Εξήντα νεκροί μέσα σε εικοσιτέσσερις ώρες, οι περισσότεροι από τους οποίους άμαχοι, στη Λωρίδα της Γάζας και στον Λίβανο. Μια χώρα, ο Λίβανος υπό ναυτικό, αεροπορικό και χερσαίο αποκλεισμό και ένα υπό διαμόρφωση κρατικό μόρφωμα, η Παλαιστινιακή αρχή, το όποιο είναι ασφυκτικά περιορισμένο μέσα σε ένα ιδιότυπο ρατσιστικό καθεστώς που εφαρμόζει το Ισραήλ για να διαφυλάξει, δήθεν, την ασφάλεια των πολιτών του. Όσων ζουν στις περιοχές που συνορεύουν με παλαιστινιακές, αλλά και όσων ζούνε μέσα σε καταπατημένες παλαιστινιακές εκτάσεις, ως έποικοι. Το τείχος που ανεγείρεται για να χωρίσει τους δύο λαούς και να αποκλείσει την πρόσβαση των Παλαιστινίων ακόμα και σε δικά τους εδάφη. Μια πολιτική ήξεις – αφίξεις που προσδιορίζεται από τις κινήσεις των φανατικών ισλαμιστών και οι οποία διολισθαίνει ξεκάθαρα σε ένα δολοφονικό κρεσέντο, με εξωδικαστικές εκτελέσεις και «επιλεκτικούς» βομβαρδισμούς
Κανείς δεν ξέρει τι θα ξημερώσει η επόμενη μέρα στην Μέση Ανατολή. Γιατί μήπως ξέρει κανείς τι θα ξημερώσει λίγο παραπέρα, στο Ιράκ ή στο Αφγανιστάν;
Το «ξεκαθάρισμα» με τους «κακούς», όχι μόνο δεν έχει τέλος, πόσο μέλλον αίσιο, αλλά επιπρόσθετα δημιουργεί τις συνθήκες για να γαλουχούνται μέσα στο μίσος και την μανία για εκδίκηση γενιές και γενιές αράβων. Ο «εκδημοκρατισμός» των αραβικών καθεστώτων αποκαλύπτεται σε έναν απλό εκβιασμό τους, ώστε να αποδεχθούν ότι θα είναι ή «χαμένοι» ή νεκροί.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο καλός σύμμαχος του Ισραήλ, οι Η.Π.Α, έχει ανοίξει λογαριασμούς στην περιοχή και στηρίζει ανεπιφύλακτα τις επιθετικές ενέργειες του.
Η λύση του Παλαιστινιακού προβλήματος που αναβάλλεται συνεχώς για το μέλλον, οι μονομερείς κινήσεις από την πλευρά του Ισραήλ με την ανέγερση του τείχους και την αποχώρηση από την Λωρίδα της Γάζας, έχουν μετατρέψει τους πολιτικούς στην απέναντι πλευρά σε απλούς παρατηρητές των εξελίξεων και μετατρέπουν τους εξτρεμιστές σε πρωταγωνιστές των εξελίξεων.
Κι όσο το Ισραήλ «σκληραίνει» την στάση του, τόσο πιο σκληροπυρηνικοί θα είναι οι συνομιλητές του από την απέναντι πλευρά. Το αδιέξοδο που διαφαίνεται δεν είναι μακριά και το ερώτημα είναι ποιος θα αποτρέψει μια γενικευμένη σύγκρουση στην περιοχή με αλυσιδωτές αντιδράσεις παγκοσμίως. Αλλά μήπως αυτό είναι που επιθυμούν Η.Π.Α. και Ισραήλ; Να αναγκάσουν κάπως έτσι την Ευρώπη να συμμετάσχει πιο ενεργά στο παιχνίδι τους…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου