Άνθρωποι της Μνήμης και του Αγώνα

Πάει και ο Τάκης, ο πρόεδρος των συνταξιούχων του ΙΚΑ στο νομό μας. Ωραίος άνθρωπος, δραστήριος και πολιτικοποι-
ημένος μέχρι το τέλος του, χαιρόσουν να τον ακούς και να μιλάς μαζί του…

Τι συντάξεις παίρνουν σήμερα οι απόμαχοι της εργασίας; Υπάρχει περίπτωση να φτάσει το ύψος της σύνταξης το 80% του μισθού; Με τι ηθικό να ζήσει ένας άνθρωπος που σε όλη του την ζωή του ζητούσαν να κάνει θυσίες και έχει φτάσει πια στην τρίτη ηλικία υπομένοντας λιτότητες και κυβερνητικές μικρότητες τύπου Λ.Α.Φ.Κ.Α.;

Ερωτήσεις που απαντά ο κάθε συνταξιούχος με διαφορετικό τρόπο. Με τον τρόπο που έμαθε να απαντά, από τον καιρό ακόμα που εργαζόταν. Αδιάφορα, οργισμένα, απαξιωτικά, δυναμικά, οργανωμένα.

Στην πόλη μας την μικρούλα και «καημένη», δεν βλέπουμε διαδηλώσεις συνταξιούχων. Γενικότερα δεν βλέπουμε συχνά διαδηλώσεις. Μάλλον κάποιο ς από μηχανής θεός θα μας σώσει! Κι όταν γίνονται διαδηλώσεις, η συμμετοχή είναι μικρή. Ψηφίζουμε σε ποσοστό 90% τα κόμματα της «ημέτερης συμφοράς» και συνεχίζουμε τον δρόμο προς την εκκένωση του
τόπου μας από τα παιδιά του. Χωρίς μνήμη και τύψεις.

Και τι μένει σ’ έναν γέροντα όταν φύγουν τα παιδιά του μακριά; Όταν μεγαλώνουν τα εγγόνια μακριά από το χνώτο του; Εσείς που έχετε τα παιδιά σας στα ξένα - πιο ξένο από την απόσταση που χωρίζει τις οικογένειες δεν υπάρχει – καταλαβαίνετε.

Υπάρχουν όμως ακόμα άνθρωποι για να θυμόμαστε παρεκτός από τα παιδιά μας και τους φίλους μας. Αυτοί οι λίγοι που παλεύουν για αυτά που όλοι θέλουμε, αλλά δεν διεκδικούμε…

Ο κυριος Τάκης πέθανε πέρσι τέτοια εποχή. Τα πράγματα όμως για τους συνταξιούχους του ΙΚΑ δεν έχουν αλλάξει καθόλου. Η φωτό είναι από "Τα Νέα"...