Χθες δεν πάτησα καθόλου στην αίθουσα του κινηματογράφου όπου προβάλλονταν οι ταινίες. Υπάρχουν κι άλλα πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα στη ζωή, από την τέχνη. Η τέχνη είναι απλά οι "στάχτες" της ζωής, ότι απομένει όπως μπορεί να διασωθεί. Τα σχόλια που άκουσα μου έδωσαν την εντύπωση ότι η Παρασκευή δεν ήταν καλή μέρα για τους θεατές. Η γιορτή τελείωσε, η πόλη θα κλειστεί μέσα στα μουντά τείχη - που της πάνε είναι η αλήθεια - της, εμείς θα είμαστε εδώ φυλλομετρώντας τις μέρες και σχεδιάζοντας ταξίδια σε κοντινές αποστάσεις. Τα μακρινά ταξίδια είναι σπάνια και σε συναισθηματική αξία και σε συχνότητα... 
Σήμερα πάτησα το χώμα που σε κάνα χρόνο θα πατώ πριν μπω στο σπίτι μου! Κοίταξα τον ορίζοντα που θα αντικρύζω από το μπαλκόνι μου, περπάτησα στις τέσσερις γωνιές που θα ορίζουν την αυλή μου. Η Ειρήνη ήταν εκεί πλάι μου πιο όμορφη από ποτέ. Θα παντρευτούμε, ας βρέξει όσο θέλει απόψε!...
3 σχόλια:
Ε ναι για το τυπικό όντως δεν έχασες τίποτα από ταινίες αλλά έτσι κι αλλιώς τύφλα να έχουν εκατό Φεστιβάλ μπροστά σε τέτοια!:))
Η ώρα η καλή και όσο για την βροχή..γούρι!!
Με το καλό Angelito, να μπεις κι εσύ στο club μας!
Η συμβίωση με κάποιον αγαπημένο (με ή χωρίς γάμο) μπορεί να είναι μία μεγάλη ανάσα και ένας καθημερινός λόγος για χαμόγελα, αρκεί να μην σταματήσετε ποτέ να προσπαθείτε για το καλύτερο.
Σας ευχαριστώ κοριτσάρες! Φιλιάδες...
Δημοσίευση σχολίου