«Σάββα; Πλύν’ τα χέρια σου με Ava!»

Ο παραπάνω τίτλος ήταν μια από τις χαζομαρίτσες που έλεγα ανέκαθεν στον πεντάχρονο ανιψιό μου τον Σάββα, όταν ήθελα να τον τσιγκλήσω σε σχέση με το όνομα του και να μπω στον αθώο κόσμο του για να παίξουμε. Ο Σάββας βέβαια ακόμα και σήμερα γελάει όταν το ακούει, αλλά ο πρώην πλέον υπουργός απασχόλησης Σάββας Τσιτουρίδης μάλλον θα δυσαρεστηθεί αν το διαβάσει.

Ο κ. Τσιτουρίδης ήταν από τα στελέχη που αναδείχθηκαν στο προσκήνιο πριν ακόμα η Ν.Δ. κερδίσει τις εκλογές του 2004. Φαινόταν διαβασμένος, είχε καλό λόγο και απέπνεε τον «αέρα» του τεχνοκράτη. Τι πήγε στραβά όμως και έγινε ο μοναδικός Υπουργός της Ν.Δ. στην παρούσα φάση, που εξαναγκάζεται για δεύτερη φορά να παραιτηθεί;

Η πρώτη του παραίτηση αφορούσε την παράνομη μεταγραφή του υιού του σε πανεπιστημιακή σχολή του κέντρου. Δεν ήταν η μόνη παράνομη μεταγραφή βέβαια, αλλά ένας υπουργός θα έπρεπε να είναι υπόδειγμα σε θέματα ηθικής κυρίως τάξης. Θέμα ηθικής τάξης, σήμερα, θεωρείται να κάνεις ρουσφέτια για όλους εκτός από την οικογένεια σου. Στο κάτω – κάτω είναι και ντροπή με μισθό βουλευτή και υπουργού να θέλεις να γλυτώσεις το κόστος διαμονής φοιτητή σε άλλη πόλη, κόστος που πληρώνουν κάθε μήνα δεκάδες χιλιάδες οικογένειες.

Η δεύτερη παραίτηση ήρθε μετά την επαναφορά του σε υπουργείο και είχε αυτή την φορά σχέση με την επιλογή των προσώπων που διαχειρίζονται τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων. Το σκάνδαλο με το κρυφό ομόλογο, έπληξε κυρίως αυτόν και λόγω χαρτοφυλακίου, αλλά κυρίως λόγω της εμπιστοσύνης του προς τον αμφιλεγόμενο κ. Ευγένιο Παπαδόπουλο.

Υπάρχουν δύο ασφαλή συμπεράσματα από την περιπέτεια Τσιτουρίδη στην πρώτη τετραετία της Ν.Δ. Πρώτο, ότι ο κ. Τσιτουρίδης κάνει δουλειά αλλά και τα στραβά μάτια, όπου χρειάζεται. Το δεύτερο ότι τουλάχιστον βουλευτής δεν θα δυσκολευτεί να επανεκλεγεί, αφού οι «πελάτες» του βλέπουν ότι το παλεύει…