Να μπει κανείς ή να μη μπει;…

Κλιμακώνονται οι συγκρούσεις στη Νοτιοανατολική Τουρκία, μεταξύ των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων και των ανταρτών του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK). Μόνο το περασμένο Σαββατοκύριακο σκοτώθηκαν σε συγκρούσεις – σύμφωνα με τον επίσημο απολογισμό του τουρκικού υπουργείου Άμυνας – περίπου σαράντα πέντε στρατιώτες και αντάρτες. Στην Άγκυρα κυβέρνηση και στρατηγοί συνεδρίασαν χθες εκτάκτως για να αποφασίσουν αν τελικά θα εισχωρήσουν στο έδαφος του Ιράκ, οι στρατιωτικές δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στα σύνορα και υπολογίζονται σε περίπου εκατό χιλιάδες άνδρες, την ώρα που το PKK υπολογίζεται ότι δεν έχει δύναμη πάνω από τρεις χιλιάδες, άνδρες και γυναίκες.

Το τοπίο που έχει δημιουργηθεί στο Β. Ιράκ μετά την εισβολή των Αμερικάνων με την πολιτική αυτονομία των Κούρδων και την συμμετοχή τους στην κατοχική διακυβέρνηση, έχει αναδείξει σε σημαντικό παράγοντα τον, μετά τον Οτσαλάν, στρατιωτικό βραχίονα του PKK. Οι ηγέτες των Κούρδων του Β. Ιράκ, οι οποίοι παλιότερα είχαν συνεργαστεί με την Άγκυρα για την εξάρθρωση του αντάρτικου, είναι σήμερα ένθερμοι υπερασπιστές του, διαβλέποντας ότι η προοπτική αυτονομίας ή ανεξαρτητοποίησης του ιρακινού Κουρδιστάν, περνάει μέσα από την αντιπαράθεση τους με την Άγκυρα που ούτε να συζητήσει δεν θέλει το παραπάνω ενδεχόμενο.

Όμως άλλες οι βουλές του Αλλάχ, καθώς φαίνεται και της Κοντολίζας…