Ταξίδι με καράβι για το Πάσχα…

Τηλεφωνώ να ρωτήσω πότε έχει πλοίο από Βόλο για τις Σποράδες μέσα στην Μεγάλη Εβδομάδα. Ο κύριος που απαντά στο τηλέφωνο μου λέει την Μεγάλη Τετάρτη. Τις επόμενες ημέρες ρωτάω δεν έχει; Μόνο δελφίνι, μου λέει. Χμμ, και από Σποράδες για Βόλο; Έχει ανήμερα του Πάσχα; Τι λέτε κύριε μου απαντάει, άνθρωποι είναι κι αυτοί που δουλεύουν στα πλοία θέλουν να κάνουν Πάσχα με τις οικογένειες τους!!! Δεν σας ρωτάω αν θα υποχρεώσετε κάποιον παρά την θέληση του να δουλέψει το Πάσχα, του λέω, ρωτάω αν έρθω στο νησί σας, πότε θα μπορέσω να φύγω. Πότε είναι το επόμενο καράβι από Σποράδες για Βόλο μετά το Πάσχα; Την Τετάρτη και την Πέμπτη μετά το Πάσχα μου απαντάει. Ευχαριστώ του λέω και κλείνω.

Συμπέρασμα πρώτο : Νησάκια πανέμορφα όπως η Αλόννησος δεν είναι επισκέψιμα για το Πάσχα, παρεκτός και πάς με λεωφορείο μέχρι το Βόλο και πάρεις δελφίνι από εκεί! Αν αυτό λέγεται ανταγωνιστική οικονομία, εγώ πάω για το βραβείο Πούλιτζερ 2005!

Συμπέρασμα δεύτερο : Οι εργαζόμενοι στα πλοία προτιμούν να κάθονται την ημέρα του Πάσχα, προφανώς γιατί οι αμοιβές τους για τις αργίες δεν δικαιολογούν το να μείνει κάποιος μακριά από την οικογένεια του και να πάει να δουλέψει.

Απορία που βγαίνει από τα παραπάνω συμπεράσματα: Αν μειωθεί κι άλλο η υπερωριακή αμοιβή και το μεροκάματο σε αργίες, θα υπάρχει σε δέκα χρόνια η δυνατότητα να ταξιδέψει κάποιος, σε κάποιο νησάκι για εορταστικό τριήμερο ή τετραήμερο και να γυρίσει πίσω έγκαιρα για να πάει κανονικά στη δουλειά του μετά το Πάσχα, καλή ώρα; Εξαιρούμε την πιθανότητα οι εργαζόμενοι στα πλοία σε δέκα χρόνια να μην γιορτάζουν το Πάσχα, όντας αλλοδαποί ή αλλόθρησκοι, οπότε δεν θα υπάρχει «οικογενειακό» και «ανταγωνιστικό» πρόβλημα!…