Ήταν η δεύτερη βραδιά που "η Κουτσή Μαρία" είχε αναλάβει το περιεχόμενο. Αυτή τη φορά πιο συγκροτημένα και σε έναν χώρο που έχει ταυτιστεί με την έκφραση και την ελευθεριότητα στη Δράμα, όπως το Υπόγειο Αρχιτεκτονικής Τοπίου. Έξι ποιητές και ένας ζωγράφος, διάβαζαν
τα δικά τους ποιήματα - κείμενα, ένας επιμελητής μουσικής διαχώριζε τις ενότητες με νότες, οι γνωστές "φιγούρες" του Υπογείου πάντα παρούσες και η σκηνή "στρωμένη" με κόλλες χειρόγραφων και γραφομηχανές από τα γραφεία του ερειπωμένου πια καπνομάγαζου που σκεπάζει με τόνους παρατημένα υλικά και κουτσουλιές ή ήχους περιστεριών το Τ.Ε.Ι και το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας, που στεγάζονται στο μουντό κυβικό κτίριο της διασταύρωσης 1ης Ιουλίου και Χρυσοβέργη.
Οι άνθρωποι που παρακολούθησαν την εκδήλωση δεν ήταν πάρα πολλοί, το Υπόγειο όμως έδειχνε γεμάτο. Πάει καιρός που οι λέξεις δε μου βγαίνουν με την ίδια ευκολία περασμένων χρόνων, τουλάχιστον όταν το γράψιμο δεν αφορά βιοποριστικό λόγο κι έτσι αυτό είναι το σημείωμα που θα συνοδεύσει την αφήγηση εκείνης της βραδιάς του Σαββάτου 15 Δεκεμβρίου, στη Δράμα. Μέχρι την επόμενη εκδήλωση - συνάντηση - έκδοση, ας είμαστε άνθρωποι ευρύχωροι μέσα σε μια ολοένα και πιο στενή πόλη...
 |
| Χρήστος Δημητρίου, ο ζωγράφος... |
 |
| Γιώργος Κασαπίδης |
 |
| Σπύρος Γαλήνης |
 |
| Δημήτρης Πέτρου |
 |
| Αλέξανδρος Αραμπατζής |
 |
| Κυριάκος Συφιλτζόγλου |
 |
| Ceiling Disgust |
 |
| Άνθρωποι... |
 |
| Η κλήρωση και οι τυχεροί - τυχερές της |
 |
| Έρχεται και το δεύτερο τεύχος μετά τις γιορτές... |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου