So long 2006!...(Huecco y Θανάσης)

Μια χρονιά με την λιγότερη μουσική όλων όσων έζησα τα τελευταία είκοσι χρόνια. Δεν μπορώ να πω ότι το κατάλαβα, αλλά τώρα στο τέλος του 2006, ψάχνω τραγούδια να γράψω μια συλλογή για τους φίλους και δεν βρίσκω τι να προσθέσω. Ένας δίσκος από την αρχή μέχρι το τέλος μου άρεσε και τον χάρηκα, συνέχεια από τότε που κυκλοφόρησε. Huecco, ένας καλλιτέχνης που παίζει ρουμπατόν, ένα είδος λάτιν μουσικής με πολλά στοιχεία ροκ και ιδιαιτέρως ρυθμικό.(Gracias Juanita!!!)
Τον Δεκέμβριο κυκλοφόρησε και ο καινούργιος δίσκος του Θανάση Παπακωνσταντίνου «Διάφανος». Με τον Σωκράτη Μάλαμα, την Μάρθα Φριντζήλα και τον ίδιο στο τραγούδι. Κάποιες στιγμές ακούγοντας τον νοστάλγησα τον ηλεκτρισμό της «Αγίας Νοσταλγίας», αλλά από την άλλη η ακουστική εκδοχή αυτού του πρωτοποριακού ήχου είναι πολύ ενδιαφέρουσα, ειδικά από τις πινελιές του Badoek. Τραγούδια όπως το «κομμωτριάκι» και η «μοσχαροκεφαλή» είναι εκπλήξη, αλλά και το τραγούδι που “επηρέασε” το εξώφυλλο του περιοδικού «Time» για το πρόσωπο της χρονιάς 2006, το «U, the Universe”, στο οποίο ακούγεται και το ψευδώνυμο με το οποίο περνάω πολλά από αυτά τα κείμενα που διαβάζεται στο blogger.
Θα μπορούσα να αναφέρω περισσότερους δίσκους, όπως ο τελευταίος των Decemberists, ή το διαμαντάκι των Κόρε Ύδρο. Αλλά επιφυλλάσομαι να το κάνω μετά τις γιορτές και αφού ακούσω τους δίσκους που με περιμένουν τόσο καιρό στον υπολογιστή να τους ακούσω...

Καλή χρονιά και στην υγειά μας!:)))