Παρασκευή 3 Μαρτίου 2006

“My name is Rachel Corrie”

Θα μπορούσε να είναι η προσφώνηση σε μια γνωριμία μεταξύ δύο ανθρώπων. Η σύσταση από την πλευρά μια όμορφης Αμερικανίδας προς οποιονδήποτε θα την συναντούσε κάποια στιγμή στην ζωή της. Μόνο που η Rachel Corrie είναι νεκρή εδώ και τρία χρόνια. Στις 16 Μαρτίου 2003, σε μια προσπάθεια αποτροπής κατεδάφισης παλαιστινιακού σπιτιού στην Ράφα, στο νότιο τμήμα της λωρίδας της Γάζας, ο εκσκαφέας την συνέθλιψε με αποτέλεσμα να χάσει την ζωή της λίγο αργότερα στο νοσοκομείο. Η Rachel δεν ήταν Παλαιστίνια, ήταν Αμερικανίδα. Αλλά πέθανε σαν Παλαιστίνια. Και ο θάνατος της θεωρήθηκε ως λιγότερο σημαντικός για την χώρα της, γιατί συνέβη σε μια περιοχή όπου η Rachel ήταν στην λάθος πλευρά. Ήταν ένα από εκείνα τα παιδιά που αφήνουν τις Η.Π.Α. για να πάνε εθελοντές στα Παλαιστινιακά Εδάφη.

Όταν έγινε γνωστός ο τρόπος που πέθανε ξεκίνησε μια εκστρατεία για να προσαχθούν σε δίκη ο φυσικός και οι ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας της. Το Ισραήλ όμως απαντούσε με μισόλογα και οι Η.Π.Α. αρκούνταν σε αυτά. Όπως θα έκαναν αν είχε δολοφονηθεί μια Παλαιστίνια.

Τα χρόνια πέρασαν, σε δυο εβδομάδες συμπληρώνονται τρία χρόνια από το θάνατο της και στις 22 Μαρτίου ήταν προγραμματισμένο να παρουσιαστεί στο New York Theatre Workshop η παράσταση του Άλαν Ρίκμαν με τον τίτλο: “My name is Rachel Corrie”. Το ανέβασμα της παράστασης ματαιώθηκε στις 28 Φεβρουαρίου. Ο Βρετανός σκηνοθέτης κατήγγειλε ότι «η λογοκρισία είναι προϊόν φόβου και το κοινό και όλοι μας είμαστε χαμένοι», ενώ ο καλλιτεχνικός διευθυντής του θεάτρου όπου επρόκειτο να ανέβει η παράσταση δήλωσε ότι «αν η παράσταση πραγματοποιείτο, θα ήταν σαν να παίρναμε το μέρος κάποιου στην πολιτική σύγκρουση, πράγμα το οποίο δεν θα θέλαμε»! Η παράσταση είχε αποσπάσει τρία βραβεία στο «Theatregoers’ Choice Awards 2006», μεταξύ αυτών καλύτερης νέας παράστασης και σκηνοθεσίας.

Δεν βρίσκω λόγια να σχολιάσω αυτή την ενέργεια…
(...θα βρω όμως παλιοκουφάλες!)


Λεπτομέρειες στα αγγλικά στην διεύθυνση:

Άρθρο της Katharine Viner

www.alternet.org/blogs/themix/33008/

www.rachelcorrie.org


8 σχόλια:

Juanita La Quejica είπε...

Ζουν σε εποχές σκοταδισμού, αναλφαβητισμού, άγνοιας και παραπληροφόρησης. Αν δεν υποχρεωθούν να ψηφίζουν, ώστε να αναγκαστούν να ενημερώνονται και να παίρνουν θέση για τα σκατά που γίνονται στη χώρα τους, αλοίμονο και σε αυτούς αλλά και σε εμάς...

Filotas είπε...

Juanita αυτό δεν είναι απλά "σκοτάδι"...

Mirandolina είπε...

Και οι λέξεις και οι πράξεις είναι ανθισμένες. Δε θα αργήσουν να καρπίσουν, Ανχελίτο μου.

Filotas είπε...

θ' ανθίσουν mirandolina μου, θ' ανθίσουν!

YO!Reeka's είπε...

Καταπληκτική ιστορία, την είχα διαβάσει και στις εφημερίδες...

Filotas είπε...

Εκτός της Rachel κι ο βρετανός Thomas Hurndall δολοφονήθηκε από σφαίρα ενώ προσπαθούσε να προστατεύσει παιδιά! Για την δολοφονία του καταδικάστηκε το περασμένο καλοκαίρι ένας στρατιώτης σε κάθειρξη οκτώ ετών - υποθέτω με αναστολή, αφού τα αγγλικά δεν με βοηθούν. Ο Τόμας είχε μείνει σε κώμα για δέκα μήνες μέχρι που οι γονείς του ζήτησαν να αποσυνδεθεί από τα μηχανήματα που υποστήριζαν την ζωή του! Ήταν 21 χρονών και τώρα πια είναι αδελφός μου!...

ci είπε...

Χμ..σωστά αυτά αλλά σας παραπέμπω σε προχτεσινό ποστ του Τσέλιγκα για την πρόσβαση στην πληροφόρηση.
Μη πιάσω καν δηλαδή το ότι εμείς οι πληροφορημένοι εεε,είμαστε και συνειδητοποιημένοι ε??;)

Καλό τριήμερο!

Filotas είπε...

Καλό τριήμερο συν-νιφάδα!...

Πάνερμος...