Στις 31 Μαϊου καλείται το ιρακινό κοινοβούλιο, που τα μέλη του έχουν εκλεγεί από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές με τον τρόπο που διεξήχθησαν, μετά από πιέσεις του Αμερικανού προέδρου Μπους να ψηφίσει την παραχώρηση της εκμετάλλευσης των πετρελαιοπηγών σε πολυεθνικές εταιρίες! Στο κοινοβούλιο του Ιράκ, μια ομάδα βουλευτών Σουνιτών, Κούρδων και Σιιτών, προσπαθούν να αποτρέψουν την ψήφιση αυτού του νόμου, που εκχωρεί τον εθνικό πλούτο της χώρας στις πολυεθνικές του πολέμου.
Ο νόμος αυτός είναι μια μοναδική ευκαιρία για να συσταθεί ένα κοινό μέτωπο εκπροσώπων των λαών του Ιράκ ενάντια στους εισβολείς του. Μια αχτίδα ελπίδας για να καταλαγιάσει η ενδοφυλετική βία στην ρημαγμένη χώρα και να δημιουργηθούν προϋποθέσεις συνολικής αντιπαράθεσης με τους εισβολείς, σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο.
Γίνεται ήδη προσπάθεια για να συγκεντρωθούν 100.000 υπογραφές που θα παρουσιαστούν την ημέρα της ψήφισης του νόμου στο κοινοβούλιο. Το μήνυμα που μπορούμε όλοι να υπογράψουμε αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Υποστηρίζουμε το κυριαρχικό δικαίωμα του Ιράκ στο πετρέλαιό του. Το εισόδημα από το πετρέλαιο πρέπει να διανέμεται στους ιρακινούς πολίτες. Και το ιρακινό εθνικό Κοινοβούλιο πρέπει να το αποφασίσει αυτό χωρίς ξένη επιρροή. Το πετρέλαιο αποτελεί 70% του εθνικού εισοδήματος του Ιράκ. Ο προτεινόμενος νόμος πετρελαίου θα έδινε στις πολυεθνικές επιχειρήσεις τον ευρύ έλεγχο αυτών των εισοδημάτων για τρεις δεκαετίες -μια διαπραγμάτευση πιο γενναιόδωρη από οποιοιδήποτε στη Μέση Ανατολή. Στις περισσότερες χώρες, οι εταιρίες πετρελαίου εκτελούν τις υπηρεσίες στο πλαίσιο των συμβάσεων με τις κυβερνήσεις. Στο Ιράκ, οι ξένες επιχειρήσεις θα ελέγχουν το εθνικό συμβούλιο που δίνει τις συμβάσεις.»
Στις 10 Μαϊου οι εργαζόμενοι στις πετρελαιοπηγές του Ιράκ απέργησαν ενάντια στην ιδιωτικοποίηση τους.
Πίσω από τις εκατόμβες και την διευρυνόμενη δυστυχία, οι Αμερικανοί προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την κλοπή της περιουσίας του ιρακινού λαού.
Οι φωνές που υπάρχουν σε αυτό το αμφιλεγόμενο όργανο του κατοχικού καθεστώτος, πρέπει να στηριχτούν για να αρχίσει η επιχείρηση να ανατραπεί η «αίσια» έκβαση για τους Αμερικανούς ενός 100% παράνομου πολέμου.
Πληροφορίες για την καμπάνια συλλογής υπογραφών ενάντια στην ψήφιση του νόμου θα βρείτε εδώ.
5 σχόλια:
Αχ Αγγελε, όσοι λαοί έχουν ζήσει την εμπειρία κατοχής και δοσίλογων κυβερνήσεων-όπως καλή ώρα και η Ελλάδα- ξέρουν οτί δεν θα υπάρξει αίσιο τέλος και οτι θα χρειαστεί να περάσουν χρόνια μέχρι να κλείσουν οι πληγές.
Και ο υπόλοιπος κόσμος "αγρόν αγοράζει"- εδώ στην Αγγλία δεν ακούγονται κάτι τέτοια, για ευνόητους λόγους φυσικά.
Καλό σαββατοκύριακο!
Μου προκάλεσε εντύπωση Μαρία, πως σε ένα κατοχικό κοινοβούλιο, υπήρξαν φωνές που μίλησαν ενάντια σε αυτό που ο κατακτητής επιθυμούσε!
Καλό Σαββατοκύριακο!:)
Οι τριτοκοσμιστές σοσιαλιστές τη δεκαετία του 80 λέγαν πως ο Σανταμ κι ο Καντάφι ήταν οι κινητήριες δυνάμεις για την αλλαγή και το Σοσιαλισμό στη Μεσόγειο, όπως παλιότερα ο Νάσερ και ο Μπεν Μπελά.
Εμείς, σήμερα, για Αλλαγή, αφήνουμε τη Μεσόγειο, και κοιτάμε στην Αμερική με το ερώτημα:
Άραγε πως να λέγεται ο Τσάβες στα Αραβικά;
Ρε, angelito, από εσένα τέτοια αμερικάνικη κίνηση (για τις υπογραφές λέω) δεν την περίμενα. Αυτό δεν είναι κινητοποίηση και σαφώς δεν πρόκειται να συσπειρώσει ένα λαό που έχει τόσα προβλήματα. Συμφωνώ ότι πρέπει να αναδειχθεί το πρόβλημα της καπηλίας και των πραγματικών τελικά αιτίων του πολέμου, αν και στη χώρα μας κάτι τέτοιο είναι γνωστότατο από την αρχή ακόμα του πρώτο πολέμου το '90-91.
Φαντάζεσαι να είχαμε και έναν Τσάβες στην Μέση Ανατολή Amig0?!
Δείμε είμαι το ίδιο καχύποπτος με σένα, αλλά θαρρώ ότι κάποτε θα πρέπει να αναητήσουμε και κάποιες δυνάμεις στο Ιράκ που θα σηματοδοτούν την ελπίδα για τον λαό(χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι δυνάμεις που προωθούν τις υπογραφές είναι τέτοιες!)
Όπως είναι σημαντικό να μείνουν υπό εθνικό έλεγχο οι πετρελαιοπηγές της χώρας και να μην εκχωρηθούν για τα επόμενα πενήντα ή εκατό χρόνια σε πολυεθνικές.
Δημοσίευση σχολίου