Οι «ανάσες» της πόλης δεν είναι πολλές. Όσο απλόχερα η φύση μας δέχεται στην αγκαλιά της, τόσο φειδωλά μας δίνονται οι «ανάσες» μέσα στην πόλη, τις μέρες και τις νύχτες που ψάχνουνε να βρούμε τι έχει για να κάνουμε, πέρα από τα συνηθισμένα. Αυτά παθαίνεις αν μετά το ψάρεμα θες το κατιτί σου για να αισθανθείς γεμάτος. Πέτυχα τις προάλλες στην πολυκατοικία ένα ανδρόγυνο γειτόνων που επέστρεφαν από τα ψώνια. Που αλλού να πας Πέμπτη απόγευμα; αναρωτήθηκε φωναχτά ο γείτονας εκφράζοντας τόσο εύστοχα το αδιέξοδο όταν παίρνεις τον δρόμο της επιλογής διασκέδασης ή ψυχαγωγίας. Πίκρα!… Ο χειμώνας φέτος ήταν ο πιο στείρος της τελευταίας δεκαετίας. Αν δεν υπήρχε κι η ομάδα φοιτητών, οι “We Few”, που σε κόντρα των καιρών και των κερδών συνεχίζει τις προβολές της, δωρεάν και για όσους θέλουν να δουν ή να ξαναδούν ταινίες που τα παιδιά προτείνουν και δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να γίνει αυτό δυνατό, θα μιλούσαμε για «νέκρα». Το «Καπνομάγαζο» που καθιέρωσε τις συναυλιακές βραδιές, δεν ενδιαφέρεται πια για συναυλίες, ο «Πήγασος» τράβηξε για άλλα πιο εύκρατα μέρη, το Ιδεόγραμμα μας αναζητά συνεχιστές μιας ταπεινής «παράδοσης», οι εκθέσεις λιγόστεψαν, μόνο οι δυο εκδηλώσεις της «Μέριμνας» έδωσαν λίγο χρώμα.
Οι προβολές της «Λέσχης» ήρθαν με την Άνοιξη, η παράσταση του Σ.Φ.Γ.Τ. «σκάει» μαζί με τον Απρίλη, θα έρθουν και οι εκθέσεις της ΔΕΚΠΟΤΑ οσονούπω, αλλά ο χειμώνας ήταν αποκαλυπτικός!
Είμαστε πιο few παρά ποτέ, όπως έγραφε και το σύνθημα στο Τ.Ε.Ι. Αλλά, ας έχουν το νου τους οι χαιρέκακοι αγύρτες, δεν τελειώσαμε ακόμα!…
Η φωτογραφία είναι του amig0. Αύριο στις 9 το βράδι προβάλεται στο υπόγειο του Τ.Ε.Ι. Αρχιτεκτονικής Τοπίου η ταινία "Mondays in the sun".
9 σχόλια:
Για εντελώς δικούς μου λόγους, η ΠΙΟ ΜΕΛΑΓΧΟΛΙΚΗ ταινία που είδα στη ζωή μου!
Δώσε φιλιά στα παιδιά!
Οι Δευτέρες στον ήλιο amig0 e? Θα τους τα δώσω! Αλλά επειδή είμαστε εντελώς few, σου λέω με βαριά καρδιά ότι στην πρώτη προβολή της Λέσχης μετά από 7-8 χρόνια με την προβολή του πρώτου μέρους της τριλογίας "οι εντιμότατοι φίλοι μου", οι σινεφίλ δεν ξεπέρασαν του 40!!! Τι μαύρα χρόνια είναι ετούτα ρε γμτη?!...
Χμ! Πάλι καλά που υπάρχει και το δίκτυο, ε;
Αν δεν ήταν και το Δίκτυο για τα Κοινωνικά και Πολιτκά Δικαιώματα Gel, δεν ξέρω τι θα κάναμε!:P
Angelito, χειμερία νάρκη σε πολιτιστικό επίπεδο στα μέρη σου ε; Η ντροπή του Αθηνοκεντρικού κράτους, ακόμα και σήμερα.
Για ποιό έργο μιλάς; Αν μιλάς για το Lunes al sol με τον Bardém, τότε από πού ο αγγλικός τίτλος; Αν τελικά πρόκειται γι αυτό, θα συμφωνήσω 100% με τον 0 comments. Την είδαμε σε φάση απόλυσης, ανεργίας, ψυχολογικής πίεσης, μαυρίλας και πραγματικά ήταν η πιο μελαγχολική ταινία που είχα δει μέχρι τότε.
Δεν υπάρχει κόσμος Juanita! Πέντε ψυχές έχουμε μείνει να παλεύουμε εκτός ...οικιών! Η ταινία είναι αυτή ναι! Όσο για τον αγγλικό τίτλο, τον έβαλαν τα παιδια, προφανώς βλέποντας το σε κάποιο dvd και θεωρόντας το πιο εύκολα κατανοητό!
Με λίγα λόγια να μην την δούμε δηλαδή?! Θα ψυχοπλακωθούμε!:-)
Viva Manthito!!!
Εξαρτάται σε τί φάση θα βρίσκεστε. Είναι δυνατή ταινία, έτυχε όμως τότε εμείς να ζούμε μια δύσκολη κατάσταση και η παρέα του Μπαρδέμ μας αποτέλειωσε! Θυμάσαι το Full Monty; Εν μέρει με το ίδιο θέμα ασχολείται και η ισπανική ταινία, αλλά εκεί σταματούν οι ομοιότητες. Να την δεις, απλά προετοιμάσου!
Vale!
Δημοσίευση σχολίου