κυρίαρχος στην εξέδρα είναι ο πιο χυδαίος, τα συνθήματα είναι μια συρραφή απωθημένων γύρω από το σεξ και τα ναρκωτικά. Πλάκα κάνουμε και στα συνθήματα, θα πουν κάποιοι.

Τι είδους πλάκα είναι αυτή; Ταφόπλακα μήπως;

Η ιστορία του Π.Α.Ο.Κ. δεν ανήκει σε αυτούς που αρνούνται να την μάθουν ή να προσπαθήσουν να την καταλάβουν.

Απομακρύνονται οι εκλογές;…

Η κατάθεση πρότασης μομφής κατά της κυβέρνησης της Ν.Δ που κατατέθηκε την Παρασκευή το μεσημέρι ο πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Γιώργος Παπανδρέου, δεν είναι τίποτα άλλο από την ύστατη προσπάθεια για τον ίδιο ώστε να απομακρύνει από τον πολιτικό ορίζοντα το ενδεχόμενο πρόωρης προσφυγής στις κάλπες.

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. γνωρίζει – ότι ακόμα και μέσα στις παρούσες συνθήκες κοινωνικής έντασης – αν οι εκλογές γίνουν μέχρι το φθινόπωρο, πολύ δύσκολα θα καταφέρει να τις κερδίσει. Η πρόταση μομφής είναι ουσιαστικά η αναγκαστική δέσμευση της κυβέρνησης να πάει όσο πιο μακριά μέσα στα όρια της τετραετίας τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών.

Έχοντας ανανεώσει την εμπιστοσύνη της βουλής, η κυβέρνηση δεν θα είναι εύκολο να επικαλεστεί λόγους για πρόωρες εκλογές τους προσεχείς μήνες. Το ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την άλλη χρειάζεται χρόνο – άραγε πόσο; - για να δώσει μια αξιόπιστη εικόνα στην κοινωνία. Αυτή η ποσότητα χρόνου είναι κατά πάσα πιθανότητα ο λόγος της κατάθεσης πρότασης μομφής.

Η μόνη θετική πλευρά είναι η αποχώρηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από την διαδικασία για την συνταγματική αναθεώρηση που αποτρέπει την αναθεώρηση του άρθρου 16, στην βάση της συνολικής αντιπαράθεσης με την κυβερνητική πολιτική που εγκαινίασε από προχθές ο κ. Παπανδρέου…

Κατασκευάζοντας ενόχους. Ως εδώ!...

Τον περασμένο Μάιο πραγματο - ποιήθηκε στην Αθήνα η μεγάλη πορεία των κινημάτων που συμμετείχαν στο 4^ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ. Στην διάρκεια της σημειώθηκαν κάποια επεισόδια για τα οποία κανένας από τους εμπλεκόμενους δεν πιάστηκε επ’ αυτοφώρω. Συνολικά εκείνη την ημέρα η Αστυνομία προσήγαγε περίπου είκοσι άτομα. Από αυτούς κρίθηκαν προφυλακιστέοι τρεις. Αυτοί οι 3 εξακολουθούν και σήμερα να είναι προφυλακισμένοι παράνομα. Οι δύο από αυτούς πραγματοποιούν απεργία πείνας. Ο Ταράσιο Ζαντορόζνι από τις 29 Νοεμβρίου και ο Γεράσιμος Κυριακόπουλος από τις 15 Δεκεμβρίου. 68 ημέρες απεργός ο Ταράσιο, 52 ημέρες ο Γεράσιμος.

Και οι δυο ισχυρίζονται ότι κατηγορούνται με βάση στημένες καταθέσεις αστυνομικών και ζητούν να αποφυλακιστούν μέχρις ότου εκδικαστούν οι υποθέσεις τους στα δικαστήρια. Οι δικαστικές αρχές όμως αφού τους φόρτωσαν με βαρύτατες κατηγορίες έχουν απορρίψει, προφασιζόμενες το βαρύ κατηγορητήριο, τις αιτήσεις αποφυλάκισης που έχουν καταθέσει εδώ και εννιά μήνες. Οι δυο τους νοσηλεύονται πια φρουρούμενοι στο Νοσοκομείο της Νίκαιας, έχοντας ξεπεράσει εδώ και πολλές ημέρες τα φυσικά όρια αντοχής του οργανισμού τους. Ο τρίτος συλληφθείς του περασμένου Μαΐου Κώστας Κατσαδούρας παραμένει επίσης προφυλακισμένος.

Είναι προφανές ότι στο πρόσωπο των 3, ολόκληρος ο κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους βγάζει το άχτι του. Για την αδυναμία (;) του να φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης τους πρωταίτιους των επεισοδίων που σημειώνονται στην διάρκεια διαδηλώσεων και κινητοποιήσεων. Η υπόθεση των 3 θυμίζει την υπόθεση των προφυλακισθέντων για τα επεισόδια στην διαδήλωση κατά της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. στην Θεσσαλονίκη τον Ιούνιο του 2003. Και εκείνοι οι προφυλακισθέντες χρειάστηκε να πραγματοποιήσουν εξαντλητική απεργία πείνας μέχρις ότου το κράτος τους αναγνωρίσει το δικαίωμα να ζούνε ελεύθεροι μέχρι να έρθει η ώρα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους στο δικαστήριο.

Δεν είναι τυχαίο ότι στους διαδηλωτές επιφυλάσσουν οι αρχές τόσο σκληρή στάση στο θέμα της προφυλάκισης τους, παρόμοια με αυτή των στυγνών εγκληματιών. Η ουσία της υπόθεσης θα κριθεί στο δικαστήριο. Το μεγάλο ζήτημα αυτής της ιστορία όμως παραμένει το να σταματήσει κάποτε η αστυνομία να κατασκευάζει ενόχους για να καλύψει τις αδυναμίες της ή ότι άλλο μπορεί να υπάρχει πίσω από όσους ανενόχλητοι κάνουν επεισόδια στις πορείες , προβοκάροντας τις λαϊκές κινητοποιήσεις!

Η αλήθεια φέρνει την δικαιοσύνη, τίποτα άλλο!

Ο «Άγιαξ», ο Ούγκο και η «χωροφυλακή» της γειτονιάς!

Πας Γιάννινα λοιπόν! Ποιος Ολυμπιακός και πράσινα άλογα; Έβαζε γκολ ο Μπαμπανγκίντα, έβριζε ο Καστίγιο τον τερματοφύλακα του ΠΑΣ! Έβαλε γκολ ο Κοντογουλίδης πήγε και κάθισε ήσυχα – ήσυχα στην γραμμή της μεγάλης περιοχής και περίμενε τους συμπαίκτες τους να έρθουν να τον αγκαλιάσουν! Αν είχε κάνει ότι ο Καστίγιο στην Τούμπα να κουνάει το δάχτυλο βρίζοντας τον κόσμο από το σημαιάκι του κόρνερ μέχρι το κέντρο όπου τον έσπρωξε ο Στολτίδης, θα έφευγαν οι παίκτες του ΠΑΣ από το γήπεδο; Εδώ χωρίς να προκαλέσουν και δέχονταν τα αντικείμενα από την κερκίδα! Κι αναρωτιόταν ο «κατά μάνα κατά κύρη» κ. Τσώχος τι είπε ή τι χειρονομία έκανε ο παίκτης προς την κερκίδα! Κι αυτός από εμάς πληρώνεται…

Στην Βενεζουέλα ο Ούγκο Τσάβες θα κυβερνά για τους επόμενους δεκαοκτώ μήνες με προεδρικά διατάγματα έχοντας εξασφαλίσει υπερεξουσίες από την Βουλή. Μένει να δούμε πλέον πόσο εννοεί όλα όσα λέει για τον σοσιαλισμό!...

Έντεκα χρόνια μετά τα Ίμια, με διαφορετική αφορμή τώρα, η Τουρκία δείχνει εκ νέου το ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Μετά την ανακοίνωση Κύπρου – Αιγύπτου – Λιβάνου για συνεργασία τους με σκοπό την εκμετάλλευση τυχόν πετρελαϊκών κοιτασμάτων νοτιοανατολικά της Κύπρου, η Άγκυρα σήκωσε άγκυρες κι έβγαλε τον στόλο για περιπολία γύρω από την Κύπρο. "Γεννημένη" χωροφύλακας αυτή η χώρα…

Η βασίλισσα της φραπελιάς!

Είναι απίθανες οι διαστάσεις που μπορεί να αποκτήσει ένα ψέμα μέσα από τον παραμορφωτικό φακό της τηλεόρασης και όχι μόνο. Η δύναμη του μέσου σε συνάρτηση με την αγωνία του κόσμου να διασφαλίσει ότι θα παραμείνει όσο το δυνατόν περισσότερο σε αυτόν το μάταιο κόσμο, δίνουν διαστάσεις σε ιστορίες που αν κάποιος τις άκουγε στον δρόμο θα κοντοστέκονταν και μετά από λίγο θα έσκαγε στα γέλια.

Στην περίπτωση της «φραπελιάς» όμως, δεν υπάρχει μόνο ο αφηγητής της ιστορίας. Υπάρχουν οι «δημοσιογράφοι» που αντί να αμφιβάλλουν για αυτό που τους παρουσιάζεται, περίπου ως θαύμα, σπεύδουν να υιοθετήσουν το ψέμα και να δημιουργήσουν την εντύπωση ότι πίσω από όλα υπάρχει μια μικρή συνωμοσία.

Πλασιέ της χυδαιότητας που δεν σταματούν μπροστά σε τίποτα, έχοντας – προφανώς από κληρονομικό χάρισμα – την ικανότητα να γνωρίζουν αυτοί, αυτό που κάθε φορά παρουσιάζουν ως την σωτηρία του ανθρώπου. Γνωρίζουν ότι αυτοί που σκέφτονται πριν ενθουσιαστούν δεν τους παρακολουθούν. Αλλά υπάρχουν και οι ασθενείς ή οι συγγενείς τους ή όλοι όσοι εύκολα πείθονται από κάθε απίθανο τσαρλατάνο και υπάρχει πελατεία στα μαγαζάκια τους...