Εσύ είσαι ζωντανός όπως πάντα, στην καρδιά μας κι ας μην σε ζήσαμε όσο ζούσες. Σε γνωρίσαμε όμως. Και τι ζωή έζησες ε κομαντάντε;… Ταινία και παραμύθι, όνειρο και ανάγκη, λευτεριά κι αγώνας για όλους. Προσπαθούν να μας πείσουν, αυτοί που πάντα σε φοβόντουσαν και οι δύστυχοι για πάντα θα σε φοβούνται, ότι είσαι πλέον μια εικόνα πλήρως ενταγμένη στο μάρκετινγκ, ένα από τα χιλιάδες πλαστικά είδωλα της εποχής, ίσως λίγο πιο διαχρονικό αλλά το ίδιο ακίνδυνο για το εξίσου διαχρονικό σύστημα - χρηματoοικονομικών – αξιών.
Δεν έχουν καταλάβει ότι μια εικόνα μπορεί να είναι ερέθισμα, ένα τραγούδι μπορεί να φτιάξει καινούργιους ανθρώπους αποφασισμένους για να παλέψουν, μια ταινία μπορεί να δείξει χιλιάδες δρόμους για να περπατήσουμε. Και περπατάμε…
Ο δολοφόνος σου δεν έχασε το φως του επειδή τον χειρούργησαν χωρίς αμοιβή Κουβανοί γιατροί, που στο σχολείο τους κάθε πρωί αντί προσευχής έλεγαν «θέλω να γίνω σαν τον Τσε». Στην Βολιβία, εκεί που σε δολοφονήσαν ενώ ήσουν κρατούμενος, σήμερα είναι πρόεδρος κάποιος ιθαγενής που προσπαθεί να αλλάξει την μοίρα του λαού του. Στο Μεξικό, οι Ζαπατίστας οργανώνουν την δική τους κοινωνία, σε όλη την λατινική Αμερική δεκάδες οργανώσεις αντιστέκονται και προχωρούν μπροστά, στην Ευρώπη οι εργάτες τολμούν να πάρουν τις τύχες στα χέρια τους...
Το δικό σου παράδειγμα, ο αγώνας σου για ένα νέο άνθρωπο και μια άλλη κοινωνία έχει σήμερα την μεγαλύτερη επιρροή από ποτέ. Να ‘σαι σίγουρος!...
6 σχόλια:
Ένα υπέροχο αφιέρωμα σε έναν άνρθωπο που έγινε σύμβολο όχι μόνο της επανάστασης και τουαγώνα, αλλά και της επιλογής σε μία άλλη ζωή μακριά από τις απολαύσεις της κατανάλωσης.
Καλημέρες Δείμε!:)
Ποίημα...
να'σαι καλά για το αισιόδοξο των γραφόμενών σου!
Babett
hasta siempre angelito!
Hasta siempre companera y companero!:)
(Αισιόδοξος εγώ?!!!)
Εσύ δεν ξέρω...τα κείμενά σου σίγουρα...(ακούς εκεί "των γραφόμενών σου"???...αυτό θα πει διανοητικό κλακάζ!!!)
Αγωνιστικοί ασπασμοί
Babett
Δημοσίευση σχολίου