VAMOS GRECIA!

Θαυμάζω κυρίως την ηρεμία που πηγάζει από την ένταση του αγώνα και την βεβαιότητα πως ακόμα κι αν χάσουμε το παιχνίδι, κανείς δεν θα απογοητευθεί από εμάς. Συνήθως κερδίζουν τα παιδιά και ο προπονητής της εθνικής ομάδας μπάσκετ.

Σύνολο παικτών με ατομικές ικανότητες και συλλογικό πνεύμα. Ή αν προτιμάτε, όταν κάποιος δεν είναι σε καλή μέρα, θα έρθει κάποιος από τον πάγκο να σκοράρει, να μαζέψει ριμπάουντ, να μαρκάρει.

Και ο κόουτς – δεν ξεχνώ ότι τον είχα κατακρίνει στην προηγούμενη θητεία του στον πάγκο της εθνικής, πρόωρη πολύ και εσφαλμένη εκείνη η κρίση – ο Παναγιώτης Γιαννάκης να έχει την ηρεμία και το καθαρό βλέμμα για να βάλει στο παρκέ αυτόν που θα επιχειρήσει να δώσει την λύση στο όποιο πρόβλημα. Άνθρωπος του μπάσκετ και όχι «μπασκετάνθρωπος» διψασμένος μόνο για νίκες. Γιατί ο αθλητισμός είναι η χαρά του να παίξεις όσο καλύτερα μπορείς κι αν κερδίσεις να την πολλαπλασιάσεις αυτή την χαρά. Κι αν χάσεις να μην την μηδενίσεις την χαρά σου. Απλά πράγματα!

Μετά τη νίκη επί των Η.Π.Α. και την σίγουρη κατάκτηση μεταλλίου, ο αυριανός τελικός με την Ισπανία, με δεδομένη την απουσία του καλύτερου παίκτη των Ισπανών Παού Γκασόλ, είναι ένας αγώνας όπου η εθνική είναι το "φαβορί".

Για μένα όμως ότι κι αν γίνει αύριο, αυτή η ομάδα είναι η καλύτερη ελληνική ομάδα όλων των εποχών σε όλα τα αθλήματα!

Respect στον Γιώργο Βασιλακόπουλο, τον κορυφαίο - εκ των αποτελεσμάτων της εθνικής χαρακτηριζόμενο - παράγοντα του ελληνικού αθλητισμού που αντιτάχθηκε, ο μόνος ίσως από τον χώρο των αθλητικών ομοσπονδιών, στην "ολυμπιακή" περιπέτεια της χώρας μας!

Καλή επιτυχία παιδιά!

Vamos Grecia!...