Παρασκευή 29 Ιουνίου 2007

Κάτι σύντροφοι στον δρόμο…

Είναι πια προχωρημένης ηλικίας. Τόσα χρόνια έμενε στο Ε.Μ. Πολυτεχνείο και ήταν από τους λίγους που άφοβα συμμετείχε στις πορείες. Αλλά η πρυτανεία αποφάσισε να τον διώξει από το κτίριο, καταγγέλλοντας τον ως «αδέσποτο» στις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Αθηναίων.

Έτσι ο Κανέλος βρέθηκε σε ξενώνα και το Πολυτεχνείο έχασε ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας του. Ο σκύλος που συμμετείχει σε αμέτρητες πορείες, σε φοιτητικές συνελεύσεις και πάρτι, που γάβγιζε του «ζητάδες» στους δρόμους, κρίθηκε αδέσποτος από την πρυτανεία.

Μια κίνηση για την επιστροφή του Κανέλου στο «φυσικό του σπίτι» έχει συσταθεί και μαζεύει υπογραφές. Ο Στάθης Δρογώσης έχει γράψει ένα τραγούδι για τον σύντροφο Κανέλο, στο διαδίκτυο κυκλοφορούν βίντεο και φωτογραφίες του Κανέλου σε ώρα δράσης αλλά και σε στιγμές περισυλλογής ή ξεκούρασης...

Θυμάμαι παλιότερα, κάποιες φορές, σκυλιά του δρόμου να με συνοδεύουν μέχρι το σπίτι μετά από μια τυχαία συνάντηση μας στο δρόμο κάποιο βράδι. Επειδή τους μίλησα και έδειξα λίγο ενδιαφέρον παραπάνω από τους άλλους διαβάτες. Πάντα ήθελα να έχω έναν σκύλο στο σπίτι και ποτέ μέχρι τώρα στην ενήλικη ζωή μου δεν έχω καταφέρει να ζήσω σε ένα σπίτι που θα χωράει μέσα κι έναν σκύλο…

12 σχόλια:

0comments είπε...

Κουράγιο έχεις πολύ δρόμο ακόμα



Καλό ΠΣΚ

Ανώνυμος είπε...

Πού μαζεύονται υπογραφές? Θα ήθελα να συνυπογράψω

Filotas είπε...

Όλα είναι δρόμος amig0! Καλό ΠΣΚ!:)
Ανώνυμε στο blog του Κανέλου θα βρεις πληροφορίες. Ακολούθα το λινκ στο ποστ μου.

ci είπε...

:)))
Είχαμε τους ίδιους φίλους μού φαίνεται;))
Κι εγώ γενικώς δεν τα έχω καταφέρει να έχω σκύλο, ευτυχώς υπάρχουν και τα αδέσποτα.
Καλό μας σ-κ!

Filotas είπε...

Μάλλον επειδή δεν έχουμε ιδιόκτητο σκύλο, μας αρέσουν τα αδέσποτα συν-νιφάδα μου!
Το δημόσιο είναι για όλους σε όλα τα επίπεδα!
Ο πιο καλός μου φίλος ήταν ο Phony Maroney - απο στιχάκι τραγουδιού των REM βαφτισμένος - μεγαλόσωμος μολοσσός που κυκλοφορούσε από 2000 μέχρι 2003 περίπου πέριξ της Αγίας Βαρβάρας. Φοβερός τύπος!
Ώρα του καλή!
:)))

Ανώνυμος είπε...

Na mini adespotos o pritanis ke o kathe despotikos leo go...

Duleia den ehune i "papades" tis ekpedeusis?

bon finde!

Filotas είπε...

Καλό Σ-Κ Manthito!:)

Ανώνυμος είπε...

Πραγματικά αξιοζήλευτο το Πολυτεχνείο, μπράβο! Οι "άνθρωποι" έχουν προφανώς λύσει όλα τα υπόλοιπα προβλήματά της σχολής τους και είπαν να ασχοληθούν με τον εξωτερικό χώρο του κτιρίου...

Όσο για τον Phony, τον θυμάμαι να μας συνοδεύει σπίτι με το χοροπηδηχτό του-κούτσαινε ο καημένος-περπάτημα..
να ΄ναι καλά!

Filotas είπε...

fiftisa ε?
να μην τον έχουμε φωτογραφία όμως ρε γαμώτο...
η εικόνα του σβήνει σιγά - σιγά μέσα μου, αλλά ο Phony έχει μια θέση πλάι στον Καραμάνη, στην Σιάρκα, τον αδικοχαμένο μας Καπετάνιο, τον Ταρζάν, την Λάσα, τον Τζώρτζη, τον Ηρακλή, την Τζενούλα μας την άφοβη...
έχω αρχίσει να ξεχνάω τα ονόματα των σκυλιών μας ρε γαμώτη!
Καλό Σαββατοκύριακο!

Juanita La Quejica είπε...

Το να έχουμε ένα σκύλο στο σπίτι δεν είναι τόσο θέμα χώρου όσο απόφασης για μια μεγάλη δέσμευση και συνεχή φροντίδα. Ίσως όταν γίνεις μπαμπάς με το καλό Angelito να νοιώσεις έτοιμος και για τον σκύλο σου.
Στο δρόμο μας υπάρχει εδώ και 10 χρόνια η Λίζα. Είχε και σύντροφο τον Θωμά, αλλά εξαφανίστηκε κάποια μέρα και από τότε η Λίζα στέκεται φύλακας μόνη της. Το περίεργο είναι ότι η Λίζα αναγνωρίζει όλα τα αυτοκίνητα και τους κατοίκους του δρόμου μας (που έχει αρκετές πολυκατοικίες και εκατοντάδες κατοίκους) και δεν γαυγίζει ποτέ στους γείτονες, σε αντίθεση με τα αυτοκίνητα των περαστικών, που τα ρημάζει τρέχοντας από πίσω τους και γαυγίζοντας μέχρι να βραχνιάσει. Το χειμώνα συχνά κοιμάται στο πατάκι της εξώπορτας στην αυλή μας. Φαγητό και νερό υπάρχει για κείνη σε δύο σημεία του δρόμου καθημερινά, γι αυτό και είναι στρουμπουλή, σαν μικρό γαϊδουράκι. Έχει όμως αρχίσει και μεγαλώνει... όπως και εμείς...

Filotas είπε...

Διάδοχο δεν σκέφτεται να κάνει η Λίζα?...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καλά είπαμε κι εγώ είμαι φιλόζωος, αλλά για να γελάσουμε και λίγο είσαι σίγουρος ότι είναι της εποχής του Πολυτεχνείους Έχω δει πολλούς από εκέινη τηην εποχή να ταξιδεύουν σε άλλους πολιτικούς χώρους. Μήπως φοβήθηκαν τη δική του εμμονή στον αγώνα και την πορεία;

Μπάμπης Αργυρίου - When it's over... [ΘΕΜΑ]

Μπάμπης Αργυρίου - When it's over... [ΘΕΜΑ] : Ο Μπάμπης δεν μένει πια εδώ.