Χιόνια στο καμπαναριό;!

Φτάσαμε στο κατώφλι των γιορτών. Χριστούγεννα – Πρωτοχρονιά – Θεοφάνια. Οικογένεια, τραπεζώματα, ρεβεγιόν, βόλτες στα στέκια που γεμίζουν κόσμο όπως παλιά, όταν ήμασταν εμείς γεμάτοι και δεν νοιαζόμασταν για πολλά. Φώτα αμέτρητα, πρόσωπα χαμογελαστά, αληθώς ή προσποιούμενα, μέρες άδειες από υποχρεώσεις, νύχτες πλάι στο τζάκι με τα κρασιά που άφησε πίσω του το δίχτυ της επιλογής μέσα στον χρόνο. Δώρα αξίας – όχι οικονομικής – παιχνίδια για τα παιδιά, η στολή του Αϊ - Βασίλη που με περιμένει να την φορέσω ξανά για να μοιράσω τα δώρα στα ανίψια.

Ψάχνω στις ιστοσελίδες μετεωρολογικού περιεχομένου, μια μέρα στις προσεχείς δύο εβδομάδες που να προβλέπεται συννεφιά, κανένας υγρός βοριάς που κουβαλάει την μυρωδιά του χιονιού, όπως χθες το πρωί που βγήκα από το σπίτι. Δεν χρειάζεται να χιονίσει για να αισθανθείς τον καιρό που φέρνει χιόνι. Έχει την μυρωδιά του, αν εισπνεύσεις βαθιά σε ζαλίζει γλυκά. Έχω ακούσει ότι όσοι παίρνουν βαθιές εισπνοές ζούνε περισσότερο. Όποτε βγαίνω από κλειστό χώρο παίρνω τις «τζούρες» μου…

Η πρόγνωση, δεν βλέπει ούτε μια μέρα βροχής μέχρι τις 5 Ιανουαρίου. Ηλιόλουστες ημέρες, με σύννεφα ή χωρίς και θερμοκρασία καλή για την εποχή.

Τι συμβαίνει με τον καιρό; Όλοι αναρωτιόμαστε, απωθώντας ταυτόχρονα τις μαύρες σκέψεις για την επιβεβαίωση για την αλλαγή του κλίματος στον πλανήτη.

Πόσα χρόνια έχει να δει ο Βώλακας Χριστούγεννα χωρίς χιόνια;...

Aαααααχ!...