Σάββατο 22 Απριλίου 2006

Μπεεεεεεεε!

Αναφορά στους "μάρτυρες" του Πάσχα!

Το «τρανζιστοράκι» μου παίζει κάθε Απρίλη μουσική και κυνηγητό μέσα στα πουρνάρια στις πλαγιές του δρόμου που πάει προς Νευροκόπι και Βώλακα. Από το «19» μέχρι το «27» στάζουνε χρώμα οι κορυφές, εικόνες που δεν μπορούν να αντικρίσουν οι ταξιδιώτες από τον δρόμο. Ξυπνάει με το πρώτο φως του ήλιου, τρώει ψωμί τριμμένο μέσα σε κατσικίσιο νυχτερινό γάλα, μπαίνει στο μαντρί με μια κάπα από το κεφάλι μέχρι τα γόνατα, διπλά πουκάμισα και παντελόνια για το άρμεγμα, τελειώνοντας γεμίζει τις κουρίτες* με κριθάρι και καλαμπόκι, ρίχνει με τις χούφτες το αλάτι στις πέτρες και σφυρίζει τον «ρυθμό του αλατιού» για να καταλάβουν τα ζωντανά κι έπειτα χαζεύει το κοπάδι που ανηφορίζει την πλαγιά, καθώς ο ήλιος έχει ξεπροβάλει πίσω από το βουνό. Ξυλιασμένα χέρια από το κρύο πάνω στο κουμπί της έντασης. Τ’ αγουροξυπνημένα φίδια και τα παράτολμα αγριολούλουδα είναι οι ακροατές του. Τα βράδια του Απρίλη είναι κρύα, σαν μάρμαρα στον ίσκιο. Οι μέρες όμως, αχ οι μέρες, σαν κορίτσια που γελάν στην παραλία. Τα ουλάκια* αμέριμνα μέσα στο μαντρί τρώνε γιαρμά και βρασμένο κριθάρι, χοροπηδάνε και κουτουλάνε μεταξύ τους. Δεν ξέρουν ότι τα μισά θα πάνε σε λίγες μέρες, την πρώτη και τελευταία «εκδρομή» τους. Το «τρανζιστοράκι» μεταδίδει την μπαλάντα του "κύκνειου" βελάσματος. Μπεεεε!…

* Κουρίτα – ξύλινη μακρόστενη ταΐστρα, ουλάκι – το μικρό κατσίκι

Σημειώσεις : Οι "μάρτυρες" από το ζωικό βασίλειο τούτες τις μέρες, είναι σε συντριπτικό ποσοστό αρσενικού γένους, λόγω της ταχύτερης σωματικής τους ανάπτυξης, αλλά και λόγω της προτίμησης για συνέχιση του κοπαδιού στα θηλυκά, λόγω της αναπαραγωγής και της γαλακτοπαραγωγής. Μέσος όρος ζωής για μια κατσίκα είναι τα 9-10 χρόνια, ενώ για κάποια αρσενικά που μέχρι τα 8-9 χρόνια τους είναι "βαρβάτα" , αφού μπουρδιστούν μπορούν υπό προϋποθέσεις να φτάσουν και τα 11 ή 12 σε σπάνιες περιπτώσεις χρόνια ζωής. Τα θηλυκά κατσίκια μπορούν από τον δεύτερο χρόνο της ζωής τους να αναπαραχθούν, ενώ τα αρσενικά συμμετέχουν στο "παιχνίδι", αν το λέει η καρδιά τους, από το πρώτο καλοκαίρι της ζωής τους...

2 σχόλια:

Χρήστος Αθανάσουλας είπε...

Συγχαρητήρια για το blog σας!

ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ!

Filotas είπε...

Ευχαριστώ αγαπητέ alas!
Καλές Αναστάσεις και δι' εσάς!:-)

Πάνερμος...