Αναζητώντας έξοδο από τον «μονόδρομο»!

Ελ Άλτο – Βολιβία, 4 Μαΐου 2006. «Δεν θέλουμε να διώξουμε κανέναν από την Βολιβία. Θέλουμε συνεταίρους όμως και όχι αφεντικά» Έβο Μοράλες πρόεδρος της Βολιβίας, κατά την υποδοχή του προέδρου της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες.»

Μαδρίτη – Ισπανία, 4 Μαΐου 2006. «Η εθνικοποίηση των υδρογονανθράκων είναι "μία επικίνδυνη ατραπός για τη Λατινική Αμερική", η οποία "φοβίζει τους επενδυτές", προειδοποίησε σήμερα ο υποδιευθυντής της Διεθνούς Υπηρεσίας Ενέργειας (IEA), Ουίλιαμ Ράμσει μιλώντας σε ισπανική εφημερίδα αναφερόμενος στην πρόσφατη απόφαση του προέδρου της Βολιβίας.

Δύο ημέρες νωρίτερα μιλώντας στην πρωτεύουσα Λα παζ, ο Έβο Μοράλες που πριν από μερικές εβδομάδες ανέλαβε την εξουσία, ανακοίνωσε την εθνικοποίηση των υδρογονανθράκων της χώρας. Πετρέλαιο και φυσικό αέριο δηλαδή. Οι κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν πριν από μερικά χρόνια και οδήγησαν στην εκλογή του Μοράλες είχαν σαν κύριο αίτημα τους την αξιοποίηση των ενεργειακών κοιτασμάτων της χώρας – η φτωχότερη της Λατινικής Αμερικής - για όφελος του λαού της. Ο νεοεκλεγείς πρόεδρος δεν έκανε τίποτα λιγότερο ή περισσότερο από αυτό. Κάλεσε τις ξένες εταιρίες που εκμεταλλεύονται εδώ και χρόνια τους υδρογονάνθρακες της Βολιβίας, σε επαναδιαπραγμάτευση μέσα στους επόμενους έξι μήνες. Σε αντίθετη περίπτωση είπε ότι θα πρέπει να εγκαταλείψουν την χώρα.

Στο άκουσμα της εξαγγελίας υπήρξε παγωμάρα στους χρηματοοικονομικούς κύκλους, ενώ οι χώρες εταιρίες των οποίων αποκόμιζαν τεράστια κέρδη από την δραστηριότητα τους στην Βολιβία, διαμαρτυρήθηκαν άλλες ήπια, άλλες έντονα.

Η ουσία της υπόθεσης βρίσκεται στην διεκδίκηση από την πλευρά της νέας βολιβιανής ηγεσίας, δικαιότερων όρων στην εκμετάλλευση των κύριων πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας, τις οποίες οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν παραχωρήσεις έναντι «πινακίου φακής» για τον λαό και τραπεζικών λογαριασμών με πολλά μηδενικά στο εξωτερικό για τους αξιωματούχους τους. Στην πρόθεση του νέου προέδρου να αναδιανείμει τα υπάρχοντα κέρδη από την χρήση των υδρογονανθράκων υπέρ του λαού, ο οποίος ήταν μονίμως εκτός μοιρασιάς μέχρι τώρα. Μέχρι στιγμής είναι δύσκολο να μιλήσει κανείς για τα αποτελέσματα της κίνησης Μοράλες, αφού δεν μπορεί να προβλεφθεί τι χαρακτηριστικά ακριβώς θα έχουν οι εθνικοποιήσεις και τι εμπόδια θα συναντήσει η προσπάθεια.

Στην Ελλάδα την ίδια ώρα, ζούμε στον αστερισμό των Αποκρατικοποιήσεων, του αντίστροφου δηλαδή οικονομικού φαινομένου που βολεύει το κερδοσκοπικό κεφάλαιο. Η Ελλάδα έχει ξεπουλήσει εν πολλοίς τον τουριστικό τομέα, ο οποίος άλλωστε ποτέ δεν ήταν αμιγώς κρατικών συμφερόντων, ενώ στον τομέα των υπηρεσιών, προετοιμάζονται τα τελευταία «πακέτα ξεπουλήματος» του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου – που όντας κρατικό, είναι μέσα στον δήθεν ανταγωνισμό της ελεύθερης αγορά η πιο συμφέρουσα τράπεζα! – του Ο.Τ.Ε και της Δ.Ε.Η. Αφήνουμε έξω τα ξεπουλήματα ζημιογόνων εταιριών ( Σόφτεξ – Ολυμπιακή – Πλαστικά Καβάλας) και τις ερμαφρόδιτες περιπτώσεις όπως η Β.Φ.Λ. κ.α.

Προσθέστε και την κατασκευή υποδομών και δικτύων από ιδιωτικά κεφάλαια που θα τις εκμεταλλεύονται για τις επόμενες δεκαετίες.

Η Βολιβία προσπαθεί να στρίψει σε άλλο δρόμο, αφού διαπιστωμένα ο «μονόδρομος» ωφελεί μόνο τους ισχυρούς. Στην Ελλάδα πότε θα το καταλάβουμε αυτό;!…