Τον περασμένο Μάιο πραγματο - ποιήθηκε στην Αθήνα η μεγάλη πορεία των κινημάτων που συμμετείχαν στο 4ο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ. Στην διάρκεια της σημειώθηκαν κάποια επεισόδια για τα οποία κανένας από τους εμπλεκόμενους δεν πιάστηκε επ’ αυτοφώρω. Συνολικά εκείνη την ημέρα η Αστυνομία προσήγαγε περίπου είκοσι άτομα. Από αυτούς κρίθηκαν προφυλακιστέοι τρεις. Αυτοί οι 3 εξακολουθούν και σήμερα να είναι προφυλακισμένοι παράνομα. Οι δύο από αυτούς πραγματοποιούν απεργία πείνας. Ο Ταράσιο Ζαντορόζνι από τις 29 Νοεμβρίου και ο Γεράσιμος Κυριακόπουλος από τις 15 Δεκεμβρίου. 68 ημέρες απεργός ο Ταράσιο, 52 ημέρες ο Γεράσιμος.
Και οι δυο ισχυρίζονται ότι κατηγορούνται με βάση στημένες καταθέσεις αστυνομικών και ζητούν να αποφυλακιστούν μέχρις ότου εκδικαστούν οι υποθέσεις τους στα δικαστήρια. Οι δικαστικές αρχές όμως αφού τους φόρτωσαν με βαρύτατες κατηγορίες έχουν απορρίψει, προφασιζόμενες το βαρύ κατηγορητήριο, τις αιτήσεις αποφυλάκισης που έχουν καταθέσει εδώ και εννιά μήνες. Οι δυο τους νοσηλεύονται πια φρουρούμενοι στο Νοσοκομείο της Νίκαιας, έχοντας ξεπεράσει εδώ και πολλές ημέρες τα φυσικά όρια αντοχής του οργανισμού τους. Ο τρίτος συλληφθείς του περασμένου Μαΐου Κώστας Κατσαδούρας παραμένει επίσης προφυλακισμένος.
Είναι προφανές ότι στο πρόσωπο των 3, ολόκληρος ο κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους βγάζει το άχτι του. Για την αδυναμία (;) του να φέρει ενώπιον της δικαιοσύνης τους πρωταίτιους των επεισοδίων που σημειώνονται στην διάρκεια διαδηλώσεων και κινητοποιήσεων. Η υπόθεση των 3 θυμίζει την υπόθεση των προφυλακισθέντων για τα επεισόδια στην διαδήλωση κατά της συνόδου κορυφής της Ε.Ε. στην Θεσσαλονίκη τον Ιούνιο του 2003. Και εκείνοι οι προφυλακισθέντες χρειάστηκε να πραγματοποιήσουν εξαντλητική απεργία πείνας μέχρις ότου το κράτος τους αναγνωρίσει το δικαίωμα να ζούνε ελεύθεροι μέχρι να έρθει η ώρα να υπερασπιστούν τον εαυτό τους στο δικαστήριο.
Δεν είναι τυχαίο ότι στους διαδηλωτές επιφυλάσσουν οι αρχές τόσο σκληρή στάση στο θέμα της προφυλάκισης τους, παρόμοια με αυτή των στυγνών εγκληματιών. Η ουσία της υπόθεσης θα κριθεί στο δικαστήριο. Το μεγάλο ζήτημα αυτής της ιστορία όμως παραμένει το να σταματήσει κάποτε η αστυνομία να κατασκευάζει ενόχους για να καλύψει τις αδυναμίες της ή ότι άλλο μπορεί να υπάρχει πίσω από όσους ανενόχλητοι κάνουν επεισόδια στις πορείες , προβοκάροντας τις λαϊκές κινητοποιήσεις!
Η αλήθεια φέρνει την δικαιοσύνη, τίποτα άλλο!
2 σχόλια:
Εκείνοι που πιστεύουν ότι η δικαιοσύνη είναι τυφλοί, μάλλον κάπου χάθηκε το φως τους. Η δικαιοσύνη είναι μία αστική εξουσία που αναζητά ενόχους προκειμένου να παραδειγματίσει τους αντιρρησίες.
Δε συμφωνώ καθόλου βέβαια με τις τακτικές των αναρχικών και των δοσίλογων της αστυνομίας, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν το κράτος να κωφεύει μπροστά στο ανθρώπινο δικαίωμα της υγείας, ακόμα και όταν αυτό απειλείται οικειοθελώς (ποιος τρελός το κάνει όμως;).
Ο μηχανισμός καταστολής αναζητά θύματα και σφάγια μπροστά στην ανικανότητά του να εντοπίσει ή να αποκαλύψει τους πραγματικούς ενόχους, γιατί ακριβώς αυτή η συγκεχυμένη κατάσταση βολεύει (βλ. άρθρο 16, βλ. λόγος για άσυλο κλπ).
Ακριβώς Δείμε!:)
Δημοσίευση σχολίου