Καπνός...

Καλό χειμώνα!...

Έπιασε ο πάτος, ταβάνι!

«Λύσσαξαν» οι δημοσιογράφοι της μεσημβρινής «έγκυρης» ζώνης στα κανάλια, που η Ένωση Συντακτών απαγόρεψε την ανακοίνωση των ονομάτων των υπόπτων για τον φόνο των πέντε νεαρών κυνηγών στο Αγρίνιο. Για λόγους αποφυγής φαινόμενων αντεκδίκησης από συγγενείς ή φίλους των αδικοχαμένων νεαρών.

Ο αποτροπιασμός που δημιουργεί κάθε εγκληματική πράξη, στην συγκεκριμένη εγκληματική ενέργεια πολλαπλασιάζετε λόγω της ψυχρότητας της εκτέλεσης και της φαινομενικά «αστείας» αφορμής.

Το περιστατικό στο Αγρίνιο σκιαγραφεί μαζί με άλλα εγκλήματα την αυξανόμενη ροπή της κοινωνίας μας προς ακραίες μορφές βίας. Είναι ακραίο, αλλά ενδεικτικό.

Όπως ενδεικτικό για την κοινωνία μας είναι το «γαϊτανάκι» των δημοσιογράφων που σκαλίζουν λεπτομέρειες του συμβάντος για να ανακαλύψουν πριν από τις αστυνομικές και δικαστικές αρχές, τον «ένοχο». Όποιον «ένοχο», που μπορεί να είναι και εντελώς αθώος. Αυτό που μετράει είναι τα νουμεράκια της AGB.

Έχω την ευτυχία να μην παρακολουθώ πολύ τηλεόραση. Με εξαίρεση το πρωινό ενημερωτικό της Ν.Ε.Τ. και το βραδινό της δελτίο ειδήσεων. Από ατυχία πέφτω καμιά φορά το μεσημέρι στα «βαποράκια» της συγκίνησης και των κροκοδείλιων δακρύων και αναρωτιέμαι πόσο χαμηλά θα πέσει ακόμα το επίπεδο της τηλεόρασης στην χώρα μας.

Όπως εύστοχα έγραψε χθες ο Στάθης στο «Ναυτίλο» του: Έπιασε ο πάτος, ταβάνι!

«Λαϊκισμός» και θέρμανση;

Ξεχάστηκε κιόλας η συζήτηση για την καταβολή του επιδόματος θέρμανσης στους χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Λίγο οι ανοιξιάτικες μέρες του Νοέμβρη, λίγο η τρέχουσα επικαιρότητα, ίσως και η αποδοχή της «ματαιότητας της διεκδίκησης» του από την κυβέρνηση των «μεταρρυθμίσεων» το θέμα εξαφανίστηκε.

Στις Η.Π.Α. όμως οι «χαμηλόμισθοι» σε αρκετές μεγαλουπόλεις θα έχουν την ευκαιρία να προμηθευτούν το πετρέλαιο για την θέρμανση τους φέτος το χειμώνα, φθηνότερο κατά 40%. Δεν πρόκειται για παροχή της αμερικανικής κυβέρνησης για να ανατρέψει το αρνητικό για αυτήν πολιτικό κλίμα. Είναι η συνέχιση του προγράμματος βοήθειας της κυβέρνησης της Βενεζουέλας στους φτωχούς κατοίκους των Η.Π.Α., το οποίο πολλοί πέρσι όταν πρωτοξεκίνησε είχαν χαρακτηρίσει «λαϊκίστικο τέχνασμα». Πολλές οικογένειες όμως θα ζεσταθούν πιο εύκολα και φέτος...

Λέγονται πολλά για τον ηγέτη της Βενεζουέλας και η απόσταση από την Αμερική, μπορεί να μας δημιουργεί ερωτηματικά και απορίες για τις πραγματικές προθέσεις του. Η πρακτική του όμως, γιατί σε επίπεδο εντυπώσεων ο Τσάβες είναι «αετός», δείχνει ότι δεν είναι καθόλου τυχαία η αποδοχή που έχει από τους φτωχούς κατοίκους της Βενεζουέλας, οι οποίοι είναι και αυτοί που τον κρίνουν στις εκλογές. Αν λαμβάναμε υπόψη τις κρίσεις περί «λαϊκισμού» του Τσάβες, τότε μάλλον ο Ούγκο βάζει πλώρη για τον Λευκό Οίκο...

Παιδεία για (κ)όλους, δεξιούς κι …επιδέξιους!

Η συζήτηση στην Βουλή για την Παιδεία έδειξε ότι τουλάχιστον σε επίπεδο ηγεσίας η Ν.Δ. και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. συμφωνούν για την τροποποίηση του άρθρου 16 του συντάγματος, που απαγορεύει την ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στην χώρα μας.

Στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. βέβαια υπάρχουν σοβαρές αντιρρήσεις για την θέση που επέβαλλε ο πρόεδρος του Γιώργος Παπανδρέου, αλλά η ουσία είναι ότι το κίνημα συναινεί στην μερική ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης. Το κύριο επιχείρημα των «εταίρων του δικομματισμού» είναι η «αιμορραγία» της εθνικής οικονομίας από την εξαγωγή κάθε χρόνο δεκάδων χιλιάδων φοιτητών για σπουδές στο εξωτερικό. Ένα καθαρά οικονομικό κριτήριο για την ανώτατη εκπαίδευση που δεν διασφαλίζει σε καμιά περίπτωση την βελτίωση του επιπέδου των σπουδών στα Πανεπιστήμια που λειτουργούν στην χώρα μας. Η οποία υποτίθεται ότι είναι ο κύριος λόγος που πρέπει να μπουν οι ιδιώτες σε έναν ακόμα ευαίσθητο τομέα των υπηρεσιών που οφείλει το κράτος να παρέχει δωρεάν στους πολίτες.

Αν πάρουμε το παράδειγμα του χώρου της υγείας, ο ιδιωτικός τομέας προσφέρει καλύτερες συνθήκες νοσηλείας σε κάποιες περιπτώσεις, αλλά μόνο ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτές. Οι ίδιοι δηλαδή που μπορούν και στην παιδεία να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους καλύτερες συνθήκες προετοιμασίας για να μπουν στα δημόσια πανεπιστήμια, έτσι όπως είναι το σύστημα. Αυτοί που πρέπει να έχουν πολλές επιλογές θα έχουν, ενώ οι άλλοι έχουν μόνο μία.

"Τσάμπα και βερεσέ"...

Μέχρι και 30% περισσότερη ενέργεια καταναλώνουμε στην Ελλάδα για την εξασφάλιση συνθηκών θερμικής άνεσης και ποιότητας αέρα στα κτίρια. Τα στοιχεία έρευνας για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων που πραγματοποίησε το Εργαστήριο Μετάδοσης Θερμότητας και Περιβαλλοντικής Μηχανικής του τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του ΑΠΘ, δείχνουν ότι μόλις το 20% των κτιρίων στην Βόρεια Ελλάδα εξοικονομούν ενέργεια λόγω της τήρησης των κανονισμών για μόνωση. Τα υπόλοιπα κτίρια είναι ενεργοβόρα.

Οι επιστήμονες υπολόγισαν ότι αν τηρούνταν ο κανονισμός θερμομόνωσης θα εξοικονομούνταν μόνο στην περιοχή της Κεντρικής Μακεδονίας περίπου 1.000.000 Μwh ετησίως από κατοικίες και γραφεία. Η εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας για την θερμική άνεση και την ποιότητα του αέρα στα κτίρια είναι σημαντική και για έναν άλλο πολύ σημαντικότερο λόγο. Έχει διαπιστωθεί ότι ο σύγχρονος άνθρωπος περνάει το 80-85% της ζωής του μέσα σε κτίρια!

Σύμφωνα με την έρευνα η δαπάνη θέρμανσης για ένα σπίτι 100 τ.μ. φτάνει τα 600 ευρώ τον χρόνο ενώ αν αυτό το σπίτι ήταν δομημένο με τον κανονισμό μόνωσης θα έπεφτε στα 400 ευρώ τον χρόνο. Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό και επειδή η θέρμανση στην πλειοψηφία των κτιρίων γίνεται με πετρέλαιο ή φυσικό αέριο – δηλαδή εισαγόμενα καύσιμα – τα οφέλη από την υποχρεωτική τήρηση του κανονισμού θα είναι αρκετά τόσο για τα νοικοκυριά όσο και για την εθνική οικονομία.

Η απουσία συγκροτημένης πολιτικής για την εφαρμογή των κανονισμών δόμησης και θερμομόνωσης, σε συνδυασμό με την ανυπαρξία ουσιαστικών ελέγχων και την μη παροχή κινήτρων για την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών στις κατασκευές, όπως η οικολογική δόμηση, η βιοκλιματική αρχιτεκτονική και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας χαρίζει άλλη μια αρνητική πρωτιά για την Ελλάδα στους αριθμητικούς δείκτες για το επίπεδο ζωής...

Πρόκειται για μια προφανή σπατάλη ενέργειας η οποία δεν ενοχλεί ιδιαίτερα την πολιτεία αφού η εισαγωγή ενέργειας επιβαρύνει μεν το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, αυξάνει δε τα έσοδα του δημοσίου από τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης και το Φ.Π.Α από την αυξανόμενη κατανάλωση καυσίμων - 48% αύξηση στις δαπάνες για καύσιμα φέτος - τα οποία πληρώνουν όπως πάντα τα νοικοκυριά.

Η πάνω φώτο είναι από το in.gr και η κάτω από το Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

«Ενός κακού μύρια έπονται»…

Μια εβδομάδα μετά από την ψήφιση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο της πιο «ήπιας» εκδοχής της οδηγίας Μπολκεστάιν για την διασυνοριακή παροχή υπηρεσιών, ακολούθησε η χθεσινή παρουσίαση της «Πράσινης Βίβλου» για την Απασχόληση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο αρμόδιος κοινοτικός επίτροπος για την Απασχόληση Βλαντιμίρ Σπίντλα, παρουσίασε τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την απασχόληση που συνοψίζονται σε έναν «τρίτο δρόμο για την τόνωση της ανάπτυξης και την δημιουργία νέων θέσεων εργασίας».

Ο Σπίντλα και η Επιτροπή προτείνουν την απελευθέρωση των εργοδοτών στο θέμα των απολύσεων και την ευελιξία των ιδίων στο θέμα των προσλήψεων. Η Επιτροπή εκτιμά ότι «το ισχυρό πλαίσιο προστασίας των εργαζομένων δεν δίνει λύση στα σύγχρονα προβλήματα, γιατί δημιουργεί απώλεια δυναμικής στην αγορά εργασίας».

«Ο δρόμος προς την ανάπτυξη» που σχεδιάζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι μια πάροδος προς την λεωφόρου του εργασιακού μεσαίωνα. Η «Πράσινη Βίβλος δεν είναι παρά μόνο «Μαύρη Βίβλος» για την Απασχόληση.

Με πρόσχημα την προσαρμογή στις ανάγκες της παγκοσμιοποίησης η Ε.Ε. αποσαρθρώνει βαθμιαία το κοινωνικό κράτος, βασικός πυλώνας του οποίου είναι η διασφάλιση των εργασιακών δικαιωμάτων. Το «ντόμινο» της ισοπέδωσης των εργασιακών δικαιωμάτων για χατίρι της δυναμικής στην αγορά εργασίας, έχει ξεκινήσει από τις Βρυξέλλες εδώ και πολλά χρόνια και στο πέρασμα των χρόνων γίνεται όλο και πιο απροκάλυπτο, δικαιώνοντας όσες πολιτικές δυνάμεις – όπως το Κ.Κ.Ε - τέθηκαν εξ αρχής απέναντι στις συνθήκες που προσδιόρισαν την πορεία προς την λεγόμενη Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Η Ευρωπαίκή Επιτροπή θα όφειλε αν πραγματικά εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των λαών της Ευρώπης, να «υποχρεώνει» τα νεοεισερχόμενα μέλη να οικοδομήσουν φιλεργατικές νομοθεσίες για να οδηγηθεί η Ευρώπη αρχικά στον δρόμο της διεύρυνσης του κράτους – δικαίου και όχι να προσαρμόζεται στα δεδομένα του τρίτου κόσμου για να διασφαλίσει μια αόριστη δυναμική στην αγορά εργασίας, η οποία έχει ως μόνο δεδομένο τον περιορισμό των εργασιακών δικαιωμάτων. Αντιθέτως καμιά διασφάλιση δεν δίνει για την αύξηση όχι απλά των θέσεων εργασίας, αλλά για την ουσιαστική άνοδο του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων που είναι το βασικό ζητούμενο. Να επιχειρήσει δηλαδή την βελτίωση των εργασιακών σχέσεων εντός και εκτός των συνόρων της.

Είναι ανάγκη να ανατραπεί αυτή η αντιλαϊκή πολιτική, όσο είναι καιρός!...

Δεν έχει μόνο παζάρι την Πέμπτη!...

Έχει και προβολή στο υπόγειο του Τ.Ε.Ι. Αρχιτεκτονικής Τοπίου, που όλο κι ομορφαίνει!

We few!
Όπως σφυρίζουμε κλέφτικα ακούγεται τ' όνομα σας...
Σας χρωστάμε πολλά παιδιά!
Abrazos!!!
Αφιερωμένο σε όσους θέλουν αλλά δεν μπορούν - λόγω απόστασης - να είναι μαζί μας κάθε Πέμπτη βράδυ...

Αλληλέγγυο και δίκαιο εμπόριο.

Οι οικονομικές πρωτοβουλίες των κινημάτων σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον στο οποίο τα πάντα λειτουργούν για τις πολυεθνικές και τα παραρτήματα τους μπορεί να μοιάζουν καταδικασμένες, αλλά την ίδια ώρα αποτελούν ένα ακόμα βήμα έμπρακτης αλληλεγγύης και στήριξης τους

Αν οι πρωτοβουλίες διασφαλίζουν την εξυπηρέτηση των αναγκών των παραγωγών και των κοινοτήτων στις οποίες είναι μέλη. Μια λειτουργία δηλαδή της αγοράς για τους πολλούς και όχι για τους λίγους. Συνεταιρισμοί ανθρώπων απέναντι στις ανώνυμες επιχειρήσεις των μετόχων. (Καλό θα ήταν να μην ταυτίσουμε την έννοια των συνεταιρισμών με την ελληνική – πικρή – εμπειρία των δεκαετιών 80-90 ή με τις σημερινές προσπάθειες)

Στην Ελλάδα είναι δύσκολο να υπάρξει στην παρούσα φάση μια πρωτοβουλία που θα μπορούσε να δώσει αποτελέσματα όπως αυτά που υπάρχουν σε άλλες χώρες με μεγαλύτερη συνεργατική παράδοση ή με αμβλυμμένες κοινωνικές αντιθέσεις. Υπάρχουν όμως πεδία δράσης, όπως η πρωτοβουλία για το αλληλέγγυο και δίκαιο εμπόριο «ο Σπόρος» που διακινεί στην χώρα μας προϊόντα που παράγονται από συνεταιρισμούς που αποτελούνται από εξεγερμένους παραγωγούς σε χώρες της Λατινικής Αμερικής και όχι μόνο, όπως ο καφές, η ζάχαρη, το κακάο. Ο Σπόρος μας προσφέρει ένα πολύ καλό προϊόν το οποίο αγοράζεται από τους παραγωγούς σε τιμή πολύ καλύτερη από αυτή που θα τους έδιναν οι έμποροι, ενώ στο δίκτυο διανομής τους δεν εμπλέκονται μεσάζοντες.

Ο καφές φίλτρου και εσπρέσσο, το κακάο, το μάτε – είδος ροφήματος των λαών των Άνδεων, κάτι σαν τσάι - και η καστανή ζάχαρη είναι ήδη εδώ… Να κινηθούμε για να ακολουθήσουν κι άλλα είδη!

Περισσότερες πληροφορίες για τον Σπόρο.

Ζήτω οι νύχτες του χειμώνα…και τα πεύκα!

Τα σύννεφα είναι πυκνά σήμερα στον ουρανό πάνω από την πόλη. Μια γλυκιά ψύχρα κυκλοφορεί παντού και ότι πιο όμορφο μπορείς να δεις είναι η άτσαλη στήλη λευκόγκριζου καπνού από κάποια καμινάδα να ανεβαίνει προς τον μολυβί καμβά που στέκεται πάνω μας. Καπνός από σόμπα! Και τα πανέμορφα "πέπλα" στρωμένα στους δρόμους καθώς οι αλέες και τα δέντρα τα μοναχικά πετάνε τα "ρούχα" τους για να αποφύγουν την ματαιοπονία απέναντι στον ισοπεδωτικό χειμώνα που επελαύνει καθώς λένε οι χαλαρές ριπές του ανέμου που κεντάν τους στόχους του φθινοπώρου στις αυλές, τα τελευταία χρυσάνθεμα!...

Ένα πεύκο τραγουδάει τραγούδια της Αντίστασης για σένα, να το θυμάσαι αυτό!...

Η μέρα περνάει γρήγορα πια, σαν κοκέτα που την έπιασε η καταιγίδα στην μέση μιας μεγάλης πλατείας. Το οκτάωρο «εκτελεί» τα απογεύματα κάθε Νοέμβρη. Ποιος σκιάζεται όμως; Οι νύχτες πάντα θα παίρνουν την εκδίκηση. Για τους εργάτες που δεν προλαβαίνουν λίγο φως για να χωνέψουν μετά την δουλειά, την τροφή και το ρίξιμο που έχουν οι σημερινές, αυριανές κι ελπίζω όχι μεθαυριανές, εργασιακές σχέσεις…

Η οθόνη τρεμοπαίζει καθώς η φωτιά στο τζάκι πίσω μου κορδώνεται επιδεικτικά. Αύριο θα παραγγείλουμε καφέ από τους συνεταιρισμούς των Ζαπατίστας και το νέο τρίτο τεύχος της Αλάνας...

Α! Κι ένα τόξο για τα μήλα που λησμονήθηκαν πίσω από τους φράχτες!…

«Η δημοκρατία μας»…

Δεν πρέπει να ξεπεράσουμε, χωρίς σκέψη, τα συγχαρητήρια του Υπουργού Δημόσιας Τάξης για τον επαγγελματισμό και την μεθοδικότητα των αστυνομικών δυνάμεων στην τήρηση της τάξης των φετινών εκδηλώσεων για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Μαζικές προσαγωγές υπόπτων και ανύποπτων, μπόλικο ξύλο με την πρώτη ευκαιρία και βέβαια χημικά και δακρυγόνα για την δημιουργία ατμόσφαιρας!

Αν προσθέσετε στα παραπάνω και την «αγαστή συνεργασία» με άγνωστους κρανοφόρους στην Θεσσαλονίκη που έδερναν «μακρυμάλληδες», μετά την παρέμβαση του πρύτανη του Α.Π.Θ. για τον τερματισμό των επεισοδίων που είχαν ξεσπάσει μετά την πορεία στο κτίριο της Φιλοσοφικής και την αποχώρηση των διαδηλωτών. Θα μπορούσε αντί να διεκδικεί την παροχή επιδομάτων στους αστυνομικούς να προτείνει στον υπουργό Οικονομίας την ανάθεση σε εργολάβους της αστυνόμευσης των διαδηλώσεων, έτσι ώστε και η πάταξη των ταραξιών να επιτυγχάνεται με πυγμή από τους εθελοντές «αγανακτισμένους» πολίτες – φασίστες αλλά και η οικονομία να μην επιβαρύνεται από πρόσθετες δαπάνες για επιδόματα και εκτός έδρας. Φασίστες εμφανίζονται πια σε κάθε περιφέρεια της χώρας. Και ρουφιάνοι!

Αν αναρωτιέστε ακόμα πως ένας «μπάτσος» των ειδικών δυνάμεων μπορεί να βλέπει πέντε έξι, κρανοφόρους ή μη, νοματαίους να πλακώνουν στο ξύλο έναν άνθρωπο πλάι του και να μην αντιδρά, πρέπει να γνωρίζετε ότι στις διαδηλώσεις προέχει η διαφύλαξη της περιουσίας των πολιτών και η διατήρηση της έννομης – ως προς τις περιουσίες - τάξης. Αυτή είναι και η ουσία της «δημοκρατίας» μας και ας μην το παραδέχεται ανοικτά ο κυρ Πολύδωρας!...

Η γιορτή των «ολίγων»!

«Ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος τόνισε ότι πρόκειται για μια επέτειο «ενότητας, περισυλλογής και γιορτής της Δημοκρατίας, που πρέπει όλοι να προασπίσουμε, ώστε αυτή η γιορτή να μην μετατραπεί σε πανηγύρι ολίγων ταραχοποιών. Θα ήθελα με την ευκαιρία να εκφράσω την ευχή, να μετάσχουμε όλοι -είτε με τη σκέψη, είτε με την παρουσία- σ' αυτή την επέτειο της Δημοκρατίας»…

« Επτάμισι χιλιάδες αστυνομικούς, προληπτικούς ελέγχους και προσαγωγές υπόπτων, απαγόρευση στάθμευσης αυτοκινήτων προβλέπουν μεταξύ άλλων τα μέτρα που αποφασίστηκαν στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής, εν όψει των εκδηλώσεων για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.»…

Αποσπάσματα ειδησεογραφικών τηλεγραφημάτων χθες και προχθές με αναφορές στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Είναι ειρωνικό αλλά δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η «γενιά του Πολυτεχνείου» που σήμερα είναι στα πράγματα, γιορτάζει την καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και όχι την εξέγερση. Αυτό δείχνουν οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου περί «ολίγων ταραχοποιών». Κάτι αντίστοιχο είχε δηλώσει άλλωστε και ο δικτάτορας για τους καταληψίες του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973.

Τα τανκ δεν θα βγούνε στους δρόμους βέβαια, αλλά αν χρειαστεί η ατμόσφαιρα θα θυμίζει πεδίο μάχης.
33 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου το μεγαλύτερο έλλειμμα είναι ότι στα χρόνια αυτά δεν υπήρξε κάποιο αντίστοιχο γεγονός που να σηματοδοτεί μια κοινωνική ανατροπή. Η γενιά μας ανατράφηκε μέσα στην συναίνεση και ανδρώθηκε με τους μύθους των πατεράδων μας. Από την γενιά του Πολυτεχνείου σήμερα έχουν απομείνει στην δημόσια ζωή, μόνο κάποιοι γνωστοί και γνωστές για την εξαργύρωση της παρουσίας τους εκεί.

Οι «ολίγοι» είναι η σπίθα κάθε κοινωνικής ανατροπής. Όταν αποφασίσουν να διεκδικήσουν την ζωή και την αξιοπρέπεια τους, τότε πυρπολούν άλλους κι άλλους κι ακόμα περισσότερους. Πώς να διεκδικήσεις όμως σήμερα το αυτονόητο;

33 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου όλα δείχνουν ότι τα προσεχή χρόνια θα πορευτούμε σε έναν ακόμα πιο αυταρχικό «δρόμο»και είναι ανάγκη να βρεθεί μια «έξοδος» ή να στηθεί επιτέλους ένα «οδόφραγμα»...

Ο Μπόλκενσταϊν είναι εδώ…

Πέρασε τελικά χθες – από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, γιατί η επικύρωση της από το Συμβούλιο Υπουργών της Ε.Ε. μόνο ως τυπική διαδικασία μπορεί να χαρακτηριστεί – η οδηγία Μπόλκενσταϊν, επονομαζόμενη και οδηγία διασυνοριακής παροχής υπηρεσιών. Η οδηγία αυτή αναφέρει ότι μια επιχείρηση που θα δραστηριοποιηθεί σε άλλη χώρα μέλος της Ε.Ε. από αυτήν από την οποία προέρχεται δεν θα υποχρεούται να εφαρμόζει τις προδιαγραφές εξάσκησης των δραστηριοτήτων της στην χώρα όπου πάει, αλλά θα μπορεί να λειτουργεί με τις προδιαγραφές της χώρας από την οποία προέρχεται. Επίσης ένας ηλεκτρολόγος ή δικηγόρος από άλλη χώρα της Ε.Ε. θα μπορεί να δραστηριοποιηθεί σε άλλη χώρα χωρίς να υποχρεούται να ανοίξει γραφείο σε αυτήν και χωρίς να χρειάζεται να γραφτεί στις αντίστοιχες εθνικές επαγγελματικές οργανώσεις!

Όλα αυτά γίνονται με πρόσχημα την ανάπτυξη του τομέα των υπηρεσιών της Ε.Ε. που αντιστοιχεί στο 70% τους Α.Ε.Π. της.

Στην οδηγία Μπόλκενσταϊν όμως δεν υπάρχει σαφής αναφορά για το ότι οι πάροχοι υπηρεσιών θα οφείλουν να σέβονται τα εργασιακά δικαιώματα που είναι κατοχυρωμένα στις εκάστοτε χώρες υποδοχής. Αυτή η «παράλειψη» δημιουργεί τις προϋποθέσεις να μειωθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων και να πιεστούν ακόμα πιο χαμηλά οι μισθοί τους.

Απομένει πλέον η επικύρωση της οδηγίας από το ελληνικό κοινοβούλιο για να ισχύσει και στην χώρα μας κάτι που αναμένεται να συμβεί μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2007.

Ο Μπόλκενσταϊν είναι εδώ...

Μπρρρρρ!

Καθαρή και φθηνή ενέργεια στο νέο κολυμβητήριο!

Η κυβέρνηση της Ισπανίας ανακοίνωσε προχθές ότι ο νέος οικοδομικός κώδικας θα προβλέπει την υποχρεωτική κάλυψη ποσοστού 40 έως 70 % των αναγκών των κτιρίων σε ρεύμα για την θέρμανση νερού από φωτοβολταϊκά πλαίσια. Σύμφωνα με τις νέες προδιαγραφές τα κτίρια θα έχουν μειωμένη ενεργειακή κατανάλωση κατά 30 – 40 %, ενώ θα υπάρξει και μείωση της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα από την κατανάλωση ενέργειας κατά 40 με 55 τοις εκατό.

Η Ελλάδα είναι ουραγός στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τις μεσογειακές χώρες στην αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της παραγωγής ρεύματος από φωτοβολταϊκά πλαίσια. Ο λόγος είναι η ανυπαρξία πολιτικής βούλησης και διάθεσης πόρων για την επέκταση αυτών των πηγών ενέργειας σε όσο το δυνατών περισσότερες κατοικίες ή κτίρια οργανισμών και επιχειρήσεων.

Στην Δράμα προεκλογικά ακούσαμε από την παράταξη πόλη και ζωή για την δημιουργία πάρκου για ηλεκτροπαραγωγή από ανανεώσιμες πηγές το οποίο θα δημιουργούσε αν εκλέγονταν. Πέρα τούτου ουδέν.

Το τελευταίο διάστημα υπάρχει έντονη κινητικότητα γύρω από την κατασκευή του νέου κολυμβητηρίου ολυμπιακών διαστάσεων της Δράμας. Το Κολυμβητήριο έχει μεγάλες καθημερινές ανάγκες σε ζεστό νερό χειμώνα καλοκαίρι και η εξοικονόμηση ενέργειας για την θέρμανση του θα μπορούσε να στηριχτεί σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Είναι καιρός να δούμε στην πόλη μας έργα που δεν θα γίνονται όπως – όπως και θα είναι δύσκολο να συντηρηθούν, αλλά θα είναι προσαρμοσμένα στις ανάγκες της εποχής, με μειωμένα λειτουργικά έξοδα και κατανάλωση καθαρής ενέργειας.

Έστω και «με μισή καρδιά»!…

Δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι ο πολίτης είχε κάποιο άμεσο όφελος από την κρατική ιδιοκτησία στον Ο.Τ.Ε. Ούτε εκπτώσεις στους λογαριασμούς έκανε ο Οργανισμός, ούτε επέστρεφε στους πελάτες του μέρος των κερδών του όλα αυτά τα χρόνια. Κέρδη ασύλληπτα για την συντριπτική πλειοψηφία των μεσαίων και μεγάλων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας.

Το μεγαλύτερο μέρος τους διατέθηκε για την επέκταση των δραστηριοτήτων του Ο.Τ.Ε στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ ένας μέρος τους διατίθεται στους ιδιώτες που αγόρασαν μερίδια από τα έτοιμα κέρδη του οργανισμού.

Υπάρχει τελικά ένας λόγος που να συνηγορεί με βεβαιότητα στην μη ιδιωτικοποίηση του Ο.Τ.Ε.;

Υπάρχει η «ενοχή» της διοίκησης κάθε κρατικής εταιρίας απέναντι στους πολίτες και η εγκράτεια από την ασύστολη κερδοσκοπία της πλειοψηφίας των ιδιωτικών εταιριών σε βάρος των καταναλωτών – πελατών τους. Θυμηθείτε μόνο ότι επί πέντε χρόνια όσο ο Ο.Τ.Ε ήταν αποκλεισμένος από την κινητή τηλεφωνία το πάγιο κινητής τηλεφωνικής σύνδεση ήταν δεκαπέντε περίπου Ευρώ. Το πάγιο αποκλιμακώθηκε από την στιγμή που πριν από εννιά χρόνια ο Ο.Τ.Ε. μπήκε στο παιχνίδι της κινητής τηλεφωνίας.

Ένας ιδιωτικός Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδας θα έριχνε την τιμή ή θα ερχόταν σε συμφωνία κυρίων με τις άλλες δύο εταιρίες για να κερδοσκοπούν ες αεί, ως ολιγοπώλιο σε βάρος των καταναλωτών;

Οι εναρμονισμένες πρακτικές στον Ο.Τ.Ε έγιναν γνωστές από την στιγμή που ο οργανισμός άρχισε να περνάει στα χέρια των ιδιωτών, με πρωτοβουλία της κυβέρνησης Σημίτη.

Το τέλος της «αθωότητας» στις τηλεπικοινωνίες, όπως και σε όλους τους τομείς όπου εφαρμόστηκε μόνο θετικά για τους καταναλωτές αποτελέσματα δεν προμηνύει. Όση ταλαιπωρία κι αν μας επέβαλλε ο κρατικός Ο.Τ.Ε ήτανε πάντα με τον πελάτη, έστω και με μισή καρδιά. Κι αυτό το μερίδιο, όσο κι αν δεν είναι αρκετό για όλους για τον καθένα μας, δεν πρέπει να ξεπουληθεί.

Κάτω τα νύχια από τον Ο.Τ.Ε.!

Πόσο αξίζει η ακεραιότητα;

Η απόφαση του μισθοδικείου για αυξήσεις στους μισθούς των δικαστικών ξεσήκωσε δικαιολογημένα πολλές αντιδράσεις, καθώς ουσιαστικά διπλασιάζει τις αποδοχές τους σε μια περίοδο στην οποία οι περισσότεροι εργαζόμενοι βιώνουν παρατεταμένη λιτότητα.

Αυτό που μου προκαλεί αλγεινή εντύπωση σε όσα επιχειρήματα ακούγονται για το «δίκαιο» των απαιτήσεων των δικαστικών, είναι το επιχείρημα ότι οι δικαστικοί πρέπει να αμείβονται με πολλά λεφτά για να είναι ανεξάρτητοι και να μην υποκύπτουν σε πιέσεις.

Δηλαδή αν παίρνει δυο χιλιάδες ευρώ το μήνα ένας δικαστής δεν μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς ή αν παίρνει δύο χιλιάρικα μπορεί να δεχθεί και κανένα δωράκι δίνοντας ανταλλάγματα;

Πρέπει να παίρνει π.χ. πέντε χιλιάδες ευρώ ο δικαστής για να είναι ανεπηρέαστος; Είναι θέμα εισοδηματικής «κάλυψης» η απονομή της δικαιοσύνης;

Αν ο δικαστής δηλαδή δεν πάρει όσα ζητάει θα γίνει «έρμαιο» του κάθε τυχόντα που θα έχει τα μέσα για να επηρεάσει μια απόφαση της δικαιοσύνης, όπως υπονοεί το συγκεκριμένο επιχείρημα. Με την ίδια λογική θα πρέπει να αμείβονται πλουσιοπάροχα όλοι οι κρατικοί υπάλληλοι που είναι σε θέσεις ευθύνης.

Αλλά τι είδους ευθύνη είναι αυτή; Από ποιες αρχές προσδιορίζεται και κυρίως τι παράδειγμα δίνει στην κοινωνία; Αν οι λειτουργοί της δικαιοσύνης δεν ενδιαφέρονται για το παράδειγμα που δίνουν στην κοινωνία, γιατί η κοινωνία πρέπει να ενδιαφέρεται και να πληρώνει την ανεξαρτησία τους;

This Geography Of Ours (5): Νέστος (Mesta)

Ο Νέστος λίγο πριν συναντήσει τον παραπόταμο του Δεσπάτη και περάσει κάτω από την γέφυρα των Ποταμών. Τα νερά του έχουν μόλις περάσει τα σύνορα με την Βουλγαρία και από Mesta σιγοτραγουδούν Νέστος. Τα κουφάρια των δέντρων που φαίνονται πλάι στην κοίτη δημιουργήθηκαν την τελευταία δεκαετία μετά την δημιουργία της τεχνητής λίμνης με το Φράγμα του Θησαυρού. Όταν η στάθμη του νερού είναι χαμηλά, τα δέντρα κάνουν την δική τους σιωπηλή χορογραφία...
12 Νοεμβρίου 2006.

Το «ακορντεόν» απέναντι από την Στρατολογία...

Από την αρχή αυτής της εβδομάδας, κάθε πρωί σχεδόν φτάνοντας από την Εμμανουήλ Παπά να μπω στην Γεωργίου Ζερβού ακούγονταν ο ήχος από κάποιο ακορντεόν. Ένα παλικάρι καθόταν πάνω σ’ ένα τελάρο στην είσοδο της πολυκατοικίας που βρίσκεται απέναντι από παλιά είσοδο της «Στρατολογίας» κι έπαιζε στο ακορντεόν μια μελωδία που δεν γνώριζα. Ενθουσιάστηκα όταν συνειδητοποίησα ότι η μουσική που άκουγα ήταν από έναν μουσικό και όχι από κάποιο ραδιόφωνο. Ανέκαθεν μου άρεσαν οι μουσικοί του δρόμου και με μεγάλη χαρά άφηνα πάντα τον οβολό μου στα καλαθάκι τους.

Το παλικάρι με το ακορντεόν τις δυο φορές που με κοίταξε δεν μου μίλησε. Συνέχισε να ανεβοκατεβάζει τα δάχτυλα στα ασπρόμαυρα πλήκτρα και με ένα νεύμα του κεφαλιού μ’ ευχαριστούσε. Ήταν μάλλον αλλοδαπός και βρήκε προσωρινά ακροατήριο στον πιο εμπορικό πεζόδρομο της Δράμας.

Συνήθως πάω στην δουλειά από δύο διαφορετικές διαδρομές, αλλά μετά από αυτή την ευφρόσυνη συνάντηση αποφάσισα να πηγαίνω από αυτήν που περνούσε από το σημείο που καθόταν ο μουσικός. Χθες περνώντας το σκαμμένο οδόστρωμα της Γ. Παπανδρέου τέντωνα το αυτί για να ακούσω την μουσική, αλλά ο ήχος από τα μηχανήματα δεν μου επέτρεπε να ακούσω. Έφτασα στην πίσω έξοδο του κινηματογράφου «Αστέρια» ησυχία, πλησίασα στην Ζερβού και ακόμα δεν άκουγα τίποτα πέρα από τα σχόλια των περαστικών και τις φωνές των καταστηματαρχών που καθημερινά γεμίζουν τον δρόμο.

Στρίβοντας είδα την είσοδο της πολυκατοικίας αδειανή. Έμειναν μόνο τα πεζούλια να χάσκουν και οι περαστικοί να πηγαινοέρχονται αδιάφορα…

Φτάνοντας την Ευρώπη…

Βλέποντας την Ευρώπη μέσα από τα ελληνικά σύνορα, όσα χρόνια κι αν περάσουν τίποτα δεν αλλάζει για να πούμε ότι θα φτάσουμε κάποια στιγμή να ζούμε όπως οι Ευρωπαίοι.

Η ελληνική οικονομία δείχνει να επιτυγχάνει τους στόχους του προγράμματος σταθερότητας και κατά πάσα πιθανότητα θα βγει την Άνοιξη από το καθεστώς επιτήρησης της από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι αυξήσεις στους μισθούς όμως για τους Έλληνες εργαζομένους θα είναι ισχνές για άλλη μια χρονιά, λίγο πάνω από τον πληθωρισμό. Είναι σίγουρο ότι τουλάχιστον φέτος θα συγκλίνουμε μισθολογικά με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους, όχι γιατί θα πάρουμε σημαντικές αυξήσεις, αλλά γιατί η κυβέρνηση αποφάσισε να δηλώσεις ότι όλοι μαζί παράγουμε είκοσι πέντε τοις εκατό περισσότερα από ότι παλιότερα, αυξάνοντας το ΑΕΠ στα χαρτιά. Σύγκλιση είναι κι αυτή!

Επί της ουσίας οι μισθοί παραμένουν ίδιοι, ενώ ακόμα και σε αυτή την ευνοϊκή οικονομική συγκυρία για την χώρα, δεν υπάρχει περιθώριο για την χορήγηση π.χ. επιδόματος θέρμανσης. Το κενό έρχονται να καλύψουν οι τράπεζες, με την παροχή ενός ακόμη προσαρμοσμένου στις ανάγκες της εποχής προϊόντος, του δανείου για την αγορά πετρελαίου θέρμανσης! Με χαμηλό επιτόκιο, και με διάρκεια αποπληρωμής μέχρι και σε δώδεκα μήνες, οι χαμηλόμισθοι και οι συνταξιούχοι έχουν την ευκαιρία να ζεσταθούν και φέτος!

Την ίδια ώρα εμφανιζόμαστε επισήμως ως χώρα - μαζί με Ιταλία, Ισπανία και Κύπρο - να μην επιθυμούμε την περαιτέρω ελαστικοποίηση της αγοράς εργασίας, ενώ άλλες χώρες - βορειοευρωπαϊκές κυρίως - επισήμως επιθυμούν διακαώς κάτι τέτοιο. 65 ώρες δουλειά εβδομαδιαίως αν ο εργοδότης συμφωνήσει με τον εργαζόμενο, πέρα της συλλογικής σύμβασης ή ακόμα και ατομικές συμβάσεις. Η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι αντίθετη σε μια τέτοια ρύθμιση, απλά φοβάται δικαιολογημένα ότι αν κάτι τέτοιο θεσμοθετηθεί τότε θα υπάρχουν εργαζόμενοι που θα κοιμούνται στην δουλειά τους τις καθημερινές για να εξυπηρετούνται οι ανάγκες της επιχείρησης.

Οι εργασιακές συνθήκες στην χώρα μας, παρά την αυστηρή νομοθεσία σε σχέση με άλλες χώρες είναι σε χειρότερο επίπεδο, λόγω της αδυναμίας του κράτους να ελέγξει την αγορά εργασίας, αλλά και της πρακτικής της πλειοψηφίας των εργοδοτών που καταπατούν συνειδητά τις συλλογικές συμβάσεις και τα δικαιώματα των εργαζομένων...

Σταματήστε τους!...

Ας σταματήσει "κάποιος" επιτέλους την δολοφονική μανία του κράτους του Ισραήλ σε βάρος των γειτόνων του!

Δεν είναι δυνατόν να ισοπεδώνεται μια χώρα ολόκληρη όπως ο Λίβανος το περασμένο καλοκαίρι, να είναι όμηρος ένας ολόκληρός λαός επί δεκαετίες όπως οι Παλαιστίνιοι, να σκοτώνονται μέσα σε ένα πρωί δεκαοκτώ άνθρωποι στην Μπεϊτ Χανούν, τέσσερις γυναίκες και εφτά παιδιά ανάμεσα τους και να μην υπάρχει διεθνής οργανισμός που να σταματήσει αυτή την δολοφονική μηχανή, επειδή οι Αμερικανοί στηρίζουν τυφλά την πολιτική του στην περιοχή!

Για δύο απαχθέντες στρατιώτες ισοπεδώθηκε ο Λίβανος το καλοκαίρι. Για έναν απαχθέντα στρατιώτη έγινε η εισβολή στην Λωρίδα της Γάζας, που άφησε πίσω της 80 νεκρούς σε μια εβδομάδα και ανυπολόγιστες ζημιές στις υποδομές του υπό σύσταση κράτους των Παλαιστινίων. Βομβαρδίζουν δρόμους γεμάτους κόσμο, πυροβολούν στο ψαχνό γυναίκας που προτάσσουν τα στήθη τους για να συνδράμουν τους άνδρες τους που αντιστέκονται στον εισβολέα, κάνουν χρήση πυρός για «ψύλλου πήδημα».

Η διεθνής κοινότητα υπάρχει ή είναι απλά σχήμα λόγου;

Ο Ο.Η.Ε., το περίφημο Συμβούλιο Ασφαλείας μόνο για την πιθανή πυρηνική απειλή της Βόρειας Κορέας και του Ιράν ξέρει να εξετάσει σχέδια κυρώσεων; Για τις εκατόμβες των νεκρών που αφήνει πίσω της η δολοφονική μηχανή του Ισραήλ κάθε μέρα δεν αξίζουν κυρώσεις;...

Φώτα στο Ν127...

Ο αεροδιάδρομος Ν127 περνούσε – δεν γνωρίζω σε τι απόσταση - στα ανατολικά της πόλης μας. Στον ξάστερο νυχτερινό ουρανό μπορούσε κανείς να διακρίνει τα φώτα των αεροπλάνων. Σα να περνούσαν πάνω από τον Κορύλοβο ήταν, αν κοιτούσες από το βόρειο και το δυτικό τμήμα της πόλης. Η πορεία τους από βορρά προς νότο και αντίστροφα. Από το σημείο RODOP του FIR Αθηνών ο Ν 127 κατευθύνονταν προς το σημείο LMO, το νησί της Λήμνου. Αν σας έλεγαν ότι περίπου 250 αεροπλάνα πετούσαν πάνω από το νομό μας καθημερινά θα το πιστεύατε; Πιστέψτε το! Αεροσκάφη από την Ευρώπη ή την Μέση Ανατολή, χρησιμοποιούσαν τον Ν127 για να πάνε ή να γυρίσουν από τον προορισμό τους.

Tο 2004 με αφορμή την ασφάλεια των Ολυμπαικών αγώνων, οι αεροδιάδρομοι του FIR Αθηνών άλλαξαν ονόματα, ο Ν127 μετονομάστηκε σε UB7 "ακρωτηριάστηκε" και φτάνει πια μέχρι το αεροδρόμιο της Καβάλας, σταματώντας εκεί...

Έχω περάσει αμέτρητα βράδια χαζεύοντας τις πορείες των αεροπλάνων στο στερέωμα. Ταξιδεύοντας μαζί με τους άγνωστους επιβάτες κάθε πτήσης που έπιανα με την απόχη του βλέμματος μου. Στρίβωντας τσιγάρα κι ακουμπώντας με τους αγκώνες στο κάγκελο της ταράτσας, μέχρι να κουραστώ ή να μην αντέχω άλλο την ψύχρα των νυχτερινών ανέμων. Αναζητώντας πάνω - κάτω τα ίχνη κάποιου αεροπλάνου...
Ο τίτλος του σημερινού ποστ ήταν τίτλος της τελευταίας μουσικής ραδιοφωνικής εκπομπής μου, πριν από τρία χρόνια! Το πρώτο τραγούδι που είχα παίξει σε αυτή την εκπομπή ήταν ετούτο 'δω...

Οι αεροδιάδρομοι σήμερα στο FIR Αθηνών

Η υπέρτατη "αξία" της εποχής;!

Να ‘ναι τόσο πιστός στο «χαρτοφυλάκιο» του ο κυρ – Πολύδωρας που απειλεί με παραίτηση αν δεν δοθεί το επίδομα στους αστυνομικούς υπαλλήλους από τον κυρ Αλογοσκούφη; Ή να ΄ναι το αυστηρό ύφος της κυρά Μαριέττας πραγματικό και όχι «επίσημο ένδυμα» λόγω θέσης; Μην είναι πάλι η χρησιμότητα που έχουν στο κράτος οι κατηγορίες των εργαζομένων; Το ίδιο είναι ο ευχαριστημένος αστυνομικός με τον ικανοποιημένο δάσκαλο; Έλα ντε!...

Ο Σαντάμ Χουσεΐν καταδικάστηκε από το δικαστήριο σε «θάνατο δι’ απαγχονισμού» για την υπόθεση της εξόντωσης εκατοντάδων Σιιτών μετά από αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας εις βάρος του το 1988. Ο Μπους χαρακτήρισε την απόφαση «μεγάλο επίτευγμα». Που και μην ήτανε στημένο το δικαστήριο;…

Στις Η.Π.Α. ένας από τους πλέον επιφανείς ευαγγελιστές και λάβρος πολέμιος των γάμων ομοφυλοφίλων, ο Τεντ Χάγκαρντ, παραδέχθηκε ότι πλήρωνε επί τρία χρόνια έναν άνδρα για να κάνουν σεξ! «Είπα ψέματα και εξαπάτησα» παραδέχθηκε, μαζί με την ενοχή του για «σεξουαλική ανηθικότητα». Οι απόψεις του Χάγκαρντ είναι η βάση της «Βίβλου» της διακυβέρνησης Μπους. Υποκρισία η υπέρτατη αρχή τους!...

Στην Τουρκία την τελευταία του πνοή άφησε χθες, ο πρωθυπουργός που διέταξε - όχι ότι δεν θα βρίσκονταν άλλος – την εισβολή του «Αττίλα» στην Κύπρο. Μπουλέντ Ετσεβίτ, ο «Πορθητής της Κύπρου» όπως χαρακτηρίζεται από την Χουριέτ…

Σαν σχολικές εκδρομές…

Οι Κυριακές του Φθινοπώρου μοιάζουν με σχολικές εκδρομές. Πρωινό ξύπνημα, καφές κι εφημερίδα, επιλογή προορισμού και αναχώρηση. Ακόμα κι αν ο τόπος μας είναι μικρός, υπάρχουν οι άνθρωποι που αξίζει να γνωρίσουμε…

Απόσπασμα από το «Έθνος» της 23^ης Αυγούστου 1936, που δημοσιεύθηκε χθες στον «Ιό» της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, ανέφερε ότι «γενομένης ερεύνης υπό της αστυνομίας σήμερον κατεσχέθησαν κομμουνιστικά έντυπα εις διάφορους οικίας, τα οποία εντός της εβδομάδας θα καούν εις την κεντρική πλατεία της πόλεως εν τελετή».

Όλο και περισσότερο με ενδιαφέρει στο πέρασμα των χρόνων, καθώς τυχαία ή μετά από έρευνα ανακαλύπτω αυτές τι πτυχές του παρελθόντος, η πραγματική διάσταση της ιστορίας του τόπου μας χωρίς τα καλλωπιστικά πρίσματα της «ελληνοχριστιανικής» δεξιάς προπαγάνδας, ή οποία περιπολεί εδώ και δεκαετίες μέσα κι έξω από τα σχολεία…

Πανσέληνος, Νοέμβρης, στο Βουνό...

Παγονέρι Δράμας, Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2006

Καλή εβδομάδα!

300 φωτογραφίες την ημέρα!

Τεσσερισήμισι εκατομμύρια κάμερες είναι σήμερα εγκατεστημένες στην Βρετανία για να παρακολουθούν τις δραστηριότητες όλων ανεξαιρέτως των πολιτών. «Για το καλό όλων». Πόσο «καλό» είναι όμως να φωτογραφίζεται ή να βιντεοσκοπείται τριακόσιες κατά μέσο όρο φορές την ημέρα, κάθε Βρετανός πολίτης;

Στις επιχειρήσεις υπάρχει ειδικό λογισμικό που μετρώντας τα χτυπήματα του πληκτρολογίου μπορεί να δώσει μια «εικόνα» για το αν ο εργαζόμενος κάνει αποκλειστικά την δουλειά του μπροστά στον υπολογιστή. Στα φορτηγάκια μεταφορών οι εταιρίες έχουν κάμερες παρακολούθησης των υπαλλήλων – οδηγών τους. Ειδικά λογισμικά επιτρέπουν την άρση, για τον όποιο ενδιαφερόμενο ,του απορρήτου των επικοινωνιών για οποιοδήποτε τηλέφωνο, ενώ υπάρχει λογισμικό που μπορεί να ανακαλέσει διαγραμμένα αρχεία από ένα κινητό τηλέφωνο!

Είναι φανερό ότι κάποιοι δουλεύουν για το «καλό» μας. Να μην τεμπελιάζουμε στην δουλειά μας και χάνει μέρος της υπεραξίας της εργασίας μας το αφεντικό μας, να μην τρώμε μπουγάτσα μέσα στο αυτοκίνητο διανομών γιατί το καθάρισμα του οχήματος κάθε εβδομάδα κοστίζει ακριβά στην εταιρία. Αν σβήσουμε κατά λάθος ένα αρχείο από το κινητό μας κάποια καλή εταιρία θα βρεθεί να το ανακαλέσει για μας ή για όσους άλλους ενδεχομένως θα τους ενδιαφέρει.

Πόσοι θα είναι οι ενδιαφερόμενοι για κάποια προσωπική στιγμή του καθενός και για ποιον ακριβώς λόγο είναι ένα αφελές ερώτημα. Μην ξεχνάτε ότι όλη αυτή η υποδομή σε εξοπλισμό έχει κοστίζει δισεκατομμύρια ευρώ και είναι «για το καλό όλων»…

Το "πακέτο" και η πενθήμερη "κορδέλα"!...

..."Ο βιασμός αποτελεί αναμφισβήτητα μια από τις πιο τραγικές και ταπεινωτικές εμπειρίες που μπορεί να βιώσει μία γυναίκα και μία πράξη με καθαρά αντικοινωνικό χαρακτήρα η οποία στιγματίζεται από κάθε πολιτισμένη ανθρώπινη κοινωνία. Σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα ο βιασμός προσβάλλει τη «γενετήσια ελευθερία» του ατόμου. Οι σωματικές αλλά και οι ψυχολογικές επιπτώσεις που συνοδεύουν ένα τέτοιο συμβάν στιγματίζουν τη γυναίκα για μια ζωή.

Η παρακάτω μαρτυρία μιας μητέρας που έπεσε θύμα βιασμού μέσα στο ίδιο της το σπίτι, με τα παιδιά της να κοιμούνται στο διπλανό δωμάτιο είναι συγκλονιστική και αποδεικνύει πόσο μπορεί ένας βιασμός να επηρεάσει την ψυχική υγεία μιας γυναίκας: «Έτσι κι αλλιώς ήμουν ανίσχυρη, εκτός μάχης. Ένα εκμηδενισμένο, ένα ευτελισμένο πλάσμα. Μονάχα δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια μου που τα έσφιγγα όλο και περισσότερο και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να τελειώσει γρήγορα το μαρτύριό μου, να ξεθυμάνει η οργή του, να φύγει από το σώμα και το σπίτι μου, να πάω να αγκαλιάσω τα μωρά μου...».

Φόβος, αγωνία και κατάθλιψη, είναι μόνο μερικές από τις συναισθηματικές αντιδράσεις μιας γυναίκας μετά από μια σεξουαλική επίθεση. Το άγχος, η αγωνία καθώς και οι διαταραχές ύπνου αποτελούν τα συμπτώματα του λεγόμενου «τραυματικού συνδρόμου του βιασμού» από το οποίο υποφέρει η πλειοψηφία των βιασμένων γυναικών.

Η μετατραυματική διαταραχή είναι ένα συχνό φαινόμενο που εμφανίζεται είτε αμέσως μετά το βιασμό είτε αργότερα. Χαρακτηριστικό αυτής της διαταραχής είναι ότι το άτομο ξαναζεί σε όνειρα τις τραυματικές στιγμές που έζησε ενώ επώδυνες εικόνες και αναμνήσεις έρχονται συνεχώς στη μνήμη της γυναίκας.

Άλλες επιπτώσεις που εμφανίζονται είναι ο θυμός, η έλλειψη εμπιστοσύνης στο άλλο φύλο, η απώλεια της αυτοεκτίμησης καθώς και συναισθήματα ενοχής. Οι γυναίκες που έχουν υποστεί βιασμό συχνά αποδίδουν την αιτία του γεγονότος αυτού στη δική τους στάση ή προκλητική εμφάνιση, γεμίζοντας το μυαλό τους με ενοχικές σκέψεις που καθιστούν ακόμη πιο δύσκολη την ψυχολογική τους ηρεμία και ενδυνάμωση της αυτοεκτίμησής τους.

Τέλος ένας βιασμός επηρεάζει και την καθημερινότητα μιας γυναίκας, την οικογενειακή της ισορροπία καθώς και μια πιθανή μελλοντική σχέση. Πιο συγκεκριμένα, εμφανίζει μια δυσλειτουργία στην καθημερινότητα και αλλαγές στη συμπεριφορά της. Δεν είναι σπάνια τα φαινόμενα της εγκατάλειψης της εργασίας αλλά και της απομόνωσης από τις κοινωνικές σχέσεις λόγω της έλλειψης εμπιστοσύνης προς τους άλλους αλλά και λόγω του κοινωνικού στιγματισμού με τον οποίο έρχονται συχνά αντιμέτωπες. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι τα έντονα καταθλιπτικά συμπτώματα και το διαρκές άγχος"...

Ολόκληρη η εργασία των φοιτητριών του Τομέα Επιστημών Αγωγής, του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ιωάννας Αδάμη και Μαρίας Σοφιανού που δημοσιεύθηκε φέτος, με τον τίτλο "Η εγκυμοσύνη μετά από βιασμό και οι επιπτώσεις που επιφέρει η διακοπή κύησης στην γυναίκα. Στο κείμενο υπάρχουν πολλές παραπομπές, ενώ το απόσπασμα που παρατίθεται εδώ αφορά τις επιπτώσεις από τον βιασμό στην μετέπειτα ζωή των θυμάτων.

Στα παραπάνω προσθέστε και μια πενθήμερη αποβολή από το σχολείο της, για την περίπτωση της κοπέλας στην Εύβοια. Για να "ολοκληρωθεί" το έγκλημα...

Ένα απαίσιο «φίμωτρο».

Έτσι όπως εξελίσσεται η ιστορία με τον βιασμό της δεκαεξάχρονης μαθήτριας μέσα σε υπό κατάληψη σχολείο από τέσσερις συμμαθητές της ένα πράγμα φοβάμαι: ότι το μόνο που θα καταφέρουν όλοι όσοι υπερασπίζονται τους δράστες αυτής της κτηνώδους πράξης θα είναι να μείνουν σιωπηλά μέσα στον πόνο ενός βιασμού όσα κορίτσια ή γυναίκες βιώσουν την φρίκη ενός βιασμού στο προσεχές χρονικό διάστημα. Γνωρίζετε πόσοι βιασμοί συμβαίνουν κάθε χρόνο στην χώρα μας; Περίπου 4.500! 13 την ημέρα. Και καταγγέλλονται μόλις το 10-15 % αυτών, ενώ οι καταδίκες υπολογίζονται μόλις στο 3-4 % του συνόλου των εγκλημάτων.

Στην πορεία από την καταγγελία ενός βιασμού μέχρι την απόφαση κάποιου δικαστηρίου, το θύμα είναι αυτό που μειώνεται και πρέπει να αποδείξει ότι συνέβη το αδίκημα ή ότι δεν το προκάλεσε με την συμπεριφορά του! Αντιθέτως ο βιαστής ή θα είναι «μάγκας» στον περίγυρο του ή ένα «παιδί που παρασύρθηκε από τις ορμές του» και γι’ αυτό δεν θα πρέπει να στιγματιστεί για όλη του την ζωή. Πως όμως κουβαλάνε τα θύματα βιασμού μια ζωή το «τραύμα» της «μαγκιάς» ή των «ορμών» του Α ή Β μαλάκα, είτε είναι 16 είτε είναι 56 χρονών;

Τι θράσος χρειάζεται για να υπερασπιστεί ο οποιοσδήποτε έναν βιαστή; Ποιας διαστροφής το καθεστώς αφήνει τα θύματα που καταγγέλλουν εκτεθειμένα σε κάθε είδους λοιδορία και συκοφαντία; Ποιο υποκριτικό θρησκευτικό συναίσθημα κυριαρχεί και δεν υποχρεώνει τους δράστες και τους οικείους τους να ζητήσουν μόνο συγχώρεση από το θύμα και να σκύψουν το κεφάλι;!

Δεν αντέχεται η οικονομία!

Η κινητή τηλεφωνία είναι ένα από τα πιο «λαμπρά πεδία δόξης» της νεοφιλελεύθερης οικονομίας μας. Και τι δεν έχουν δει τα μάτια μας εδώ και δεκατρία χρόνια που λειτουργούν τα δίκτυα στην χώρα μας; Από τον σκανδαλώδη αποκλεισμό του Ο.Τ.Ε. από τις πρώτες άδειες που άφησε ελεύθερο πεδίο άγριας κερδοσκοπίας για τις άλλες δυο εταιρίες, μέχρι την σημερινή υπερπροσφορά δωρεάν χρόνου ομιλίας προς σταθερά τηλέφωνα, χρόνος ομιλίας που πριν από δύο χρόνια πληρώνονταν χρυσάφι αν καλούσε κανείς από κινητό σταθερό, αλλά κυρίως αν επιχειρούσε να κάνει το αντίστροφο. Εναρμονισμένες πρακτικές, όπου αλλάζουν μόνο «νουμεράκια» για να φαίνονται διαφορές μεταξύ των τιμολογίων των εταιριών στα μάτια του καταναλωτή.

Σε όλα αυτά το κράτος θα έμενε αμέτοχο; Εξ αρχής με το περίφημο τέλος κινητής τηλεφωνίας όρισε ως πολυτέλεια την κατοχή κινητού τηλεφώνου, αδιακρίτως για όλους όσοι είχαν συνδέσεις με συμβόλαιο. Τα τέλη αυξάνονται από σήμερα σε ποσοστά από 50 μέχρι και 100%! Μάλιστα επειδή η «πολυτέλεια» δεν μπορεί να γίνει ανεκτή από το κράτος, η κυβέρνηση προωθεί προς ψήφιση νομοσχέδιο που θα επιβάλλει τέλος κινητής τηλεφωνίας και στους κατόχους κινητών τηλεφώνων με κάρτα!!!

Θα πληρώνεις π.χ. εννιά ευρώ για χρόνο ομιλίας και θα έχει στο κινητό σου οκτώ ευρώ και κάτι ανάλογα με το ποσοστό του «τέλους πολυτέλειας». Ενώ ήδη θα έχεις πληρώσει Φ.Π.Α. 19% ο οποίος ήταν από τις πρώτες αυξήσεις της κυβέρνησης που όλο μαζεύει από τα κοροΐδα, αλλά όταν είναι να δώσει …δεν αντέχει η οικονομία. Η επικοινωνία είναι δικαίωμα, αλλά ποιος από τους κυβερνώντες το βλέπει έτσι;

Το ζήτημα είναι οι χρήστες των κινητών γιατί δεν αντιδρούμε. Σε λίγο θα έρθουν και τα τέλη ερωτική πράξης, χαλαρής αναπνοής, υγιεινής διατροφής κ.ο.κ. Ακόμα στην αρχή του νεοφιλελεύθερου θαύματος είμαστε, εξάλλου, τρομάρα μας!