Είναι αλήθεια ότι ήμουν από τους πρώτους που είχα κατηγορήσει τον Παναγιώτη Γιαννάκη το 1998, στην πρώτη «θητεία» του στον πάγκο της εθνικής ομάδας μπάσκετ, ως κάποιον μεγάλο παίκτη που ως νέος προπονητής δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στον πάγκο στις απαιτήσεις μιας τόσο απαιτητικής θέσης. Τα αποτελέσματα αυτό έδειχναν τότε. Σήμερα όμως, τα τελευταία τρία χρόνια αν προτιμάτε, ο Παναγιώτης Γιαννάκης έχει δείξει, πρώτα με την καταπληκτική πορεία της ομάδας του Αμαρουσίου στο πρωτάθλημα και τώρα με την θριαμβευτική πορεία της Εθνικής στο Βελιγράδι, ότι είναι ο κορυφαίος Έλληνας προπονητής και ένας από τους καλύτερους στον κόσμο!
Για την Ελλάδα είναι πολύ σημαντικές τέτοιες επιτυχίες. Αποδεικνύουν ότι υπάρχει ταλέντο, θέληση και μεθοδικότητα στις «εσχατιές» της κοινωνίας μας, τον αθλητισμό, τις τέχνες, τα γράμματα. Η κοινωνία γενικότερα πανηγυρίζει έξαλλα - ίσως και να πανηγυρίζει το ίδιο έξαλλα αν παίρνουμε κάθε χρόνο Ευρωπαϊκά κύπελλα – επειδή δεν έχει λόγους να χαρεί γενικότερα στην καθημερινότητα. Μια καθημερινότητα που την κλείνουν ο φράχτης της ανασφάλειας και τα αναρριχόμενα φυτά του φόβου. Κάθε μέρα ολοένα περισσότερο.
Η εθνική ομάδα μπάσκετ είναι για άλλη μια φορά στην κορυφή του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Μετά από μια χρονιά κατά την οποία οι ελληνικές ομάδες δεν κατάφεραν να διακριθούν στα Ευρωπαϊκά συλλογικά κύπελλα. Και με τους περισσότερους παίκτες της να αγωνίζονται – καθόλου συμπτωματικό – σε ομάδες του εξωτερικού. Η αντίφαση αυτή τα λέει όλα για την σύγχρονη Ελλάδα…
14 σχόλια:
Εγώ πάλι έχω άλλο πρόβλημα...
Από το 1987, ακούω να ρωτούν "έχετε συγγένεια με τον Παναγιώτη Γιαννάκη;" για να ακολουθήσει η ίδια απάντηση "όχι, αυτός εξάλλου θα φύγει, ενώ εγώ θα μείνω!"... Τελικά, δεν φεύγει κανείς, όλοι οι Γιαννάκηδες εδώ παραμένουν!
Juanita μου γιατί είσαι στα τέσσερα στην φωτό?!!! Η δεν είσαι εσύ στην φωτό?...
Και βέβαια εγώ είμαι, στις μεγάλες ομορφιές μου!
Τί εννοείς γιατί είμαι στα 4; Αφού έχω 4 πόδια, τί περίμενες;
Έλεος με το σουρεάλ...
Παιδιά σας παρακαλω, εμείς οι έλληνες φημιζόμαστε για το ότι δεν μας στρίβει ό,τι και να πάθουμε, μη μου το χαλάτε...
Ά! όλα κι όλα μαίανδρε! Εμείς εδώ στα βόρεια σύνορα, "στρίβουμε" και στη ευθεία!...
Juanita, 4 πόδια, πόσα χέρια?!...
Εμείς πάλι ... όπου γη και πατρίς, οποιαδήποτε πατρίς, γεννηθήκαμε σαν τις στριφτές τυρόπιττες!
Χέρια; 40χερούσα υπάρχει;
Α ναι στρίβουμε γιατί αν πάμε ευθεία θα βγούμε προς Άνω Νευροκόπι - κι έχουν καλύψει και τις πινακίδες χοχοχο. Το επόμενο φωτορεπορτάζ, από τα περίχωρα!
Στρίβουμε γενικώς, δια του αρραβώνος και όχι μόνο!...
angelito ωραία η φωτό που έβαλες τελικά:Ρ
αν δε το είδες, πιάνουμε κανάλι Βουλής και κάτι πήρε το μάτι μου για μικρού μήκους στο πρόγραμμα!!! (λες να είναι από το στερητικό??)
Τί φωτό, ποιά φωτό;
Δεν πιστεύω να μου έκλεψε την αγελάδα Λεμονιά, σε καθιστώ υπεύθυνη!
Χαίρε Mantho companero!
Amistad δεν είπα ότι θα την βάλω άμεσα! Που τα μαθαίνεις όλα βρε θηρίο?!
Juanita με κόβω να βάζω κανένα "μπουγά" για να σου κάνω και τα γλυκά μάτια!...
Με πιάνεις "αδιάβαστη". Τί είναι ο μπουγάς; Άντε ντε, βάλτον να κάνουμε κερκίδα!
Πέρα από γνωστός τραγουδιστής, είναι και ο επιβήτορας μόσχος!
Juanita δεν ήθελα να στο πω αλλά η αγελάδα ήταν τρελλή, καταλαβαίνεις..
Angelito πολύ καλό και το Sage τελικά!
Καλημέρα!!
Δημοσίευση σχολίου