«Ο Φεντερίκο, η Κατρίν και η Σιμόν»*…

Στο «έμπα» του Χειμώνα ήταν, τέλη του Οκτώβρη, που οι «κολασμένοι των προαστίων» έκαναν παρανάλωμα τα αυτοκίνητα και φώτιζαν τις νύχτες. Στο «έβγα» του χειμώνα, τούτες τι μέρες, οι φοιτητές και οι νεολαίοι χτυπιούνται με τους μπάτσους για να μην περάσει ο «νόμος Ντε Βιλπέν» για την χωρίς αποζημίωση απόλυση νέων εργαζομένων κάτω των 26 ετών. Ενώ ακόμη εν έχει κλείσει χρόνος από την απόρριψη του «Ευρωσυντάγματος» στο σχετικό δημοψήφισμα που οδήγησε το «έκτρωμα» στο αρχείο…

Τι συμβαίνει στην Γαλλία;! Μήπως παρουσιάζονται όλα διογκωμένα σε σχέση με την πραγματικότητα;

Θα μπορούσε να συμβαίνει αυτό, αν τα αποτελέσματα των «εξεγέρσεων» δεν ήταν ορατά, όπως σε κάθε «εξέγερση». Και το κυριότερο όλα θα ήταν συμπτώσεις, αν δεν υπήρχε αυτή η ακολουθία στις αντιδράσεις. Από το ετερόκλητο πλήθος που απέρριψε το «Ευρωσύνταγμα», στους αποκλεισμένους μετανάστες δεύτερης γενιάς αραβικής – αφρικανικής καταγωγής που ζούνε σε προάστια γκέτο χωρίς τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι υπόλοιποι πολίτες και τώρα στους νέους, τους φοιτητές και τους άνεργους που καλούνται να ξεχάσουν την αποζημίωση αν απολυθούν από την δουλειά τους.

Οι εξελίξεις στην Γαλλία δείχνουν καθαρά ότι οι πολίτες μετά από μια δεκαπενταετία γενικόλογων διακηρύξεων γύρω από τον χαρακτήρα της Ε.Ε., έρχονται πια αντιμέτωποι με την διάψευση τους και την σκληρή πραγματικότητα, την απώλεια ολοένα και περισσότερων δικαιωμάτων των πολιτών, για να αντιμετωπιστούν προβλήματα για τα οποία οι πολίτες είναι οι τελευταίοι που ευθύνονται. Οι αντιδράσεις άργησαν λιγάκι, αλλά ήρθαν!…

* Τα ονόματα που αναφέρονται στο τραγούδι «1^η Μαϊου» του Μάνου Λοΐζου.