Τετάρτη μεσημέρι ανηφόριζα την οδό Βενιζέλου από την πλατεία προς την Μητρόπολη, κάτω από ένα λαμπερό φλεβαριάτικο ήλιο και περπατώντας από την αριστερή πλευρά του δρόμου. Παρατηρούσα τις επωνυμίες στις βιτρίνες και τις πινακίδες των μαγαζιών, διαπιστώνοντας ότι παρά το συχνό πέρασμα μου από τον συγκεκριμένο δρόμο, μερικά μαγαζιά ούτε που τα είχα προσέξει, κάποια άλλα νόμιζα ότι είχαν κλείσει. Και τι δρόμος ε; Οδηγεί από την Πλατεία Ελευθερίας και το «Τσάι» προς το «Ελευθερία», μετά στο κλειστό πια «Χάνι», από τους «Ταξιάρχες» στην Μητρόπολη και τα «Ολύμπια»,παραπέρα στο «Μητροπολιτικό» όπου αφήνει την «ξενάγηση» ο Βενιζέλος στον Γούναρη…
Το μυαλό μπορεί να ταξιδέψει όσο θέλει, αλλά το βλέμμα μου εκεί στην αρχή της διαδρομής, έπεσε στα κτίρια που βρίσκονται πάνω από τα καταστήματα της Βενιζέλου. Η δεξιά πλευρά του δρόμου – πλην μιας ή δυο παραφωνιών – περιλαμβάνει πανέμορφα διώροφα – ισόγειο και όροφος - σπίτια χτισμένα στις αρχές του περασμένου αιώνα, ίσως και πιο μπροστά, με όμορφα περβάζια, την χαρακτηριστική αρχιτεκτονική και τα μονίμως πια κλειστά παντζούρια.. Πριν από λίγο καιρό το τμήμα του πεζοδρομίου απέναντι από το «Ελευθερία» ήταν κλειστό γιατί είχαν αποκολληθεί σοβάδες. Θυμήθηκα την παλιά Αβάνα κοιτώντας τα. Και για την ομορφιά, αλλά κυρίως για την «αδυναμία» να τα συντηρήσουμε και να τα αναδείξουμε…
9 σχόλια:
Να κάνετε σύλλογο και να πολεμήσετε γι αυτά! Αξίζει, Ανχελίτο μου, αξίζει!
Θυμάμαι ένα σπίτι που χα αγαπήσει, στην Ξάνθη, για χαρη του μετακόμιζα, παλιό, ήθελε πολυ δουλειά, αλλά υπέροχο, μύριζε αγάπη. Λίγα χρόνια μετα δεν είχε μείνει τίποτε. Νοιώθω λίγο υπεύθυνη...
Αχ μιραντολίνα μου! Η Βενιζέλου είναι μια οδός που σε περίπου 300 μέτρα συμπυκνώνει τον αστικό τρόπο ζωής στην Δράμα εδώ και 150 χρόνια. Παρόλο που ασφυκτιά μέσα στις πολυκατοικίες είναι πανέμορφη! Πέρσι ηθελα να νοικιάσω ένα σπίτι σε μια πάροδο της, αλλά με πρόλαβαν και έχασα την ευκαιρία να κατοικήσω ένα εκπληκτικό διώροφο σπίτι του προπερασμένου αιώνα με εκπληκτικα δώματα και φοβερά παράθυρα. 75 τ.μ. με 200 ευρώπουλα και διατηρημένο άψογα! Για την Βενιζέλου έγινε προσπάθεια να ανακαινιστούν και να διασωθούν κάποια κτίρια, αλλά σκοντάψαν στις ιδιοκτησίες και την απροθυμία των ιδιοκτητών!
Φοβερό πράγμα Αngelito να θέλει το κράτος να διασώσει την κληρονομιά του και οι ιδιοκτήτες να είναι απρόθυμοι.
Ευτυχώς στην Δράμα, υπάρχουν ακόμη μερικά αρχιτεκτονικά κοσμήματα που δεν γκρεμίσθηκαν.
Το ραντεβού μετακομίζειπρος τα τέλη του Μάρτη μάλλον. Και τον πρώτο καφέ, της συνάντησης, θα τον πιούμε στο Ελευθερία. Μετά βλέπουμε
Ηasta la Viκτίρια siempre!!
To βλέπω καθημερινά στην Αθήνα, δυστυχώς το είδα και στη μικρότερή της νεοκλασσική Σπάρτη, να γίνονται σημεία και τέρατα.
Πόσο λυπάμαι που δεν έχουμε μεράκι, που δεν έχουμε δύναμη αντίστασης στο χρήμα, που δεν εκτιμούμε την αισθητική όταν πρόκειται για το περιβάλλον μας!
Και που δεν έχουμε και την ικανότητα να σεβόμαστε τους νόμους μας και να διαλέγουμε ανθρώπους που να μπορούν να μας τους επιβάλλουν...
Δεν γκρεμίσθηκαν από ανθρώπινη κίνηση, αλλά θα τα γκρεμίσει η ανθρώπινη αδράνεια, Μαρίνα!
Amig0 όποτε θέλει να 'ναι! Πάντως στο Αιγαίο δεν θα έρθεις για μουσική, γιατί σταμάτησα!!!
Κατερίνα νομίζω ότι ο νόμος της αντιπαροχής επί του παλιού Καραμανλή ήταν ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά εγκλήματα που έχουν συμβεί στην Ελλάδα μετά τον πόλεμο! Έδινε ο καθένας το παλιό σπίτι και το οικόπεδο και έπαιρνε ένα ή δύο διαμερίσματα σε μια πολυκατοικία τέρας, που αντικαθιστούσε τα όμορφα σπίτια των αρχών του 20ου αιώνα! Δυστυχώς, πέρα από μερικές όμορφές γειτονιές και τα νησάκια μας, όσα σώθηκαν όπως η εκληκτική Σύμη, για να απολαύσουμε αρχιτεκτονική και ομορφιά πρέπει να ταξιδέψουμε σε άλλα μέρα!
Αχ βρε juanita! Την έχουμε αλλά είμαστε λίγοι μέσα σε τόσους άλλους!
Την καλημέρα μου σε όλους και όλες!
Ουφ τι μου θύμισες τώρα. Έζησα στη Δράμα μέχρι τα 10 μου, έμενα απέναντι από το Ξενία (Εθνικής Αμύνης 55!), πήγα σχολείο στα Εκπαιδευτήρια και εκδρομές στους Κομνηνούς (υπάρχουν ακόμα) και έχω τη Δράμα βαθιά μέσα στην καρδιά μου, αν και δεν είμαι Δραμινός. Μου λείπει, έχω να έρθω 3-4 χρόνια, δεν έχω καμία επαφή πια πλην καποιων οικογενειακών φίλων. Κι η εικόνα που μετέφερες με γέμισε γλυκια νοσταλγία!
Βάζε καμιά φωτό από τους δρόμους που και που, έτσι να τη βλέπω και να χαίρομαι
:)
gelial καλώς μας ήρθες! Εμάς η Δράμα δεν μας λείπει καθόλου - αυτό μας έλειπε δα! - αλλά επειδή είσαι από τους λάτρεις της θα βάζουμε φωτό από το "νησί" μας κάθε τόσο! Η snowflake έχει επίσης αρκετές φωτό σε διάφορα ποστ της!...
:-)
Δημοσίευση σχολίου