Αν υπολογίσουμε ότι μια μέση οικογένεια δίνει 3.000 Ευρώ κάθε χρόνο για τα φροντιστήρια των παιδιών της, της ζητάμε να δώσει από αυτά τα χίλια ως φορολογία για να προσληφθούν επιπλέον καθηγητές στην δημόσια εκπαίδευση
(σύμφωνα με τα στοιχεία της Γ.Σ.Ε.Ε. ένα δις Ευρώ δαπανώνται σε φροντιστήρια κάθε χρόνο, τα μισά από αυτά για την εκμάθηση ξένων γλωσσών). Περίπου εκατό δισεκατομμύρια δραχμές θα μαζεύονταν για να διατεθούν στην Παιδεία. Με τόσα χρήματα θα μπορούσαν να γίνουν πολλά περισσότερα πράγματα από ότι σήμερα.
Η πρόσληψη νέων καθηγητών π.χ. δεν θα έλυνε αυτομάτως το πρόβλημα της παραπαιδείας, αυτό απαιτεί ριζικό αναπροσανατολισμό της εκπαίδευσης στη χώρα μας, αλλά θα βοηθούσε την εκπαιδευτική διαδικασία και θα έδινε πολλαπλές δυνατότητες σε διαδικασίες ενδοσχολικής ενίσχυσης των μαθητών. Αντί να μιλάμε δηλαδή για χιλιάδες οργανικές κενές θέσεις κάθε χρόνο σε σχολειά σε όλη τη χώρα, να είχαμε πρόσθετα προγράμματα ενισχυτικής διδασκαλίας ή διευρυμένο ωράριο λειτουργίας σε περισσότερους τύπους σχολείων!
Αν θέλαμε η διδασκαλία στο σχολείο να μην στηρίζεται στα φροντιστήρια, θα έπρεπε το σχολείο να μην λειτουργεί, όπως τόσα χρόνια, με μια στείρα βαθμοθηρική λογική. Ποιον εξυπηρετεί να διδάσκονται τα παιδιά στα σχολεία ξένες γλώσσες, να γράφουν εξετάσεις σε αυτές και τελικά όταν αποφοιτούν οι γνώσεις τους να μην είναι πιστοποιημένες με κάποιο τίτλο σπουδών διεθνώς αναγνωρισμένο. Με λίγα λόγια με τον τρόπο που λειτουργούν σήμερα τα σχολεία μας, δεν μπορεί ένας μαθητής στα δώδεκα χρόνια της μαθητικής του ζωής, να πάρει γνώσεις από το σχολείο του ώστε να πάρει με αντιστοίχηση των εξετάσεων ένα πτυχίο Lower, που σήμερα παίρνει μόνο από τα φροντιστήρια;
Στις μέρες μας υπάρχει και το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας, το οποίο θα μπορούσε να συνδεθεί με την διδασκαλία των ξένων γλωσσών στα σχολεία. Αντί οι μαθητές να εξετάζονται απλά για να τους δοθεί ένας βαθμός για τον έλεγχο τους, στην ίδια διαδικασία να κρίνεται και η ικανότητα τους να μιλούν και να χρησιμοποιούν μια ξένη γλώσσα, και εφόσον πληρούν τα κριτήρια, να τους δίνεται το αντίστοιχο πτυχίο, με τις ίδιες αδιάβλητες διαδικασίες που γίνεται σήμερα δια της ιδιωτικής οδού. Το πτυχίο κοστίζει στις οικογένειες, όχι η χαρά της γνώσης!
Οι ξένες γλώσσες είναι μόνο ένας από τους τομείς που μπορεί να υπάρξει ουσιαστική ελάφρυνση των οικογενειακών δαπανών για φροντιστήρια. Η Δημόσια Δωρεάν Παιδεία μπορεί να γίνει πλουσιότερη σε νόημα και εμπειρίες, ακόμα και στην εποχή που η ίδια η πολιτεία δείχνει να παίζει το παιχνίδι, όσων στηρίζονται στην απαξίωση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας για να θησαυρίζουν σε βάρος της κοινωνίας...
* Ένα σχετικό με τις οικογενειακές δαπάνες για την "παραπαιδεία" ρεπορτάζ από την εφημερίδα "το Βήμα" από όπου είναι "δανεική" και η φωτό. Το κέιμενο είναι λίγο παλιό, αλλά η κατάσταση δεν έχει μεταβληθεί και πολύ από τότε...
12 σχόλια:
Πολλές "ελευθερίες" και "δημόσιες παιδείες" ακούω. Μάλλον πρέπει να είσαι ή κουμουνιστής ή δορυφόρος αυτών.
Όσο για την περίφημη εξοικονόμηση δημοσίου χρήματος: Το χρήμα δεν συσσωρεύεται για να διατεθεί για το κοινό καλό αλλά για να δοθεί στους φίλους μας (εφοπλιστές, εργολάβους κ.λπ) που εξυπηρετούν το κοινό καλό.
Και μια ματιά στα ξουράφια του ή-ρούστερ δεν κάνει κακό!
Καλά, αυτό για τη "χαρά της γνώσης" με έστειλε αδιάβαστο. Βρε, αυτά τα έλεγαν οι χίπηδες!
παρατήρηση: αυτά τα 1.000 Ευρώ που λές, τα έχουμε ήδη πάρει από τους φορολογούμενους και πολύ περισσότερα.
παρατήρηση 2: τα φροντιστήρια δεν δίνουν πτυχία ξένων γλωσσών. Σε ετοιμάζουν, σου κάνουν μάθημα και μετά δίνεις για το πτυχίο στον σχετικό οργανισμό. Το πρόβλημα δεν είναι το "χαρτί", αν έχεις τις γνώσεις, δίνεις τα παράβολα, τις εξαιτάσεις και το αποκτάς.
Χίπης είσαι και φαίνεσαι, Amig0!:-)
Παναγιώτη τα 1.000 ευρώ είναι ένα παράδειγμα για να αναπτύξω τον συλλογισμό μου. Αφορά κυρίως το ότι με πολύ λιγότερα χρήματα και πιο μεθοδική δουλειά θα μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα. Ενώ τώρα οι γονείς και φορολογούνται και καλούνται να καλύψουν ένα σημαντικό μέρος των εκπαιδευτικών εξόδων του παιδιού τους μόνοι τους, όταν αυτό βρίσκεται στις τάξεις που η φοίτηση είναι υποχρεωτική στην χώρα μας. Το υποχρεωτική εδώ όμως σημαίνει "αγγαρεία"!
Σε ότι αφορά την δεύτερη παρατήρηση έχεις δίκιο είναι λάθος η διατύπωση μου. Για την διαδικασία της προετοιμασίας μιλάω που κοστίζει και σε χρήμα και σε εξωσχολικό χρόνο για τους μαθητές. Το ερώτημα μου είναι σαφές: Αφού κάθε χρόνο τον Ιούνιο οι μαθητές γράφουν πανελλαδικές αδιάβλητες - όπως λέγεται - εξετάσεις, γιατί δεν πιστοποιούνται μέσω αυτών των εξετάσεων οι γνώσεις τους στις ξένες γλώσσες με αντίστοιχα πτυχία του π.χ. Κρατικού Πτυχιόυ Γλωσσομάθειας;
Α γεια σου. Τα φροντιστήρια δίνουν κάτι πτυχία παλσο αν θυμάμαι καλά, που δε νομίζω ότι αναγνωρίζονται πουθενά.
Το Κρατικό Πιστοποιητικό όμως αναγνωρίζεται και γλυτώνεις τα "εξέταστρα" στα διάφορα συμβούλια.
Αλλά κι εσύ, 1000 ευρώ για την Παιδεία? Αμάν βρε Ανχελίτο πού ζεις πού ζεις! Δωσ΄τα πουθενά να πιάσουν τόπο, ποια Παιδεία τώρα!!
Γεια σου κι εσένα!:-)
angelito, η ιδέα σου κινείται στη σωστή κατεύθυνση. Η διδασκαλία ξένων γλωσσών πρέπει να είναι υποχρέωση του κράτους προς τους μαθητές και αυτό για να γίνει απαιτεί περισσότερες δαπάνες για τη διδασκαλία τους στο σχολείο, με περισσότερους διδάσκοντες, σε μικρά τμήματα. Αντίθετα πρόσφατα στο Γυμνάσιο κόψανε μια ώρα από τη δεύτερη ξένη γλώσσα για να βάλουν αρχαία. Προφανώς ξένες γλώσσες ας μάθει κανείς όσο έχει να πληρώνει. Άσε που πολλά φροντηστήρια είναι απλά κοροϊδία και παίρνουν ένα κάρο λεφτά.
Γεια σου Valentin! Ελπίχω να τα πούμε το Μάιο στο Φόρουμ!:-)
Θα είμαι σίγουρα εκεί!
Τόσο μεγάλο και πολύπλοκο το θέμα, από πού να αρχίσει και πού να κάνει παύση κανείς...
θα είμαστε σε επαφή ως τα τότε Valentin!:-)
Από όπου θέλεις ξεκινάς, όπου θέλεις σταματάς Juanita!...
Να προσθέσω κι εγώ το σχολιάκι μου έστω και καθυστερημένα, μια και το θέμα με αφορά άμεσα. Εϊμαι από φέτος εκπαιδευτικός του δημόσιου σχολείου μετά από χρόνια στα φροντιστήρια κλπ, κλπ. Δεν είμαι σίγουρη αν χρειάζεται να συνδεθεί το ΚΠΓ με το σχολείο, μια ζωή ρε παιδιά προσπαθούμε να ξεφύγουμε απ'το διαβάζω για να περάσω τις εξετάσεις και όχι διαβάζω για να μάθω. Αυτό που θα ήταν καλό νομίζω είναι να συνδεθούν τα Αγγλικά με το Πανεπιστήμιο μια και όλες οι Πανεπιστημιακές σχολές προϋποθέτουν γνώση Αγγλικών, κάνω λάθος. Αλλά πάλι τι κρίμα που για να 'αναβαθμίσουμε' ένα μάθημα πρέπει να το συνδέσουμε με εξετάσεις. Τεσπα, τα σκέφτομαι και εκνευρίζομαι. Το παλεύουμε πάντως, τουλάχιστον η νέα γενιά.
Αnna κάποιος τρόπος θα υπάρχει πάντως! Αν και εγώ μιλούσα για τα Ισπανικά!:-)
Δημοσίευση σχολίου