Ξηλωθείτε και φέτος…

Αυξήσεις μέχρι 12% ανακοινώθηκαν από τις ακτοπλοϊκές εταιρίες για τα δρομολόγια των πλοίων στις ελληνικές θάλασσες, ενώ δεν αποκλείεται οι τιμές να αυξηθούν κι άλλο τις προσεχείς εβδομάδες. Η κατάσταση στο Αιγαίο είναι απαράδεκτη εδώ και πολλά χρόνια. Υψηλές τιμές και δρομολόγια μόνο για τα δημοφιλή νησιά. Στην "Άγονη Γραμμή" πάνε μόνο οι πολύ αποφασισμένοι.

Μια απλή σύγκριση με τις τιμές που παρέχουν οι ίδιες ακτοπλοϊκές εταιρίες σε δρομολόγια στις διεθνείς γραμμές στο Ιόνιο είναι αποκαλυπτική για το μέγεθος της κερδοσκοπίας στο Αιγαίο. Δεν είναι μόνο το κόλπο με τα ταχύπλοα – είναι πιο φθηνό να ταξιδέψεις Ηγουμενίτσα – Ανκόνα, παρά Πειραιά – Νάξο! - είναι και η εξαφάνιση των συμβατικών πλοίων από τις δημοφιλείς γραμμές.

Σύμφωνα με έναν υπολογισμό που έκανε χθες Αθηναϊκή εφημερίδα, μια τετραμελής οικογένεια χρειάζεται περίπου πεντακόσια ευρώ για να ταξιδέψει από Πειραιά για Ρόδο ή Λέσβο. Αν η ίδια οικογένεια ταξιδέψει από Βόρεια Ελλάδα, θα πρέπει να υπολογίσετε ή βενζίνες και διόδια ή περίπου ογδόντα ευρώ στο κεφάλι για ταξίδι με το τρένο ή το λεωφορείο.

Αεροπορικά κάποιοι τυχεροί ταξιδεύουν με χαμηλό ναύλο λόγω προσφορών, αλλά οι περισσότεροι πληρώνουν τιμές πάνω από εκατόν τριάντα ευρώ το άτομο για τους πιο προσιτούς προορισμούς. Αλλά ακόμα κι έτσι, σε πολλές περιπτώσεις χρειάζεται και πλοίο για να πας στα νησιά όπου δεν υπάρχει αεροδρόμιο.

Μέχρι εδώ αναφέρθηκα μόνο σε έξοδα μετάβασης και επιστροφής. Η διαμονή και η διασκέδαση στον τόπο των διακοπών είναι ένα άλλο σημαντικό κεφάλαιο. Οι μέσες τιμές για ένα δίκλινο με το ζόρι πια συγκρατούνται στα πενήντα ευρώ την περίοδο αιχμής, ενώ τα έξοδα για διατροφή και διασκέδαση ακολουθούν τον γενικότερο ρυθμό της ακρίβειας.

Είναι σίγουρο ότι για ένα δεκαήμερο διακοπών δεν αρκούν ο μισθός και το επίδομα αδείας. Αυτό που δεν μπορεί εύκολα να προσδιοριστεί είναι πόσοι μισθοί ακόμα χρειάζονται για να μπορέσει κάποιος να κάνει διακοπές μια φορά τον χρόνο έστω και για ένα «συμβολικό» χρονικό διάστημα.

Θυμάμαι ότι το 1996 είχα πάει για μια εβδομάδα στην Σαντορίνη με 100.000 δραχμές και σκέφτομαι ότι τώρα με αυτά τα λεφτά φτάνω δεν φτάνω μέχρι το νησί. Καταλαβαίνει κανείς τι έχει συμβεί μέσα σε έντεκα χρόνια;…

Η φώτο είναι από εδώ.