Δεν περίμενα τον πρώην αντιπρόεδρο των Η.Π.Α. Αλ Γκορ για να ανησυχήσω για την κλιματική αλλαγή, τις συνέπειες που θα επιφέρει στην καθημερινότητα μας και την προοπτική επιβίωσης των μελλοντικών ανθρώπινων γενεών. Όπως επίσης δεν περίμενα ότι ένας έστω πρώην αξιωματούχος θα μιλούσε τόσο άμεσα για τους κινδύνους από την ρύπανση τους περιβάλλοντος, ειδικά ένα πρώην αντιπρόεδρο των Η.Π.Α μιας από τις ελάχιστες χώρες που παρακάμπτουν σκόπιμα το Πρωτόκολλο του Κιότο.
Αφήνοντας κατά μέρος την όποια προκατάληψη, μου έκανε εντύπωση η αναφορά του ότι «οι εξελίξεις είναι ραγδαίες και αν δεν ληφθούν μέτρα, σε 10 χρόνια θα φτάσουμε σε σημείο μη αναστρέψιμο για τον ανθρώπινο πολιτισμό». Είναι σύνηθες να διατυπώνονται προειδοποιήσεις από την επιστημονική κοινότητα, αλλά ασυνήθιστο να εκφέρεται από τα χείλη ενός πολιτικού μια τόσο δραματική έκκληση. Η στράτευση του Γκορ στον αγώνα για την αποτροπή μιας μη αναστρέψιμης αλλαγής στο περιβάλλον, είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα, κυρίως σε ότι αφορά την έγερση συνειδήσεων ότι το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό.
Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται παγκόσμια κινητικότητα για την λήψη δραστικότερων μέτρων στην κατεύθυνση της μείωσης των εκπομπών ρύπων που συμβάλλουν στην αύξηση του φαινόμενου του θερμοκηπίου – το οποίο είναι ο υπ’ αριθμό ένα κίνδυνος για την συνέχισης της ύπαρξης ζωής στον πλανήτη – με την ελπίδα ότι τα προσεχή χρόνια θα σταματήσει η ραγδαία επιδείνωση των μεγεθών που οδηγούν την κατάσταση στα άκρα.
Στην διάλεξη Γκορ ήταν παρούσα η πολιτική ηγεσία. Μακάρι η παρουσίαση του ντοκιμαντέρ του πρώην αντιπροέδρου με τον τίτλο «μια ενοχλητική αλήθεια» να φέρει προ των ευθυνών τους όλους όσοι καθορίζουν τις πολιτικές που σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται για την κλιματική αλλαγή.
Ο καπιταλισμός πρέπει να παλέψει με τον εαυτό του για να αποτραπεί η υπερθέρμανση του πλανήτη. Δεν είναι βέβαιο ότι θα γίνει κάτι τέτοιο, αλλά η πίεση πρέπει ολοένα να μεγαλώνει αν θέλουμε να υπάρξουν αποτελέσματα σύντομα…
4 σχόλια:
O Γκορ δεν πείθει κανέναν, όχι μόνο γιατί κανείς δεν θέλει να πειστεί, αλλά γιατί αν ήταν αυτός στη θέση του πίθηκα στην Ουάσιγκτον, δεν θα ακολουθούσε ιδιαίτερα διαφορετική πολιτική. Εξάλλου αποδεδειγμένα πλέον οι πρόεδροι των ΕΠΑ είναι διακοσμητικοί.
Κι όπως ίσως να έλεγε κι ο Χριστός, αν τα έβλεπε όλα αυτά: Είναι πολύ πιο εύκολο να περάσεις μια καμήλα μέσα από μια ραφτοβελόνα απ' ότι να μας πείσει κάποιος νεο ή παλαιοφιλελεύθερος για τις οικολογικές του ευαισθησίες.
ΚΑΛΟ ΠΣΚ!!!
Μα τι λέτε ποιες ευθύνες, εμείς φταίμε που θέλουμε και αιρ κοντίσιον και ψυγείο κλπ κλπ..
Καλό σ-κ!
(
Δε θέλω να τον ηρωοποιήσω. Απλά καλύπτει μέσα στο ίδιο σύστημα την άλλη ομάδα Αμερικανών που αφήνει έξω η πολιτική του Προέδρου. Είναι η άλλη, η αντιπολιτευτική, όψη του ίδιου νομίσματος. Γιατί τώρα μόνο ακούγεται; Γιατί όχι νωρίτερα; Γιατί τώρα προβάλλεται από την TV;
Προτιμώ για να είμαι ειλικρινής φίλη και φίλοι τις "διαλέξεις του Γκορίτσα!
Καλή εβδομάδα να 'χουμε!:)
Δημοσίευση σχολίου