Ζιντάν: Μια κεφαλιά που …αποκρούστηκε.

Ήταν από τους μεγαλύτερους σε ηλικία παίκτες που πήραν μέρος στο Μουντιάλ. Οι «παπαράτσι» τον συνέλαβαν, πριν από μερικές ημέρες να καπνίζει τσιγάρο, σε κάποια ανύποπτη στιγμή μαζί με τους συμπαίκτες του. Στο τελικό της διοργάνωσης με αντίπαλο την Ιταλία, ήταν ο παίκτης του οποίου το μάτι «γυάλιζε»…

Άνοιξε το σκορ με ένα αριστουργηματικό χτύπημα πέναλτι στο πέμπτο λέπτό. Πέναλτι προϊόν της αδέκαστης κρίσης του αργεντινού διαιτητή Ελιζόντο, η οποία όμως τον πρόδωσε στην συγκεκριμένη περίπτωση. Ο Ζιντάν όργωσε κυριολεκτικά το γήπεδο, μοίρασε πάσες, μάρκαρε, κράτησε μπάλα. Ήταν ο αρχηγός που ήθελε να πεί το αντίο με τον πιο όμορφο τρόπο, με το στεφάνι της δόξας να τον στεφανώνει…

Λίγο πριν το τέλος της κανονικής διάρκειας του αγώνα, έπεσε στο έδαφος και τραυματίστηκε στον ώμο. Ζήτησε αλλαγή, αλλά όταν οι γιατροί του πρόσφεραν τις πρώτες βοήθειες σηκώθηκε και ξαναμπήκε στο γήπεδο, πιο αποφασισμένος από πριν. Αλλά και πιο ευάλωτος πια! Στην ευκαιρία του Ριμπερί, σήκωσε το πρόσωπο προς τον ουρανό και κάτι ψέλλισε. Λίγα λεπτά μετά, χόρεψε έξω από την ιταλική περιοχή περνώντας την μπάλα στον Σανιόλ στα πλάγια, γλίστρησε αθόρυβα στην καρδιά της άμυνας και υποδέχτηκε την σέντρα του συμπαίκτη του. Σηκώθηκε όσο χρειαζόταν από το έδαφος έσκυψε ελαφριά το κεφάλι και στην επαφή με την μπάλα το γύρισε προς την εστία του Μπουφόν. Η μπάλα κατευθύνθηκε προς τον ουρανό της εστίας, πριν το χέρι του τερματοφύλακα της αλλάξει πορεία. Ο Ζιντάν ξανακοίταξε, με κλειστά μάτια, τον ουρανό και πήγε στην γωνία. Αγκάλιασε τον Μπουφόν και περίμενε την εκτέλεση του κόρνερ…

Αυτή ήταν η τελευταία σκηνή που θα θυμάμαι από τον τελικό της 9^ης Ιουλίου…

Ο Ζιζού έκανε στο παιχνίδι, άλλη μια κεφαλιά που ...αποκρούστηκε! Λίγη σημασία έχει αυτό όμως...