Ιδιωτικά Πανεπιστήμια = Ιδιωτικά κέρδη και μόνο!

Η ίδρυση και λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων (Ι.Π.) στην Ελλάδα, έχει ήδη εξαγγελθεί και για να γίνει δυνατή μάλιστα, έχει ουσιαστικά δρομολογηθεί και η επικείμενη αναθεώρηση του συντάγματος. Με σύμφωνη γνώμη των κομμάτων του «δικομματικού μπλοκ» επιχειρείται να ανοίξει η «κερκόπορτα» στην ιδιωτική κερδοσκοπική πρωτοβουλία και στον χώρο της ανώτατης παιδείας.

Η πρόθεση δεν προκαλεί καμία έκπληξη αφού σε προγραμματικό επίπεδο τα δύο κόμματα συμφωνούν σε μεγάλο βαθμό ενώ και το γενικότερο πλαίσιο της οικονομικής συγκυρίας ωθεί τα πράγματα στην αναζήτηση λύσεων μακριά από τον κρατικό παρεμβατισμό.

Αυτή όμως είναι μια αξίωση των αγορών. Τι μπορεί να περιμένει η ελληνική κοινωνία, ο εργαζόμενος ή ο μαθητής από τα Ι.Π.;

Ένα από τα κορυφαία «δολώματα» είναι το σταμάτημα της εκροής συναλλάγματος σε ξένες χώρες από τους δεκάδες χιλιάδες φοιτητές που αναγκάζονται να προσφύγουν στο εξωτερικό για σπουδές. Είτε εντός συνόρων, είτε εκτός αυτών όμως οι «αποκλεισμένοι» από την δημόσια ανώτατη εκπαίδευση, θα πρέπει να πληρώσουν αδρά για να παρακολουθήσουν τις σχολές των Ι.Π.και να αποφοιτήσουν από αυτές παίρνοντας πτυχίο.

Διασπείρεται ακόμα ότι η ίδρυση των Ι.Π. θα συνεισφέρει στην αποκέντρωση της ανώτατης παιδείας στην χώρα μας. Επιχείρημα τουλάχιστον αστείο. Σχεδόν κανείς ιδιώτης δεν θα έρθει να κάνει Πανεπιστήμιο π.χ. στην Δράμα, όπου η πιο ασφαλής πρόσβαση γίνεται μέσω του απαρχαιωμένου και προβληματικού σιδηροδρομικού δικτύου. Γιατί να μην το κάνει στην Αθήνα ή στην Θεσσαλονίκη που είναι ασύγκριτα πιο ελκυστικές επενδυτικά;

Σαν δήθεν ασφαλιστική δικλείδα για τον κοινωνικό χαρακτήρα των Ι.Π. παρουσιάζεται η δυνατότητα ίδρυσης τέτοιων πανεπιστημίων μόνο από μη κερδοσκοπικούς φορείς και οργανισμούς.

Αν οι φορείς αυτοί που θα ιδρύσουν τα πανεπιστήμια είναι όντως μη κερδοσκοπικοί, τότε θα πρόκειται για ένα επιπλέον βάρος για την κοινωνία, αφού θα πρέπει π.χ. ο Δήμος της Ξάνθης ή η Γ.Σ.Ε.Ε. να λειτουργούν Πανεπιστήμια το κόστος λειτουργίας των οποίων θα επωμίζονται, ούτως οι άλλως, οι πολίτες. Είτε πληρώνοντας δίδακτρα ως γονείς φοιτητών – σπουδαστών, είτε πληρώνοντας αυξημένα δημοτικά τέλη ή συνδικαλιστική εισφορά για να καλύπτονται τυχόν ελλείμματα από ζημιογόνα λειτουργία.

Ο παρονομαστής όλων των παραπάνω είναι ένας. Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα φέρουν κέρδη μόνο σε αυτούς που και σήμερα έχουν κέρδη σε βάρος της πλειοψηφίας των εργαζομένων και των παιδιών τους...