Το «ταξίδι» του Μπέργκμαν…

Έχει σημασία για όλους και όλες εμάς όταν φεύγει από ανάμεσα μας ένα άνθρωπος που έχει αφήσει πίσω του μια σειρά από αριστουργηματικά έργα; Ειδικά όταν εδώ και χρόνια στο «σέλας» της ζωής του έχει αποσυρθεί σε ένα νησί στα ανοιχτά της πατρίδας του…

Σημασία έχει να θυμόμαστε ότι προσπάθησε και πέτυχε στις περισσότερες ταινίες του να μας κάνει να ψηλαφίσουμε. Δημιουργοί σαν τον Ίνγκμαρ Μπεργκμαν δεν υπάρχουν συχνά ανάμεσα μας. Ταινίες με το μοναδικό στίγμα ενός μαέστρου της κάμερας, όπως «η Φθινοπωρινή Σονάτα», την «Έβδομη σφραγίδα», το «Κραυγές και Ψίθυροι», το «Αυγό του Φιδιού» και «οι Μαριονέτες» είναι δυσεύρετες πια. Το σινεμά όσο αποκτούν οι δημιουργοί περισσότερα τεχνικά μέσα για να εκφραστούν, αποστασιοποιείται θαρρώ από τα ανθρώπινα, τα βασικά στοιχεία της ζωής. Χάνεται μέσα στην ποικιλία των εκφραστικών μέσων.

Ο Μπέργκμαν ήταν και θα είναι για πάντα – περίεργο να μην υπάρχει παρόν για έναν τέτοιο δημιουργό – ένα σύμβολο για τον κινηματογράφο. Έγραψε στο φιλμ ακραίες ιστορίες με εφευρετική απλότητα και ανατριχιαστική ομορφιά.

Έφυγε χθες από την ζωή. Ο τελευταίος του σταθμός ήτανε το νησί Φάρο στα ανοιχτά της Σουηδίας στην Βαλτική. Ήταν ογδόντα εννιά χρονών κι άφησε πίσω του γύρω στις πενήντα ταινίες…

Στο καλό!...

Το Dramaica Youth Festival στο Myspace

Πριν από λίγες ημέρες στήθηκε στο myspace η σελίδα του Dramaica Youth Festival, στην οποία μπορείτε να βρείτε το πλήρες πρόγραμμα των εκδηλώσεων καθώς και να δείτε κάποια βίντεο από την περσινή διοργάνωση.

Ο "Σπόρος" και η "Καμπάνια" στο Dramaica Youth Festival 2007

Τα σποράκια της Δράμας θα βρίσκονται και στο Dramaica Youth Festival 2007, στο Πάρκο της Αγίας Βαρβάρας στην Δράμα, αύριο Τρίτη 31 Ιουλίου και την Τετάρτη 1 Αυγούστου από τις επτάμισι το απόγευμα μέχρι και το τέλος της βραδιάς. Με δύο τραπεζάκια , όπως πάντα, ένα με τα προϊόντα του "Σπόρου" από τους συνεταιρισμούς των Ζαπατίστας και των άλλων συνεταιρισμένων ιθαγενών καλλιεργητών της Λατινικής Αμερικής κι ένα με τα προϊόντα της "Καμπάνιας ένα σχολείο για την Τσιάπας" τα έσοδα από τις πωλήσεις των οποίων διατίθενται για την ανέγερση ιατροφαρμακευτικού κέντρου στον αυτόνομο εξεγερμένο δήμο Φρανσίσκο Βίγια της Τσιάπας.
Μαζί μας όπως πάντα κι άνεμος της αλληλεγγύης που φυσάει από τα κάτω!...

Mitsias - "Me mia Piroga" - Finale Synavlias

Ήταν μια καταπληκτική συναυλία στο Φαράγγι της Πετρούσας, χθες βράδυ. Ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Μανώλης Μητσιάς, ο Γιάννης Κούτρας και η Ρίτα Αντωνοπούλου, μας ταξίδεψαν για τρεις περίπου ώρες στο μουσικό σύμπαν του μεγάλου μας συνθέτη.
Δυστυχώς και το βίντεο καμιά φορά δεν μπορεί να καταγράψει ουσιαστικά αυτό που συμβαίνει...

Η ζωή χωρίς tv, είναι ζωηρή!

Όπως έλεγε κι ο φίλος μου ο Μάνθος, μην βάλεις τηλεόραση ξανά στο σπίτι, βάλε μια γλάστρα στην θέση της. Θα έχεις περισσότερο χρόνο για πολλά άλλα πράγματα, που μεταμορφώνουν τον ελεύθερο χρόνο σε ωφέλιμο…
Πιο πολύ ίντερνετ.
Αξίζει να επισκεφθείτε το blog της juanita για να διαβάσετε και να δείτε ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στην ζωή, τα τραγούδια και την προσωπικότητα της Chavela Vargas, της πιο συγκλονιστικής θηλυκής φωνής της Λατινικής Αμερικής. Η εκδίκηση των «ερασιτεχνών» από τους επαγγελματίες…
Πιο πολύ σινεμά.
Είδα πριν από μερικές εβδομάδες την ταινία «Οι ζωές των άλλων»,
όπου πρωταγωνιστούσε ο Ούλριχ Μίχε, ένας ηθοποιός που έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο πριν από μερικές ημέρες, σε ηλικία μόλις πενήντα τεσσάρων ετών. Ήταν τόσο αποκρουστικά συμπαθητικός ως πράκτορας της Στάζι στην ταινία, που όταν διάβασα τον τίτλο της είδησης για τον θάνατο του, επηρεασμένος από την σκηνή προς το τέλος της ταινίας, πίστεψα ότι τον είχε χτυπήσει αυτοκίνητο… Στο καλό Ούλριχ!
Πιο πολλές συναυλίες:
Πόσες και πόσες συναυλίες είδαμε φέτος; Κι αν όλα πάνε καλά θα ετοιμάσουμε και κάτι που για τα δεδομένα της μικρής επαρχιακής μας πόλης θα είναι απίστευτο. Υπομονή επί του παρόντος!...
Πιο πολλή φαντασία:
Στο τέλος "Νίκο μου", η Ηχώ και τα Χρονικά μάλλον θα συγχωνευτούν. Έτσι θα είστε σίγουρα και οι δυο πρώτοι! Απλά μαθηματικά, αλλού είναι τα δύσκολα!...
Πιο πολλή αλληλεγγύη.
Για αυτά δεν μιλάμε, τρέχουμε!

Καλό Σαββατοκύριακο!!!

Πάρε ένα κλιματιστικό κι εσύ!

Σε όσες συζητήσεις έκαναν τις προηγούμενες ημέρες που ο καύσωνας μας δοκίμαζε, υπήρχε κάπου μια ή περισσότερες αναφορές στο θέμα της κλιματικής αλλαγής. Κάποιες φορές με αναφορές στο πως φτάσαμε ως εδώ, άλλες με συζήτηση για το τι μπορούμε να κάνουμε. Συμπέρασμα ότι όλοι – στον κύκλο μου, δεν γνωρίζω παραπέρα – λίγο έως πολύ ανησυχούμε…

Χθες έπεσε το μάτι μου στην είδηση ότι η Εταιρία Ύδρευσης της Θεσσαλονίκης διαθέτει καθημερινά ποσότητα εκατόν εξήντα χιλιάδων κυβικών επεξεργασμένων λυμάτων για την άρδευση δώδεκα χιλιάδων στρεμμάτων καλλιεργειών στην περιοχή Καλοχωρίου – Χαλάστρας στην Θεσσαλονίκη. Θυμήθηκα την γειτόνισσα μου την Γεωργία να μου λέει, με αφορμή τον καύσωνα, ότι αφήνει την βρύση να τρέχει κάνα πεντάλεπτο μέχρι να τρέξει δροσερό νερό. Και σκέφτηκα ότι το ενενήντα τοις εκατό του πόσιμου νερού που ξοδεύουμε κάθε χρόνο πάει για άρδευση, πόσο από το υπόλοιπο δέκα τοις εκατό σπαταλάμε ασυλλόγιστα; Αναρωτήθηκα ακόμα γιατί δεν βάζουμε μπρος να αρδεύουμε κι εμείς εκτάσεις του κάμπου με επεξεργασία των λυμάτων, βιολογικό καθαρισμό δεν έχουμε;…

Ο Γιώργος μου έλεγε ότι στο βουνό τα «γκάμπερ» έχουν αρχίσει να ξεραίνονται από τώρα, τα κατσίκια σε λίγο δεν θα βρίσκουν τροφή, ενώ με τόση ζέστη δεν τους κάνει και κούκου για να κυνηγήσουν τις γίδες ώστε να αναπαραχθεί το κοπάδι. Θυμήθηκα κάτι ανήλιαγες χαράδρες που διάβαινα μεσημεριάτικα, Αύγουστο μήνα πριν από είκοσι χρόνια κι αναρωτήθηκα αν τα φύλλα έχουν και σήμερα απάνω τους δροσοσταλίδες τα μεσημέρια…

Προχθές στο σπίτι πάτησα το κουμπί για το φως και η λάμπα δεν άναψε. Την ξεβίδωσα και μαζί με την διαπίστωση ότι ήταν καμένη, είδα ότι ήταν και ενεργειακή. Οι υπόλοιπες λάμπες στο σπίτι ήταν από τις παλιές, καθώς τις είχα αγοράσει από το σούπερ μάρκετ όταν καίγονταν, αφού στα ράφια της «ποικιλίας» η αγάπη για το περιβάλλον δεν υπάρχει. Αναρωτήθηκα γιατί το σούπερ μάρκετ της γειτονιάς μου δεν έχει ενεργειακούς λαμπτήρες και χαμογέλασα γιατί μπορώ να το προτείνω στον διευθυντή του και τουλάχιστον να προσπαθήσω να έχω τουλάχιστον εγώ την ευκαιρία να βρίσκω αυτές τις λάμπες εύκολα και έτσι να μην καίω πολύ ρεύμα, χειμώνα καλοκαίρι...

Άκουγα τις εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση στην χρήση των κλιματιστικών και γελούσα. Είναι δυνατόν κάποιος/α να δίνει οχτακόσια ευρώ σκαστά να έχει έξω σαράντα πέντε βαθμούς και να μην το χρησιμοποιεί, αφού για αυτές ακριβώς τις συνθήκες το πήρε; Από την μια φορτώνεται το δίκτυο της Δ.Ε.Η. από την άλλη κάθε κλιματιστικό προσθέτει ζεστό αέρα στην ήδη καυτή ατμόσφαιρα. Αν υπήρχε μια κυβέρνηση που θα σκεφτόταν τον άνθρωπο - ως είδος, μέσα στα τόσα που ζωντανά που συμβιώνουν στον πλανήτη - δεν θα έλεγε ότι φέτος σας δίνουμε επιδότηση για να βάλετε ανεμιστήρες οροφής, για να μην βάλετε κλιματιστικά; Η για να βάλετε φωτοβολταϊκά στην στέγη σας και να έχετε ρεύμα άσχετα με την κατάσταση του δικτύου; Κι έτσι ίσως να φτιάχνατε και το σπίτι λιγότερο ενεργοβόρο για να σας φτάνει το ρεύμα που θα παράγετε...

Η κυβέρνηση πάντως ανακοίνωσε ότι μπορείτε να έχετε έκπτωση φόρου αν μαζί με τις άλλες αποδείξεις προσκομίσετε με την δήλωση σας και την απόδειξη αγοράς κλιματιστικού. Πάρε κι εσύ ένα κλιματιστικό, μπορείς, αλλά να ζητήσεις κι απόδειξη!

Η φώτο είναι από την Καθημερινή και συνοδεύεται από ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο

Η είδηση για τις αρδευόμενες εκτάσεις από επεξεργασμένα λύματα

Μια «κομμένη» Πέμπτη…

Πέμπτη σήμερα και τιμώντας την ημέρα, θέλω να αναφερθώ στο νέο κρούσμα λογοκρισίας που είχαμε στην Ευρώπη, στην Ισπανία συγκεκριμένα. Η Πέμπτη τιμάται από αυτή την αναφορά γιατί η εφημερίδα που λογοκρίθηκε από την δικαιοσύνη, είναι η «El Jueves», Πέμπτη δηλαδή, παρότι κυκλοφορεί κάθε Τετάρτη. Πρόκειται για μια σατιρική εφημερίδα, η οποία θέλησε να σατιρίσει στο πρωτοσέλιδο της τόσο μια προεκλογική εξαγγελία του «σοσιαλιστή» πρωθυπουργού Θαπατέρο, όσο και το πριγκηπικό ζεύγος της Ισπανίας, τον πρίγκιπα Φελίπε και την σύζυγο του Δόνια Λετίθια.

Ο Ισπανός πρωθυπουργός είχε ανακοινώσει πρόσφατα ότι θα δοθεί επίδομα 2.500 ευρώ για κάθε παιδί που θα γεννηθεί στην Ισπανία από εδώ και στο εξής. Η εφημερίδα κυκλοφόρησε με πρωτοσέλιδο θέμα που είχε τον υπέρτιτλο «Θαπατέρο φαίνεται ότι έρχονται εκλογές» και κύριο τίτλο με μεγάλα γράμματα «2.500 ευρώ για κάθε μωρό». Το σκίτσο που ακολουθούσε εμφάνιζε τον Φελίπε να κάνει σεξ με την Δόνια Λετίθια και να σκέφτεται: «Φαντάσου να μείνει έγκυος…θα είναι ότι πιο κοντινό σε δουλειά έχω κάνει στην ζωή μου!»

Η δικαιοσύνη επενέβη καθώς ο νόμος απαγορεύει την εξύβριση των μελών της βασιλικής οικογένειας και επισύρει ποινή φυλάκισης δύο χρόνων, αλλά φρόντισε να ζητήσει και την κατάσχεση των φύλων της εφημερίδας.

Στο εξώφυλλο με το οποίο τελικά κυκλοφόρησε αυτή την εβδομάδα η «El Jueves» ο υπέρτιτλος γράφει: «Επανορθώσαμε! Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο που θέλαμε να δημοσιεύσουμε». Το σκίτσο που υπήρχε στην πρώτη σελίδα παρουσιάζει τον Φελίπε ως μέλισσα να πλησιάζει χαμογελώντας πονηρά ένα λουλουδάκι που είχε την όψη της Δόνια Λετίθια.

Η λογοκρισία στην Ευρώπη ζει και βέβαια…βασιλεύει!

Ρεζιλίκι 23,52 γραμμαρίων, Βύρωνα!…

Είχα μάθει για το Metal Healing Festival που έγινε το περασμένο Σαββατοκύριακο στα Κοκκινόγεια, πριν από μερικές εβδομάδες από έναν φίλο. Δεν είμαι φίλος του «metal» και έλειπα όλο το Σαββατοκύριακο στην Καβάλα για το «Cosmopolis», οπότε δεν έμαθα τι έγινε.

Έμαθα όμως την Δευτέρα ότι ο "αντιναρκωτικός" αγώνας της ΕΛ.ΑΣ. δικαιώθηκε το περασμένο Σαββατοκύριακο, μερικά χιλιόμετρα πριν από την είσοδο του φεστιβάλ, πάνω στον δρόμο που οδηγεί προς την τοποθεσία διεξαγωγής του. Μπλόκο της Αστυνομίας σταματούσε όλα τα αυτοκίνητα και τα ταξί που κατευθύνονταν προς τα ‘κει, ψάχνοντας για ναρκωτικά. Όχι τι νομίσατε. Μπορεί να το έχουμε λύσει το πρόβλημα της διακίνησης ναρκωτικών ουσιών στην Δράμα και την ευρύτερη περιοχή, οπότε έπρεπε να λυθεί και το πρόβλημα των ναρκωτικών που φέρνουν οι ξένοι όταν κάποια συναυλία τους φέρνει στα μέρη μας.

Μοιάζει απίστευτο αλλά το δελτίο τύπου, δημοσιεύεται σήμερα στις τοπικές εφημερίδες, αναφέρει ότι από τους χιλιάδες επισκέπτες του Φεστιβάλ, συνελήφθησαν τέσσερις που κατείχαν την ασύλληπτη, για τα δεδομένα του νομού μας ,ποσότητα των 23,52 γραμμαρίων χασίς.

Όλο το χρόνο στην Δράμα, δεν κυκλοφορεί ούτε δράμι ναρκωτικής ουσίας, οπότε ήταν επιβεβλημένο να γίνει μια επιχείρηση και για τα έκτακτα γεγονότα του καλοκαιριού. Έχουμε καθαρά από ναρκωτικά, «κωλάδικα», «σκυλάδικα» και «μπιτάδικα», η «άσωτη» νεολαία μας αν καταφέρει να βρει ναρκωτικά να είστε σίγουροι/ες ότι τα φέρνει από γειτονικούς νομούς και μάλιστα από μονοπάτια στο βουνό ή στον κάμπο. Τα μπλόκα, σαν αυτό των Κοκκινογείων, είναι κάθε βράδυ παντού, μη νομίζετε ότι έγιναν μόνο για τους «μεταλλάδες» επισκέπτες μας…

Γεια σου ρε Βύρωνα, φέρε μας κι αγροφύλακες να λυθεί τελείως το θέμα…

Το «Κουρδικό» είναι το κλειδί των εξελίξεων…

Οι εκλογές στην Τουρκία αποτελούν παρελθόν, αλλά η πολιτική αβεβαιότητα είναι ακόμα παρούσα. Αυτό που ήταν προφανές τους τελευταίους μήνες, παρά τις στημένες κινητοποιήσεις υπέρ του κεμαλικού κράτους, επιβεβαιώθηκε από την λαϊκή ετυμηγορία. Τα παραδοσιακά κεμαλικά κόμματα της Τουρκίας δεν έχουν πια την αποδοχή ούτε τους ενός στους τρεις κατοίκους της χώρας. Το ισλαμικό καθεστωτικό κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, συγκεντρώνει σχεδόν έναν στους δύο ψηφοφόρους, ενώ οι φασίστες του Μπαχτσελί εξέλεξαν 70 βουλευτές αποσπώντας 14%. Ενώ περισσότεροι από 20 θα είναι και οι ανεξάρτητοι Κούρδοι βουλευτές στο νέο κοινοβούλιο. Τα κομμάτια του παζλ είναι αυτά. Η εικόνα που θα σχηματιστεί τους επόμενους μήνες είναι άγνωστη, με τον στρατό να αποτελεί το κάδρο μέσα στο οποίο θα τοποθετηθεί η εικόνα…
Το δίλημμα κεμαλισμός ή ισλαμισμός είναι ψευδές. Ο Ερντογάν σε πολλά επίπεδα αποδέχεται τις βασικές αρχές του κεμαλισμού. Το πραγματικό δίλημμα για την Τουρκία είναι, κεμαλισμός ή δημοκρατία; Κατάργηση της επιρροής του στρατού στις αποφάσεις των κυβερνήσεων και διεύρυνση των κοινωνικών και πολιτικών ελευθεριών.
Πέρα από το θέμα της εκλογής Προέδρου, το άλλο μεγάλο ζήτημα για την Τουρκία, είναι που θα δοκιμάσει την «ριζοσπαστική» διάθεση των ισλαμιστών. Το Κουρδικό. Διάλογος και συνύπαρξη ή σύγκρουση και ρήξη;

Βαθιά, πολύ βαθιά μέσα στο …κράτος!

Εκλογές έγιναν χθες στην Τουρκία, με τους ισλαμιστές να είναι το φαβορί για τη νίκη απέναντι στα κόμματα του κεμαλικού κατεστημένου. Δεν υπάρχει αμφιβολία για το νικητή των εκλογών και το μόνο ενδιαφέρον βρίσκεται στον αριθμό των εδρών που θα εξασφαλίσουν στη νέα βουλή για να προχωρήσει σε συνταγματικές αλλαγές. Το «βαθύ κράτος» τηρεί στάση αναμονής…

Μια πολύ ενδιαφέρουσα καταγραφή των γεγονότων που εξελίχθηκαν τα πρώτα χρόνια μετά την Μεταπολίτευση στην Ελλάδα, κυρίως σε ότι αφορούσε την αποτροπή πραξικοπήματος από τις ένοπλες δυνάμεις έκανε ο «Ιός» της Ελευθεροτυπίας χθες. Το «βαθύ κράτος» στην Ελλάδα επηρέαζε καθοριστικά πολιτικές αποφάσεις ακόμα και του λεγόμενου «Εθνάρχη» - «Πατέρα της Αντιπαροχής» Κωνσταντίνο Καραμανλή. Το παρακάτω απόσπασμα από το αρχείο Καραμανλή είναι χαρακτηριστικό και αναφέρεται στην πρώτη συνάντηση του με τον πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μετά τις 18/10/1981: «Τον επληροφόρησα – σ.σ. τον Ανδρέα Παπανδρέου - ότι το βράδυ της εκλογής η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων μου διεμήνυσε την απόφασή της να παραιτηθεί, με το επιχείρημα ότι δεν μπορούσε να εγγυηθεί την πειθαρχία των Ενόπλων Δυνάμεων, στην περίπτωση που η νέα Κυβέρνηση θα έθετε σε εφαρμογή τις προεκλογικές της διακηρύξεις και ιδίως εκείνες που έχουν σχέση με την εσωτερική και εξωτερική ασφάλεια της χώρας. Και τον επληροφόρησα, επίσης, ότι αξίωσα από την ηγεσία να παραμείνει στη θέση της -πράγμα που εγένετο- με τη διαβεβαίωση ότι ο νέος πρωθυπουργός θα αποφύγει να κάνει πράγματα τα οποία θα εκθέσουν τη χώρα σε κινδύνους» (τ. 12ος, σ. 138)…

Εθνάρχης δεν μπορείτε να πείτε;

Το γάλα μου το πίνω, καθόλου δεν αφήνω...

Οι επιστήμονες λένε, ότι κανένα γάλα δεν μπορεί να συγκριθεί με το μητρικό...

...αλλά θαρρώ ότι και κανένα βλέμμα δεν μπορεί να συγκριθεί με το παιδικό!...

Πετρούσα 30/6/2007

O "Σπόρος" και η καμπάνια "Ένα σχολείο για την Τσιάπας" στο Φεστιβάλ "Cosmopolis" στην Καβάλα...

Αύριο Σάββατο και μεθαύριο Κυριακή 21 - 22 Ιουλίου, από τις 7 το απόγευμα μέχρι και αργά το βράδυ, τα "σποράκια" της Δράμας μετά την παραχώρηση χώρου από την διεύθυνση του Φεστιβάλ Cosmopolis, θα στήσουμε δυο τραπεζάκια στον χώρο του Φεστιβάλ στο ύψος της πλατείας Μ. Αλή. Στο ένα θα υπάρχουν όλα τα προϊόντα του Σπόρου και στο άλλο θα υπάρχουν είδη της Καμπάνιας "Ένα σχολείο για την Τσιάπας", ενημερωτικό υλικό και η αύρα της αλληλεγγύης που μας δίνει δύναμη...

Hasta la manana, un gran abrazo para todas y todos!...

Δεν κάνουμε ράδιο για τα «νούμερα»

Πολύ συζήτηση έπεσε για την δημοσκόπηση που παρήγγειλε το Υπουργείο Τύπου στην «Metron Analysis» για τα μέσα μαζικής ενημέρωσης στην ελληνική περιφέρεια. Μας μετρήσανε ως προϊόντα και μας κόλλησαν κι ένα νούμερο …στην πλάτη. Διάβασα τα αποτελέσματα και θαρρώ ότι δεν έμαθα κάτι καινούργιο. Την εκτίμηση και την αποδοχή σας σε αυτό που κάνουμε την γνωρίζω. Κυρίως όμως γνωρίζω τα παράπονα σας για αυτά που δεν κάνουμε. Αυτά που στέκουν πάνω από το κεφάλι μου κάθε φορά που σκέφτομαι τι μπορώ να κάνω για να σας αρέσει πιο πολλές ώρες κάθε μέρα, το Ράδιο Ηχώ. Να τα κάνουμε και μετά αν σας ξαναπάρουν τηλέφωνο για να σας πουν ποιο ραδιόφωνο ακούσατε χθες, πείτε οτιδήποτε άλλο εκτός από εμάς. Δεν είμαστε ραδιόφωνο για νούμερα και ποτέ δεν θα γίνουμε, μας αρκεί το χαμόγελο και μια αγκαλιά.

«Το lifestyle είναι μαγικό: Από μηδενικό σε κάνει νούμερο» λέει ένα σύνθημα σε τοίχο της Μυτιλήνης. Ίσως να ταιριάζει και για τις δημοσκοπήσεις.

Είμαστε εδώ για να σας φέρουμε σε επαφή με άλλους ανθρώπους, στην Δράμα ή οπουδήποτε αλλού και να δώσουμε ευκαιρίες σε ότι δεν προσκυνάει μεγέθη, αλλά ανάγκες. Να ενημερώνουμε για αυτά που συμβαίνουν, να στιγματίζουμε την ασχήμια και να βάζουμε πινελιές για την ελπίδα ότι όλα μπορεί να αλλάξουν.

Να ζούμε ανάμεσα σας και να μαθαίνουμε από εσάς. Να χτίζουμε κάτι, εδώ, σήμερα, για όλους και για όλες. Με ότι μπορεί ο καθένας και να είμαστε πρόθυμοι να το μοιραστούμε. Να είμαστε περίεργοι και να μπορούμε να ακούμε, να διαβάζουμε, να χορεύουμε, να μεθάμε από την ζωή.

Δεν χωράνε σε νούμερα αυτά που θέλουμε να ζήσουμε, να ονειρευτούμε, να ιστορήσουμε και ας είναι περικυκλωμένα από νούμερα. Τα μπλόκα είναι απροσπέλαστα όσο τα κοιτάζουμε…

«Τόση μπάλα και τόσους μπάτσους, από την Χούντα είχαμε να δούμε» λέει ένα άλλο σύνθημα γραμμένο σε τοίχο της Αθήνας.

Μα καλά με τόση «πολυφωνία» στα μέσα ενημέρωσης είναι δυνατό να ακούγονται σχεδόν παντού τα ίδια και τα ίδια;

Αφήνουμε τα «νούμερα» και προχωράμε!

Una noche con Sergento Garcia y "El collectivo Iye Ife" en Kavala...

Καλά θα ήταν να μπορούσα να γράψω όλο το κείμενο στα ισπανικά, αλλά νομίζω ότι και θα καθυστερήσω αλλά και μπορεί να μην γίνω απόλυτα κατανοητός.
Το είδαμε κι αυτό!!!
O Sergent Garcia στο πρώτο του live στην Ελλάδα, στην Καβάλα με γενική είσοδο 5 ευρώπουλα.
Η σκηνή ήταν τοποθετημένη στην αρχή του λιμενοβραχίονα και η θέα στην πόλη ήταν ανατριχιαστική...( μέχρι να βγεί στη σκηνή το συγκρότημα ε;)
Χθες το βράδυ έζησα την απόλυτη ανατροπή του θρυλικού νόμου του Μέρφι...
Ξεκινώντας από την Δράμα άνοιξα την κάμερα για να δω τι χώρο είχα στην κάρτα για φώτο και βίντεο. Η ώρα ήταν ήδη οκτώμιση, ο amig0 η citronella και ο profe ήταν ήδη στο αυτοκίνητο, το θερμόμετρο είχε κολλήσει στους 34 βαθμούς και όλα είχαν γύρει νοτιοανατολικά προς το λιμάνι.
Αν κάτι είναι να πάει στραβά, λέει ο Μέρφι... θα δεις ότι η κάμερα έχει μπόλικο χώρο, αλλά πάσχει από μπαταρία. Γ'μ'τη!...
Ξεκίνησα κάθιδρος και πικραμένος, η διαδρομή ήταν ήρεμη το ηλιοβασίλεμα πίσω μας απίστευτο. (Αν έρθεις καμιά φορά Δράμα, ειδικά καλοκαιράκι πάνε μια βόλτα στο ύψος του μουσικού σχολείου σούρουπο και στάσου να χαζέψεις πως βουτάει ο ήλιος πίσω από το Μενοίκιο)
Είχα συνεννοηθεί από νωρίς με την φίλη μου την Πηνελόπη, να την πάρω τηλέφωνο λίγο πριν φτάσουμε Καβάλα, για να βρεθούμε και να πάμε όλοι μαζί στην συναυλία. Στον Αμυγδαλεώνα έβγαλα το κινητό για να την ειδοποιήσω, αλλά διαπίστωσα ότι η πρόσφατη αντιγραφή των αριθμών του κινητού στη νέα μου κάρτα, δεν περιέλαβε τα πρόσφατα καταχωρημένα τηλέφωνα. Μεταξύ αυτών της Πηνελόπης, αλλά και του Μέρφι(@^^%$*%(&%&^&$^&%%^$&^##!#@$#)...
Φτάσαμε λοιπόν χωρίς να την ειδοποιήσω και ελπίζοντας ότι θα καταλάβει ότι κάτι συνέβη και θα με καλέσει αυτή. Ανεβήκαμε την οδό Πουλίδου προς τον φάρο και αφού σταθήκαμε σε όλα τα περίπτερα, ο amig0 φωτογραφήθηκε μπροστά στο περίπτερο της Κίνας, πήγαμε στο εστιατόριο, όπου υπήρχε πιάτο από την τιμώμενη χώρα της χθεσινής ημέρας. Χιλή, η πατρίδα της καρδιάς μου!
Πέρα από το πιάτο pASTEL DE CHOCLO & eMpAnadas , που ήταν λίγο βαρύ και μου θύμισε γευστικά τις "μπόμπες" που έχουμε φάει στο Παγονέρι, είχαμε για άλλη μια φορά στο πλάι μας την απίστευτη θέα της νυχτερινής Καβάλας. Φαΐ με έξι ευρώ το άτομο, χώρια τα πιοτά, έφαγα και αισθάνθηκα ένα φούσκωμα. Θα χωνέψω μέχρι να πάμε στο λιμάνι σκέφτηκα...
Κατηφορίσαμε δέκα και είκοσι, ενώ τρώγαμε τηλεφώνησε η Πηνελόπη και συννενοηθήκαμε (ο Μέρφι είχε χαθεί μέσα στο πλήθος), και μπήκαμε στον χώρο του λιμανιού που ήταν κλειστός πέρα από δύο εισόδους για την είσοδο των θεατών.
Λίγο πριν στρίψουμε από την προβλήτα για τον λιμενοβραχίονα, ένα παγωμένο βλέμμα με διαπέρασε και καρφώθηκε στον σταυρό που στέκει στο βουνό πάνω από την πόλη. Ήταν, ω ναι!, ο Μουσικός Επισκέπτης! Με ένα μπουκάλι νερό και χωρίς "φόρμα εργασίας". Προχωρήσαμε πιο μέσα Pandela, John, Gogo, Angelique, Stefannaty, Natasha, Pit, Ramona, Kostis, Niki και τόσες άλλες ωραίες φάτσες, μόνο ο Μάνθος έλειπε...
Δεν πέρασε πάνω από τεταρτάκι όταν στην σκηνή άρχισαν να φαίνονται τα πρώτα ίχνη ανθρώπινης παρουσίας. Μέχρι τότε κάτι ωραία ραπάκια μας χάιδευαν τ' αυτιά. Ο κόσμος είχε πυκνώσει αρκετά, ενώ στο βάθος φαίνονταν αρκετοί ακόμα που κατέφθαναν. Έχω την εντύπωση ότι ήμασταν σίγουρα πάνω από χίλιοι και μπορεί και χίλιοι πεντακόσιοι...
Αφού οι μουσικοί πήραν τις θέσεις τους έχοντας βάλει φωτιά στο σκηνικό, τσουπ! να και ο Sergento ντυμένος στα ολόλευκα, παντελονιά φαρδιά και πουκάμισο, κάτι χάνδρες κρεμασμένες στο λαιμό και λευκή καπελαδούρα. "Καλησπέρα Καβάλα" είπε σε άπταιστα ελληνικά. (Μόνο το "ευχαριστω" σκότωνε λιγάκι ο "παράτονος", αλλά έλεγε κελαηδιστά το "Thank you very mucho")
Η συναυλία είχε ήδη αρχίσει. Στο πρώτο τραγούδι κι ενώ ακόμα ψάχναμε τα βήματα και τα πατήματα μας, αισθάνθηκα κράμπα στα δάχτυλα του αριστερού ποδιού, χρόνιο πρόβλημα της αριστεράς μου και προσπαθώντας να το αναχαιτίσω στο όρθιο, η κράμπα μετακόμισε, ως άλλος Ζακ Λανγκ, στην δεξιά. Εκεί με έλουσε κρύος ιδρώτας καθώς θυμήθηκα ότι ο Μέρφι στεκόταν λίγο πιο πίσω μας στην είσοδο του λιμανιού. Μέσα στην αγωνία κι ενώ τελείωσε η πρώτη μπύρα οι εμπανάδας μου υπενθύμισαν ότι ήταν ακόμα παρούσες εντός μου. Λαμπρά!...
Πήρα μια βαθιά ανάσα, εξέτεινα το δεξί πόδι προς τα πίσω και δίπλωσα τα δάχτυλα για μισό λεπτό. Η "Ramona" μου ψιθύρισε κάτι σε μια από τις ζαπατιστικές διαλέκτους και κάπου εκεί άρχισε η ανατροπή του νόμου του Μέρφι!
Στην αρχή μπερδεύτηκα με όσα είχαν προηγηθεί, είχα και την εντύπωση ότι θα ακούσουμε με το καλησπέρα τα "σουξέ" οπότε μου πήρε κάνα πεντάλεπτο να βρω ρυθμό. Στην σκηνή πλάι στον Sergento, μια κουβανή μουσικός και τραγουδίστρια εκπάγλου κάλλους και ο "Φάνης Γκέκας" ξυρισμένος γουλί με παντελόνια παραλλαγής, ο οποίος όπως μάθαμε αργότερα κατάγεται από την Αβάνα...
Πίσω τους άλλοι οκτώ μουσικοί, οι περισσότεροι επίσης Κουβανοί, ένας Βρετανός κι ένας Γάλλος από την Βρετάνη. Δυο φορές μας τους σύστησε έναν - έναν ο Sergento.
IVAN DARROMAN MONTOYA: DIRECCION MUSICAL,PERCUSIONES
ZAF ZAFA: BAJO, COROS
ALDO MEDINA: PIANOS, TECLADOS, ACORDEON, COROS...
LINO MICHEL: GUITARRAS, TRES, COROS...
LUKMIL PEREZ: DRUMS
MR FELIPE ANNICAUX : TROMPETAS, TROMBON,
PIERRE DANDIN "EL BETHO": TROMBONE
HECTOR GOMEZ: COROS Y GUIRO
YAITÉ RAMOS: CHOEURS, FLUTE TRAVERSIÈRE
CRIS "EL CAPO": COROS
Το συγκρότημα "El collectivo Iye Ife".
Σχεδόν δυο ώρες δεν σταμάτησα να χορεύω, όπως και οι περισσότεροι γύρω μου, σάλσα, ρέγγε, κούμπια, σκα. Η υγρασία που επικρατούσε από νωρίς δεν μας πτόησε. Ο ιδρώτας έρεε άφθονος, η μπλούζα μου έφτασε στο φινάλε να είναι πιο βαριά από εμένα, κάναμε παραγγελιά το Amor Pa' mi - γεια σου ρε John! - και αρκετοί από όσους ήρθαν από περιέργεια μάλλον έφυγαν με την αίσθηση μιας πολύ ευχάριστης μουσικής - και όχι μόνο - έκπληξης.
Ο Μέρφι την είχε κάνει μάλλον για Κεραμωτή, όπου έπαιζε ο Πάριος!
Από τα τραγούδια του Sergento ακούσαμε, (αυτά συγκράτησα): Mi ultima voluntad, Acabar mal, Viva la Felicidad, Pintame, Dulce con Chile, Amor Pa' mi, Poetas, Seremos, τα περισσότερα παντρεμένα μεταξύ τους, ενώ στο encore - το οποίο προκάλεσε ο μέγας κλακαδόρος θητεύσας στην Βαλένθια, Kostis φωνάζοντας otra, otra, otra! και παρασύροντας κι άλλους- μας "ξετίναξε" το Que Corra la Voz...
Στο τέλος βγήκα και μια αναμνηστική φώτο! (Penelope y citronella είστε γλύκες!)
Περάσαμε υπέροχα δεν ξέρω τι άλλο να γράψω και καταλήξαμε για μια αποχαιρετιστήρια μπύρα στο "ΜΑΟ"...
Κατά τις τρεις είχαμε επιστρέψει στην Δράμα...
Λίγο πριν είχε αναχωρήσει και η μπάντα, κατά πάσα πιθανότητα από τον αγαπημένο μου αεροδιάδρομο Ν127, για την Μπρέστ όπου παίζουν απόψε. Τι καλά να ήμασταν κι εκεί...

Αφιερωμένο σε όλη την παρέα, αλλά και σε όσους και όσες θα θέλατε αλλά δεν μπορέσατε να είστε στην παρέα! Un gran abrazo para todos y todas!

Έναρξη Φεστιβάλ χωρίς επίσημους, στην Σύμη…

Την απόφαση να απαγορευτεί η είσοδος σε πολιτικούς ή βουλευτές κατά την διάρκεια της έναρξης του φετινού Φεστιβάλ Σύμης, πήραν οι κάτοικοι του νησιού κατά την διάρκεια λαϊκής συνέλευσης που πραγματοποιήθηκε στο νησί την περασμένη Κυριακή. Η απόφαση εγκρίθηκε από το δημοτικό συμβούλιο του νησιού και θα εφαρμοστεί το Σάββατο 21 Ιουλίου, ημέρα που ξεκινά το δέκατο τρίτο Φεστιβάλ Σύμης, το οποίο φέτος είναι αφιερωμένο στη μνήμη του δημοσιογράφου Γιάννη Διακογιάννη. Οι Συμιακοί διαμαρτύρονται για την απουσία απευθείας ακτοπλοϊκής σύνδεσης του νησιού τους με τον Πειραιά, εδώ και εννιά μήνες, ενώ προσανατολίζονται στην κλιμάκωση των κινητοποιήσεων τους τις προσεχείς εβδομάδες, αφού ο τόπος είναι γεμάτος κόσμο, σε αντίθεση με τον δύσκολο χειμώνα σ’ αυτό το άγονο νησί με την πανέμορφη χώρα.
Είχα την τύχη να περάσω πριν από τρία χρόνια από το νησί και θυμάμαι ότι ήταν μια μικρή Οδύσσεια το ταξίδι από την Ρόδο για τα μικρά νησιά που βρίσκονται βόρεια της, την Σύμη, την Τήλο και τη Νίσυρο. Τότε θεώρησα ότι ίσως να έφταιγε η «επίταξη» των πλοίων για τις ανάγκες των Ολυμπιακών.
Σήμερα ξέρω ότι οι κυβερνήσεις δε νοιάζονται για τα μέρη που δεν καλύπτονται από μπετόν. Μόνο αναρωτιέμαι αν η ανάσα τις φοβίζει ή το βλέμμα των ανθρώπων που αντέχουν την ερημοποίηση των ονείρων μας…
Οι φώτο είναι από την ιστοσελίδα του Δήμου Σύμης

Μη με ρωτάτε για τον Ζορρό…

Μετά από το λιοπύρι της ημέρας θα είναι ότι πρέπει μια βόλτα στην Καβάλα αυτές τις ημέρες που οι θερμοκρασίες θα είναι πάνω από τους τριάντα πέντε βαθμούς τα μεσημέρια. Δεν είναι η ζέστη που μας αναγκάζει να πάμε βόλτα. Είναι το φεστιβάλ Cosmopolis 2007, που ξεκινάει από σήμερα και θα διαρκέσει μέχρι την ερχόμενη Κυριακή 22 Ιουλίου.

Μια γιορτή των πολιτισμών και των ανθρώπων που διεξάγεται εδώ και επτά χρόνια, με μουσική, χορό, γεύσεις, θεατρικά, κινηματογράφο και άλλες εκπλήξεις. Η οδός Πουλίδου που οδηγεί στον Φάρο, όλη η παλιά πόλη, ο Λιμενοβραχίονας που φιλοξενεί πλέον τις συναυλίες, το μυστικό της αύρας του Αιγαίου που μένει αιώνιο στην αγκαλιά της Καβάλας…

Κι αν βρεθείτε πιο νωρίς εκεί περάστε μια βόλτα από το «Μάο», κάτι θα σας θυμίσει, ίσως και να σας κάνει να φανταστείτε μια άλλη πόλη, φάτε ένα περιποιημένο «βρώμικο» στο «Τεμπελχανείο», περπατήστε γευτείτε, χορέψτε κι ακούστε…

Αν είχαμε προαστιακό σιδηρόδρομο, τούτες τις μέρες θα έπρεπε να έχει ένα μεταμεσονύχτιο δρομολόγιο για τους επισκέπτες του Φεστιβάλ. Να επιστρέφουν χωρίς άγχος για τα μπλόκα το ξημέρωμα και να πηγαίνουν χαλαρά κάθε απόγευμα…

Φέτος θα είναι στην Καβάλα και ο «Σπόρος» και ο «Φούρνος» κι o «Sergent Garcia». Για τον Ζορό μη με ρωτάτε όμως, δεν μπορώ να σας πω…

Στο «πέλαγος» της ευκολίας

Μια έκρηξη πρωί – πρωί στα ναυπηγεία και δύο άνθρωποι νεκροί για να «ανοίξουν» τα αυτιά μας. Και το απόγευμα φωτιές, για την συνήθεια της στάχτης και του γκρίζου που απλώνουν ολοένα. Ενδιάμεσα περνούσαν διάφορες ειδήσεις, η επανεκτίμηση του κόστους του πολέμου στο Ιράκ, σε δολάρια, που θα ξεπεράσει τα δύο τρισεκατομμύρια δολάρια μέσα σε μια δεκαετία. Η προσφυγή γονέων στην δικαιοσύνη για το «πείραγμα» των βαθμών στα γραπτά των Αγγλικών στο εξεταστικό κέντρο, την ώρα που αναρτιούνταν οι βαθμολογίες στα σχολεία όλης της χώρας.

Η ήττα της «Αλμπισελέστε» στον τελικό του Κόπα Αμέρικα από την Βραζιλία με 3-0, σα να φοβούνται την φανέλα του αντίπαλου και μόνο οι σημερινοί της παίκτες. Το γκολ – ποίημα του Λιονέλ Μέσι στον αγώνα με το Μεξικό. Ο νέος δίσκος των Locomondo και η συναυλία του Sergento Garcia αύριο Τετάρτη στην Καβάλα, στον Λιμενοβραχίονα ανάσες και δώρα. Η παρουσία του «Σπόρου» στο φεστιβάλ Cosmopolis που ανοίγει αύριο κι αυτό τις πύλες του. Γνώρισα φέτος αρκετούς ανθρώπους που παλεύουν κάθε μέρα για να κάνουν τη ζωή μας πιο όμορφη και πήρα δύναμη απ’ αυτούς και απ’ αυτές, που δεν βουλιάζουν στην ευκολία…

Οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους, δεν ανησυχούμε γι’ αυτό…

«Ιερά» Ομόλογα!

Με την ίδια άνεση που ξεπουλάει δημόσιες επιχειρήσεις η κυβέρνηση της Ν.Δ. χαρίζει και δημόσιες εκτάσεις. Σε αντάλλαγμα για την απόκτηση της κυριότητας μιας διαφιλονικούμενης έκτασης στην περιοχή του Πόρτο Λάγος, κι ενώ ήταν σε εξέλιξη δικαστική διαμάχη του δημοσίου με την φερόμενη ως ιδιοκτήτρια Μονή Βατοπεδίου Αγίου Όρους από την οποία το δημόσιο παραιτήθηκε, παραχωρεί δημόσιες εκτάσεις στου Νομούς Ξάνθης, Ροδόπης, Καβάλας και Χαλκιδικής στην Μονή.

Πρόκειται αναμφίβολα για σκάνδαλο καθώς παραχωρούνται για μια έκταση που μάλλον ανήκε στο δημόσιο, εκτάσεις που βρίσκονται σε περιοχές με υψηλό τουριστικό ενδιαφέρον, αλλά ακόμα και εκτάσεις που περιλαμβάνουν αρχαιολογικούς χώρους. Στο νομό Καβάλας παραχωρούνται στην μονή Βατοπεδίου δημόσιες γαίες στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Ελευθερών, η οποία ως γνωστό περιλαμβάνει μια ακτογραμμή δεκάδων χιλιομέτρων.

Δεν είναι έκπληξη η κτηματική βουλιμία της Μονής, άλλωστε πολλά από τα Μοναστήρια του Αγίου Όρους κατέχουν τις περισσότερες από τις εκτάσεις που δεν είναι ατομικές ιδιοκτησίες στην Χαλκιδική. Η έκπληξη είναι ότι εδώ και τρία περίπου χρόνια έχει δρομολογηθεί η συγκεκριμένη «δωρεά» της κυβέρνησης προς τη Μονή και μόλις τους τελευταίους μήνες έχει αρχίσει να συζητιέται το θέμα δημοσίως, καθώς υπάρχουν έντονες αντιδράσεις για την παραχώρηση των δημοσίων εκτάσεων, χωρίς μάλιστα να ερωτηθούν οι κάτοικοι και οι φορείς αυτών των περιοχών.

«Φυσάει»

Έχω λατρέψει πολλά τραγούδια τα τελευταία είκοσι χρόνια που είμαι βουτηγμένος μέχρι τ’ αυτιά στη μουσική. Σχεδόν όλα με συγκινούν ακόμα όταν τα ακούω, αλλά σπάνια επιδιώκω όταν θέλω να ακούσω μουσική να ακούσω κάτι που μου έχει αρέσει στο παρελθόν. Θα έπαιζα κάποια σε εκπομπές, αφού στο ραδιόφωνο πρέπει να υπάρχει όχι μόνο η ευχαρίστηση αλλά και η πληροφόρηση, αλλά για να ακούσω εγώ προσωπικά στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο δεν θα ανέτρεχα στο παρελθόν. Υπάρχει τόσος μουσική στην διάθεση μου σήμερα, που είναι κρίμα να μην την ψάξω. Τα αγαπημένα μου τραγούδια δεν θα χαθούν, πολλά είναι αυτά όμως που κινδυνεύω να μην ακούσω αν ακούω κυρίως αυτά που ήδη ξέρω.

Με ενδιαφέρει πάντα αυτό που έρχεται και όχι αυτό που έχει ήδη περάσει στην μουσική. Μπορεί να είναι επαγγελματική διαστροφή, είναι όμως η προσωπική μου στάση. Καμιά φορά την πατάω στο ραδιόφωνο, παλιότερα την πατούσα στα μαγαζιά που έπαιζα μουσική, αφού εκεί ο ρυθμός και τα σουξέ κάνουν κουμάντο όχι η διάθεση και ο στίχος και το άγνωστο. Συνήθως όμως αυτό που ακούω και μεταδίδω θέλω να είναι φρέσκο. Αναφέρομαι κυρίως στην ξένη μουσική, γιατί στα ελληνικά δεν είναι και πολλές οι επιλογές που μπορείς να κάνεις αν επιλέγεις προσεκτικά.

Θυμάμαι μια νύχτα που έπαιζα μουσική, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου με την παρέα του να κάθεται δίπλα μου στο μπαρ για κάνα τρίωρο και κάποια στιγμή να μου λέει: «Παίζεις πολύ ωραία μουσική, δεν το περίμενα να μην ακούσω και καμιά χαζομάρα μέσα στο πρόγραμμα (στην Δράμα είμαστε θα σκέφτονταν όταν μπήκε στο μαγαζί). Βάλε τώρα και κανένα Purple ή Zeppelin τώρα να γουστάρουμε!»

Τον «εκδικήθηκα» λίγο αργότερα όταν του είπα ποιον δίσκο του λατρεύω. Προσπάθησε να μαντέψει, αλλά όταν άκουσε τον τίτλο «Φυσαέι» μάλλον έπεσε από τα σύννεφα, αφού αυτός εκεί μόνο τραγουδούσε…

Προσθαφαιρέσεις υπολοίπων…

«Χάθηκαν» μέσα στις φλόγες τρεις εποχικοί δασοπυροσβέστες, μάχη για να κρατηθεί στην ζωή δίνει ο συνάδελφος τους που επάνδρωνε μαζί τους το όχημα που συμμετείχε στην κατάσβεση της πυρκαγιάς στο νομό Ρεθύμνου. Η κυβέρνηση εξέφρασε τα συλλυπητήρια της, η αντιπολίτευση επίσης και έκανε κριτική για τις παραλείψεις και την ανοργανωσιά στο θέμα του συντονισμού της δράσης των δυνάμεων δασοπυρόσβεσης.

Το θέμα των εποχικών δασοπυροσβεστών ήρθε και πάλι στην επικαιρότητα των διαύλων, μέχρι να σβήσει από τον θόρυβο του επόμενου μεγάλου θέματος, που ως συνήθως στην Ελλάδα είναι η παραπολιτικό ή τραγικό.

Έχουν επισημανθεί πολλά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από τις αλλαγές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια στο θέμα της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών. Η μετάθεση της ευθύνης κατάσβεσης τους από την Δασική υπηρεσία στην Πυροσβεστική είναι ένας από τους παράγοντες που δημιουργούν προβλήματα. Η ερήμωση της υπαίθρου δυσκολεύει τις προσπάθειες καθώς στα βουνά είναι πολλοί λίγοι αυτοί που κυκλοφορούν σήμερα από ότι πριν από μερικές δεκαετίες και οι οποίοι θα μπορούσαν να δείξουν δρόμους ή να βοηθήσουν με όποιον άλλο τρόπο.

Η πολιτική επιλογή να επιλεγεί καθεστώς εποχικότητας για τους δασοπυροσβέστες δημιουργεί τις συνθήκες για την ελλιπή εκπαίδευση αυτών των ανθρώπων. Μπορεί να προσληφθούν μερικές χιλιάδες αγροφύλακες και δεν υπάρχει δυνατότητα - ανάγκη να είναι μόνιμοι οι δασοπυροσβέστες;

Η περιβόητη περιστολή των δημοσίων δαπανών είναι η κύρια αιτία των συνεχόμενων τραγικών περιστατικών όπως και της αδυναμίας του μηχανισμού να ανταποκριθεί αρκετές φορές με επιτυχία στην αποστολή του. Η πολιτεία κυβερνάται εκ περιτροπής, από ανθρώπους που το μεγάλο τους ταλέντο είναι να προσθαφαιρούν υπόλοιπα. Τίποτα άλλο, ούτε μεράκι, ούτε διάθεση για δημιουργία και προσφορά. Απλή αριθμητική είναι όλα για δαύτους. Και οι μήνες που καλούνται σε υπηρεσία οι δασοπυροσβέστες για να γλυτώνει τους υπόλοιπους μισθούς και οι τρεις νεκροί συνάδελφοι τους.

Όσα συλλυπητήρια κι αν ακουστούν από τα χείλη των πολιτικών προϊσταμένων αυτών των ανθρώπων είναι υποκριτικά.

Η φώτο είναι από τον Ριζοσπάστη

Διακοπές με δανεικά ή χωρίς διακοπές;

40% των κατοίκων της χώρας δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν διακοπές, ενώ αρκετοί ακόμα δεν μπορούν να πάνε για παραθέριση περισσότερο από μία εβδομάδα κι αυτό ίσως με την ενίσχυση της εργατικής εστιάς (δεν την ιδιωτικοποείται και δαύτην κυρ – Δούκα να τελειώνουμε και με αυτό το έξοδο; Το εθνικό συμφέρον πάνω από όλα.) Άλλοι θα πάνε διακοπές με δανεικά από τις τράπεζες. Ενώ και οι εκδηλώσεις που γίνονται είναι βαρύ φορτίο για τους μισθοσυντήρητους. Η ανθηρή ελληνική οικονομία σε όλο της το αλογοσκούφειο μεγαλείο…

Πριν από καμιά τριετία νοικιάζαμε δίκλινο δωμάτιο με 50 ευρώ. Φέτος τα απλά δίκλινα έχουν φτάσει στα 70 ευρώ. Και άμα θέλεις σου λέει ο άλλος. Τα ακτοπλοϊκά τσούζουν πιο πολύ από τις τσούχτρες. Έχει υπολογιστεί ότι μια τετραμελής οικογένεια χρειάζεται δύο με τρεις χιλιάδες ευρώ για να κάνει διακοπές μιας εβδομάδας. Δύο στην ηπειρωτική χώρα, τρία στα πολυδιαφημισμένα νησιά μας.

Το επίδομα αδείας είναι μισός μισθός. Ο μισθός είναι μισός ευρωπαϊκός. Και το κρασί των Ευρωπαίων που θα κάθονται πλάι σου, μπορεί να είναι μισόλιτρο.

Εμείς γράφουμε για ταξίδια και συναυλίες ή μουσικές και ο γείτονας σου καλέ μου αναγνώστη/καλή μου αναγνώστρια μπορεί να μην έχει άλλη διασκέδαση από τον πολτό που προσφέρει καθημερινά η τηλεόραση ή από μια βόλτα στο χωριό όπου όλα είναι πιο φθηνά. Π.χ. Μια μπύρα που κάνει 3 ευρώ στην Δράμα έχει στην Πετρούσα 1,5 ευρώ…

Η φώτο είναι από τα Καλά Νερά

Festival Of Songs and Dances of Drama

Οικοπεδοποιούν την «Πάρνηθα»…των επιτοκίων!

Η δεδηλωμένη πρόθεση της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ισοδυναμεί με την οικοπεδοποίηση των περιοχών που κάηκαν από την τελευταία πυρκαγιά στην Πάρνηθα. Σε έναν κλάδο κυριολεκτικά ισοπεδωμένο από την κερδοσκοπία των τραπεζών το επιτελείο Αλογοσκούφη, για καθαρά εισπρακτικούς λόγους, έρχεται να εκποιήσει το τελευταίο καταφύγιο για τους μικροκαταθέτες και δανειολήπτες. Μπορεί να μην είναι σπουδαία "θηράματα" αλλά από το δικό τους υστέρημα οι τράπεζες έχουν υπεραποδόσεις στα κέρδη τους.

Εξηγούμαι: Όταν το μέσο επιτόκιο σε υπόλοιπο πιστωτικής κάρτας είναι 16% στις μεγάλες τράπεζες και το ταμιευτήριο προσφέρει 10%. Όταν ένα καταναλωτικό δάνειο δίνεται με μέσο επιτόκιο πάνω από 10% και το Ταμιευτήριο προσφέρει δάνεια με 4,5%. Όταν στα στεγαστικά έχει επίσης σημαντική διαφορά στα επιτόκια από τις υπόλοιπες τράπεζες. Ποιο εθνικό συμφέρον εξυπηρετεί το ξεπούλημα του Ταμιευτηρίου; Ποιανών τα συμφέροντα εξυπηρετούν οι «αρχιλογισταράδες» του Αλογοσκούφη; Τι είδους «νταβατζιλίκι» ετοιμάζουν στον τραπεζικό τομέα, με την παραχώρηση προσεχώς και της Αγροτικής Τράπεζας σε ιδιώτες;

Κι όλα αυτά ενώ τα νοικοκυριά χρεώνονται ολοένα, οι μισθοί και οι συντάξεις είναι καθηλωμένες και η ακρίβεια "κάνει πάρτι".

Στηρίξτε την απεργία των εργαζομένων που ξεκινάει από σήμερα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του τελευταίο «οχυρού» των χαμηλών επιτοκίων. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο είναι καταφύγιο για όλους. Διαφυλάξτε το!

Έργα και ημέρες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. για το Ταμιευτήριο

Διαβάστε κι άλλη μια γνώμη για το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης

Ήχοι ανθρώπων, ορέων, αιώνων...

Μια κρυφή επιθυμία πολλών ανθρώπων πραγματοποιήθηκε με την πρώτη πολιτιστική συνάντηση με τραγούδια και χορούς της Δράμας που έγινε το βράδυ της περασμένης Κυριακής στο Φαράγγι της Πετρούσας, τον ιδανικότερο χώρο για την φιλοξενία της. Ήχοι ανθρώπων, ορέων, αιώνων έσμιξαν στην σκιά του Φαλακρού και χάρισαν στους παρευρισκόμενους μοναδικές στιγμές. Κορυφαία όλων η συνεύρεση πάνω στην σκηνή μουσικών και χορευτών από όλους τους συλλόγους που συνδιοργάνωσαν αυτή την ευφρόσυνη συνάντηση. Θαρρώ πως σε επίπεδο συμβολισμών ήταν η σημαντικότερη εκδήλωση που έχει γίνει μέχρι τώρα στο Φαράγγι.

Ο νταχαρές, η λύρα και η μάνα μας η γκάιντα έδιναν τον τόνο, οι φωνές το χρώμα και οι κινήσεις την χάρη. Είναι αλήθεια πως είχα καιρό να βρεθώ σε αντίστοιχη εκδήλωση, έτσι δεν έχω την ευχέρεια να συγκρίνω αυτό που έζησα με κάτι προηγούμενο, όμως νομίζω ότι δυο πράγματα αξίζει να επισημανθούν:

Το πρώτο είναι η ανάγκη να αποκτήσει η παράδοση μας την επαφή με το σήμερα, να εκφραστεί δηλαδή μέσα από αυτήν κάτι που θα βγαίνει από την σύγχρονη ζωή. Υπόθεση δύσκολη που θέλει πολύ μεράκι και ακόμα περισσότερη δουλειά.

Το δεύτερο είναι η προσπάθεια μέσα από την συνάντηση των μικροπολιτισμών κάθε χωριού να διευρυνθεί το ακροατήριο της μουσικής μας παράδοσης και σε κάθε επόμενη συνάντηση να είναι ολοένα περισσότεροι οι «ξένοι» ανάμεσα μας…

Με το κιλό πάει το «φιλέτο»…

Την πρόθεση της κυβέρνησης να διαθέσει σε ιδιώτες επενδυτές ένας επιπλέον 20% των μετοχών του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, γεγονός που αυτόματα θα σημάνει την απώλεια της πλειοψηφίας από την μεριά του δημοσίου, ανακοίνωσε μέσα στην εβδομάδα το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.

Ο τραπεζικός τομέας στην Ελλάδα είναι: α) ο πιο αποδοτικός σε ποσοστά κερδών για τους τραπεζίτες β) συγκεντρώνει πάντα το ενδιαφέρον ξένων επενδυτών λόγω ακριβώς των υψηλών περιθωρίων κερδοφορίας του γ) είναι ένα από τα «καμάρια» της οικονομικής πολιτικής κάθε κυβέρνησης και δ) αποτελεί βραχνά για όσους έχουν συναλλαγές μαζί του.

Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο μέσα σε αυτό το τοπίο έχει αποτελέσει αποκούμπι για πολλούς δανειολήπτες και μικροκαταθέτες. Με επιτόκια που απέχουν αισθητά από τις χορηγήσεις των υπολοίπων τραπεζών, των λεγόμενων και ατμομηχανών του κλάδου. Η συγκαλυμμένη ιδιωτικοποίηση έρχεται να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να εξομοιωθούν όλες οι τράπεζες στην χώρα μας. Κι επειδή δεν γίνεται να συμμαζευτούν τα επιτόκια προς τα κάτω, αφού η αδίστακτη κερδοσκοπία των τραπεζών αποτελεί ισχυρό χαρτί για την οικονομία, καλό είναι να φεύγουν από τη μέση οι παράγοντες του κλάδου που χαλάνε την πιάτσα και να ανηφορίσουν στα συνήθη δυσθεώρητα επίπεδα όλα τα επιτόκια…

Ζηλεύω ρε γμτη!!!

http://www.antiracistfestival.gr/

Να κουνηθούμε λιγάκι!

Στα μέρη που περνούσα ως πιτσιρικάς τα καλοκαίρια μου στα βορειοδυτικά του Βώλακα μόνο ένα μέρος θυμάμαι καμένο. Παρότι είχαν περάσει χρόνια από την πυρκαγιά, η τοποθεσία φαινόταν διαφορετική από την γύρω περιοχή. Ήταν μια γκρίζα από το χρώμα των πετρών της κορυφή στην οποία υπήρχαν και μερικοί ξεροί κορμοί δέντρων. Η Καψάλα, όπως λέγεται, είχε στην πλαγιά δυτικά της το πευκοδάσος του Τσακαλίν και βόρεια της το δάσος με τις απίστευτες οξιές του Βαθυρέματος. Μπροστά της προς την Ανατολή μετά από μια μικρή πλαγιά, τα εγκαταλειμμένα χωράφια, λίγα χιλιόμετρα μετά το χωριό κι απέναντι της το Φαλακρό, ο Μπόσταχας. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καμένο κάποιο από αυτά τα δάση. Τα σώζει η ερήμωση της υπαίθρου το περίκλειστο της περιοχής και η τύχη.

Τι συμβαίνει όμως εκεί που οι φλόγες εξαφανίζουν τα δάση και πρέπει να αποφασιστεί τι γίνει. Έχουμε ζήσει μεγάλες πυρκαγιές στην περιφέρειας μας. Θάσος, Καβάλα, Ρεντίνα. Πληγές που παρότι τα χρόνια φεύγουν γρήγορα κλείνουν αργά.

Το ερώτημα είναι τι μπορεί να γίνει για να βοηθήσουμε όλοι στην αναγέννηση ενός καμένου δάσους, όπως και όσο μπορεί να βοηθηθεί ένα οικοσύστημα.

Την Πάρνηθα την θυμάμαι πάντα στα δεξιά μου κατεβαίνοντας την εθνικής, όταν ο δρόμος έπιανε να ανηφορίζει στον σβέρκο του λεκανοπεδίου. Ο πιο συμπαγής όγκος πράσινου από τα Τέμπη και κάτω. Μια ζωγραφιά…

Δεν ξέρω τι θα δω όταν ξανακατέβω κάποια στιγμή στο L.A.

Με ενδιαφέρει όμως έστω και εξ αποστάσεως εξακοσίων πενήντα χιλιομέτρων να μην χαθεί ένα ακόμα δάσος. Το δάσος δεν «χάνεται» όταν καεί, χάνεται όταν αρχίσει να περιφράζετε και να οικοπεδοποιείται.

Η επιστημονική γνώση στην χώρα μας μπορεί να προσφέρει λύσεις για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις που θα βοηθήσουν την φύση να καλύψει τις πληγές της.

Εμείς οφείλουμε να φέρουμε τους πολιτικούς προ των ευθυνών τους. Σε ότι αφορά την διαφύλαξη των εκτάσεων που κάηκαν από τους καταπατητές, αλλά και σε ότι αφορά την ουσιαστική προετοιμασία του κρατικού μηχανισμού για την προστασία των δασών.

Να φτιάξουμε ομάδες ή να πλαισιώσουμε υπάρχουσες για να προσέχουμε τα δάση μας. Να κουνηθούμε λιγάκι!

Dramaica Youth Festival 2007 - Locomondo, Skaribas, Δραμαμίνη...

Για άλλη μια χρονιά θα πραγματοποιηθεί φέτος στην Αγία Βαρβάρα, το Dramaica Youth Festival, παρά τα οργανωτικά προβλήματα που προέκυψαν λόγω της αλλαγής του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Δημοτικών Συμβουλίων Νεολαίας. Οι ημερομηνίες που επιλέχθηκαν είναι από Τρίτη μέχρι Πέμπτη 31 Ιουλίου έως 2 Αυγούστου.

Το κορυφαίο όνομα της φετινής διοργάνωσης είναι οι Locomondo, οι οποίοι έρχονται με τον καινούργιο τους δίσκο «Me wanna dance» να εντυπωσιάζει και τις συναυλίες τους να αποτελούν πάντα πόλο έλξης. Στο πρόγραμμα της πρώτης μέρας – Τρίτη 31/7 - πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η πρώτη εμφάνιση των Skaribas στην Δράμα, τους οποίους σας προτείνω να ακούσετε.

Η δεύτερη μέρα – Τετάρτη 1/8 - θα έχει ιδιαίτερο δραμινό χρώμα, αφού θα εμφανιστούν οι Prozac και οι «Δραμαμίνη» μαζί με τους «Nightmare» και τους «No name band».

Το πρόγραμμα της τελευταίας μέρας περιλαμβάνει τις εμφανίσεις των «Υπό το μηδέν», των «Sunday», των «Dramatic Sin» και τέλος των C-Real.

Οι διοργανωτές θα επιχειρήσουν φέτος να προσθέσουν και άλλες εκδηλώσεις πέρα από τις συναυλίες ούτως ώστε ο χώρος να μην ερημώνει τα πρωινά από κόσμο.

Θαρρώ ότι το πιο σημαντικό είναι, εφ’ όσον ξεπεραστούν τα όποια γραφειοκρατικά προβλήματα, να ξεκαθαρίσει ο χαρακτήρας του.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για όλους.

Στις φωτό από πάνω: Locomondo, Skaribas, Δραμαμίνη

“Το όνομα μου είναι Rachel Corrie”

Όσοι και όσες παρακολουθείται εδώ και καιρό το Calle Drama, θυμάστε πιθανότατα την ιστορία της νεαρής Αμερικανίδας που σκοτώθηκε από ισραηλινό εκσκαφέα στην Ράφα της λωρίδας της Γάζας στις 16 Μαρτίου 2003, στην προσπάθεια της να αποτρέψει την κατεδάφιση μια οικίας Παλαιστινίων. Όπως και την δραματοποίηση των ημερολογίων που άφησε πίσω της, από τον Άλαν Ρίκμαν και την Κατερίν Βίνερ, που έγιναν μια επιτυχημένη θεατρική παράσταση στην Μ. Βρετανία την Άνοιξη του 2005, αλλά λογοκρίθηκε προσωρινά στις Η.Π.Α. τον επόμενο χρόνο.

Πριν από μερικές εβδομάδες, διάβασα ένα σχόλιο στο blog μου, από την Babett, που μου έλεγε ότι αυτή η παράσταση πρόκειται να ανέβει στην ελληνική γλώσσα τον ερχόμενο Οκτώβριο στο Θέατρο Φούρνος στην Αθήνα. Ήταν μια από τις πιο ευχάριστες εκπλήξεις που ένιωσα τελευταία. Όχι γιατί δεν περίμενα ότι μπορεί η «ζωή» της Rachel να παιχτεί σε ελληνικό θέατρο. Επειδή τόσο σύντομα έρχεται στην Ελλάδα αυτή η παράσταση αλλά και γιατί κάποιο μέλος της θεατρικής εταιρίας «Σπασμένη Καρέκλα» που θα το ανεβάσει με ενημέρωσε προσωπικά γι΄αυτήν. Δεν υπάρχει περίπτωση να την χάσω και θα ήθελα πολύ να βολέψει για να είμαι στην πρεμιέρα...

Την μετάφραση του θεατρικού κειμένου έχει κάνει στα ελληνικά η Μαρία Πασχαλίδου, σκηνοθέτης είναι ο Θοδωρής Τσαπακίδης τα σκηνικά και τα κοστούμια θα επιμεληθεί ο Thilo Albers, τον φωτισμό ο Τάσος Παλαιωρούτας και την μουσική ο Νίκος Ψαρριανός. Καλή επιτυχία!

Γνωρίστε την «Σπασμένη Καρέκλα»

«Κορυδαλλός Εξπρές»…

Δεν είναι στοιχεία από την Ουγκάντα. Ούτε από το Μπαγκλαντές. Είναι ο απολογισμός των νεκρών κρατουμένων στις φυλακές Κορυδαλλού στην Αθήνα…

Το Δάσος των «παρανόμων» χάνεται σαν την Πάρνηθα. Από τον περασμένο Σεπτέμβριο ενενήντα άνθρωποι – έγκλειστοι στην μεγαλύτερη φυλακή της χώρας έχασαν την ζωή τους, οι περισσότεροι από χρήση ναρκωτικών. Η στατιστική της απώλειας της συνείδησης μας, δεν είναι καλύτερη στις άλλες φυλακές της χώρας. Διακόσιοι πενήντα κρατούμενοι πέθαναν στις ελληνικές φυλακές τον τελευταίο χρόνο. Το σωφρονιστικό σύστημα της χώρας δουλεύει «ρολόι».

Δεν είναι σημαντικό ότι τα ναρκωτικά – λέγε με πνευμονικό οίδημα – κάνουν θραύση μέσα στον χώρο με τους περισσότερους περιορισμούς σε όλη την επικράτεια; Δεν μετράνε ανθρώπινα αυτές οι ψυχές; Είναι πολιτική ή είναι ζήτημα ανθρωπιάς και αξιοπρέπειας;

Έχουμε χαθεί στο πέλαγος των ψευδεπίγραφων σανίδων σωτηρίας. Αρπάζεσαι για να σωθείς και βουλιάζεις. Στην οθόνη τα δάκρυα είναι σαν τις ψιχάλες. Περαστικά. Αφού κι ένα χαμίνι έχει αξία ως ανθρώπινη ύπαρξη, σαν είδηση γιατί δεν μάθαμε ογδόντα εννιά θανάτους; Ούτε καν τον ενενηκοστό. Μάθαμε την στατιστική, που υπό άλλες παραμέτρους θα αναδείξει τον Υπουργό Δικαιοσύνης και πάλι βουλευτή, θα τον αναβαπτίσει στην υπουργική καρέκλα και θα αφήνει μετέωρα τα «Εξπρές Σαμίνα» του καθεμέρα, που περνάει ασυλλόγιστα.

Είναι σημαντικό που δεν υπάρχουν βασανιστήρια στις ελληνικές φυλακές, πάντως. Μην κάψουμε τον υπουργό με τις υπερβολικές ευαισθησίες μας…

Υγιεινή Διατροφή: ΦΩΤΙΕΣ

Υγιεινή Διατροφή: ΦΩΤΙΕΣ

Αξίζει να διαβάσετε το παραπάνω κείμενο καθώς και τα σχόλια που το συνοδεύουν. Είναι πολύ ενδιαφέρον ειδικά σήμερα που η οργή όλων μας για την πιθανότητα να χαθεί, έστω και σε έκταση μερικών στρεμμάτων ένα ακόμα δάσος της χώρας, μας κινητοποιεί. Θα με ενδιέφερε να ακούσω μια επιστημονική συζήτηση για τις παρεμβάσεις που μπορούν να γίνουν μέσα σε μια καμμένη δασική έκταση για να εξασφαλιστεί η φυσική διαδικασία αναγέννησης της χλωρίδας. Το ενδιαφέρον πηγάζει από την εμπειρία μου πέρσι το καλοκαίρι στην Σάμο. Το νότιο τμήμα του νησιού κάηκε πριν από μερικά χρόνια στο μεγαλύτερο τμήμα του. Το βουνό είναι κατάσπαρτο από καμένους κορμούς, τους οποίους κατά περιοχές οι Δήμοι με συνεργεία τους αποσύρουν κάθε καλοκαίρι και τους δίνουν στους κατοίκους για να τους χρησιμοποιήσουν για την θέρμανση των σπιτιών τους.
Η συγκεκριμένη βιομάζα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την κατασκευή συσσωματωμάτων (pellets) που είναι πολύ λιγότερο επιβαρυντικά από πλευράς παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα κατά την καύση τους από το πετρέλαιο και το ξύλο επιβαρυντική για το περιβάλλον. Επίσης προέρχονται από υλικά άχρηστα και επικίνδυνα μέσα στο δάσος.
Αντί για αναδάσωση ίσως να μπορούσε να γίνει καθαρισμός του δάσους για να αναπτυχθεί ξανά από μόνο του το δάσος. Θαρρώ ότι έτσι τα οφέλη θα είναι περισσότερα...

Συνήθειες…

Συνήθεια είναι η θέα από το παράθυρο του σπιτιού. Το ίδιο και ο χώρος γύρω από το σπίτι, όμορφος ή άσχημος, απαράλλακτος ή όχι. Η αίσθηση του αέρα καθώς φουσκώνουν οι κυψέλες των πνευμόνων από τον δροσερό του όγκο τα πρωινά της Άνοιξης. Συνήθεια είναι και η μουσική που κάνει το ακορντεόν των συστάδων όταν τις αναδεύει ο άνεμος. Το θρόισμα συνήθεια, όπως η δροσιά και τα παιχνίδισμα του φωτός. Συνήθειες αγαπημένες!

Ούτε ΕΝΑ τοις εκατό δεν εκταμιεύθηκε από τα κονδύλια για την δασοπροστασία που προβλέφθηκαν στο Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης την περίοδο 2000-2007 που ανέρχονταν σε 25 εκατομμύρια ευρώ, όπως καταγγέλλει ο Συνασπισμός. Συνήθεια κι αυτό. Το ιδιωτικό δουλεύει καλύτερα από το δημόσιο. Ρουφάει το κράτος κονδύλια για τους ιδιώτες, αλλά δεν τραβάει για την προστασία της δημόσιας περιουσίας.

Συνήθεια είναι και η μη πλήρωση χιλιάδων οργανικών θέσεων σε δημόσιες υπηρεσίες για να εξοικονομηθούν πόροι και να μην διευρυνθεί ο δημόσιος τομέας. Τόσο στο πυροσβεστικό σώμα, όσο και στα νοσοκομεία.

Συνήθεια είναι ακόμα να μετράει πιο πολύ η ατομική ιδιοκτησία που καίγεται από τα χιλιάδες στρέμματα του δάσους στα δελτία ειδήσεων. Ευτυχώς κάηκε μόνο το δάσος και δεν κάηκαν σπίτια, λένε πολλές φορές.

Συνήθεια είναι και ο καυγάς των δύο διαχειριστών των τυχών της χώρας από την μεταπολίτευση και εδώ.

Συνήθειες σιχαμερές!...

Ελεύθερος χρόνος...

Τον μήνα που πέρασε τον έβγαλα χωρίς τηλεόραση στο σπίτι. Σαν δοκιμή, σαν σκέψη για το τι τηλεόραση θα πρέπει να αγοράσω. Ο χρόνος που συνήθως η τηλεόραση δεν μας «συντροφεύει» είναι οι διακοπές. Εκεί όλα τα γεγονότα αποκτούν πιο φυσιολογικές διαστάσεις, ενώ στο διάστημα των διακοπών καταρρέει εκ των πραγμάτων ο μύθος ότι στην τηλεόραση μας ενημερώνουν για αυτά που συμβαίνουν.
Δεν χρειάζεται παραπάνω από δέκα λεπτά, σε οποιαδήποτε διαδικτυακή πύλη για να ενημερωθεί κανείς για το τι συμβαίνει μια οποιαδήποτε χρονική στιγμή. Τα λεγόμενα talk show μοιάζουν όλο και περισσότερο με αρένες, όπου ο «Καίσαρ» παρουσιαστής δρέπει ευχαρίστηση και ποσοστά τηλεθέασης. Η θεματολογία δε αυτών εκπομπών είναι για τ’ ανάθεμα.
Η αλήθεια είναι ότι χωρίς τηλεόραση δεν μπορώ να δω δυο τρεις αγαπημένες εκπομπές που μου άρεσαν – Πρώτη Γραμμή, Εξάντας, Θεματική βραδιά – και ακόμα δεν έχω την δυνατότητα να βλέπω ποδόσφαιρό, αλλά ευτυχώς μέσα στο καλοκαίρι δεν συμβαίνει και κάτι ιδιαίτερα σπουδαίο. Χωρίς τηλεόραση δεν βλέπω και ταινίες σε DVD, αν και μπορώ να δω μέσω του υπολογιστή μου.
Οι ώρες που περνάω πια στο σπίτι είναι πλημμυρισμένες με μουσική. Δεν ξέρω μέχρι πότε θα κρατήσω την TV εκτός σπιτιού, αλλά μέχρι τότε έχω πολύ περισσότερο χρόνο για να κάνω άλλα πράγματα...