Οι μέρες που γιορτάζουν οι ομπρέλες…

Ολόκληρο τον χειμώνα έσκαζα κάθε πρωί που σήκωνα το στόρι στην μπαλκονόπορτα της γκαρσονιέρας που μένω και αντίκριζα πίσω από την κουρτίνα τον ήλιο να αστράφτει στις απέναντι πολυκατοικίες. Χθες λίγη ώρα πριν η αφύπνιση κάνει το κινητό να εκπέμψει εκείνη την νωχελική μελωδία που με ξυπνάει κάθε πρωί, άκουσα ένα βουητό που με έκανε να απορήσω. Αρχικά για το απρόσμενο της εμφάνισης του, ενώ στην συνέχεια όταν άρχισα να βγαίνω από το όνειρο, αναζήτησα δείγματα λειτουργίας στον ενισχυτή μου που πολλές νύχτες με βομβαρδίζει με «χαμηλές» νότες καθώς κοιμάμαι. Αγαπημένη συνήθεια χρόνων αυτή, αν και τελευταία την περιορίζω σιγά – σιγά.

Τελικά όταν είδα ότι όλα ήταν σκοτεινά στην πλευρά του ενισχυτή, συνειδητοποίησα ότι αυτό που άκουγα ήταν το βουητό μια καταιγίδας που έπεφτε εκείνη την ώρα στην πόλη. Τεντώθηκα χαμογέλασα, έριξα μια ματιά στο ρολόι και έκλεισα τα μάτια σα να επρόκειτο να σηκώσω το κεφάλι προς την μεριά του ήλιου.

Λίγη ώρα πριν είχε ξημερώσει η Τετάρτη 21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης μεταξύ άλλων. Η βροχή και τα σύννεφα ήταν το ιδανικό ντεκόρ για μια τέτοια ημέρα. Χθες βέβαια ήταν και η Παγκόσμια ημέρα του Ύπνου, αλλά σηκώθηκα κανονικά από το κρεβάτι, παρά τις ιδανικές συνθήκες για χουζούρεμα!

Και του χρόνου!...