Όταν κλείνει ένα σχολείο, ανοίγει ένα σούπερ - μάρκετ...

Από την περασμένη Δευτέρα τα σχολεία όλης της χώρας είναι κλειστά, θεωρητικά πάντα, λόγω της πενθήμερης απεργίας που κήρυξε η Διδασκαλική Ομοσπονδία. Κάποιοι γονείς δυσανασχετούν που με το καλημέρα τα σχολεία κλείνουν. Κάποιοι άλλοι λένε ότι πολλά είναι τα στραβά στην εκπαίδευση. Και κάποιοι λίγοι ελπίζουν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει για την καλύτερη μόρφωση των παιδιών πρωτίστως αλλά και για την διατήρηση του δωρεάν χαρακτήρα της δημόσιας εκπαίδευσης που χρόνο με τον χρόνο μειώνεται.

Αυτή είναι η κεντρική πολιτική επιλογή της Ε.Ε. αλλά και των «εταίρων» του δικομματισμού στην χώρα μας. Να μειωθεί, μέσω της απαξίωσης του, όσο το δυνατόν ο δημόσιος δωρεάν χαρακτήρας της εκπαίδευσης για να εξαπλωθεί η δραστηριότητα του ιδιωτικού κερδοσκοπικού κεφαλαίου σε έναν ακόμα τομέα της αγοράς. Η ιδιωτικοποίηση της παιδείας όμως, φέρνει πρόσθετα βάρη στις πλάτες των εργαζόμενων. Μαζί με την φορολογία που δεν μειώνεται, τους μισθούς που, ουσιαστικά, δεν αυξάνονται, έρχονται και τα δίδακτρα πάσης φύσεως για την εκπαίδευση των παιδιών.

Αναρωτιέμαι γιατί δε Νοιάζεται κανείς αν θα μορφωθούν τα παιδιά που μένουν στις λαϊκές συνοικίες; Η νεοφιλελεύθερη κοινωνία μας μπορεί να αδιαφορεί για την μόρφωση των παιδιών της. Αρκεί να έχουν δύναμη για να σκάβουν, να είναι αρκετά κυνικά για να σκοτώνουν και αναίσθητα για να εκμεταλλεύονται ευκαιρίες κι ανθρώπους. Η κοινωνία στην οποία πληρώνεις για να μάθεις γράμματα, είναι αυτή που θα κλείνει τα σχολεία για να ανοίγει σούπερ – μάρκετ. Για να ψωνίζουν οι «έχοντες» και να ληστεύουν οι «μη έχοντες»…

Ο πασίγνωστος πίνακας του Νικόλαου Γκύζη που οπτικοποίησε τον μύθο του κρυφού σχολειού...