33 αριστερές στροφές ή μήπως 45;!

Η μάχη για την διαδοχή στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει όλα τα στοιχεία μια φάρσας. Δύο μονομάχοι, μπορεί και τρεις, οι οποίοι ανακάλυψαν ξαφνικά ότι το κόμμα, ωσάν να πρόκειται για φορτηγό σε μποτιλιαρισμένη αλάνα φορτοεκφορτώσεων χρειάζεται μια αριστερή στροφή, για να βγει από το αδιέξοδο και να τραβήξει τον δρόμο του.

Φυσικά θεωρούν ότι ο καθένας από αυτούς είναι ο καταλληλότερος για να κάνει την αριστερή στροφή. Αν ένα κόμμα όμως πάρει μια τέτοια στροφή πολιτικά, δεν έχει και μεγάλη σημασία ποιος θα βρίσκεται στο τιμόνι. Φανταστείτε να έλεγε η Κανέλλη στην Παπαρήγα ότι θέλω την ηγεσία γιατί είμαι η μόνη που μπορεί να κερδίσει τον Καραμανλή. Ή τον Τσίπρα να αμφισβητεί τον Αλαβάνο επειδή ο ίδιος είναι πιο ευφραδής και όμορφος, λιγότερο πλούσιος και μπορεί να πάρει ποσοστό 10% όπως στις δημοτικές εκλογές και στις εθνικές;

Τι είδους αριστερή στροφή θα κάνει ο νέος πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ;. Αλλά κυρίως ποιος μπορεί μετά από όλα αυτά να ξαναπιστέψει αυτό το κόμμα. Κι αν λείψει το ΠΑ.ΣΟ.Κ.; Θα έχουμε συνέχεια την «δεξιά» στην κυβέρνηση;

Η ενότητα ενός πολιτικού χώρου, του οποίου συγκεκριμένες συνιστώσες προσάρμοσαν την πολιτική του σε συντηρητικά πλαίσια, δεν μπορεί να συνεισφέρει σε μια προοδευτική αναγέννηση. Πως μπορεί να είναι κάποιος αριστερός αν δεν το πιστεύει ο ίδιος; Ποιον μπορεί να πείσει ότι η αριστερή στροφή δεν είναι μόνο ένα ακόμα πολιτικό «τρικ» για να διατηρηθεί η ηγεμονία στον μη δεξιό χώρο του πολιτικού σκηνικού και να βοηθήσει μαζί με άλλους παράγοντες για την ανακατάληψη της εξουσίας και την διαχείριση της με τον παραδοσιακό για την χώρα μας τρόπο.

Όταν ένα κόμμα έχει διαγράψει ιστορία τριάντα και πλέον χρόνων στα πράγματα, τα είκοσι από αυτά στην εξουσία, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι μπορεί να πείσει ακόμα και τους πιο καλόπιστους ότι θα αλλάξει τώρα και θα γίνει επιτέλους σοσιαλιστικό.

Το μόνο ίσως πλεονεκτήματα της όποιας νέας ηγεσίας είναι η διατήρηση των πολιτικών αποστάσεων στην παραδοσιακή αριστερά.

Η κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλα ζητήματα, στα οποία η θέση που σήμερα έχει να αμυνθεί είναι δυσχερής εξαιτίας και της διαχειριστικής πολιτικής που έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. τα τελευταία χρόνια.

Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η αναγέννηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει τόσες πιθανότητες όσες και ο Γιώργος Παπανδρέου να κερδίσει σε μια διαδικασία όπου θα υπάρχει και άλλος υποψήφιος…