Η άνοιξη της κάργας...

Έχει ένα τέταρτο που τελείωσα την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο και ενώ η πόρτα του ραδιοθαλάμου είναι κλειστή, είμαι ένα κλικ πριν ν’ ανοίξω το κλιματιστικό. Δεν πάει όμως το χέρι μου, τέτοια εποχή, να βάλω κλιματιστικό για να δροσιστώ. Λίγη ώρα πριν, κατά την μία, περπάτησα μια απόσταση περίπου ενάμιση χιλιόμετρο και όταν έφτασα στον προορισμό μου ήμουν ιδρωμένος, παρότι σήμερα φοράω ένα κοντομάνικο μπλουζάκι. Σάββατο βράδυ στον Κάτω Θόλο στην γιορτή της εναλλακτικής κοινότητας «Πελίτι», μέσα στην αίθουσα εκδηλώσεων του οικισμού, είχε ζέστη χωρίς να έχει ανάψει κανείς την θέρμανση. Την Κυριακή στην διαδρομή από την Δράμα για το Παγονέρι μέσω Βώλακα, μετά το εικοστό έβδομο χιλιόμετρο, θαυμάζαμε στις άκρες του δρόμου τις χρυσοκίτρινες μαργαρίτες που απολάμβαναν τον καυτό ήλιο του Σεπτέμβρη. Χιλιάδες λουλούδια ανθισμένα στις υπώρειες του Μπόσνταχα. Βόρεια του στο Παγονέρι, το χορτάρι είχε για στολίδια αμέτρητα μωβ λουλουδάκια και χιλιάδες πεταλούδες σεργιανούσαν πάνω τους. Το βράδυ είδα φωτογραφίες ανθισμένων κερασιών στο blog του Ανέμου...

Όλα θα ήταν ειδυλλιακά αν ξαφνικά πριν από λίγο δεν μου έρχονταν στο μυαλό ότι κάποια στιγμή έκαναν την εμφάνιση τους πάνω από το λιβάδι με τα αγριολούλουδα δυο κάργες και ότι σήμερα το μεσημέρι το ημερολόγιο έδειχνε πρώτη του Οκτώβρη. Αυτά τα πουλιά δεν χαίρονταν τυχαία χτες…

Η φώτο είναι περσινή, το μαρτυρούν τα σύννεφα πάνω από τον Μπόσνταχα. Φέτος σαν κάτι να μη μ' άφηνε να τραβήξω...