Free Money - Patti Smith

Από την εκπληκτική συναυλία της στον Λυκαβηττό το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου. Η λήψη έγινε με την μηχανή της "Αντάρτισας" την οποία και ευχαριστώ για την παραχώρηση της, καθώς εγώ για άλλη μια φορά δεν είχα φορτισμένη μπαταρία!!!

Υποδεχόμαστε τα Strike - Bike!

Το εργοστάσιο παραγωγής ποδηλάτων "Bike Systems" στην πόλη Nordhausen της Γερμανίας, βρίσκεται υπό εργατική κατάληψη από τις αρχές του Ιούλη, ώστε να αποτραπεί το κλείσιμό του. Μετά από δύο μήνες καθημερινού, αλλά ατελέσφορου αγώνα, στις 19 Σεπτέμβρη, οι 135 εργάτες και εργάτριες αποφάσισαν να βάλουν μόνοι/ες τους το εργοστάσιο σε λειτουργία σε δοκιμαστική βάση. Ξεκίνησαν μια καμπάνια μέσω του διαδικτύου, με στόχο να μαζευτούν 1.800 παραγγελίες για τα "ποδήλατα της απεργίας" που θα παρήγαγαν, μέχρι τις 2 Οκτωβρίου.

Η καμπάνια των εργατών/τριων είχε μεγάλη ανταπόκριση, τόσο στη Γερμανία, όσο και σε άλλες χώρες. Περισσότερα από 100.000 άτομα επισκέφτηκαν την ιστοσελίδα της καμπάνιας - strike-bike.de, ενώ η προσπάθεια δημοσιοποιήθηκε ευρέως στα μεγαλύτερα γερμανικά ΜΜΕ, ηλεκτρονικά και έντυπα. Πέρα από τη Γερμανία, έγιναν παραγγελίες ποδηλάτων από όλες σχεδόν τις χώρες της Ευρώπης, αλλά και από μέρη τόσο μακρινά όσο η Ν. Αφρική και οι Η.Π.Α.

Στη χώρα μας, με το συντονισμό του «Σπόρου» και τη βοήθεια των Ποδηλατ(ισσ)ών (αλλά και άλλων φίλων) υλοποιήθηκε μια ομαδική παραγγελία και από την Πέμπτη θα κόβουν βόλτες στους δρόμους της Αθήνας 17 "ποδήλατα της απεργίας". Ένα «ποδήλατο της απεργίας» θα κυκλοφορεί και στην Δράμα!

Συγκεκριμένα την Πέμπτη 1/11/07 στις 6:00 μ.μ. στον «Σπόρο» - Σπ. Τρικούπη 21 - Αθήνα, οι 18 πολίτες που συνεισέφεραν, αγοράζοντας ποδήλατα, στην προσπάθεια λειτουργίας του εργοστασίου με νέους όρους, παραλαμβάνουν τα ποδήλατά τους και γιορτάζουν για την αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα των εργαζομένων στο “Bike Systems”.

Χαιρόμαστε και γιορτάζουμε για την έμπρακτη αλληλεγγύη τόσων ανθρώπων στο συγκεκριμένο εγχείρημα, ανταλλάσσουμε σκέψεις για το πώς ανάλογα εγχειρήματα μπορούν να είναι εξίσου αποτελεσματικά.

Γιατί τα πράγματα «μπορούν να γίνουν και αλλιώς».

Περισσότερες πληροφορίες για τον "Σπόρο" κάνοντας κλικ στο banner ακριβώς από κάτω!

«Βαρετές» συζητήσεις…

Βαρετή ως διαδικασία για τους συμμετέχοντες μαθητές η σχολική παρέλαση, αλλά βαρετή και η συζήτηση για την κατάργηση της, έγραφε χθες στην Ελευθεροτυπία ο αγαπητός Γιάννης Τριάντης. Δίπλα οι πιτσιρικάδες μου ακούνε ραπ, συμπλήρωνε. Ποια συζήτηση έχει γίνει σοβαρά για να μην αναγκάζονται να συμμετέχουν σε μια βαρετή διαδικασία οι μαθητές τα τελευταία χρόνια; Αν είναι βαρετή η συζήτηση, δεν αποκλείεται σε μερικά χρόνια οι πιτσιρικάδες να ακούνε ραπ εμβατήρια και αυτό θα είναι το λιγότερο…
Η Τουρκία είναι επί ποδός πολέμου, αλλά ο πόλεμος για αυτήν έχει χαθεί. Το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν είναι και πάλι εδώ, όχι γιατί έχει τόση μεγάλη δύναμη πολιτικά, αλλά γιατί το κουρδικό είναι το πιο σκληρό αγκάθι για όσους ενδιαφέρονται να στρογγυλοκαθήσουν στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Σαράντα περίπου εκατομμύρια Κούρδοι, διασκορπισμένοι κυρίως σε τέσσερις χώρες αλλά και σε χίλια δυο ακόμα σημεία του ορίζοντα. Ουρλιάζουν τα φύλλα των τουρκικών εφημερίδων όταν ο αέρας σηκώνει τις σελίδες τους στα περίπτερα, για τους νεκρούς στρατιώτες, τους «μάρτυρες». Όμως μέσα από τα παραθυρόφυλλα των σπιτιών στο Σιρνάκ και στο Ντιγιαρμπακίρ, ο θρήνος είναι βουβός, διαρκής και ανήμερος. Οι αντάρτες και οι αντάρτισσες που χάνονται δεν είναι άνθρωποι;…

Αδυνάτισαν οι ανάσες του μεσημεριού στο λαιμό των σκέψεων. Χειμώνας…

Για τον Πανίκα και τον Γιωρίκα…

Μία ομάδα επιστημόνων τοποθέτησε 5 πιθήκους σε ένα κλουβί και στη μέση έβαλε μία σκάλα με μερικές μπανάνες στην κορυφή. Κάθε φορά που ένας πίθηκος ανέβαινε στη σκάλα, οι επιστήμονες κατέβρεχαν τους υπόλοιπους πίθηκους με παγωμένο νερό. Μετά από λίγο κάθε φορά που ένας πίθηκος ανέβαινε στη σκάλα, οι υπόλοιποι ορμούσαν και τον ξυλοκοπούσαν. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, κανένας πίθηκος δεν ανέβαινε πια στη σκάλα παρά τον έντονο πειρασμό.

Τότε οι επιστήμονες αποφάσισαν να αντικαταστήσουν τον ένα από τους πίθηκους. Το πρώτο πράγμα που έκανε αυτός ο νέος πίθηκος ήταν να ανέβει στη σκάλα. Αμέσως οι υπόλοιποι τον ξυλοκόπησαν. Μετά από μερικά ξυλοκοπήματα, ο νεοφερμένος έμαθε να μην ανεβαίνει στη σκάλα παρότι δεν ήξερε γιατί τον δέρνουν. Στη συνέχεια αντικαταστάθηκε και 2ος πίθηκος και συνέβη το ίδιο με τον 1ο πίθηκο να συμμετέχει στο ξυλοκόπημα του δεύτερου. Άλλαξε και 3ος πίθηκος και συνέβη το ίδιο. Ήρθε και 4ος και το ξυλοκόπημα συνεχίστηκε και τέλος αντικαταστάθηκε και ο 5ος. Αυτό που είχε απομείνει, ήταν μια ομάδα πιθήκων που παρότι δεν είχαν δεχτεί ποτέ παγωμένο νερό, συνέχισε να ξυλοκοπά όποιον πίθηκο επιχειρούσε να ανέβει στη σκάλα…

Αν μπορούσε κάποιος να ρωτήσει τους πίθηκους γιατί ξυλοκοπούσαν όποιον προσπαθούσε να ανέβει... πιθανότατα θα απαντούσαν:

“Δεν ξέρουμε – αλλά έτσι γίνονται τα πράγματα εδώ, χαχόλοι!”

Ο Αϊνστάιν είχε πει: ««Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη ηλιθιότητα. Και δεν είμαι σίγουρος για το σύμπαν."

Για την αντιγραφή

Angelito

Πάρκο ...ειρωνείας!

Ο νυν Υπουργός Μακεδονίας Θράκης κ. Τζίμας ενώ είχε τις τύχες της πόλης στα χέρια του, δεν έκανε ιδιαίτερες κινήσεις για να εξασφαλίσει ότι στην Αγία Βαρβάρα θα δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε να διατηρηθεί ως πάρκο αναψυχής και ως μικρό οικοσύστημα μέσα στην πόλη.

Απεναντίας προχώρησε στην εκμίσθωση χώρων του πάρκου σε επιχειρηματίες για να τον εκμεταλλευτούν κατά το δοκούν. Είδαμε προχειροκατασκευές και επεκτάσεις με πλαστικά τραπέζια στα «γρασίδια», την ενσωμάτωση του μικρού θεάτρου στους αποθηκευτικούς χώρους του παρακείμενου αναψυκτηρίου, τσιμεντοποίηση εκτάσεων.

Είδαμε ακόμα πριν από τέσσερα καλοκαίρια, τα συνεργεία του δασαρχείου να εφορμούν στο Πάρκο της Αγίας Βαρβάρας και μέσα σε λίγες ώρες να κόβουν δεκάδες δέντρα, δημιουργώντας μια αλάνα στο μέσο του πάρκου.

Εδώ και είκοσι περίπου χρόνια οι αναπλάσεις της περιοχής της Αγίας Βαρβάρας έχουν σταματήσει. Θα ξεκινήσουν πάλι ακούγεται αλλά μόνο δρόμοι έχουν κατασκευαστεί προς το παρόν, στο νότιο τμήμα της γέφυρας.

Ο κ. Υπουργός θα εγκαινιάσει σε λίγες ημέρες στην Θεσσαλονίκη, έκθεση στην οποία παρουσιάζονται οι εξήντα πιο όμορφοι χώροι αναψυχής στην Ευρώπη. Μεταξύ αυτών και το πάρκο της Αγίας Βαρβάρας. Η βουλιαγμένη βάρκα στην κεντρική λίμνη θα μπορούσε να εκτεθεί μαζί με άλλες φωτογραφίες στην έκθεση της Θεσσαλονίκης.

Ειρωνεία, ας πούμε ή που ‘σαι Σωκράτη;!...

Η φωτογραφία είναι αρχείου. Σήμερα το βαρκάκι που φαίνεται έχει πάρει νερά και φιγουράρει μισοβυθισμένο...

Δράμα

Δράμα...

14/10/2007

Το «κέντρο» του προβλήματος

Έχει μερικές εβδομάδες που οι δύο παράλληλες οδοί που τέμνουν την οδό Άρεως ανακατα - σκευάζονται και είναι μισόκλειστες ή μισάνοιχτες αν προτιμάται. Τώρα με τις βροχές, όμορφες καφετί γκιόλες έχουν δημιουργηθεί εκεί που κάποια στιγμή θα απλωθεί ο ασφαλτοτάπητας. Μέχρι τότε θα βλέπουμε έναν στους δύο οδηγούς να κάνουν όπισθεν στην οδό Άρεως για να πάνε στην δουλειά τους από την Βεργίνας και όχι από την οδό Εθν. Επαναστάσεως. Ελπίδα όλων να προλάβει να πέσει πίσσα πριν έρθει ο Χειμώνας…

Την Τρίτη κινούμενος με αυτοκίνητο από την Ιουστινιανού βρίσκω την Αντιγόνου μετά την γέφυρα κλειστή λόγω έργων. Κάνω κύκλο για να πάω στις εργατικές του νοσοκομείου, πάω να μπω από την Εθν. Αντιστάσεως στην Ακροπόλεως, κλειστά κι από εκεί λόγω έργων! Πάλι κύκλος από το νοσοκομείο για να μπούμε από την Μυτιλήνης στην Ακροπόλεως. Τελικά φτάσαμε, αλλά δεν σταμάτησα όσο έκανα κύκλους να αναρωτιέμαι: Θα μας τρελάνουν; Μετρό να έφτιαχναν δεν θα είχε τόσους κλειστούς δρόμους η πόλη ταυτόχρονα.

Το πιο βασικό από όλα όμως είναι πως θα είναι η κατάσταση στο κέντρο της πόλης μετά από την ολοκλήρωση των αναπλάσεων, όπως το έθιξε πριν από μερικές με ανοιχτή του επιστολή προς την Δημοτική Αρχή ο Θανάσης Παπαδημητρίου, η οποία μέχρι στιγμής δεν έχει τύχει οποιουδήποτε σχολίου.

Κύριο ζήτημα η λειτουργία των καταστημάτων του κέντρου μετά την απώλεια δεκάδων θέσεων στάθμευσης στους κεντρικούς δρόμους της πόλης. Γιατί να έρθει κάποιος π.χ. από την Χωριστή να ψωνίσει στα μαγαζιά της πόλης και να ψάχνει κάνα μισάωρο για πάρκινγκ και να μην πάει στα πολυεθνικά στο δρόμο προς Καβάλα, όπου θα βρει άνετα πάρκινγκ;

Στο ιστορικό κέντρο της Δράμας είχαμε ανέκαθεν κυκλοφοριακό πρόβλημα λόγω της στενότητας των δρόμων αλλά και λανθασμένων κυκλοφοριακών παρεμβάσεων. Με τις αναπλάσεις και την δημιουργία «μπουκαλιών» στην περιοχή βόρεια του διοικητηρίου οι δρόμοι στενεύουν και εκεί με άγνωστα μέχρι στιγμής αποτελέσματα στην κυκλοφορία μέσα στην πόλη και κυρίως στις ώρες αιχμής, που «τυγχάνουν» να είναι οι ώρες λειτουργίας των καταστημάτων…

Ο Εμπορικός Σύλλογος θεωρεί ότι υπάρχει πρόβλημα ή αρκούν στα μέλη του οι κάτοικοι της πόλης μόνο ως πελάτες;

Επιπρόσθετα παραμένει αναπάντητο το ερώτημα πως θα διευκολυνθούν όσοι είναι πρόθυμοι να αφήσουν το αυτοκίνητο στο σπίτι και να κατέβουν με άλλο μέσο στο κέντρο.

Ζήτημα είναι και το πως θα μείνουν ελεύθερα από τραπεζοκαθίσματα τα πεζοδρόμια που διαπλατύνθηκαν, την στιγμή που στην Π. Κάβδα τοποθετούνται από κάποιους τις νυχτερινές ώρες τραπεζοκαθίσματα και μέσα στον δρόμο χωρίς να παρεμβαίνουν οι αρμόδιες αρχές;

Η πάνω φώτο είναι από το www.airphotos.gr
Στην κάτω απεικονίζεται η πλατεία Ελευθερίας της Δράμας όπως ήταν πριν από 15 χρόνια...

Κόκκινα σύννεφα, μπαλόνια και μάγουλα…

Στην Κωνσταντινούπολη οι Κούρδοι στήνουν οδοφράγματα για αυτούς που πολεμάνε στα βουνά του Κουρδιστάν και συγκρούονται με την αστυνομία. Την ώρα που ο ουρανός είναι γεμάτος κόκκινα σύννεφα στο Β. Ιράκ και ο αγανακτισμένος όχλος λεηλατεί γραφεία του κουρδικού και του κομμουνιστικού κόμματος στην τουρκική επικράτεια. Flashback φρίκης…

Στο Καράκας κάποιες χιλιάδες φοιτητές κατέβηκαν στους δρόμους και συγκρούστηκαν με την αστυνομία, για να δηλώσουν την αντίθεση τους στην συνταγματική αναθεώρηση που προωθεί ο Ούγκο Τσάβες και του δίνει την δυνατότητα να μην έχει περιορισμούς στο πόσες φορές θα διεκδικήσει το προεδρικό αξίωμα της χώρας, αλλά και επεκτείνει τον κρατικό έλεγχο στην οικονομία. Οι αλλαγές που επεξεργάζεται η εθνοσυνέλευση της χώρας θα τεθούν στην κρίση του λαού με δημοψήφισμα μέχρι το τέλος του χρόνου. Η βενεζολάνικη αντιπολίτευση μποϊκόταρε τις τελευταίες εκλογές, ενώ η προηγούμενη απόπειρα της να πλήξει τον Τσάβες ήταν ένα αμερικανοκίνητο πραξικόπημα που διήρκεσε λίγες ώρες…

Στην πόρτα μας σταμάτησε ένα ποδήλατο χθες το μεσημέρι. Ένας καλοντυμένος κύριος γύρω στα πενήντα ήταν αναβάτης. Το στερέωσε όρθιο και μπήκε μέσα για να εξυπηρετηθεί. Παρά την αφιλόξενη όψη της πόλης για τους ποδηλάτες, κάποιοι και κάποιες επιμένουν…

Στην τηλεόραση, «πασοκολογίες» κι «αντάρτες της πορδής, με τους σταυρούς του μπαμπά» σε χορό πολιτικής παραζάλης…

Εμείς γίναμε «γάιδαροι». Τα παιδιά μας;

«Σύμφωνα με τους "Τάιμς της Νέας Υόρκης", η έρευνα έδειξε πως όσο πιο συχνά τρώνε τα παιδιά μαζί με τους γονείς τους τόσο είναι πιο υγιή. Τρέφονται καλύτερα, όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά: διαπιστώθηκε πως τα παιδιά που τρώνε τακτικά με τους γονείς τους κινδυνεύουν λιγότερο από τα άλλα να αρχίσουν το κάπνισμα, το πιοτό ή τα ναρκωτικά» (Από την στήλη του Ρούσου Βρανά στα Νέα. 22/10/2007)… «Η Αμερικανική Παιδιατρική Εταιρεία συστήνει να μη βλέπουν καθόλου τηλεόραση τα παιδιά κάτω των δύο ετών και να βλέπουν μία με δύο ώρες «ψυχαγωγικές εκπομπές» τα μεγαλύτερα παιδιά. Επιπλέον, η εταιρεία συμβουλεύει τους γονείς να μην τοποθετούν τηλεοράσεις στα δωμάτια των παιδιών. Σήμερα ένα στα πέντα παιδιά -σύμφωνα με τη μελέτη της ομάδας του Johns Hopkins- βλέπει περισσότερες από δύο ώρες τηλεόραση καθημερινά, ενώ το 41% είχε τηλεόραση στο δωμάτιό του μέχρι την ηλικία των 5. «Τα παιδιά που βλέπουν πολλή τηλεόραση από τα δύο μέχρι τα πέντε τους χρόνια συμπεριφέρονται πιο επιθετικά και αντικοινωνικά μετέπειτα, ενώ αντιμετωπίζουν και προβλήματα με τον ύπνο και τη συγκέντρωση», λέει η Kamila Mistry.» (Ελευθεροτυπία 23/10/2007. Ένθετο Υγεία και Διατροφή)… Την κατάργηση των μαθητικών παρελάσεων, τις οποίες χαρακτήρισαν «εθνικιστικό κατάλοιπο δικτατορικών καθεστώτων και αντιπαιδαγωγικό θεσμό», ζήτησαν φορείς της Θεσσαλονίκης που ετοιμάζουν «εναλλακτικό» εορτασμό της εθνικής επετείου αμέσως μετά την ολοκλήρωσης της παρέλασης το ερχόμενο Σάββατο. (Νέα 23/10/2007)…

Να μπει κανείς ή να μη μπει;…

Κλιμακώνονται οι συγκρούσεις στη Νοτιοανατολική Τουρκία, μεταξύ των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και των ανταρτών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK). Μόνο το περασμένο Σαββατοκύριακο σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις – σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό του τουρκικού υπουργείου Άμυνας – περίπου σαράντα πέντε στρατιώτες και αντάρτες. Στην Άγκυρα κυβέρνηση και στρατηγοί συνεδρίασαν χθες εκτάκτως για να αποφασίσουν αν τελικά θα εισχωρήσουν στο έδαφος του Ιράκ, οι στρατιωτικές δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στα σύνορα και υπολογίζονται σε περίπου εκατό χιλιάδες άνδρες, την ώρα που το PKK υπολογίζεται ότι δεν έχει δύναμη πάνω από τρεις χιλιάδες, άνδρες και γυναίκες.

Το τοπίο που έχει δημιουργηθεί στο Β. Ιράκ μετά την εισβολή των Αμερικάνων με την πολιτική αυτονομία των Κούρδων και την συμμετοχή τους στην κατοχική διακυβέρνηση, έχει αναδείξει σε σημαντικό παράγοντα τον, μετά τον Οτσαλάν, στρατιωτικό βραχίονα του PKK. Οι ηγέτες των Κούρδων του Β. Ιράκ, οι οποίοι παλιότερα είχαν συνεργαστεί με την Άγκυρα για την εξάρθρωση του αντάρτικου, είναι σήμερα ένθερμοι υπερασπιστές του, διαβλέποντας ότι η προοπτική αυτονομίας ή ανεξαρτητοποίησης του ιρακινού Κουρδιστάν, περνάει μέσα από την αντιπαράθεση τους με την Άγκυρα που ούτε να συζητήσει δεν θέλει το παραπάνω ενδεχόμενο.

Όμως άλλες οι βουλές του Αλλάχ, καθώς φαίνεται και της Κοντολίζας…

Όλα τα ψάρια του μπαχτσέ…

Στην σύνοδο της Λισαβόνας οι Ευρωπαίοι ηγέτες λαών – υπηρέτες αφεντικών, κατέληξαν σε συμφωνία για το κείμενο της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία στην ουσία είναι το «ζόμπι» του Ευρωσυντάγματος. Είναι άγνωστο αν το «ζόμπι» θα δει το φως του ήλιου – δημοψηφίσματος πριν πάει στα εθνικά κοινοβούλια για έγκριση…
Οι μαθητές είναι κακό να μάθουν να βρίζουν σαν νταλικέρηδες ή σαν ταξιτζήδες, αλλά δεν είναι κακό να παρελαύνουν ως στρατιωτάκια. Οι ομοφυλόφιλοι δεν πρέπει να πηγαίνουν στην εκκλησία γιατί είναι ενάντια στην φύση αυτό που έχουν επιλέξει, οι νταβατζήδες – δουλέμποροι μπορούν να πηγαίνουν γιατί αυτό που κάνουν δεν είναι ενάντια στην φύση. Είναι ενάντια στον άνθρωπο και δεν πειράζει…
Στο αθλητικό μετρόπολις της Θεσσαλονίκης κάθε Πέμπτη μεταδίδεται μια εκπομπή που έχει σήμα στην ένρξη και στο φινάλε το «Μαγκιά μου που ‘μαι ΠΑΟΚτσής» και παρουσιαστές κάτι απίθανους τύπους. Επειδή και πολλοί άλλοι τυγχάνουμε ΠΑΟΚτσήδες σε αυτή την πλάση, ας ονομάσουνε την εκπομπή τους «Μαγκιά μου που ‘μαι ρατσιστής». Πιο πολύ θα τους πηγαίνει...Ρεζίληδες!

Αφήνοντας πίσω μας τον μπαχτσέ, να αναφέρω ότι τελικά «θαύματα» γίνονται ακόμα στην εποχή μας. Αύριο το πρωί στις έξι και μισή (ώρα Γερμανίας) οι εργάτες και οι εργάτριες στο Νορντχάουζεν της Γερμανίας, πιάνουν ξανά δουλειά. Χωρίς αφεντικό αλλά με χιλιάδες αλληλέγγυους πολίτες, θα δουλεύουν για να παραδώσουν την πρώτη ελεύθερη παραγγελία τους, των χιλίων οχτακόσιων ποδηλάτων Strike – Bike...Καλή συνέχεια!...

Η Κίνα είναι σοσιαλιστική χώρα; …

Διάβαζα προχθές αποσπάσματα από την ομιλία του Κινέζου προέδρου Χου Ζιντάο στο συνέδριο του Κ.Κ.Κ. και δεν ήξερα αν έπρεπε να κλάψω ή να γελάσω. Μιλούσε για τον σοσιαλισμό ο πρόεδρος Χου. Αλλά θα μου πείτε, ο πρώτος είναι χρησιμοποιεί για λόγους εντυπώσεων τον όρο;

Έχει σημασία σήμερα με την Κίνα να αποτελεί την πλέον αναπτυσσόμενη χώρα στον κόσμο να αντιληφθούμε τι δρόμο έχει πάρει ο «σοσιαλισμός» στην Κίνα. Πολλοί παρατηρητές χαρακτήρισαν όχι άδικα το κινεζικό οικονομικό μοντέλο μετά τον Μάο, ως κρατικό καπιταλισμό. Παρότι η εικόνα μας για την Κίνα δεν είναι ευκρινής, δεν είναι δύσκολο να διακρίνουμε την απαγόρευση του συνδικαλισμού, τα εργατικά χέρια που γίνονται λεία των «ατσίδων» της παγκοσμιοποίησης που επενδύουν στην Κίνα και εξασφαλίζουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, τον αυταρχισμό και την αποδοχή καπιταλιστικών προτύπων ανάπτυξης σε πάρα πολλές περιπτώσεις.

Παράλληλα η Κίνα αποκτάει τα τελευταία χρόνια σημαντική θέση και διεθνώς. Από την κρίση του Νταρφούρ όπου ανταγωνίζεται με επιτυχία - σχετική καθώς υπάρχουν και μερικές δεκάδες χιλιάδες νεκρών στην ίδια περιοχή από τον «συναγωνισμό» - τους Αμερικανούς στην καπιταλιστική εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής. Στην Μιανμάρ όπου στηρίζει το χουντικό καθεστώς, στο Θιβέτ που βρίσκεται υπό κατοχή και σε μια σειρά από άλλες περιοχές του πλανήτη όπου το κινεζικό κεφάλαιο εξαπλώνεται με άγνωστα προς το παρόν αποτελέσματα.

Μοιάζει αυτό με σοσιαλισμό ή εγώ «οπορτουνίζω»;!...

Νυχτώνει απότομα εσχάτως…

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2007, νύχτα: Άγνωστοι εφορμούν για τρίτη φορά μέσα σε μία εβδομάδα στα χαμόσπιτα μεταναστών που συμβιώνουν αρμονικά με τους συμπολίτες τους στις οδούς Σαρανταπόρου και Λαχανά στου Ρέντη. Πενήντα έως εξήντα φασίστες οπλισμένοι με ρόπαλα, λοστούς και άλλα «εργαλεία», πέταξαν πέτρες στα σπίτια, έσπασαν τζάμια και πόρτες ενώ ρήμαξαν το σπίτι τεσσάρων Πακιστανών που ευτυχώς πρόλαβαν να διαφύγουν. Παρά τις εκκλήσεις όλων των κατοίκων της γειτονιάς, η αστυνομία άργησε να εμφανιστεί με αποτέλεσμα οι δράστες να διαφύγουν...

Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2007, ξημέρωμα: «Άγνωστος», πιθανόν μεθυσμένος, επιτίθεται απρόκλητα και πισώπλατα μέσα σε μαγαζί σε άνδρα που φοράει καπέλο και έχει μαλλιά ράστα, τον ρίχνει κάτω και τον χτυπά αλύπητα, ενώ οι παρευρισκόμενοι προσπαθούν με παραινέσεις να τον πείσουν να σταματήσει. Το περιστατικό δεν γνωρίζω αν έχει καταγγελθεί, συνέβη όμως στην πόλη μας! Επίθεση με κίνητρο την εμφάνιση του άτυχου άνδρα, ξεκάθαρα ρατσιστική.

Τα παραπάνω περιστατικά είναι άγνωστα στους περισσότερους. Ούτε αυτό είναι τυχαίο, ειδικά για τις επιθέσεις κατά των μεταναστών στου Ρέντη. Μπορεί να έχουν διαφορές μεταξύ τους, οργανωμένο το πρώτο, μεμονωμένο το δεύτερο αλλά και τα δύο είναι ενδεικτικά ότι το "αυγό του φιδιού" όχι μόνο έχει σπάσει στην χώρα μας, αλλά τα "ερπετά" έχουν αρχίσει και σηκώνουν κεφάλι, εκμεταλλευόμενα αφ’ ενός την «ευνοϊκή» πολιτική συγκυρία και αφ΄ ετέρου την «ανεξήγητη» αργοπορία των αρχών στην αντιμετώπιση τους.

Το δυστύχημα είναι ότι ακόμα δεν έχει γίνει αντιληπτό, πως τα συγκαλυμμένα ρατσιστικά κηρύγματα από τηλεοράσεως πιάνουν τόπο, κυρίως τη νύχτα, λίγο πριν ξημερώσει.

Η κοινωνία μας φαίνεται να περνάει από το πρώιμο στάδιο της ξενοφοβικής αντίδρασης σε φαινόμενα εγκληματικότητας αλλοδαπών της περασμένης δεκαετίας, στην ανοχή φαινόμενων τυφλής ρατσιστικής βίας από την αντίθετη πλευρά. Φαινόμενα τα οποία δεν υιοθετούνται από κανέναν, αλλά είναι «τσογλάνια» μιας συγκεκριμένης και ξεκάθαρης τώρα πια, πολιτικής νομιμοποίησης των αυτουργών του βλέμματος με «μισό μάτι» στην ελληνική κοινωνία.

Θεωρώ ότι στελέχη του «πατριωτικού χώρου» από τον «προοδευτικό χώρο», οφείλουν να πάρουν θέση, πριν έρθουμε αντιμέτωποι τα προσεχή χρόνια με ακόμα περισσότερα κρούσματα ρατσιστικής βίας. Δεν υπάρχουν μόνο «εθνικά θέματα» στην πολιτική ατζέντα και στην καθημερινότητα…

21 Οκτωβρίου έχει πορεία ενάντια στο ρατσισμό στου Ρέντη...
Εδώ; Εδώ μάλλον νυχτώνει απότομα εσχάτως…

Να μην σκέφτεσαι το μέλλον…

Ο ήλιος αποχαιρετά πίσω από το Μενοίκιο κάποιες σκέψεις που σαν αποδημητικά ταξιδεύουν γι’ αλλού καθώς το μαύρο έχει ράψει «στολή» και σουλατσάρει στις στράτες, κυρίως τις νύχτες, λίγο πριν ξημερώσει…

Είναι ένα σύννεφο από αυτά που κουβαλάνε σκέψεις. Όταν έρθει η ώρα να βρέξει, το νερό που κυλάει μέσα από τα ρουθούνια γίνεται σχοινί και κατρακυλάει στον ουρανίσκο μου στριφογυρνώντας, μέχρι να μπει στον οισοφάγο γίνεται κόμπος. Μένει εκεί τη νύχτα, μα το πρωί όλα είναι καθαρά. Να μην σκέφτεσαι το μέλλον, μου λέει ο ήλιος…

Έξι στους δέκα από εμάς όταν σκέφτονται το μέλλον φοβούνται ότι μπορεί εκεί, σε χρόνο «χλοερό», να είναι φτωχοί. Τι νόημα έχει ο φόβος; Μέχρι να έρθει η ώρα να φτωχύνουμε θα περάσουν μερόνυχτα, θα χτίσουμε με βασικό μεροκάματο και χωρίς υπερωρίες τις «φυλακές» μας. Διακόσια μεροκάματα τον χρόνο, τα σαράντα δύο στην κυβέρνηση. Για να κάνει προϋπολογισμό στην πλάτη μας, για το επόμενο έτος. Που και αυτό μέλλον είναι, κοντινό όσο και το μεθεπόμενο έτος, όπου και πάλι οι μέρες θα είναι λειψές. Για τις νύχτες, λίγο πριν το ξημέρωμα, δεν μιλάω, δεν θέλω να σας τρομάξω…

Σήμερα θα σκεφτούμε τα συνθήματα που θα γράψουμε πάνω στα πανό μιας διαδήλωσης για ένα καθαρό από τον φόβο μέλλον. Θα σκαρώσουμε στιχάκια καθώς θα μαζεύουμε κάστανα στο Μεσοβούνι – έχει πολλά κάστανα φέτος! – θα τα τραγουδάμε φωναχτά και θα ‘χουμε πάντα μια σφεντόνα στην τσέπη…

Ποδηλατόδρομοι στην Δράμα!

Σε ένα κέντρο όπως αυτό της Δράμας το μείζον θέμα είναι αυτό της ρύθμισης της κυκλοφορίας και οι διαθέσιμοι χώροι στάθμευσης. Με βάση τις εργασίες αναδιάταξης και ανακατασκευής των πεζοδρομίων έχουν μειωθεί δραστικά οι θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων, ενώ μειώθηκε και το μήκος του οδοστρώματος σε πολλές περιπτώσεις.

Οι όποιες κυκλοφοριακές ρυθμίσεις δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικές αν δεν υπάρξει περιορισμός της εισόδου οχημάτων στο κέντρο της πόλης. Η πόλη όμως δεν διαθέτει προσιτό στον πολίτη μέσο μαζικής μεταφοράς. Μια γραμμή αστικού και καμία άλλη, ενώ θα μπορούσε να υπάρχει αστικό για την περιοχή του Νοσοκομείου που είναι πάνω στο ύψωμα και θα καλύπτει και την Μεγάλου Αλεξάνδρου ή την Ιπποκράτους ή για την περιοχή των Κρατικών νότια του στρατοπέδου που θα καλύπτει και την Παπανδρέου ή την Σκρα.

Αυτό που λείπει ακόμα από την σκέψη των υπευθύνων στον Δήμο μας είναι η διευκόλυνση των μη μηχανοκίνητων μέσων μεταφοράς. Ένα μεγάλο μέρος της πόλης είναι επίπεδο ή έχει ανεπαίσθητη κλήση που διευκολύνει την κίνηση με ποδήλατο, αλλά πουθενά δεν υπάρχει πρόβλεψη για την κίνηση ποδηλάτων σε ποδηλατοδρόμους. Η κίνηση με ποδήλατο ή με τα πόδια στους ευρωπαϊκούς δρόμους είναι επικίνδυνο «σπορ» (8.000 νεκροί ποδηλάτες και πεζοί ετησίως στην Ε.Ε.), αλλά αποτελεί και λύση στο πρόβλημα των αστικών μετακινήσεων. Στο Παρίσι ο Δήμος νοικιάζει στους πολίτες ποδήλατα και μηχανάκια για να κάνουν την δουλειά τους στο κέντρο. Στην Δράμα είμαστε ακόμα δούλοι των αυτοκινήτων παρότι δεν είναι και όλοι οι δρόμοι μας στενοί σαν την Βεργίνας και την Βενιζέλου…

Οι ποδηλάτες δεν ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα, δεν κλείνουν ράμπες ατόμων με ειδικές ανάγκες, κουδουνίζουν και δεν κορνάρουν, σε μια θέση στάθμευσης αυτοκινήτων παρκάρουν δέκα ποδήλατα και δικαιούνται λωρίδες κυκλοφορίας στην πόλη…

Σαλάτα ή Μακεδονία;...

Το κλείσιμο του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων τους προσεχείς μήνες ανήγγειλε με συνέντευξη της στην Καθημερινή της Κυριακής η Υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη. Είναι καιρός είπε για έναν έντιμο συμβιβασμό, αφού εμείς ξεκινάμε από την ανυπαρξία του όρου Μακεδονία ή παραγώγων του στο όνομα, ενώ οι γείτονες δεν διαπραγματεύονται άλλο όνομα πέραν του συνταγματικά κατοχυρωμένου τους «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Αν υποθέσουμε ότι η ελληνική πλευρά τραβήξει το σχοινί στις διαπραγματεύσεις μέχρι τέλους – από την πλευρά της F.Y.R.O.M. δεν υπάρχει αμφιβολία για κάτι τέτοιο – τότε καταλήγουμε σε αδιέξοδο των συνομιλιών και το ενδεχόμενο άσκησης του δικαιώματος της αρνησικυρίας (βέτο) από την ελληνική πλευρά στην είσοδο της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. Το θέμα του ονόματος όμως θα παραμείνει άλυτο, αν και η γειτονική χώρα θα είναι υποχρεωμένη εκ των πραγμάτων να βάλει νερό στο κρασί της. Μέχρι ποιου σημείου είναι άγνωστο, όπως άδηλο προς το παρόν είναι και το που θα καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις.

Σε περίπτωση αποτυχίας των διμερών επαφών, ακόμα κι αν όλες οι πιθανές ονομασίες απορριφθούν, υπάρχει μια ονομασία την οποία έχουν αποδεχτεί και οι δύο πλευρές, έστω και ως προσωρινή και μάλιστα με αυτήν η γειτονική χώρα είναι επισήμως αναγνωρισμένη.

Όσο ο καιρός περνά πάντως τα Σκόπια αναγνωρίζονται από ολοένα και από περισσότερες χώρες με την συνταγματική ονομασία τους, ενώ αυτό συμβαίνει και στην συντριπτική πλειοψηφία των αναφορών σε αυτά σε διεθνές επίπεδο…

Blog Action Day: Αν αγαπάμε το περιβάλλον ας σκεφτούμε πως...

μαζί με την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, τον περιορισμό των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, την μείωση των αποδοχών των εργαζομένων, την δημιουργία δικτύων παρακολούθησης, την πρόσληψη ολοένα περισσότερων ...φυλάκων, την αποθέωση του ψέματος ως επικοινωνιακού επιτεύγματος, ο καπιταλισμός καταστρέφει μαζί με το περιβάλλον και τις μελλοντικές γενιές για την αύξηση των κερδών...

Ας μην αφήσουμε τον ήλιο και το χιόνι
στα λερωμένα χέρια τους...

Στην εικόνα το Αρκουδόρεμα που πηγάζει από το Παρθένο Δάσος του Φρακτού και καταλήγει μετά από μια απίστευτα όμορφη διαδρομή στο Νέστο. (13/10/2007)

Η αποκέντρωση άρχισε. Υποκλιθείτε!…

Η ώρα της περιφέρειας έφτασε επιτέλους! Άνυδροι μήνες και στέρφα χρόνια αναμονής θα αποτελούν σε λίγο καιρό δυσάρεστες αναμνήσεις μιας πολιτικής, που ως πάγια φάρσα χαντάκωνε το παρόν και το μέλλον της ελληνικής περιφέρειας - επαρχίας. Η Νέα Δημοκρατία τολμά να διώξει τα υπουργεία από το κέντρο της Αθήνας! Ακόμα και το κοινοβούλιο θα μεταφερθεί αλλού, για να μετατραπεί το σημερινό του κτίριο σε μνημείο της δεύτερης – η ιστορία ως γνωστόν επαναλαμβάνεται και ως φάρσα - Αθηναϊκής Δημοκρατίας. Το σύνθημα «βάλτε φωτιά κάψτε καλά, Ομόνοια και Πειραιά, το Σύνταγμα και την Βουλή…» θα αποτελέσει στην νέα τετραετία την αιχμή της επικοινωνιακής πολιτικής της κυβέρνησης. Αφού είναι καθεστώς στην χώρα μας, τα καμένα να αποκτούν γρήγορα μεγάλη εμπορική αξία. Ήρθε η ώρα του Καραμανλή, ήρθε η ώρα της περιφέρειας, έρχεται και η ώρα του Γιάννη Βαλαώρα, κυρίες και κύριοι. Υποκλιθείτε!...

Γράφει το «in.gr» του Σαββάτου: «Όπως αναφέρει η εφημερίδα Τα Νέα Σαββατοκύριακο, το υπουργείο Οικονομίας ετοιμάζεται να μετακομίσει στο Χαλάνδρι. Το υπουργείο Παιδείας έχει ήδη φύγει. Οι υπηρεσίες του υπουργείου Αιγαίου, που βρίσκεται στην οδό Φιλελλήνων, θα μεταφερθούν στον Πειραιά, στο κτίριο του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας. Εάν τελικά απομακρυνθεί και το Κοινοβούλιο, το κέντρο της Αθήνας θα μετατραπεί σε κέντρο των πολυκαταστημάτων, των εμπορικών φιρμών και των ξενοδοχείων...

…Οι προτάσεις για τις περιοχές στις οποίες θα δημιουργηθεί η νέα Βουλή έχουν ήδη υποβληθεί. Η περιοχή που συγκεντρώνει μεγαλύτερες πιθανότητες είναι αυτή του πρώην Ιπποδρόμου, στο Δέλτα Φαλήρου…

...Εξίσου ισχυρή πάντως είναι και η πιθανότητα μετακόμισης στον Ελαιώνα, και ειδικότερα σε μία από τις εκτάσεις που βρίσκονται ανάμεσα στους δήμους Αιγάλεω, Ρέντη και Αθηναίων…»

Οδηγάιδαροι...

"8.000 πεζοί και ποδηλάτες χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο στους ευρωπαϊκούς δρόμους. Στοιχεία δεν υπάρχουν για κάθε χώρα ξεχωριστά, αλλά για τους πεζούς η συνεισφορά της Ελλάδας πρέπει να είναι μεγάλη."

Η πληροφορία από την στήλη "Πρόσωπα και Προσωπεία" του Χρήστου Μιχαηλίδη στην Ελευθεροτυπία του Σαββάτου...

Γκαργκάνας ο «Παντεπόπτης»!

Δεν είναι λίγο παράξενο που κάθε χρόνο τέτοια εποχή ο κ. Γκαργκάνας στις εκτιμήσεις του για την ελληνική οικονομία αναφέρει τα ίδια ακριβώς πράγματα για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους; Είτε καλά πάει η οικονομία, είτε τα μεγέθη προβληματίζουν ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας έχει μόνιμο «ρεφρέν» για τους εργαζόμενους: Μισθολογικές αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού, συνέχιση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων (ελαστικοποίηση ωραρίων, απελευθέρωση απολύσεων, επέκταση καθεστώτος επενοικίασης εργαζομένων κλπ.). Δεν είναι βέβαια μόνο το ρεφρέν μονότονο.

Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας μας ειρωνεύεται κιόλας, εκτιμώντας ότι «τα τελευταία δέκα χρόνια οι μέσες πραγματικές αποδοχές στην Ελλάδα έχουν αυξηθεί αισθητά, ενώ η σύγκλιση του επιπέδου των μισθών στην χώρα μας προς το μέσο επίπεδο των μισθών στην ζώνη του ευρώ ως σύνολο προχώρησε σημαντικά». Και συμπληρώνει ότι «ωστόσο η σύγκλιση των αποδοχών με τον μέσο όρο της ζώνης του ευρώ δεν είναι δυνατόν να ολοκληρωθεί μέσω ονομαστικών μισθολογικών αυξήσεων καθώς αυτές θα συντελούσαν στην άνοδο του πληθωρισμού και σε διάβρωση των πραγματικών εισοδημάτων».

Φέτος διανθίζει τις εκτιμήσεις του και με μερικές ακόμα προτροπές: για το ασφαλιστικό και την ανάγκη περικοπής των πρόωρων συντάξεων, την αύξηση των ορίων ηλικία συνταξιοδότησης, την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών και την μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης της σύνταξης επί του βασικού μισθού. Ότι δηλαδή προτείνουν και οι λεγόμενοι σοφοί – που πληρώνει με τα λεφτά μας η κυβέρνηση για να την συμβουλέψουν πως θα σωθεί το ασφαλιστικό μας σύστημα από την κατάρρευση. Πληρώνουμε όλοι και όλες για να διαλέγει η κυβέρνηση ποιους θα πληρώσει για να μας πείσουν ότι χαΐρι δεν πρόκειται να δούμε στον αιώνα τον άπαντα.

Η μόνη ελπίδα που μας αφήνει ο Γκαργκάνας είναι να αυξηθεί τόσο πολύ η παραγωγικότητα, ώστε να πάρουμε ένα μικρό μερίδιο από τα υπεραυξημένα κέρδη των επιχειρήσεων. Κάτι είναι κι αυτό δεν μπορείτε να πείτε;…

Σε ότι αφορά την ακρίβεια στην αγορά, τις μεγάλες αυξήσεις σε βασικά διατροφικά είδη από την άνοδο των διεθνών τιμών ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας παρακολουθεί αλλά δεν σχολιάζει. Αυτές είναι εξελίξεις που δεν πρέπει να μας αποσπούν την προσοχή. Σκοπός του είναι να φοβόμαστε: Ότι δεν δουλεύουμε αρκετά και ότι αν θέλουμε την σύνταξη επιβίωσης που παίρνουν σήμερα οι γονείς μας, δεν θα πάρουμε καθόλου σύνταξη…

Προχθές… σήμερα… αύριο…

Προχθές τιμήθηκαν στην Αθήνα σε μια εκδήλωση της Ελληνικής Εταιρίας Παρηγορητικής Φροντίδας Καρκινοπαθών και μη ασθενών οι γιατροί τους οποίους ανέφερε ότι φερθήκαν ανθρώπινα στο πρόβλημα της η αδικοχαμένη φίλη μας η Αμαλία Καλυβίνου. Παρόντες εκεί η μητέρα της και ο νονός της, η αίσθηση της παρουσίας που δημιουργούν όσα κατέγραψε και μας άφησε σαν παρακαταθήκη για την υπεράσπιση του αυτονόητου. Ότι η Υγεία δεν είναι εμπόρευμα, ούτε πηγή πλουτισμού για αλμπάνηδες που λυμαίνονται τον χώρο της…

Σήμερα δίνεται η πρώτη παράσταση στην Αθήνα στο Θέατρο Φούρνος του θεατρικού έργου «το όνομα μου είναι Ρέιτσελ Κόρι» που δραματοποιεί τα ημερολόγια της Αμερικανίδας ακτιβίστριας που δολοφονήθηκε τον Μάρτιο του 2003 στην Ράφα της Λωρίδας της Γάζας από μπουλντόζα του Ισραηλινού στρατού που γκρέμιζε κατοικίες Παλαιστινίων. Πάρτε μια συντροφιά και πάτε…

Αύριο διεξάγεται στην ευρύτερη περιοχή του Παρθένου Δάσους του Φρακτού ο Υπερμαραθώνιος «Virgin Forest Trail» των 100 χιλιομέτρων. Ένας αγώνας δρόμου – περιπέτεια μέσα σε ένα από τα πιο όμορφα φυσικά τοπία της Ελλάδας. Δώδεκα σταθμοί υποστήριξης και είκοσι τέσσερις ώρες όριο για τον τερματισμό των αθλητών. Αξίζει τον κόπο ακόμα κι αν ο καιρός είναι συνεφιασμένος να περάσουμε από κάποιο σημείο υποστήριξης για να δούμε από κοντά αυτούς του ανθρώπους που θα διανύσουν, οι πιο δυνατοί από αυτούς σε δώδεκα – δεκατρείς ώρες, μέρη που σε ολόκληρη ζωή μπορεί να μην αντικρύσουμε…

Ευχαριστώ να λέτε…

Δεν μπορείτε να έχετε παράπονο η κυβέρνηση μαζί με τις σκέψεις για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης κατά 1-2 ή 2-3 ή 3-4 ή πεντέξι χρόνια, εύχεται να είμαστε όλοι γεροί για να μπορούμε να δουλεύουμε μέχρι τα 70 και τα 75 μας χρόνια. Το έχει πει ο υπουργός μας και δεν υπάρχει λόγος να μην το πιστέψουμε (ότι το εύχονται ε! οι σκλάβοι είναι πάντα συμπαθείς στους αφέντες)

Κι ας μην αρχίσουμε τώρα όλοι μαζί τις φαιδρές ενστάσεις, του στυλ και γιατί αν είμαστε γεροί στα 70 – 75 να μην παίζουμε με τα εγγονάκια μας στην αυλή του σπιτιού ή στο μπαλκόνι (για πάρκα δεν το συζητάμε, αν η Ν.Δ. κυβερνάει μέχρι τότε τα πάρκα θα υπάρχουν μόνο σε καρτ – ποστάλ). ¨Ή να κάνουμε κανέναν ταξιδάκι αναψυχής με την-τον σύζυγο τότε που θα έχουμε άπειρο ελεύθερο χρόνο (ακόμα κι αν δεν φτάνει η σύνταξη όλο και κανένα εκδρομικό πρόγραμμα θα έχει διασωθεί της περιστολής των δημοσίων δαπανών, δεν μπορεί…)

Ακούω ήδη φωνές αντίδρασης. Να δουλεύεις σαράντα χρόνια για ένα – καλά θα ήταν! - αφεντικό μέχρι να βγεις στην σύνταξη και αν είσαι καλά στην υγεία σου να πρέπει να δουλέψεις άλλα πεντέξι. Γιατί; Για 600 ευρώ μισθό καθαρά;

Τόσα υπάρχουν κύριοι. Πάρτε το απόφαση, το σύστημα χάρη σας κάνει. 600 Ευρώ μισθός και σύνταξη στα 70. Έχουν ξεσκιστεί να σκέφτονται τόσοι «σοφοί» για να λύσουν το μεγάλο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Ευχαριστώ να λέτε και να μην παραπονιέστε για πόνους στην μέση…

Ας μιλήσουμε για πίτσες!...

Επειδή καταλαβαίνω ότι είναι λίγο "κουραστικό" να αναφέρομαι συνέχεια σε ποδήλατα σήμερα θα αναφερθούμε σε πίτσες. Αν και οι αναφορές μου στα Strike – Bike δεν αφορούσαν αυτό κάθε αυτό το ποδήλατο, αλλά το πώς οι εργαζόμενοι από απολυμένοι ξανακερδίζουν την δουλειά τους και κρατάνε το εργοστάσιο τους ανοικτό. Παρόλα αυτά στο Σαν Φρανσίσκο των Η.Π.Α., καμιά σαρανταριά «αμερικανάκια» αντί να δουλεύουν για εξακόσια ευρώ αδιαμαρτύρητα και να ξημεροβραδιάζονται στα προποτζήδικα μπας και τους κάτσει καμιά καλή τριάδα για να συμπληρώσουν το εισόδημα τους, έχουν δημιουργήσει έναν φούρνο και μια πιτσαρία, την οποία διαχειρίζονται αμεσοδημοκρατικά οι ίδιοι και οι ίδιες.

Ονομάζεται Cheese Board Collective και είναι η παλιότερη υπό εργατικό έλεγχο επιχείρηση στο Σαν Φρανσίσκο, από το 1967. Αποτελείται από δύο τμήματα, ένα φούρνο (ή κάτι τέτοιο, πουλάνε χειροποίητα και μη τυριά, γλυκά, ψωμάκια κλπ.) και μια πιτσαρία. Έχει πάνω από 40 εργαζόμενους, που αποφασίζουν με συναίνεση για τα πάντα, εναλλάσσονται σε όλες τις δουλειές, παίρνουν όλοι/ες τον ίδιο μισθό (το απίστευτο 25$ δολάρια ή 18 ευρώ την ώρα!), δωρίζουν ποσοστό των κερδών τους σε κοινωνικές δραστηριότητες, κλείνουν την Πρωτομαγιά ή στα μεγάλα αντιπολεμικά συλλαλητήρια. Η επιτυχία του Cheese Board είναι τόσο μεγάλη, που γύρω του έχουν ανοίξει πολλές άλλες επιχειρήσεις, και η περιοχή έχει ονομαστεί "Gourmet Gheto"! Το 1997 αποφάσισαν να διαδώσουν την πρακτική τους και τη φιλοσοφία τους, προσφέροντας χρηματοδότηση, εκπαίδευση και συνταγές σε άλλους εργαζόμενους ώστε να ξεκινήσουν δικές τους αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις. Έτσι έχουν δημιουργηθεί άλλοι τρεις φούρνοι στην ευρύτερη περιοχή του Σαν Φρανσίσκο, με το κοινό όνομα Arizmendi…

Τελικά ας αναρωτηθούμε ποιοι είναι τα αμερικανάκια;…

(Πρόσθετες πληροφορίες και στο http://www.nobawc.org/conference )

Hasta siempre comandante!...

Εσύ είσαι ζωντανός όπως πάντα, στην καρδιά μας κι ας μην σε ζήσαμε όσο ζούσες. Σε γνωρίσαμε όμως. Και τι ζωή έζησες ε κομαντάντε;…

Ταινία και παραμύθι, όνειρο και ανάγκη, λευτεριά κι αγώνας για όλους. Προσπαθούν να μας πείσουν, αυτοί που πάντα σε φοβόντουσαν και οι δύστυχοι για πάντα θα σε φοβούνται, ότι είσαι πλέον μια εικόνα πλήρως ενταγμένη στο μάρκετινγκ, ένα από τα χιλιάδες πλαστικά είδωλα της εποχής, ίσως λίγο πιο διαχρονικό αλλά το ίδιο ακίνδυνο για το εξίσου διαχρονικό σύστημα - χρηματoοικονομικών – αξιών.

Δεν έχουν καταλάβει ότι μια εικόνα μπορεί να είναι ερέθισμα, ένα τραγούδι μπορεί να φτιάξει καινούργιους ανθρώπους αποφασισμένους για να παλέψουν, μια ταινία μπορεί να δείξει χιλιάδες δρόμους για να περπατήσουμε. Και περπατάμε…

Ο δολοφόνος σου δεν έχασε το φως του επειδή τον χειρούργησαν χωρίς αμοιβή Κουβανοί γιατροί, που στο σχολείο τους κάθε πρωί αντί προσευχής έλεγαν «θέλω να γίνω σαν τον Τσε». Στην Βολιβία, εκεί που σε δολοφονήσαν ενώ ήσουν κρατούμενος, σήμερα είναι πρόεδρος κάποιος ιθαγενής που προσπαθεί να αλλάξει την μοίρα του λαού του. Στο Μεξικό, οι Ζαπατίστας οργανώνουν την δική τους κοινωνία, σε όλη την λατινική Αμερική δεκάδες οργανώσεις αντιστέκονται και προχωρούν μπροστά, στην Ευρώπη οι εργάτες τολμούν να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους...

Το δικό σου παράδειγμα, ο αγώνας σου για ένα νέο άνθρωπο και μια άλλη κοινωνία έχει σήμερα την μεγαλύτερη επιρροή από ποτέ. Να ‘σαι σίγουρος!...

Η χαρά του "καταπιεσμένου δεξιού"...

Όλη η «καλή» δεξιά έσπευσε να ταυτίσει τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α. με έκνομες ενέργειες μετά από την σύλληψη του ενήλικα γιου ενός στελέχους του ΣΥΝ για συμμετοχή σε ληστεία τράπεζας στην Αθήνα, την περασμένη εβδομάδα. Από τις ελληνικές φασιστικές ιστοσελίδες που κατήγγειλαν κρατική προστασία στην Αριστερά(!), μέχρι τα παράπονα των «τηλεπατέρων» του Έθνους για άνιση μεταχείριση και τα μεθοδευμένα δημοσιεύματα για ταύτιση της στάσης της Αριστεράς υπέρ των ατομικών δικαιωμάτων, ως προκάλυμμα σε παράνομες ενέργειες. Ο Πολύδωρας δεν είναι υπουργός, αλλά θα χαμογέλασε βλέποντας τα αντανακλαστικά των «καταπιεσμένων».

Από τη μια κατήγγειλαν την μη δημοσιοποίηση του ονόματος του συλληφθέντα, ως απροκάλυπτη προστασία του ηγετικού στελέχους από την κυβέρνηση. Από την άλλη τόνιζαν ότι ο Συνασπισμός μπορεί τώρα να χαίρεται του ταραξίες του, ταυτίζοντας εμμέσως πλην σαφώς το κόμμα με όλες τις επιθέσεις που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια από τον λεγόμενο αντιεξουσιαστικό χώρο.

Η υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων οποιουδήποτε κρατούμενου, είναι θέμα αρχής και όχι συνάρτηση του βαθμού συγγένειας, ιδεολογικής, ή εξ αίματος με οποιονδήποτε πολιτικό χώρο. Τα δικαιώματα αφορούν όλους τους πολίτες, ημεδαπούς ή όχι, αριστερούς κεντρώους και δεξιούς και η πάλη για την διατήρηση τους είναι αναγκαία προϋπόθεση για την δημιουργία μιας καλύτερης κοινωνίας.

Silence - P.J. Harvey

Λίγες ημέρες πριν από τα γενέθλια της, ένα από τα διαμαντάκια του καινούργιου της δίσκου "White Chalk". Δεν μπορώ να περιγράψω πως αισθάνομαι κάθε φορά που την ακούω (και την βλέπω)!...

Καλό Σαββατόβραδο!:)

Ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός!...

Μέσα σε δώδεκα ημέρες συμπληρώθηκαν χίλιες οχτακόσιες προπληρωμένες παραγγελίες για ποδήλατα αξίας 275,00 ευρώ το καθένα, τα οποία θα αρχίσουν να παράγονται στο εργοστάσιο της εταιρία Bike Systems στο Νόρντχάουζεν της Γερμανίας, στα τέλη Οκτωβρίου. Ο αριθμός αυτός είχε τεθεί ως στόχος από την συνέλευση των 135 εργαζομένων για να ξεκινήσουν την διαδικασία παραγωγής στο κλειστό από τον Ιούλιο εργοστάσιο, υπό καθεστώς αυτοδιαχείρισης. Η αλήθεια είναι ότι ακόμα και οι ίδιοι οι εργάτες δεν πολυπίστευαν ότι θα επιτυγχάνονταν ο στόχος τους. Κι όμως χθες η ιστοσελίδα που στήθηκε γι’ αυτό τον σκοπό, έγραφε: «Σας ευχαριστούμε! Δεχτήκαμε 1.800 παραγγελίες. Θα σας ενημερώσουμε σύντομα για λεπτομέρειες». Στο ξεκίνημα της περιπέτειας τους, οι εργαζόμενοι ζήτησαν πληρωμένες παραγγελίες και εγγυήθηκαν μέσω της αναρχοσυνδικαλιστικής ένωσης FAU, την επιστροφή των χρημάτων σε όλους και όλες, σε περίπτωση που δεν συμπληρώνονταν ο επιθυμητός αριθμός. Περισσότερα από 500 ποδήλατα παραγγέλθηκαν από χώρες εκτός Γερμανίας, σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές και από χώρες όπως η Αυστραλία, το Ισραήλ και η Νότια Αφρική! Το εργοστάσιο που η ιδιοκτήτρια του εταιρία η οποία «επένδυσε» πριν από δύο χρόνια σε αυτό ήθελε να το κλείσει για να μειωθεί ο ανταγωνισμός στον κλάδο, θα λειτουργήσει και πάλι στα τέλη του Οκτώβρη! Πολλοί θα ισχυριστούν ότι πρόκειται για ένα «θαύμα» που δεν μπορεί να κρατήσει μέσα σε ένα περιβάλλον ανταγωνισμού. Θεμιτή ένσταση η οποία όμως παραβλέπει έναν πολύ σημαντικό παράγοντα στην υπόθεση αυτή. Την συνειδητοποίηση του εργαζόμενου για την δύναμη του, αλλά και την πληροφόρηση του πολίτη για το τι μπορεί να συμβεί, έξω από τα ασφυκτικά πλαίσια της ανταγωνιστικότητας. Είναι χαρακτηριστικό ότι την πρώτη μέρα της καμπάνιας για το Strike – Bike στις 20 Σεπτεμβρίου, υπήρξαν δημοσιεύματα μόνο στον τοπικό τύπο και σε κάποια indymedia σε όλο τον κόσμο. Προχθές, μια ημέρα μετά την επιτυχημένη έκβαση της καμπάνιας και δώδεκα ημέρες από την έναρξης της, υπήρξαν αναφορές σε δεκάδες έντυπα στην Γερμανία, αλλά και σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς εθνικής εμβέλειας! Έχει ενδιαφέρον από εδώ και στο εξής αν οι εργάτες του Νόρτνχάουζεν θα καταφέρουν να λειτουργήσουν την επιχείρηση τους με αυτοδιαχείρηση και θα συνεχίσουν έτσι ή αν θα παραχωρήσουν την διεύθυνση της σε επενδυτή που θα δει ότι το εργοστάσιο είναι βιώσιμο και θα το αναπτύξει. Υπάρχουν άλλωστε και νομικά ζητήματα στην μέση. Οι «ποδηλατάδες» του Νόρντχάουζεν όμως, έδειξαν ότι όποιος παλεύει για την δουλειά του και όχι για την αποζημίωση μπορεί να την κρατήσει! Παραδείγματα σαν αυτό του Νορντχάουζεν, ως προς το κλείσιμο εργοστασίων, είχαμε και στην χώρα μας, χωρίς να υπάρξουν αντίστοιχες κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Πρόσφατα οι εργαζόμενοι της Αθηναϊκής Χαρτοποιείας δικαιώθηκαν από τον Αρειο Πάγο στο ζήτημα του χαρακτηρισμού ως παράνομων των απολύσεων τους το 2002. Το εργοστάσιο είναι κλειστό από τότε. Είναι δύσκολο να λειτουργήσει ξανά το εργοστάσιο της Σόφτεξ στην Δράμα; Αν υπάρχει μια πιθανότητα γι’ αυτό, θα την εξαντλήσουν τυχόν επενδυτές ή οι «απολυμένοι» της Σόφτεξ; Κι αν η Σόφτεξ είναι ο «Σκαλιστήρης» του νέου αιώνα για το νομό μας, ένα αναπτυξιακό ερείπιο ή ακριβέστερα ο Παρθενώνας της αποβιομηχάνισης, ας έχουμε πάντα στο μυαλό μας τα παραδείγματα που υπάρχουν κι ας τα ενισχύουμε!...

Επάνω στην φώτο οι "ποδηλατάδες" σε εκδήλωση διαμαρτυρίας στις 6 Σεπτεμβρίου στην Φραγκφούρτη έξω από τα γραφεία της πολυεθνικής Lone Star που αποφάσισε το κλείσιμο του εργοστασίου (φώτο από Die Welt). Κάτω ο υπεύθυνος πωλήσεων της αυτοδιαχειριζόμενης προσπάθειας με τις παραγγελίες για τα Strike Bike στην αγκαλιά του! Μέσα σε αυτές τουλάχιστον 10 από την χώρα μας...

Free Burma!

Ρίχνοντας μια ματιά σήμερα σε ειδησεογραφικές ιστοσελίδες με διεθνή νέα, διαπίστωσα ότι τα τηλεγραφήματα από την Μιανμάρ – Μπούρμα είναι λιγότερα από τις προηγούμενες ημέρες. Η καταστολή του κινήματος της αντιπολίτευσης σε συνδυασμό με την αποχώρηση του απεσταλμένου του Ο.Η.Ε. στην χώρα, έχουν αφήσει ελεύθερο το πεδίο στην Χούντα να εξοντώσει τους πρωτεργάτες των κινητοποιήσεων των προηγούμενων εβδομάδων. Η Μπούρμα έχει χούντα εδώ και πέντε δεκαετίες. Το καθεστώς έχει την στήριξη της Κίνας και την σιωπηλή αποδοχή πολλών άλλων κρατών.

Με την ολοένα διευρυνόμενη καταστολή σε εξέλιξη οι πιέσεις όλων στρέφονται πια προς την Κίνα η οποία πουλάει γκλάμουρ εν’ όψει και των Ολυμπιακών Αγώνων του 2008. Στην ιστοσελίδα www.avaaz.org έχουν ήδη συγκεντρωθεί 580.000 υπογραφές που καλούν τον Κινέζο πρόεδρο Ζιντάο και το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. να σταματήσουν την αιματοχυσία. Από εκεί συντονίζονται και μια σειρά από διαδηλώσεις για την Μπούρμα σε ολόκληρο τον κόσμο. Το Σάββατο 6 Οκτωβρίου είναι η Παγκόσμια ημέρα Δράσης για την Μπούρμα, ενώ σήμερα χιλιάδες blogs δημοσίευσαν εικόνες και κείμενα για την χώρα της Ασίας (www.free-burma.org)

Αφορμή για την εξέγερση, που είχε ως προωτοστάτες του βουδιστές μοναχούς της χώρας, αποτέλεσαν οι μεγάλες αυξήσεις που επέβαλλε το καθεστώς στις τιμές των καυσίμων μέσα στον Σεπτέμβρη…

Ποιος χρειάζεται τους "επενδυτές"?! (Strike Bike videos)

Δυο βίντεο από τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων στην Bike Systems του Nordhausen, στο διάστημα πριν αποφασίσουν την επαναλειτουργία του εργοαστασίου υπό τον έλεγχο τους. Δυστυχώς μόνο στα γερμανικά...

Καλύτερα τον Γκούφη, παρά Αλογοσκούφη…

Μετά το εμπνευσμένο σχέδιο για την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου στα καύσιμα, με το οποίο επιτυγχάνονται σίγουρα δύο γεγονότα και ίσως συμβεί και ένα τρίτο, ο κυρ Αλογοσκούφης το σκέφτεται αν θα μας ανακοινώσει τώρα ή μετά την εθνική επέτειο και την αύξηση στο Φ.Π.Α. Με το σχέδιο για την εξομοίωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης και στο πετρέλαιο κίνησης ο υπουργάρας τα παίρνει χωρίς τόκο από τους "συνήθεις ύποπτοι" (νοικοκύρηδες) μη τυχόν και καταπολεμήσει τους "συνήθεις μάγκες" (λαθρέμπορους), για να μας τα επιστρέψει μετά από κάποιο διάστημα μέσω των "συνήθων ατμομηχανών της οικονομίας" (τράπεζες). Με ξένα κόλλυβα μνημόσυνο κανονικά και με το νόμο… Αμ το άλλο;! Με την κατασκευή του μητροπολιτικού πάρκου σστην έκταση του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό της Αττικής. Επί τόσα χρόνια οι Σουφλιάδες και οι «σακαφλιάδες» της οικονομικής πολιτικής, χαλβάδιαζαν χίλια στρέμματα από τα πέντε χιλιάδες της συνολικής έκτασης για να τα δώσουν για εμπορική εκμετάλλευση ώστε να εξευρεθούν πόροι για την κατασκευή του μητροπολιτικού πάρκου. Επρόκειτο για μείζον πρόβλημα. Να θυσιάσουμε μέρος του δάσους για να αναπτυχθεί σωστά το υπόλοιπο. Αλλά όπως αποκαλύπτει η Ευρωπαία επίτροπος Ντανούτα Χούμπνερ απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του Συνασπισμού κ. Παπαδημούλη, το έργο μπορεί να χρηματοδοτηθεί από την Ε.Ε. μέχρι και σε ποσοστό 85%!!! Πόσα θέλει ο Σουφλιάς για να μας τρελάνει;…

Ποιος χρειάζεται «επενδυτές»;

Μέσα σε δέκα ημέρες συγκεντρωθήκαν 1.300 προπληρωμένες παραγγελίες για το Strike Bike, το ποδήλατο που θα κατασκευάζουν στο υπό κατάληψη εργοστάσιο στην περιοχή του Νορντχάουζεν της Γερμανίας. Ο στόχος των 1.800 προπληρωμένων παραγγελιών είναι σίγουρο ότι θα καλυφθεί μέσα στις επόμενες ημέρες και η παραγωγή θα ξεκινήσει στα τέλη του Οκτώβρη. Η ιστορία της κατάληψης του εργοστασίου είναι γνωστή (ξένες πλάτες 25/9/2007) σε αντίθεση με την κινητοποίηση που βοήθησε στο να οργανωθεί το εγχείρημα και σε πρώτη φάση να οδηγήσει στην επαναλειτουργία του εργοστασίου της Bike Systems υπό των έλεγχο των 135 εργαζομένων σε αυτό.

Από την πρώτη στιγμή της κατάληψης του εργοστασίου στις αρχές του Ιουλίου για να αποτραπεί η μεταφορά όλου του εξοπλισμού του, οι εργαζόμενοι είχαν κοντά τους την Αναρχοσυνδικαλιστική Ένωση FAU. Από την στιγμή που η συνέλευση των εργατών αποφάσισε να γίνει η προσπάθεια να παραχθούν τα Strike Bike, η FAU σε συνεργασία με την κολλεκτίβα του αλληλέγγυου εμπορίου Cafe Libertad ξεκίνησαν μια εκστρατεία ενημέρωσης που εκτυλίχθηκε παγκόσμια μέσω του διαδικτύου κυρίως. Μέσα σε μία εβδομάδα η ιστοσελίδα του Strike Bike δέχτηκε εβδομήντα χιλιάδες επισκέψεις.

Στις τέσσερις χθες το απόγευμα οι καταληψίες – εργάτες του Νορντχάουζεν έδιναν συνέντευξη τύπου. Η δεύτερη μέρα του Οκτώβρη ήταν η καταληκτική ημέρα για την συμπλήρωση των παραγγελιών, αλλά από χθες το πρωί η ιστοσελίδα έλεγε ότι τα ποδήλατα μπαίνουν στην παραγωγή στα τέλη του Οκτώβρη!...

Η άνοιξη της κάργας...

Έχει ένα τέταρτο που τελείωσα την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο και ενώ η πόρτα του ραδιοθαλάμου είναι κλειστή, είμαι ένα κλικ πριν ν’ ανοίξω το κλιματιστικό. Δεν πάει όμως το χέρι μου, τέτοια εποχή, να βάλω κλιματιστικό για να δροσιστώ. Λίγη ώρα πριν, κατά την μία, περπάτησα μια απόσταση περίπου ενάμιση χιλιόμετρο και όταν έφτασα στον προορισμό μου ήμουν ιδρωμένος, παρότι σήμερα φοράω ένα κοντομάνικο μπλουζάκι. Σάββατο βράδυ στον Κάτω Θόλο στην γιορτή της εναλλακτικής κοινότητας «Πελίτι», μέσα στην αίθουσα εκδηλώσεων του οικισμού, είχε ζέστη χωρίς να έχει ανάψει κανείς την θέρμανση. Την Κυριακή στην διαδρομή από την Δράμα για το Παγονέρι μέσω Βώλακα, μετά το εικοστό έβδομο χιλιόμετρο, θαυμάζαμε στις άκρες του δρόμου τις χρυσοκίτρινες μαργαρίτες που απολάμβαναν τον καυτό ήλιο του Σεπτέμβρη. Χιλιάδες λουλούδια ανθισμένα στις υπώρειες του Μπόσνταχα. Βόρεια του στο Παγονέρι, το χορτάρι είχε για στολίδια αμέτρητα μωβ λουλουδάκια και χιλιάδες πεταλούδες σεργιανούσαν πάνω τους. Το βράδυ είδα φωτογραφίες ανθισμένων κερασιών στο blog του Ανέμου...

Όλα θα ήταν ειδυλλιακά αν ξαφνικά πριν από λίγο δεν μου έρχονταν στο μυαλό ότι κάποια στιγμή έκαναν την εμφάνιση τους πάνω από το λιβάδι με τα αγριολούλουδα δυο κάργες και ότι σήμερα το μεσημέρι το ημερολόγιο έδειχνε πρώτη του Οκτώβρη. Αυτά τα πουλιά δεν χαίρονταν τυχαία χτες…

Η φώτο είναι περσινή, το μαρτυρούν τα σύννεφα πάνω από τον Μπόσνταχα. Φέτος σαν κάτι να μη μ' άφηνε να τραβήξω...

Δημοκρατικά και καλπονοθευτικά!

Είναι φυσιολογικό για μια κυβέρνηση που έχει εξασφαλίσει οριακή πλειοψηφία στην Βουλή η πρώτη εξαγγελία της να αφορά την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Ένα πιο πλειοψηφικό σύστημα που θα δίνει άνετη πλειοψηφία στο πρώτο κόμμα των εκλογών για να περνάει, ως κοινωνική μειοψηφία, τις πολιτικές του. Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται…

Πρόκειται για την ίδια κυβέρνηση που ακρωτηρίασε την λαϊκή βούληση στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης με την θέσπιση του 42% ως όριο για την πλειοψηφία από κάποιον συνδυασμό.

Το πρόσχημα για τους αντιδημοκρατικούς εκλογικούς νόμους είναι η κυβερνητική σταθερότητα. Η χώρα πρέπει να έχει κυβέρνηση ακόμα κι αν γι’ αυτό πρέπει να θυσιαστούν μερικοί βουλευτές από τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αλλά δεν είναι δυνατόν να ισχυρίζεται ο οποιοσδήποτε ότι τον στηρίζει μια κοινωνική πλειοψηφία. Για μειοψηφία πρόκειται, είτε πάρουμε υπόψη τα ποσοστά της Ν.Δ. είτε τα αθροίσουμε με αυτά του Λά.ο.ς, που είναι δεδομένο ότι θα στηρίξει αρκετές από τις συντηρητικές επιλογές της κυβέρνησης Καραμανλή.

Η αναλογικότητα της αντιπροσώπευσης είναι αυτή που ενισχύει την λειτουργία του πολιτικού συστήματος και ενισχύει την συμμετοχή των πολιτών. Από την άλλη οι πλειοψηφικοί εκλογικοί νόμοι είναι αυτοί που συντηρούν την πολιτική ισχύ του δικομματισμό και ταυτόχρονα ενισχύουν την πελατειακή λειτουργία των δύο κομμάτων…