Η γιορτή των «ολίγων»!

«Ο Θεόδωρος Ρουσόπουλος τόνισε ότι πρόκειται για μια επέτειο «ενότητας, περισυλλογής και γιορτής της Δημοκρατίας, που πρέπει όλοι να προασπίσουμε, ώστε αυτή η γιορτή να μην μετατραπεί σε πανηγύρι ολίγων ταραχοποιών. Θα ήθελα με την ευκαιρία να εκφράσω την ευχή, να μετάσχουμε όλοι -είτε με τη σκέψη, είτε με την παρουσία- σ' αυτή την επέτειο της Δημοκρατίας»…

« Επτάμισι χιλιάδες αστυνομικούς, προληπτικούς ελέγχους και προσαγωγές υπόπτων, απαγόρευση στάθμευσης αυτοκινήτων προβλέπουν μεταξύ άλλων τα μέτρα που αποφασίστηκαν στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής, εν όψει των εκδηλώσεων για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.»…

Αποσπάσματα ειδησεογραφικών τηλεγραφημάτων χθες και προχθές με αναφορές στην επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Είναι ειρωνικό αλλά δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Η «γενιά του Πολυτεχνείου» που σήμερα είναι στα πράγματα, γιορτάζει την καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και όχι την εξέγερση. Αυτό δείχνουν οι δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου περί «ολίγων ταραχοποιών». Κάτι αντίστοιχο είχε δηλώσει άλλωστε και ο δικτάτορας για τους καταληψίες του Πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973.

Τα τανκ δεν θα βγούνε στους δρόμους βέβαια, αλλά αν χρειαστεί η ατμόσφαιρα θα θυμίζει πεδίο μάχης.
33 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου το μεγαλύτερο έλλειμμα είναι ότι στα χρόνια αυτά δεν υπήρξε κάποιο αντίστοιχο γεγονός που να σηματοδοτεί μια κοινωνική ανατροπή. Η γενιά μας ανατράφηκε μέσα στην συναίνεση και ανδρώθηκε με τους μύθους των πατεράδων μας. Από την γενιά του Πολυτεχνείου σήμερα έχουν απομείνει στην δημόσια ζωή, μόνο κάποιοι γνωστοί και γνωστές για την εξαργύρωση της παρουσίας τους εκεί.

Οι «ολίγοι» είναι η σπίθα κάθε κοινωνικής ανατροπής. Όταν αποφασίσουν να διεκδικήσουν την ζωή και την αξιοπρέπεια τους, τότε πυρπολούν άλλους κι άλλους κι ακόμα περισσότερους. Πώς να διεκδικήσεις όμως σήμερα το αυτονόητο;

33 χρόνια μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου όλα δείχνουν ότι τα προσεχή χρόνια θα πορευτούμε σε έναν ακόμα πιο αυταρχικό «δρόμο»και είναι ανάγκη να βρεθεί μια «έξοδος» ή να στηθεί επιτέλους ένα «οδόφραγμα»...