Νίκος Τουλιάτος: «Ένα κύμβαλο…αλαλάζων;»

Η παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Τουλιάτου στο Δημοτικό Ωδείο αποτέλεσε από την πρώτη στιγμή για μένα μία πρόκληση. Από την ώρα που με πήρε στο τηλέφωνο η Μαρία Τσάκα για να μου προτείνει να συμμετάσχω στην εκδήλωση, μέχρι τις στιγμές εκείνες που άρχισα να ανακαλύπτω την καλλιτεχνική ταυτότητα και την πολυσχιδή προσωπικότητα του Νίκου Τουλιάτου και έμπαινα στην βάσανο της κατασκευής ενός σχεδίου κειμένου που θα μπορούσε να περιέχει τα βασικά στοιχεία της τέχνης και της ζωής του. Ζόρικα πράγματα...
Είχα ακουστά τον Τουλιάτο, από παλιά στα χρόνια που φτιάχναμε συναυλίες αλλά και στις σελίδες των περιοδικών που διαβάζαμε για να ενημερωθούμε μουσικά, αλλά ποτέ δεν είχα σταθεί περισσότερο από την διάρκεια μιας αναφοράς σε συζήτηση ή από τα ακούσματα στα τραγούδια που έχει συμμετάσχει σε αυτόν. Τυπικά πράγματα...
Τα τελευταία δύο χρόνια τον έβλεπα συνεχώς στην Δράμα, να συμμετάσχει σε εκδηλώσεις, να διοργανώνει σεμινάρια και να κινείται μέσα στον πόλη σαν ένας από εμάς. Παραξενεύτηκα είναι η αλήθεια. Τι ζητάει ο Τουλιάτος να συνεργάζεται με μια δημοτική αρχή, εκλεγμένη με ψήφους κυρίως ψηφοφόρων της Ν.Δ.; Τα ερωτήματα διατυπώνονται για να απαντηθούν. Η παρουσίαση μου έδωσε την ευκαιρία να πάρω απαντήσεις, συν τοις άλλοις. Ο κόσμος δεν προσήλθε μαζικά. Από το πάνελ, απουσίαζε ο Δήμαρχος για προσωπικούς λόγους. Έτσι δεν χρειαστήκαμε μικρόφωνα, καλέσαμε τους παρευρισκόμενους να πλησιάσουν και καθίσαμε στο μπροστά τμήμα της σκηνής του Ωδείου για να αρχίσουμε…
Ο Γρηγόρης Παπαεμμανουήλ – που γνώρισε τον Τουλιάτο στις προετοιμασίες των τελετών έναρξης και λήξης της Ολυμπιάδας – αναφέρθηκε στην ζωή του Νίκου Τουλιάτου από το Κουκάκι όπου μεγάλωσε, το σχολείο το οποίο παράτησε, τα βαπόρια στα οποία δούλεψε, μέχρι την στιγμή που ο «Λύκος» κάθησε πίσω από μια ντραμς σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων. Από εκεί ξεκινούν όλα όσα αφορούν καλλιτεχνικά το Νίκο Τουλιάτο. Οι συνεργασίες του με τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες αλλά και η περιπλάνηση του στην μουσική και τα συναισθήματα που την γεννούν και την συνοδεύουν. Τα βιογραφικά στοιχεία υπάρχουν αποτυπωμένα στα κεφάλαια του βιβλίου.
Όταν ήρθε η σειρά μου προσπάθησα να αναφερθώ στον καλλιτέχνη – άνθρωπο, γύρω από τρεις άξονες. Την σχέση του με την μουσική, που βασίζονταν πάντα στα συναισθήματα και όχι στις φόρμες και στην αρτιότητα. Τον αυτοσχεδιασμό που είναι πηγή έμπνευσης και ζωής για τον ίδιο. Και τέλος την πολιτική – κοινωνική διάσταση της προσωπικότητας και τους έργου του. Ο ίδιος ο Νίκος Τουλιάτος μίλησε για την ζωή του και αναφέρθηκε σε περιστατικά και στιγμές που προκάλεσαν σε αρκετές στιγμές ερωτήσεις από το κοινό, ενώ στο τέλος κάθησε πίσω από τα ντραμς και αυτοσχεδίασε για περίπου δεκαπέντε λεπτά, δίνοντας το ομορφότερο τέλος στην εκδήλωση.
Το βιβλίο του με τον προβοκατόρικο τίτλο «ένα κύμβαλο …αλαλάζων;» περιέχει εκτός των κειμένων που ο ίδιος έγραψε, ένα dvd με αποσπάσματα από συναυλίες του. Από τον πρόλογο μπορεί ο αναγνώστης να αντιληφθεί ποιος είναι ο Νίκος Τουλιάτος. Συνεχίζοντας μέσα από την αφήγηση καταλαβαίνει πως ο ατίθασος νεαρός που δεν τελείωσε ούτε το δημοτικό, είναι σήμερα ένας φτασμένος καλλιτέχνης, ένας συνειδητοποιημένος διανοούμενος. Θα βρείτε ακόμα αναφορές στο σύνολο των δισκογραφημένων έργων του καθώς και τις συνεργασίες του.
Εν κατακλείδι, το περιεχόμενο του βιβλίου απαντάει στο ερώτημα που θέτει ο τίτλος του.