Η είδηση μεταδόθηκε πέρσι από τα μέσα ενημέρωσης ήταν παράξενη, για τα μέτρα της σύγχρονης Ελλάδας, όπου οι «καλοί» είναι καλοί και οι «κακοί» είναι όσο το δυνατόν πιο κακοί...
"Σε μια απόπειρα ληστείας στην Αθήνα, οι δύο ληστές καταδιώχθηκαν μετά την έξοδο τους από το κατάστημα των ΕΛ.ΤΑ. το οποίο λήστεψαν, αναγκάστηκαν να παρατήσουν τη μοτοσικλέτα τους και να προσπαθήσουν να διαφύγουν τρέχοντας. Ο ένας από τους δύο όμως δεν μπορούσε να τρέξει καλά και έτσι οι διώκτες του τον πλησίασαν και τον εγκλώβισαν κοντά στον σταθμό Λαρίσης. Ο εγκλωβισμένος ληστής, ο οποίος οπλοφορούσε, χωρίς να πιεστεί από κανέναν, έστρεψε το πιστόλι στον εαυτό του και αυτοπυροβολήθηκε."
Τι «σόι» ληστής ήταν αυτός;
Υπό «κανονικές» συνθήκες ένας ληστής που καταδιώκεται και οπλοφορεί στρέφει το όπλο προς τους διώκτες του για να τους αποθαρρύνει από την καταδίωξη ή να τους εξουδετερώσει. Είναι αποφασισμένος να πάρει όσα περισσότερα μπορεί από τα λάφυρα του.
Τι μπορεί να κάνει έναν άνθρωπο που φτάνει στο σημείο να κάνει μια ληστεία, να κινδυνέψει να υποστεί όλες τις συνέπειες του νόμου για να αποκτήσει χρήματα, να αφαιρεί τελικά την δική του ζωή όταν βλέπει ότι κάποιοι τον παγίδεψαν και δεν μπορεί πια να ξεφύγει;
Ο αυτόχειρας ληστής υπενθυμίζει με το απονενοημένο διάβημα του, ότι ακόμα και στις πιο δύσκολες κι απάνθρωπες κοινωνικές συνθήκες, ο άνθρωπος που αναγκάζεται να προσφύγει στην παραβατικότητα για να ικανοποιήσει κάποια ανάγκη του, μπορεί να διατηρήσει την ανθρωπιά του. Να λειτουργήσει δηλαδή, όχι ως κινηματογραφικός ήρωας, αλλά ως άνθρωπος που έφτασε μέχρι εκεί χωρίς να απολέσει μέρος ή όλη την συνείδηση του.
Η κοινωνία μας έχει μάθει από την «εκπαιδευτική τηλεόραση» να φοβάται και εξουσιοδοτεί την εξουσία να αντιμετωπίζει τους κακοποιούς με προληπτική όσο και υπέρμετρη αυστηρότητα – βία.
Αλλά θα πούνε κάποιοι, μπορεί ένα αλλόκοτο παράδειγμα ληστή, να συγκριθεί με την διεθνή εμπειρία στον τομέα της καταπολέμησης της εγκληματικότητας.
Όχι βέβαια. Φανταστείτε όμως το «μάθημα» που πήρανε από τον αυτόχειρα ληστή αυτοί που τον καταδιώξανε και τον εγκλωβίσανε τελικά. Θα μπορούσε να τους πυροβολήσει, δεν το έκανε. Αυτοί γιατί τον καταδιώξανε;…
Η εικόνα είναι, φυσικά!, κλεμένη από εδώ.
4 σχόλια:
Με μια λέξη, άβυσσος Ανχελίτο..
Καλή μας Κυριακή:))
Επίσης!:-)
Δεν καταλαβαίνω το ερώτημά σου Angelito. Τον καταδίωξαν γιατί ήταν ληστής και αυτοί αστυνομικοί, δουλειά τους ήταν να τον συλλάβουν και από την στιγμή που οπλοφορούσε έβαζαν τη ζωή τους και την ζωή των περαστικών στον μέγιστο κίνδυνο.
Θα μπορούσε να έχει αρκετούς λόγους να αυτοπυροβοληθεί, όχι ντε και καλά δραματικά αίτια επιβίωσης που τον οδήγησαν στο δρόμο της "αμαρτίας". Θα μπορούσε για παράδειγμα να είναι σεσημασμένος ληστής ή δολοφόνος, που αν τον συνελάμβαναν θα πέρναγε τα επόμενα 20 χρόνια στην φυλακή και δεν άντεχε σε αυτό τον τρόπο ζωής-τιμωρίας. Θα μπορούσε να είναι τρομοκράτης που δεν ήθελε να συλληφθεί ζωντανός για να μην προδώσει την οργάνωσή του.
Πολλοί τρόποι να προσεγγίσουμε το συγκεκριμένο γεγονός. Αν κάποιος θέλει να το δει ρομαντικά, του δίνεται η δυνατότητα.
Το σημαντικό είναι ότι οπλοφορούσε και ήταν υπέρ της άσκησης βίας, έτοιμος για όλα. Αυτή η μεγάλη απόφαση, οδηγεί συχνά σε δρόμους χωρίς γυρισμό. Και τους διώκτες και τα διωκόμενους.
Jim o αυτόχειρας νομίζω ότι θα έπρεπε να εξηγήσει ο ίδιος το γιατί έκανε ληστεία, αλλά δεν μπορεί πια...
Juanita αν οι αστυνομικοί έκαναν την δουλειά τους, ο ληστής δεν έκανε την "δουλειά" του! Υπό αυτή την συνθήκη τίθεται το ερώτημα και υπό το γενικότερο κλίμα φοβίας που σκιάζει την κοινωνία μας...
Δημοσίευση σχολίου