Το «Κουρδικό» είναι το κλειδί των εξελίξεων…

Οι εκλογές στην Τουρκία αποτελούν παρελθόν, αλλά η πολιτική αβεβαιότητα είναι ακόμα παρούσα. Αυτό που ήταν προφανές τους τελευταίους μήνες, παρά τις στημένες κινητοποιήσεις υπέρ του κεμαλικού κράτους, επιβεβαιώθηκε από την λαϊκή ετυμηγορία. Τα παραδοσιακά κεμαλικά κόμματα της Τουρκίας δεν έχουν πια την αποδοχή ούτε τους ενός στους τρεις κατοίκους της χώρας. Το ισλαμικό καθεστωτικό κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, συγκεντρώνει σχεδόν έναν στους δύο ψηφοφόρους, ενώ οι φασίστες του Μπαχτσελί εξέλεξαν 70 βουλευτές αποσπώντας 14%. Ενώ περισσότεροι από 20 θα είναι και οι ανεξάρτητοι Κούρδοι βουλευτές στο νέο κοινοβούλιο. Τα κομμάτια του παζλ είναι αυτά. Η εικόνα που θα σχηματιστεί τους επόμενους μήνες είναι άγνωστη, με τον στρατό να αποτελεί το κάδρο μέσα στο οποίο θα τοποθετηθεί η εικόνα…
Το δίλημμα κεμαλισμός ή ισλαμισμός είναι ψευδές. Ο Ερντογάν σε πολλά επίπεδα αποδέχεται τις βασικές αρχές του κεμαλισμού. Το πραγματικό δίλημμα για την Τουρκία είναι, κεμαλισμός ή δημοκρατία; Κατάργηση της επιρροής του στρατού στις αποφάσεις των κυβερνήσεων και διεύρυνση των κοινωνικών και πολιτικών ελευθεριών.
Πέρα από το θέμα της εκλογής Προέδρου, το άλλο μεγάλο ζήτημα για την Τουρκία, είναι που θα δοκιμάσει την «ριζοσπαστική» διάθεση των ισλαμιστών. Το Κουρδικό. Διάλογος και συνύπαρξη ή σύγκρουση και ρήξη;