Αφού υποδεχτήκαµε και τον, επί της ουσίας πρωθυπουργό της χώρας, επικεφαλής του ΔΝΤ σοσιαλιστή – του ιδίου είδους µε αυτόν που βιώνουµε - αβίωτα εδώ και δεκατέσσερις µήνες – κ. Ντοµινίκ Στρος Καν, θα πορευθούµε “εν ειρήνη” µέχρι τις γιορτές, µε µοναδική παρένθεση τη γενική απεργία της 15ης Δεκεµβρίου και µε πιθανολογούµενο “µποναµά” νέους φόρους ή ότι άλλο εµπνευστεί ο “τσάρος” της οικονοµίας κ. Παπακωνσταντίνου για να διαψεύσει εκ νέου τον εαυτό του... Ας δούµε λοιπόν τι µας µένει, ως “περίσσευµα αγάπης” για το πολιτικό και οικονοµικό κατεστηµένο της χώρας, µέχρι το τέλος του σωτηρίου έτους 2010 - έτους σωτηρίας του έθνους µας από την πρώτη µετά το 1897 χρεωκοπία και απάντησης οριστικής στο προεκλογικό δίληµµα “σοσιαλισµός ή βαρβαρότητα;” - και τι µας περιµένει την επόµενη ακόµα πιο δύσκολη χρονιά, το 2011.
Δώρα Χριστουγέννων – για όσους θα πάρουν - µειωµένα σε ποσοστά ακόµα και 70%, γεγονός που συνεπάγεται ότι η οικονοµική ανάσα στην αγορά φέτος θα είναι αντίστοιχη µιας ανάσας κολυµβητή σε 50άρι ελεύθερο. Αν υπήρχε µια ελπίδα να κινηθεί η αγορά µε χρήµα, από τον επιχειρηµατικό κόσµο και τους ελεύθερους επαγγελµατίες αυτή εξανεµίστηκε µε την αποστολή των σηµειωµάτων περαίωσης σε δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και επαγγελµατίες από τις αρχές Νοεµβρίου.
Περαίωση σηµαίνει βεβαίως γερές προκαταβολές αυτό το διάστηµα – περαιώνεται η διαδικασία αποδοχής της περαίωσης στις 28/12 – και εξίσου γερές δόσεις τους επόµενους µήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων, παραδοσιακά, η αγορά ασθµαίνει...
Όπως εύκολα γίνεται αντιληπτό το χρήµα που θα κινηθεί αυτές τις γιορτές στην αγορά, θα είναι πολύ περιορισµένο σε σχέση µε προηγούµενα χρόνια. Η “ραχοκοκκαλιά” της οικονοµίας, οι µικροµεσαίες επιχειρήσεις θα µπούνε στο νέο έτος, µε χειρότερους όρους από ποτέ.
Μια αγορά ασφυκτικά φορολογηµένη, πολίτες µε µειωµένα εισοδήµατα, τόσο λόγω των περικοπών, όσο και λόγω των αυξήσεων στους έµµεσους φόρους, µια “απίθανη” αναπτυξιακή πολιτική του τύπου fast – track και η συλλογική φοβία της κοινωνίας µπροστά στο νέο εθνικό στόχο, της επιµήκυνσης του χρόνου αποπληρωµής του χρέους.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης που ζήσαµε στο 2010, θα οξυνθεί και θα απειλήσει ακόµα περισσότερους συνανθρώπους µας. Το 2011 είναι η χρονιά της άδειας κατσαρόλας για την Ελλάδα.
Αν οι κατσαρόλες θα κλαίνε µε τα τηγάνια και τα µπρίκια σε κάθε κουζίνα ή θα διαδηλώνουν έξω από τράπεζες και Υπουργεία, τη συνοδεία κουτάλων που ποτέ δε βουτήχτηκαν στον κρατικό κορβανά, δεν µπορώ να κάνω πρόβλεψη. Αστάθµητος παράγοντας δεν είµαστε εµείς, είναι αυτοί που θα κάνουν την αρχή...
Κείμενο γραμμένο στις 8/12/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου