Παρασκευή 12 Μαΐου 2006

Η πολιτική ενάντια στον φόβο

Είμαι ξεκάθαρα υπέρ του δικαιώματος της κας Γκιουλ Μπεγιάζ Καραχασάν να είναι υποψήφια για την υπερνομαρχία Δράμας – Καβάλας – Ξάνθης, χωρίς καμιά επιφύλαξη, μηδέ αστερίσκο.

Οι μελλοντικές πολιτικές πράξεις της δεν θα καθορίσουν το δικαίωμα της να πολιτευτεί. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να τεθεί εν αμφιβόλω αυτό το δικαίωμα, επειδή εκλεγμένοι «μειονοτικοί» παλιότερα, ακολούθησαν την γραμμή της Άγκυρας ή απλά δεν «συνεμορφώθησαν» προς τις ελληνικές θέσεις. Έχουμε δημοκρατία ή όχι;

Έχουμε βεβαίως – τι είδους είναι μεγ-άλλη συζήτηση! – και οι όποιες απόψεις και δράσεις κρίνονται. Έτσι θα κριθεί και η υποψήφια υπερνομάρχης.

Μπορούμε κινούμενοι από φόβο για τις τυχόν επιλογές της κυρίας Καραχασάν ή οποιουδήποτε άλλου μουσουλμάνου της Θράκης, να τους απαγορέψουμε να μιλάν; Μπορούμε. Να τους βάλουμε μπάρες ελέγχου πριν τις εισόδους των χωριών τους; Μπορούμε. Να τους αποκλείσουμε από καίριες θέσεις του κρατικού μηχανισμού; Μπορούμε.

Δεν γνωρίζω όμως αν μπορούμε – ή αν θέλουμε – να τους κάνουμε να αισθανθούν την Ελλάδα πατρίδα τους. Πατρίδα σημαίνει ισότητα – δικαιοσύνη – ελευθερία για όλους. Στην Ελλάδα, στην Τουρκία, στην Μαδαγασκάρη ή στις Η.Π.Α.

Μπορούμε επίσης με βάση τα δεινά των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη ή την «Μικρασιατική Καταστροφή», τα πεπραγμένα κάποιων μειονοτικών παραγόντων που «επηρεάζονται» ή πληρώνονται από το τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής ή πολύ απλά αντιδρούν στην πολιτική αποκλεισμού δεκαετιών, να αντιμετωπίσουμε όλους του μουσουλμάνους – τουρκογενείς ή πομάκους – της Θράκης σαν επικίνδυνους.

Δεν είναι όλοι εκ προοιμίου ένοχοι, ούτε καν ως ύποπτοι θα πρέπει να θεωρούνται.

Δεν γνωρίζω αν μπορούμε να δημιουργήσουμε τις συνθήκες εκείνες που θα επιτρέψουν στους μουσουλμάνους της Θράκης, να ζήσουν όπως όλοι οι υπόλοιποι κάτοικοι της χώρας και να μένουν ανεπηρέαστοι από την πάγια τουρκική πολιτική στην Θράκη. Αυτό είναι το μεγάλο πολιτικό «στοίχημα» στην περιοχή μας.

Οι επιλογές δεν είναι πολλές υπό την απειλή του «μεγάλου ασθενή» της περιοχής, της λεγόμενης τουρκικής δημοκρατίας. Αλλά υπό τις γενικότερες πολιτικές συνθήκες οι Έλληνες μουσουλμάνοι πρέπει να αντιμετωπιστούν ως Έλληνες και όχι ως Τούρκοι. Να χειραφετηθούν κοινωνικά. Αυτός ο δρόμος κρύβει κινδύνους. Μια δημοκρατία μπορεί να αντιμετωπίζει τον φόβο από αυτούς για να προχωρήσει μπροστά. Ειδικά όταν στον ίδιο δρόμο βαδίζουν πια νέοι άνθρωποι. Οι ενστάσεις μπορεί να είναι πιο πολλές από τους Έλληνες μουσουλμάνους, οι άνθρωποι όμως έχουν μεγαλύτερη σημασία…

10 σχόλια:

YO!Reeka's είπε...

Λοιπόν σκεφτόμουν πολύ αυτές τις ημέρες την υπόθεση της κοπέλας αυτής (το άσχετο σχόλιο: 28; πλάκα μου κάνετε; αυτή είναι σαν 40άρα!).
Τέσπα έχω επισκεφθεί τα πομακοχώρια της Ξάνθης και είχα πάθει Απίστευτη Πλάκα όταν έμαθα ότι μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '90 υπήρχε μπάρα και έμπαινες μόνο με άδεια του στρατού!
Ηλίθιες πολιτικές, που οδήγησαν τους πομάκους στην τουρκοποίηση.
Τώρα τρέχουμε και δεν φτάνουμε, νομίζουμε ότι ανοίγοντας McDonalds στην Κομοτηνή θα αλλάξει η κατάσταση. Ποια κατάσταση; Το ότι οι Έλληνες μουσουλμάνοι είναι πιο σκληροπυρηνικοί από τους Τούρκους. Και η Απίστευτη Πλάκα είναι ότι φταίμε εμείς...!
ΥΓ. Μακάρι η κοπέλα να συνεχίσει να είναι στα κοινά, βγει δε βγει, όπως και άλλοι από την μειονότητα. Και να τους ενθαρρύνουν να πηγαίνουν σε ελληνικά πανεπιστήμια, γιατί τώρα ΟΛΟΙ όσοι προχωρούν, πηγαίνουν στην Τουρκία.
ΥΓ2. Ανέβα ρε Άγγελλε καμιά βόλτα Κομνηνούς ή Εκπαιδευτήρια να βγάλεις καμιά φωτό!

Filotas είπε...

Gelial, όλο παραγγελιές είσαι!:Ρ
Επί της ουσίας συμφωνούμε απόλυτα, δεν ανέφερα στο κείμενο της πολιτκές ευθύνης για αυτή την κατάσταση που βαρύνουν κύρια το μεταμφυλιακό κράτος της Δεξιάς και την πολιτική αποκλεισμού που ακολουθούσε. Η ίδια διαδικασία με την στρατιωτική άδεια, ακολουθούνταν και για να πάμε στο χωριό μου, τον Βώλακα μέχρι το '81...

0comments είπε...

Για το ότι ακόμη μια φορά θα βγει μετα Βαίων και κλάδων Νομάρχης Δράμας, αυτό το βδελυρό "Χουντικό υπόλοιπο", μάλλον δεν αποτελεί θέμα σχολιασμού.
Το ότι φτάσαμε να θεωρούμε επαναστατικό το γεγονός ότι ο νέος δεσπότης άνοιξε επιτέλους τα παντζούρια (αλλά και τον δρόμο από πίσω ) της επι δεκαετίες κλειστής και σκοτεινής opus Dei μητρόπολης, ούτε!
Ή το ότι....
Ή το ...

Πολλοί δεν ξέρουν ότι το να αντιστέκεσαι στη Δράμα (Ξάνθη, Κομοτινή, Αλεξ...) είναι πολύ επίπονη υπόθεση.

Filotas είπε...

Τα "υπόλοιπα" amig0 παίρνουν πελόν δημοκρατικώ τω τρόπω την εκδίκηση τους, με αποστομωτικό τρόπο! Ελπίζω να χρειαστεί δεύτερος γύρος στις εκλογές, αν και με το 42% δύσκολο!
We few κι εδώ! Αλλά δεν μασάμε...

Juanita La Quejica είπε...

Έχεις δίκιο. Κοινωνικοποίηση και ένταξη στο σύνολο, είναι μονόδρομος.

Filotas είπε...

Δεν πιστεύω στους μονόδρομους juanita! Οι "λεωφόροι" είναι πιο άνετες στην πολιτική...Καλό Σ-Κ!

Juanita La Quejica είπε...

Δεν καταλαβαίνω ακριβώς τί εννοείς Angelito. Με τις λεωφόρους τόσα χρόνια δεν πάμε μπρος-πίσω και ουσιαστικά μένουμε στο ίδιο σημείο;

Filotas είπε...

Δεν μου καλοκάθησε η λέξη μονόδρομος και έιπα να παίξω με τις λεωφόρους!:-)

Filotas είπε...

Ασκήσεις ετοιμότητας Manthito?! (Κανονικά θα έπρεπε να μας κάνεις ένα ποστάρισμα κάθε εβδομάδα για Μπάρσα, αλλά έχεις χάρη που είσαι πολυάσχολος!!!)

artfarted είπε...

Εν ολίγοις: Μ' αρέσει η υποψηφιότητα της Γκιούλ. Δεν είμαι Θρακιώτης, ένα χρόνο έζησα εκεί πάνω, όταν υπηρετούσα στη Γκατζολία (μιλάω έτσι δια του πόνου το αληθές). Άρα δεν δικαιούμαι να παρεισφρήσω στα τοπικά ζητηματα παρά μόνο να εκφράσω την ηθική μου υποστήριξη σε όλους τους καλούς ανθρώπους της περιοχής. Όλους.
Αυτό όμως που με εκνέυρισε και πάλι, είναι ότι η συγκεκριμένη υποψηφιότητα ΔΕΝ προέκυψε δημοκρατικά. Πόσο μεγάλο ψέμα είναι εκείνη η "συμμετοχική δημοκρατία"; Σχεδόν τίποτα απ' όσα ανακοινώνει αυτός ο Παπανδρέου δεν προκρίνεται μεσω διαλόγου στα θεσμικά όργανα του ΠΑΣΟΚ με προηγούμενη σφυγμομέτρηση της βάσης. Ο αρχηγός λειτουργεί ως Μεσσίας. Αυθαιρετεί συστηματικά και θυμίζω: Ναι στο Αναν, Η Ματσούκα επικεφαλής του Ευρωψηφοδελτίου και τώρα η υπερνομαρχία. Που ζούνε οι ΠΑΣΟΚοι, στη Τζαμαχιρίγια; Ποιόν έχει πρότυπο ο Παπανδρέου, τον Καντάφι;! Και αυτός ο Βενιζέλος, απ' το πολύ άγχος να να επικρατήσει στην άτυπη δελφινομαχία, ξαναπάχυνε!

Πάνερμος...