Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2006

Μητέρες μακρινές της μνήμης και του αγώνα…

«…Τον Ιούλιο κάποτε

μισανοίξανε

τα μεγάλα μάτια της

μες στα σπλάχνα μου

την παρθένα ζωή μια στιγμή

να φωτίσουν

μακρινή μητέρα

ρόδο μου αμάραντο…»

Οδυσσέας Ελύτης – Της αγάπης αίματα

Η εικοστή πέμπτη μαραθώνια πορεία Αντίστασης που έγινε χθες στο Μπούενος Άιρες ήταν η τελευταία. Οι μητέρες της πλατείας του Μαΐου στο Μπουένος Άιρες όμως θα συνεχίσουν τις συγκεντρώσεις τους κάθε Πέμπτη, ζητώντας να μάθουν την αλήθεια για την τύχη των παιδιών τους, που «εξαφανίστηκαν» κατά την διάρκεια της δικτατορίας του Βιντέλα (1976 – ‘83) και συμμετέχοντας στις κοινωνικές εξελίξεις στην χώρα τους.

«Για ορισμένες από εμάς ακόμα και το περπάτημα είναι πλέον δύσκολο. Επιπλέον, στο Προεδρικό Μέγαρο δεν υπάρχει εχθρός» εξήγησε η Έμπε ντε Μποναφίνι, επικεφαλής του κινήματος.

Μια ολόκληρη γενιά Αργεντίνων πέρασε και έντεκα χιλιάδες άνθρωποι ακόμα αγνοούνται από την προηγούμενη.

Ήταν 30 Απριλίου 1977 όταν η Ασουσένα Βιγιαφλόρ και άλλες έντεκα γυναίκες συγκεντρώθηκαν απέναντι από την «Κάσα Ροσάδα» το προεδρικό μέγαρο της Αργεντινής και περιφέρονταν γύρω από τον οβελίσκο της πλατεία του Μαϊου κρατώντας στα χέρια τους τις φωτογραφίες των «εξαφανισμένων» παιδιών τους, ζητώντας να μάθουν τι απέγιναν.

Η Ασουσένα Βιγιαφλόρ συνελήφθη μαζί με άλλες δύο γυναίκες και μερικούς μήνες αργότερα «εξαφανίστηκε».

Από τότε και κάθε Πέμπτη όλο και περισσότερες μητέρες «εξαφανισμένων» έπαιρναν τις φωτογραφίες των παιδιών τους στα χέρια και συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις της πλατείας του Μαϊου.

Το 1981 πραγματοποιήθηκε η πρώτη μαραθώνια πορεία Αντίστασης και από τότε κάθε χρόνο χιλιάδες άνθρωποι συνοδεύουν τις μητέρες της Πλατεία του Μαΐου στον αγώνα τους. Χίλιες πεντακόσιες συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν τις Πέμπτες με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, οι μητέρες έκαναν την πλατεία μνημείο για τα παιδιά τους. Αλλά δεν ήταν εκεί μόνο για να θρηνήσουν, αν και κανείς δεν θα τις κατηγορούσε γι’ αυτό. Έγιναν μια από τις μαχητικότερες κοινωνικές οργανώσεις στην Αργεντινή, ίδρυσαν λαϊκό Πανεπιστήμιο και δρομολόγησαν πολλές άλλες δράσεις.

Οι μητέρες της Πλατείας του Μαΐου είναι μητέρες της μνήμης και του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο!…

6 σχόλια:

0comments είπε...

Mέχρι την τελική νίκη!

Γειάσου φιλαράκι μου!

Mirandolina είπε...

Όποτε να το διαβάσω, πιάνεται η ψυχή μου. Είναι από τις ιστορίες που δεν μπορείς ποτέ να χωνέψεις.

Filotas είπε...

Γεια σου amig0!Hasta la victoria siempre!...
Mirandolina μου καλή, οποιαδήποτε από αυτές τις γυναίκες να έβλεπα θα την αγκάλιαζα όπως αγκαλιάζω την δική μου μητέρα! Γιατι αν η μάνα μου μου έδωσε την μητρική αγάπη, αυτές οι μητέρες μου έμαθαν πως αυτή η αγάπη γίνεται ελπίδα και φως μέσα στα σκοτάδια των αιώνων! Για τα άλλα παιδιά και τις μανάδες τους που τ' αγκαλιάζουν ακόμα!...

Juanita La Quejica είπε...

11.000 άνθρωποι... Στη γειτονιά μου, είμαστε σκάρτα 10.000. Φαντάσου.

ci είπε...

Η μαγική λεξούλα - "μνήμη"..
Καλό βράδυ πλέον, μια που σήμερα ο μπλόγγερ μου κάνει κόλπα!

(Το σκουφί με έσωσε πάντως:Ρ)

Filotas είπε...

Και πάλι μεγάλη είναι η γειτονιά σου juanita!...
Από χθές κάνει κόλπα ο μπλόγγερ αν δεν με απατά η μνήμη(!)μου συν-νιφάδα! (Μέσα στην εβδομάδα ο καιρός της Ελευθεροτυπίας είχε δύο σχόλια για νιφάδες! Τα είδες?!)
Καλό μας βράδυ!...

Μπάμπης Αργυρίου - When it's over... [ΘΕΜΑ]

Μπάμπης Αργυρίου - When it's over... [ΘΕΜΑ] : Ο Μπάμπης δεν μένει πια εδώ.