Τα κελιά που ...χτίζουμε.

Απόσπασμα ειδησεογραφικού τηλεγραφήματος:

«…Όπως δήλωσε στις βρετανικές αρχές ο Μανουέλ Μπράβο, ο πατέρας του ήταν ηγέτης της Ένωσης Δημοκρατικής Νεολαίας, που αντιπολιτευόταν το καθεστώς του προέδρου της Αγκόλας, Χοσέ Εντουάρντο ντος Σάντος. Οι δυνάμεις ασφαλείας του καθεστώτος δολοφόνησαν τους γονείς του Μανουέλ και βίασαν τις αδελφές του, με αποτέλεσμα ο ίδιος να αυτοεξοριστεί με την οικογένειά του στη Βρετανία.
Το τελευταίο διάστημα ο Μανουέλ είχε μεταφερθεί μαζί με το γιο του Αντόνιο στο κέντρο κράτησης λαθρομεταναστών Γιάρλς Γουντ, στο Μπεντφορντσάιρ ,περιμένοντας να εκδοθεί στην Αγκόλα, καθώς είχε απορριφθεί η αίτηση πολιτικού ασύλου που είχε καταθέσει. Στο κέντρο κράτησης ο Μανουέλ έγραψε ένα σημείωμα :"Θέλω να πεθάνω ή να σκοτωθώ, αφού δεν υπάρχει δυνατότητα να μείνω στη Βρετανία. Αν πεθάνω, θέλω ο γιος μου να μείνει στη χώρα και να συνεχίσει την εκπαίδευσή του. Δεν θέλω να επιστρέψει στην Αγκόλα για να υποφέρει".
Τελικά ο Μανουέλ δεν δίστασε να κρεμαστεί από μία σκάλα, αφού αποχαιρέτησε τον γιο του στο κελί που μοιραζόταν μαζί του ,μήπως και με αυτόν τον τρόπο συγκινηθούν οι αρχές και αφήσουν τον 13χρονο γιο του να παραμείνει στη Βρετανία….» (Α.Π.Ε. 21/9/2006)

Η βρετανική κοινή γνώμη είναι συγκλονισμένη…

Έτσι είναι οι «κοινές γνώμες» στην Ευρώπη. Αν δεν ακούσουν για θανατερό και αγχόνες δεν συγκλονίζονται. Οι πολιτικές ηγεσίες είναι λιγάκι πιο αναίσθητες.

Η «Ευρώπη – φρούριο» οχυρώνεται και εκτελεί αδιακρίτως όσους επιμένουν να περάσουν τα σύνορα της. Στην Θέουτα και την Μελίγια, στη Λαμπεντούζα, στο Αιγαίο, στο Γιαρλς Γουντ και όπου αλλού υπάρχουν οι χώροι «υποδοχής» προσφύγων.

Ο Μανουέλ Μπράβο ήταν ένας από τους δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους που περιμένουν μια ευκαιρία για να ζήσουν μακριά από την πατρίδα τους. Αφού η πατρίδα είναι μόνο γεωγραφικός όρος και όχι ουσιαστικός. Είχε έναν λόγο παραπάνω από κάποιους άλλους λόγω της πολιτικής του δράσης.

Αλλά η γραφειοκρατία στην Ε.Ε. δεν μελετάει ιδιαίτερα τις αιτήσεις για πολιτικό άσυλο, αφού η γενική κατεύθυνση είναι να περιοριστούν στο ελάχιστο οι εγκρίσεις για να περιοριστεί ο αριθμός των προσφύγων που νομιμοποιούνται.

Η θλιβερή είδηση αποκαλύπτει μια σκοτεινή πραγματικότητα. Το απονενοημένο διάβημα του Μανουέλ είναι ένα φως μέσα σε αυτήν. Μια υπόμνηση ανθρώπινη και βαθύτατα πολιτική...