Από το ήθος σ’ ένα παράξενο ύφος…

Με «ύφος χιλίων πιθήκων» και όχι με ήθος και ταπεινότητα μας κυβερνούν οι της «Νέας Διακυβέρνησης». Από τους υφυπουργός μέχρι τους βουλευτάδες που επισκέπτονται τις περιφέρειες για να πείσουν – μάταια - τον κοσμάκη ότι γίνεται έργο. Είτε πρόκειται να κρίνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, είτε διάφορους θεσμικούς λειτουργούς (Μαρκογιαννάκης), είτε να διαψεύσουν (Βουλγαράκης) – τα «αδιάψευστα» – είτε πρόκειται να απαντήσουν σε δημοσιεύματα του τύπου(Τζίμας).

Σα να ήτανε φως φανάρι το πράγμα, από τον καιρό που η Ν.Δ. ήταν ακόμα στην αντιπολίτευση, το βλέπαμε όλοι. Όσο και να πάσχιζε ο κ. Καραμανλής να πείσει για το νέο ήθος της επερχόμενης κυβέρνησης, κανείς δεν έβλεπε τα στελέχη που θα πραγμάτωναν εκείνη την εξαγγελία. Αποδείξεις για την απελπιστική «μοναξιά» του κ. Καραμανλή υπάρχουν πάρα πολλές σε λιγότερα από δύο χρόνια διακυβέρνησης της χώρας από τη Ν.Δ. Κι αν σε αυτήν προσθέσουμε και τις μέχρι τώρα διεθνείς παρουσίες του πρωθυπουργού από τις διαβουλεύσεις για το Σχέδιο Ανάν μέχρι τις συνόδους κορυφής της Ε.Ε., τότε συνειδητοποιούμε ότι επρόκειτο για μια φρούδα ελπίδα.

Με μόνιμη επωδό το «οι άλλοι κυβερνούσαν είκοσι χρόνια, αυτοί φταίνε», με αποσπασματικές νομοθετικές πρωτοβουλίες, με οργανωμένες προσπάθειες να διατηρήσουν με επικοινωνιακά τεχνάσματα στην επικαιρότητα τα θέματα που τους αβαντζάρουν και κυρίως με την βαθύτατη αγωνία ότι ακόμα κι αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ. του Γιωργάκη μπορεί να τους κερδίσει στις επόμενες εκλογές...