Είναι χαρά να μαθαίνεις ότι ο Χάρολντ Πίντερ βραβεύεται με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το 2005. Άνθρωπος με όλη την σημασία της λέξης – ιδέας που στην εποχή μας αποδομείται συστηματικά για να χτιστούν οι κότες, που θα διατεθούν σε παντός είδους χρήσεις του ίδιου συστήματος, ως θύματα ή θύτες ή και τα δυο.
Από την άλλη όμως η βράβευση ανθρώπων όπως ο Πίντερ επιβεβαιώνει ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι, που ίσως μέχρι χθες να μην αισθάνονταν την απειλή, συνειδητοποιούν ότι η ανθρωπότητα βαδίζει με σταθερό βήμα σε ένα νέο «ολοκαύτωμα»…
Δεν είναι όμως μόνο αυτή η «απειλή». Ο Χειμώνας και οι αγέρηδες απειλούν να γδύσουν τα δέντρα από τους ψίθυρους των χρυσών τους φύλλων και να τα παραδώσουν ολόγυμνα στις μοδίστρες του ψύχους, τις νιφάδες! Ποιος θα μας σώσει τότε από την μαγεία;!…
13 σχόλια:
Μα και πάλι άνθρωποι σαν τον Χάρολντ Πίντερ...
De mas sozei kaneis..
You can do magic!
Αίφνης με ήρθε στο μυαλό η εικόνα που αντικρύσαμε βγαίνοντας μεσάνυχτα και κάτι απ' τα Ολύμπια. Απ' το υλικό αυτού του σκηνικού πρέπει να 'ναι φτιαγμένα τα όνειρα αλλά και η πέννα του Πίντερ.
Πήγαμε σήμερα στο Πανόραμα για φαγάκι! Κρέατα, τσίπουρο χωρίς γλυκάνισο σαν ρακί γλυκόπιοτο, ιστορίες του Φθινοπώρου και των χρόνων που έκαψε η ζωή μας, γλυκό συκαλάκι, κάστανα για το σπίτι και για τον δρόμο...Από το χιόνι φίλοι κι αδέλφια κανείς δεν θέλουμε να μας σώσει, αλλά από τα λοιπά ο Πίντερ και όσοι μπορούν ακόμα να ανασαίνουν χωρίς φόβο ας κοπιάσουν!...Buenas Tardes!
Σλουρπ! Πανόραμα και σχετικά τριγωνάκια!
Δεν βλέπω την ώρα... 4 Νοεμβρίου θα είμαι εκεί και θα ξεσκίζομαι στα μεζεκλίκια!
Μαίανδρε Πανόραμα Δράμας, χωρίς τρίγωνα του άλλου Πανοράματος και χωρίς μεζονέτες νεόπλουτων!...Καλώς να έρθεις!
Amig0 comments! diarios de Motocisleta eidame ki molis bghkame mas ypodexthkan oi snowflakes!!! Ole...
εγώ τώρα λέω να θυμηθώ τα παλιά
τα όμορφα χωριά όμορφα καίγονται
Τσέλιγκα αν δεν ήταν Οκτώβρης θα σε ρώταγα: Τώρα τέλειωσες το άρμεγμα?!...
Α έχετε κι εσείς στη Δράμα Πανόραμα;
Δύο Πανοράματα Παρακαλώ! Όχι σαν τη Σαλονίκη...Δεν έχουμε όμως ΠΑΟΚ!
Τα παλιά τα θυμάσαι τσέλιγκα,
όμως θυμάσαι την Ντόλλυ Μπελ ??
Πως να ξεχάσω την Ljiljana Blagojevic που σ'ένα υπόγειο, έπαιζε μ'ένα ασπρόμαυρο γατί ενώ ατένιζε τον έναστρο ουρανό της αριζόνας; πες μου πως;
Δημοσίευση σχολίου